#historiajednejfotografii

17
352
Brytyjscy żołnierze po uwolnieniu z japońskiej niewoli w Singapurze, 1945 r.

Królestwo Wielkiej Brytanii olbrzymim nakładem sił i środków rozbudowywało przez całe dwudziestolecie międzywojenne bazę w Singapurze, tworząc ją z myślą o obronie od strony morza. Sytuacja na froncie w Europie oraz niesamowicie szybka i brutalna ekspansja japonczykow zmusiła siły brytyjskie do ustalenia liny obrony na fortyfikacjach "Gibraltaru wschodu".

W trwających sześć dni walkach prowadzonych w wycieńczającym, tropikalnym klimacie, wojska alianckie, składające się z żołnierzy brytyjskich, malajskich, indyjskich i australijskich zostały zmuszone do kapitulacji. UK straciła 2 okręty (jeszcze w grudniu pancernik HMS Prince of Wales i krążownik liniowego HMS Repulse), kilkadziesiąt samolotów Hurricane (ostatnich ocalałych 8 Hurricane'ów zostało wycofanych z rejonu walk), około 50 tys żołnierzy poległo. Dowodzący obrona gen. Percival nakazał zniszczyć potężne działa okrętowe, które miały czynić Singapur twierdzą nie do zdobycia, aby nie trafiły w ręce wroga. W tym sławne działo kalibru 380mm.

Do japońskiej niewoli trafiło ok. 80 tysięcy alianckich żołnierzy, z których większość nie dożyła końca wojny. Japończycy wysłali ich m.in. do Birmy, gdzie w nieludzkich warunkach, w środku tropikalnej dżungli, zmuszeni zostali do pracy przy budowie tzw. Kolei Śmierci łączącej Bangkok do Rangunem.I

Jak później przyznał japoński dowódca gen. Tomoyuki Yamashita, jego uderzenie na Singapur było blefem, który miał jedynie skłonić Brytyjczyków do kapitulacji. W przeciwnym razie, gdyby alianci zorientowaliby się jak nieliczne i słabo zaopatrzone są oddziały japońskie, szanse na zwycięstwo byłyby bardzo małe.

#wojna #japonia #iiwojnaswiatowa #historia #historiajednejfotografii
3d2d5dbd-7bf6-46ee-bb82-36ec719089ab
Zjedzon

@alaMAkota hmmm, podejście do jeńców i ich wygląd są dziwnie podobne między osiową Japonią a współczesną Rassiją. Jak mogło do tego dojść, przecież ruskie miały być doskonałymi partnerami Europy, nadającymi z nią na tych samych falach!

Bublik

@alaMAkota ilustracja do "Króla szczurów" Clavella

Man_of_Gx

@alaMAkota O jeńcach w japońskiej niewoli jest bardzo ciekawa powieść J. Clavella Król Szczurów, polecam.


Gx

Zaloguj się aby komentować

Ciekawy artykuł o życiu codziennym w latach słusznie minionych. Szczerze polecam artykuł, choćby dla podejrzenia archiwalnych zdjęć i spojrzenie na Polskę PRL ze strony obcokrajowców.
https://rarehistoricalphotos.com/food-rationing-communist-poland/

Poniżej kartkowy miesięczny przydział na obywatela.

#historia ria #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #prl #fotografia #historiajednejfotografii
945da538-fef8-4d18-91d0-981c9f9a96d8
Alawar

@alaMAkota To daj link poczytamy pooglądamy a propo na fotce octu i srajtaśmy brakuje.

tankowiec_lotus

@alaMAkota aż przypomniał mi się wpis jakiejś Julki na X czy fb w którym pisała że z tego co rozumie to kartki były takim sposobem aby ubodzy mogli dostać żywność, szkoda tylko że nie wiedziała że aby dostać tę żywność musiałeś mieć nie tylko kartki ale i pieniądze a i jedno i drugie mogłeś zdobyć wyłącznie w pracy, plus nie było gwarancji że otrzymasz te produkty

Alawar

@alaMAkota Teraz jest parę minut temu było bez odnośnika pzdr.

Zaloguj się aby komentować

Zostań Patronem Hejto i odblokuj dodatkowe korzyści tylko dla Patronów

  • Włączona możliwość zarabiania na swoich treściach
  • Całkowity brak reklam na każdym urządzeniu
  • Oznaczenie w postaci rogala , który świadczy o Twoim wsparciu
  • Wcześniejszy dostęp, do wybranych funkcji na Hejto
Zostań Patronem
Wyspa Ellis była największą stacją imigracyjną w Stanach Zjednoczonych, obsługującą w latach 1892–1954 aż 12 milionów osób, które z całego świata zjeżdżały do krainy wielkich możliwości za przysłowiowym chlebem.

Z domu wyganiała ich bieda, głód i wojna.

Imigrantów poddawano szybkim badaniom pod kątem zdolności do pracy i braku chorób zakaźnych.
Dzieci pytano o imiona, aby upewnić się, że nie są głuche lub głupie. Małe dzieci zabierano z ramion matek i zmuszano do chodzenia. W miarę przesuwania się kolejki lekarze mieli tylko kilka sekund na sprawdzenie każdego imigranta pod kątem sześćdziesięciu objawów choroby.

Głównym problemem były cholera, favus (grzybica skóry głowy i paznokci), gruźlica, szaleństwo, epilepsja i upośledzenie umysłowe. Najbardziej przerażającą chorobą była jaglica – wysoce zaraźliwa infekcja oczu, która może prowadzić do ślepoty i śmierci.

Więcej zdjęć i historii emigrantów pod linkami
https://rarehistoricalphotos.com/new-immigrants-america-old-photos/
https://rarehistoricalphotos.com/ellis-island-immigrants-colorized/

#historia #ciekawostki #fotografia #usa #imigranci #historiajednejfotografii
df647af8-ab85-4c2f-869a-3aad49f74efb
3974d1ff-32e5-4801-b9fb-7546b68312df
9b49fcb4-6b84-4ac9-a9f8-506a04e67c1d
ipoqi

Znalazłem na listach swoich pradziadków o których wiedziałem, że wyjechali do USA i tam wzięli ślub. Potem znalazlem że ślub odbył się w 1909 w Auburn, stan Nowy York. Tak wyglądały listy pasażerów

0f55b046-ea99-4da3-ac02-42d36e27535e
tomwolf

@alaMAkota młody Vito Corleone na wyspie Ellis

fb9a9d85-eecc-4584-a373-2386e09674c5

Zaloguj się aby komentować

Nellie i Annie Lyons urodzone w 1901 i 1895 r., dziewiąte i szóste z 10 dzieci Annie Daniels i Williama Lyonsów, handlarzy ulicznych ze Spitalfields w Londynie. 5 ich rodzeństwa zmarło w dzieciństwie. Dziewczynki siedzą przed własnym "domem" w Londynie. Zastanawia kolor dłoni starszej dziewczynki.
Tym zdjęciem wykonanym w 1902 roku autor Horacy Warner oddaje bezmiar biedy i smutku wczesnego edwardiańskiego życia w Wielkiej Brytanii.

Mistrz drugiego planu to prawdopodobnie brat.

#bieda #ciekawostki #fotografia #historiajednejfotografii #anglia #historia
bd6f16a6-632f-4c79-9a73-68da15c60578
Rimfire

Zastanawia kolor dłoni starszej dziewczynki.

@alaMAkota ktoś gunwiano pokolorował czarno-białe zdjęcie.

Carthago

@alaMAkota Biedy? One mają buty! Gość im kazał siedzieć na krawężniku i się nie ruszać, każde dziecko ma taką minę po 5 sekundach bez ruchu

Neq

@alaMAkota ten wygląda na zadowolonego

a574e406-122a-4ebe-bb30-8ca5b5febf89

Zaloguj się aby komentować

Piękna królowa Iranu, Anis al-Dawla1 (1848-1896), królewska małżonka szacha Nasera al-Din Shaha Qajara z Persji

Była córką zubożałego pasterza z wioski Amamme w Lavāsān, na północny wschód od Teheranu i została zatrudniona jako wolna służąca w haremie Qajar w 1859 r. Szybko stała się ulubienicą szacha, który ustanowił ją najwazniejsza z jeg 80 żon.

Była jedyną żoną, która spożywała posiłki z Naser-al-dinem i regularnie dołączała do niego przed pójściem spać, po tym, jak odwiedzały go inne żony; jako jedyna otwarcie go krytykowała (!).

Uwielbiała podróżować, towarzyszac mężowi w Azji Południowo-Wschodniej, Bliskim Wschodzie i Europie. Znana była z niecodziennych kreacji.

Pragnęła odwiedzić Zachód. W 1873 r. towarzyszyła szachowi w jego wizycie w Moskwie; została jednak zmuszona przerwać wizytę, gdy stało się jasne, że gospodarze nie są w stanie przestrzegać protokołu dotyczącego kobiet "zachustowanych". Za przerwaną podróż obwiniała premiera Mirzę Hoseina Khana Moshira od-Dowleha, którego udało jej się w zemście za ten incydent usunąć ze stanowiska.

W haremie miała pierwszeństwo przed wszystkimi pozostałymi osiemdziesięcioma pięcioma żonami. Po śmierci szacha otrzymywała dochody z okręgów, a nie pensję, jak inne kobiety. Przyjmowała żony szefów poselstw zagranicznych i dygnitarzy wizytujących. W świecie arabskim miała ogromną władzę.

Zachwycony jej urodą szach uwielbial robić jej prywatne zdjęcia, które zamieszczam ponizej. Upublicznione je dopiero po rewolucji irańskiej.

#iran #historia #ciekawostki #fotografia #historiajednejfotografii
b0165cea-2012-47a9-a148-d3e6b9778b1a
20fa1b23-6843-4ebc-b042-ee9c92ee4db3
db34933c-b06c-4549-aec7-838bf58f96cf
GrindFaterAnona

@alaMAkota not my proudest fap

travel_learn_wine

@alaMAkota przecież to chłop

Zaloguj się aby komentować

Zestrzelony amerykański lotnik Dewey Waddell został wzięty do niewoli przez wietnamskich bojowników komunistycznych w 1967 r. i został zwolniony w 1973 r. Zdjęcie, wykonane przez korespondenta wojennego NRD Thomasa Billhardta, przedstawia partyzantkę przetrzymującą w niewoli amerykańskiego żołnierza i eskortującą go wiejską drogą.

Zdjęcie powstało w celach propagandowych, stąd wykorzystanie w roli strażnika naprawdę drobnej kobiety, aby schwytany lotnik wyglądał bardziej niebohatersko. Fotograf Billhardt poznał Deweya Waddella w 1998 r. Waddell powiedział mu, że to zdjęcie pozytywnie wpłynęło na jego życie, ponieważ pomogło jego rodzinie i Stanom Zjednoczonym dowiedzieć się, że pozostał przy życiu.

Sposób traktowania przez Wietnam Północny amerykańskich lotników zestrzelonych i wziętych do niewoli nad Wietnamem Północnym był przedmiotem kontrowersji i obaw przez całą wojnę w Wietnamie. Od samego początku wojny Wietnam Północny utrzymywał stanowisko, że amerykańscy jeńcy schwytani w Wietnamie Północnym to „zbrodniarze wojenni”, którzy dopuścili się zbrodni przeciwko narodowi Wietnamu Północnego w trakcie nielegalnej wojny napastniczej i że w związku z tym jeńcy amerykańscy nie byli uprawnieni do przywilejów i praw przyznanych jeńcom wojennym (POW) na mocy Konwencji Genewskiej. Wietnamczycy zostali oskarżeni o brutalne torturowanie jeńców, bicie ich pięściami, maczugami i kolbami karabinów, obdzieranie ze skóry gumowymi biczami i rozciąganie stawów liną w celu wykrycia informacji o amerykańskich operacjach wojskowych.

Amerykanie byli zmuszeni do nagrywania na taśmie „zeznań” do zbrodni wojennych przeciwko narodowi wietnamskiemu i pisania listów wzywających Amerykanów w kraju do zakończenia wojny. Zła żywność i opieka medyczna były standardem.

Więźniowie często byli izolowani, aby uniemożliwić komunikację między sobą, a także odmawiano im komunikacji z członkami rodziny. Amerykańscy jeńcy czasami umierają w niewoli z powodu ran odniesionych w walce lub z rąk porywaczy.

27 stycznia 1973 r. w Paryżu przedstawiciele Stanów Zjednoczonych i Wietnamu podpisali porozumienia o zaprzestaniu działań wojennych i repatriacji jeńców wojennych. Operacja Homecoming rozpoczęła się w następnym miesiącu i zakończyła w kwietniu.

W tym okresie do domu wróciło 591 amerykańskich jeńców wojennych. Przedstawiciele armii amerykańskiej przesłuchali osoby powracające w celu uzyskania informacji na temat ponad 2000 Amerykanów nadal uznawanych za zaginionych. Według rządu żaden z jeńców nie był w stanie dostarczyć definitywnych informacji o pozostałych jeńcach.
#wojna #wietnam #historia #historiajednejfotografii #ciekawostki
e4e122ac-0154-4277-a5c3-87631ae1b9eb

Zaloguj się aby komentować

Niesamowita fotografia.
Katya, 18-letnia rosjanka stoi obok radiowozu w pobliżu Placu Czerwonego, tuż przed upadkiem ZSRR w 1991 roku. Zdjęcie wykonał Peter Turnley.
Świetnie uchwycone tło.

W opisie zdjęcia dziewczyna nazwana jest prostytutka, ale nie znalazłam żadnego innego potwierdzenia. Jest bardzo ładna, zadbana, bez śladów igieł. Źródłem jest Daily Mail,

#historia #rosja #fotografia #historiajednejfotografii
ac2289d3-f9fb-4107-9394-671e49cdfabc
pushack

@alaMAkota zaraz tam prostytutka. a może to po prostu zwyczajna ku..a.

AureliaNova

@alaMAkota zdjęcie widziałem kiedyś na reddicie, tak właśnie opisane - to był podobno jakiś reportaż, właśnie o prostytutkach z Placu Czerwonego, stąd wiadomo było czym się dziewczyna zajmowala. I zdjęć też było więcej.


Fun fact: milicjanci często robili za alfonsów

morrowind

Świetne foto. Dodałem do ulubionych. Oczywiście piorunuje.

Zaloguj się aby komentować

7 sierpnia 1982 roku podczas meczu drużyn Red Sox i White Sox na stadionie Fenway Park Jim Rice uratował życie młodemu chłopcu .
Była to czwarta runda, w której White Sox prowadzili 3:0, a drugi bazowy Red Sox Dave Stapleton faulował piłkę nad pierwszą bazą.
Czteroletni Jonathan Keane, siedzący dwa rzędy nad ziemianką obok ojca, Toma i 2-letniego brata, nie miał czasu zareagować. Piłka uderzyła go w twarz.

Tom początkowo myślał, że piłka uderzyła w ziemiankę, potem spojrzał w bok i zobaczył, jak jego syn pochyla się, pokryty krwią i krzyczy. Jonathan miał dużą ranę na czole, a wszyscy wokół gorączkowo wzywali pomocy.
Rice szybko wkroczył do akcji , chwytając chłopca i trzymając go w ramionach, pobiegł do ziemianki. Lekarz zespołu Arthur Pappas zadzwonił do Szpitala Dziecięcego, podczas gdy zespół medyczny zajmował się Jonathanem. Zawieźli go do szpitala. Później lekarze podkreslili, że szybkie działania Rice'a odegrały kluczową rolę w przeżyciu chłopca.

Ciekawy artykuł pod linkiem:
https://sabr.org/gamesproj/game/august-7-1982-jim-rices-heroic-effort-saves-childs-life/

#historia #sport #ciekawostki #historiajednejfotografii
04c49451-1b17-45a1-88b8-eecd646766d0

Zaloguj się aby komentować

Radzieccy żołnierze nękają Niemkę w Lipsku, 1945.

Pod tym zdjęciem na Reddit zagorzałą dyskusja, że demonizacja ruskich sołdatów była wytworem w dużej mierze propagandy Goebbelsa.

Wrzucam więc tłumaczenie z angielskiej wersji wikipedii.

Armie aliantów zachodnich i Armia Czerwona dopuszczały się przemocy na tle seksualnym podczas przedostawania się ich żołnierzy do III Rzeszy oraz w okresie okupacji . [10] Masowe gwałty dokonane przez żołnierzy radzieckich rozpoczęły się po raz pierwszy podczas bitwy o Rumunię i podczas ofensywy budapeszteńskiej na Węgrzech . [9] Na terenie nazistowskich Niemiec zaczęła się ona 21 października 1944 r., kiedy oddziały Armii Czerwonej przekroczyły most na rzece Angerapp (wyznaczający granicę niemiecko-polską ) i dokonały masakry w Nemmersdorfie , zanim zostały odparte na kilka godzin później.

Większość ataków miała miejsce w sowieckiej strefie okupacyjnej; szacunki dotyczące liczby Niemek zgwałconych przez żołnierzy radzieckich sięgały nawet 2 milionów. [11] [12] [13] [14] Według historyka Williama Hitchcocka w wielu przypadkach kobiety były ofiarami powtarzających się gwałtów, niektóre nawet 60–70 razy. [15] Na podstawie rosnących wskaźników aborcji w kolejnych miesiącach i współczesnych raportów szpitalnych, [13] uważa się, że w Berlinie zgwałcono co najmniej 100 000 kobiet , a szacunkowo 10 000 kobiet zmarło w następstwie tego gwałtu. [16] Ogółem liczbę zgonów kobiet w związku z gwałtami w Niemczech szacuje się na 240 000. [2] [17] Antony Beevor opisuje to jako „największe zjawisko masowego gwałtu w historii” i stwierdza, że w samych Prusach Wschodnich , Pomorzu i Śląsku zgwałcono co najmniej 1,4 miliona kobiet . [18] Według sowieckiej korespondentki wojennej Natalii Gesse, żołnierze radzieccy gwałcili Niemki w wieku od ośmiu do osiemdziesięciu lat. Nie oszczędzono także sowieckich i polskich kobiet. [19] [20] [21] Kiedy generał Cygankow, szef wydziału politycznego I Frontu Ukraińskiego , doniósł Moskwie o masowych gwałtach na sowieckich kobietach deportowanych do Niemiec na prace przymusowe, zalecił, aby uniemożliwić im opisywanie swoich trudne chwile po powrocie do Rosji.

Kiedy jugosłowiański polityk partyzancki Milovan Djilas poskarżył się na gwałty w Jugosławii , Józef Stalin podobno stwierdził, że powinien „zrozumieć, jeśli żołnierz, który przeszedł tysiące kilometrów przez krew, ogień i śmierć, bawi się z kobietą lub bierze jakiś drobiazg”. [23] Innym razem, gdy powiedziano mu, że żołnierze Armii Czerwonej molestowali seksualnie niemieckich uchodźców, podobno powiedział: „Za dużo pouczamy naszych żołnierzy; pozwólmy im wykazać się inicjatywą”. [24] Niemniej jednak nie zachowały się żadne dokumenty potwierdzające, że gwałt był prawnie usankcjonowany. [24]

Konstantin Rokossowski wydał rozkaz nr 006, próbując skierować „uczucia nienawiści na walkę z wrogiem na polu bitwy”, co przyniosło niewielki skutek. [19] Było też kilka arbitralnych prób sprawowania władzy. Na przykład mówi się, że dowódca jednej z dywizji strzeleckich „osobiście zastrzelił porucznika, który ustawiał grupę swoich ludzi przed Niemką leżącą z rozpostartymi orłami na ziemi”. [19]

Oryginał https://en.m.wikipedia.org/wiki/Rape\_during\_the\_occupation\_of\_Germany#:~:text=The%20majority%20of%20the%20assaults,as%2060%20to%2070%20times

#wojna #historia #rosja #historiajednejfotografii
a2b8d675-0ef3-40fd-a537-fbd76aa0ce60
Dalmierz_Ploza

Jedna z niewielu dobrych rzeczy, które dali nam ruscy jako narodowi polskiemu: przyczyna do zakorzenienia wielopokoleniowej nieskrępowanej nienawiści w ich stronę. Niestety USA i kraje zachodnie nie dostały takiego prezentu od nich.

Kuba0788

Moi dziadkowie i babcie pochodzą z (i tam spędzili lata wojenne) Ukrainy, Litwy, Lubelszczyzny i Mazowsza. I niezależna relacja każdego z nich z tamtych czasów była taka, że przejście armii czerwonej to była istna biblijna plaga. Powszechne było np. smarowanie się gnojówką przez kobiety, żeby sołdaty nie chcieli ich tykać ale czasami nawet to nie działało.

Tooth

@alaMAkota Ruskie doskonale wiedzieli gdzie kończy się okupowana Polska a gdzie zaczyna Trzecia Rzesza. Po przekroczeniu granicy i wkroczeniu do miast takich jak Bytom, Gliwice czy Zabrze, rozpoczęło się absolutne piekło. Nie trzeba było za bardzo wysiedlać ludzi z tych terenów - sami uciekali gdzie tylko mogli. A tych co zostali umieszczono w obozach koncentracyjnych takich jak na Zgodzie w Świętochłowicach albo wysłano do Donbasu/wgłab Rosji żeby swoją cieżką pracą odpłacili za wojnę, którą rozpoczęli przywódcy siedzący w wygodnych gabinetach. Niektóre kobiety rodziły potem skośnookie dzieci.


Ci ludzie to ślązacy, potomkowie tych ludzi żyją na górnym śląsku do dziś. Ci, których usadowiono po Polskie stronie w międzywojniu mieli więcej szczęścia niż ich rodziny u Niemca. Dzisiaj nazywamy to Tragedią Górnośląską.

Zaloguj się aby komentować

Portret Pawła Batickiego, marszałka Związku Radzieckiego i laureata tytułu „Bohatera Związku Radzieckiego”., uważanego za największe wyróżnienie w społeczeństwie sowieckim. W 1953 r. osobiście zastrzelił ministra spraw wewnętrznych Ławrientija Berii podczas międzypartyjnej walki o władzę.

W czasie II wojny światowej (w ZSRR znanaje pod nazwą tzw wielkiej wojny ojczyźnianej) zajmował decyzyjne stanowiska w armii. Był szefem sztabu, od czerwca 1943 forsował Dniepr pod Kaniowem, następnie zdobył Czerkasy będąc dowódcą 73 Korpusu Strzeleckiego, wchodzącego w skład 52 Armii 2 Frontu Ukraińskiego.
Odegrał ważną rolę w operacji korsuńsko-szewczenkowskiej w styczniu-lutym 1944, gdy jego korpus wziął udział w okrążeniu i likwidacji dużego zgrupowania wojsk niemieckich. W marcu 1944 73 Korpus jako pierwszy sforsował Prut i wkroczył do Rumunii, gdzie zasłynął z ograbiania wszystkiego co miało nawet najmniejsza wartość.

W nagrodę grabił poniemieckie majątki w ramach 1 Frontu Białoruskiego. Na jego czele przełamał niemiecką obronę na południe od Bobrujska, zdobył Baranowicze, Brześć i z iście słowiańska fantazją sforsował z marszu Bug. Następnie we wrześniu 1944 wziął udział w zdobyciu i plądrowaniu Pragi(z Czechosłowacji łącznie wyjechało 6500 wagonów łupów). Wraz 3 Frontem Białoruskim wziął udział w wyścigu o zdobycie Berlina idąc od strony Prus Wschodnich. Wojnę zakończył w stopniu generała majora.

Najistotniejszym wydarzeniem w życiu Batickiego i sprężyną jego późniejszej kariery na najważniejszych stanowiskach dowódczych w siłach zbrojnych ZSRR był udział, wraz z marsz. Gieorgijem Żukowem i gen. Kiriłłem Moskalenką, w aresztowaniu na polecenie Nikity Chruszczowa i innych spiskowców, Ławrientija Berii na posiedzeniu Prezydium Rady Ministrów ZSRR w dniu 26 czerwca 1953. Następnie Baticki był osobiście odpowiedzialny za pilnowanie więźnia oraz za przygotowania do jego tajnego procesu i rozstrzelania w bunkrze dowództwa Moskiewskiego Okręgu Wojskowego w grudniu 1953. Jako pierwszy strzelił Berii z pistoletu w twarz podczas egzekucji. Za wzorowe wypełnienie tych zadań otrzymał awans do stopnia generała pułkownika.

W 1965 otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego, a w 1968 został marszałkiem Związku Radzieckiego

#rosja #historia #fotografia #historiajednejfotografii

Wersja brytyjska wydarzeń https://m.youtube.com/watch?si=GgQfbVWm1NbNj_uK&v=4xcg72Qv_QE&feature=youtu.be
6fc05091-c5c7-4446-8266-e078894bc464

Zaloguj się aby komentować

Bitwa i masakra w Shar al-Shatt ( arab . شارع الشط Shār' ash-Shaṭ ; po włosku Sciara Sciat ) miały miejsce 23 października 1911 r. we wsi Shar al-Shatt na obrzeżach Trypolisu w Libii podczas wojny włosko-tureckiej.
W Shar al-Shatt zginęło 503 Włochów, z czego 125 w wyniku masakry żołnierzy, którzy się poddali.

Poniżej relacja z pierwszej ręki od francuskiego dziennikarza, który był świadkiem następstw masakry.

Miało to miejsce podczas często zapomnianej wojny włosko-osmańskiej. Niektóre raporty wskazują, że Włosi zostali oskarżeni o napaść na tle seksualnym wobec miejscowych, choć nie zostało to udowodnione. IV batalion 11. pułku Bersaglieri pułkownika Gustavo Fary został rozmieszczony w małej wiosce-oazie jako część obrony Trypolisu. 23 października siły około 500 włoskich żołnierzy zostały zaatakowane przez Turków i Arabów i szybko zostały opanowane i zdziesiątkowane. Około 290 „bersaglieri”, którzy przeżyli pierwszy atak, poddało się iihadystom na miejscowym cmentarzu, ale wszyscy zostali torturowani i zabici.

„Widziałem (w Sciara Sciat) w jednym meczecie siedemnastu Włochów ukrzyżowanych z ciałami zredukowanymi do rangi zakrwawionych szmat i kości, ale których twarze zachowały ślady piekielnej agonii. Przez szyje tych nieszczęsnych ludzi włożono długie pręty, a ich ramiona spoczęły na tych prętach. Następnie przybito ich do ściany i powoli umierali w niewypowiedzianych cierpieniach. Nie jesteśmy w stanie namalować obrazu tego okropnego zgniłego mięsa wiszącego żałośnie na zakrwawionej ścianie. W kącie ukrzyżowano inne ciało, lecz jako oficer został on wybrany, aby doświadczyć wyrafinowanych cierpień. Oczy miał zaszyte. Wszystkie ciała zostały okaleczone i wykastrowane; tak nie do opisania była ta scena, a ciała wyglądały na spuchnięte jak bezkształtna padlina. Ale to nie wszystko! Na cmentarzu w Chui, który służył jako schronienie przed Turkami i skąd z daleka uciekali żołnierze, mogliśmy zobaczyć kolejne widowisko. Przed jednymi drzwiami pochowano po ramiona pięciu żołnierzy, ich głowy wyłaniały się z czarnego piasku poplamionego ich krwią: głowy okropne, a tam można było odczytać wszystkie męki głodu i pragnienia.

Gaston Leroux, korespondent „Matin-Journal”.

Dziennikarz poinformował również, że wielu miejscowych cywilów podeszło do linii Włochów od tyłu, początkowo okazując przyjaźń, by następnie rzucić się na nich z nożami. Napisał, że trzej ocalali z 4. batalionu oskarżyli arabską ludność cywilną z oazy Shar al-Shatt o „tdimento” (zdradę). 

W 1932 roku Mussolini odsłonił pomnik Bersaglieri w Rzymie , upamiętniając szczególnie tych, którzy zginęli w Shar al-Shatt.

#historia #wojna #ciekawostki #historiajednejfotografii
507e0ba0-d71b-4ecf-a26c-2f25a2f5814e
75607904-6db7-40f8-b9ee-c308315e5e09

Zaloguj się aby komentować

Historia jednej fotografii.
"Dwudziestu z Ciężkowic"
Zdjęcie przedstawia moment rozstrzelania dwudziestu mieszkańców wsi Ciężkowice (dzisiaj, dzielnica miasta Jaworzno).
Fotografia została wykonana przez nieznanego, niemieckiego żołnierza Wermachtu.
Rys historyczny:
4 Czerwca 1940r. we wsi Ciężkowice, został zastrzelony miejscowy komendant niemieckiej policji Otto Kremlin, przez bliżej nieznaną grupę partyzantów. W wyniku tego zamachu, okupant postanowił, w zemście, spalić wieś, a mieszkańców wybić w pień.
Zadanie miał wykonać 83 Batalion Egzekucyjny Wermachtu z Katowic. Jednak za mieszkańcami wstawił się niemiecki dyrektor pobliskiej Cementowni Szczakowa, Schaudern (nie jest mi znane imię) oraz również Niemcy, mieszkający we wsi, bracia Paul i Reinholdt Novakowie (jeden z nich był Sołtysem). Za mieszkańcami wstawił się również miejscowy prałat Andrzej Mroczek. Przekonali oni okupanta, że egzekucji dokonała partyzantka z innych rejonów. Wobec tego, Naziści wybrali 14 mieszkańców wsi i sześciu Polskich więźniów przywiezionych z pobliskiego Chrzanowa, celem ich pokazowego rozstrzelania. "wybrani" najpierw zostali pobici, a potem ustawieni pod murem i rozstrzelani, co zostało udokumentowane na fotografii.
Miejscowy lekarz Adam Klaczak, który na zlecenie Niemców, miał stwierdzić zgony, spostrzegł, że jeden z mężczyzn, 20 letni Roman Pierzchała przeżył, co lekarz zataił przed egzekutorami i korzystając z chwilowego oddalenia się batalionu, tamtemu udało się uciec. Chroniąc się w lasach, wyleczony przez dr Kazimierza Stawarskiego, dołączył później do oddziału partyzanckiego Gwardii Ludowej PPS w Olkuszu. Zginął w 1944r.
Jest to dla mnie ważna fotografia, bo ta wieś to moja ojcowizna. I gdyby sprawy potoczyły się inaczej, tego wpisu mogłoby tu nie być.
Lista ofiar:
1. Barański Teofil lat 36;
2. Broda Antoni lat 23;
3. Chechelski Karol lat 32;
4. Cichy Fryderyk lat 24;
5. Ciołczyk Mikołaj lat 27;
6. Nowacki Bronisław lat 34;
7. Pazdalski Karol lat 24;
8. Sołtysek Jan lat 26;
9. Kramarczyk Jan lat 40;
10. Noris Piotr lat 27;
11. Bielik Franciszek lat 39;
12. Chechelski Franciszek lat 30;
13. Chechelski Stanisław lat 30;
14. Ciołczyk Andrzej lat 29;
15. Jakubowicz Herman lat 21;
16. Pazdalski Józef lat 26;
17. Pierzchała Jakub lat 60;
18. Życiński Tadeusz lat 33;
19. Kuca Stanisław lat 32;
20. Pierzchała Roman lat 24 (ocalony).
źródło: Muzeum Miasta Jaworzno.
#fotografia #fotografiaanalogowa #ciekawostki #starszezwoje #historiajednejfotografii
daad2762-491f-418c-ba69-be6bead9c952
pi0t

Piorun, w pełni zasłużony. Warto pamiętać i pielęgnować choćby lokalnie takie rzeczy.

Atexor

@Klamra to w mojej rodzinie od strony ojca było coś podobnego, niestety nie znam szczegółów. Dziadkowie od strony ojca pochodzą z kresów, tylko że za Przemyślem na terenie dzisiejszej Ukrainy (ale Polacy). Z jakiegoś powodu, może i podobnym do Twojego, Niemcy ustawili mieszkańców w rządku, młodych i starych (w tym babcię) na środku wsi i mieli rozstrzelać ale przyjechał jakiś Niemiec na motorze w ostatniej chwili (kwestia może pół minuty) z rozkazem z góry, że mają wszystkich zagonić do roboty przy czymś innym i nie mają ich zabijać.

GazelkaFarelka

@Klamra mój pradziadek został rozstrzelany w takiej akcji odwetowej. Chłop 32 lata miał, trójka małych dzieci.

Zaloguj się aby komentować

Brytyjczyk trzyma na łańcuchu rdzennych mieszkańców Australii.

To zdjęcie zostało zrobione na początku XX wieku w więzieniu w Wyndham - najbardziej wysunięte na północ miasto w regionie Kimberley w Australii Zachodniej.

Zostało założone w 1886 roku w wyniku gorączki złota w Halls Creek. Okoliczności i historia powstania tego zdjęcia pozostają jednak nieznane.

Aborygeni mogli zostać aresztowani na mocy różnych lokalnych przepisów, które zabraniały im wjazdu lub przebywania w określonej odległości od wymienionych miast.

Mogli także zostać aresztowani za spożycie alkoholu lub posiadanie broni palnej, która w różnych okresach była dla nich nielegalna.

Możliwe jest też, że zostali oni zebrani w celu przeniesienia do powstających wówczas rezerwatów (na ci się nie zgodzili). Może to być nawet obraz inscenizowany ze względów turystycznych/reklamowych (sic!)

W XIX-wiecznej Australii każdy więzień nosił na szyi żelazny łańcuch (o wadze około 5 funtów – 2,3 kg) na otwartej przestrzeni, gdzie temperatura zwykle wahała się od 35 do 45 stopni Celsjusza.

Był on zabezpieczony kłódką, a następnie poszczególnych więźniów przywiązywano łańcuchami do innego mężczyzny.

Do łańcuchów więźniów przyczepionych było aż dziewięciu lub dziesięciu ludzi. Później zdecydowano się na nową metodę. Mieli być skuci łańcuchami od kostek, łańcuch miał przechodzić przez nogawkę spodni więźniów i podtrzymywany przez ciężki pas przewiązany w talii.

Więźniów można było wówczas łączyć w pary i „pozwalać” na pracę poza murami więzienia. Do ścian niektórych cel więziennych, w których, jak sądzono, więźniowie byli przykuci łańcuchami w celu zachowania dyscypliny więziennej, przykręcono żelazne pierścienie.

Chociaż rdzenni mieszkańcy Australii byli zmuszani do pracy i doświadczali warunków przypominających niewolnictwo, nie było handlu niewolnikami.

Zanim Brytyjczycy skutecznie stłumili rdzenną ludność Australii, handel niewolnikami był już nielegalny w Imperium Brytyjskim.

(Zdjęcie: Archiwa Australijskie).

#ciekawostki #historia #historiajednejfotografii
d9fc6aa6-3913-46ac-9eab-c5b112d95547
Lubiepatrzec

@alaMAkota gdzieś obiło mi się o uszy, że przez wiele lat Aborygeni funkcjonowali jako element fauny w brytyjskim systemie prawnym. Może bzdura a może nie zważywszy podejście Brytyjczyków do ludzi w koloniach.

Deykun

The 2023 Australian Indigenous Voice referendum was a constitutional referendum held on 14 October 2023 in which the proposed Aboriginal and Torres Strait Islander Voice was rejected. Voters were asked to approve an alteration to the Australian Constitution that would recognise Indigenous Australians in the document through prescribing a body called the Aboriginal and Torres Strait Islander Voice that would have been able to "make representations to the Parliament and the Executive Government of the Commonwealth on matters relating to Aboriginal and Torres Strait Islander peoples". The proposal was rejected nationally and by a majority in every state, thus failing to secure the double majority required for amendment by section 128 of the constitution. The Australian Capital Territory was the only state or territory with a majority of "yes" votes.


https://en.wikipedia.org/wiki/2023_Australian_Indigenous_Voice_referendum

Zaloguj się aby komentować

W 1966 roku Franca Viola, jako pierwsza Włoszka, pozwała swojego gwałciciela za gwałt i porwanie, łamiąc w ten sposób prawo stanowiące, że gwałciciel, który poślubił swoją ofiarę, nie będzie karany. Za odmowę poślubienia gwałciciela ona i jej rodzina byli prześladowani przez miejscowych mężczyzn, a ich pola uprawne i stodoła spłonęły.

"Nie wyjdę za ciebie!" - wykrzyczała sprawcy w twarz stojąca przed sądem Franca Viola, ofiara porwania i wielokrotnego gwałtu. We Włoszech funkcjonowało wówczas prawo »matrimonio riparatore«. Mowa o tzw. małżeństwie honorowym, które pozwalało poszkodowanym kobietom zmycie z siebie "hańby" poprzez ślub z oprawcą. Ożenek z kolei całkowicie uwalniał go wtedy z poniesienia kary za swój czyn. Mężczyzna oficjalnie stawał się czysty jak łza. Franca i jej rodzina nie mieli zamiaru tego zaakceptować. 17-latka sprzeciwiła się państwu. Mówił o niej cały świat.

Więcej zdjęć i szczegółów historii pod tym linkiem
https://rarehistoricalphotos.com/franca-viola-marry-rapist-1966/

#historia #historiajednejfotografii #ciekawostki
1bdcf240-5b92-42ee-b06d-0f9150ecd174
12-letnia April Atkins dźwiga na plecach całą swoją rodzinę, która łącznie waży ponad 425 funtów. (Prawie 200 kg).
Gazety pisały o niej jako o najsilniejszej dziewczynce świata.
Występowała na plaży Muscle Beach w Kalifornii, gdzie przyciągała tłumy. Po dwóch latach słuch po niej zaginął. Prawdopodobnie rozpoczęła naukę w szkole średniej. Umarła w wieku 45 lat.

Warto spojrzeć na tło zdjęcia, gdzie dzieciaki lat 50. bawią się w najlepsze bez kasków i lin zabezpieczających. I prawdopodobnie dożyły dorosłości.

Tu ciekawy film
https://m.youtube.com/watch?v=iR55bNXOL4g

A tu artykuł
https://www.life.com/lifestyle/april-atkins-photos-of-the-worlds-strongest-seventh-grader/

#ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #historiajednejfotografii
ec09827b-d024-46db-9458-6da39180db7c
ImTheOne

bawią się w najlepsze bez kasków i lin zabezpieczających. I prawdopodobnie dożyły dorosłości.

Prawdopodobnie nie wszystkie.

Kremovka

@alaMAkota od razu widać że twój wpis ma w gratisie tezę

Zaloguj się aby komentować

Etniczne wspólnoty katolików w Bośni przeszły przez piekło pod władzą Turków, którzy większość z nich siłą przekonwertowali na islam. Do tego zgwałcili kobiety, zabrali dzieci do niewoli, a tureccy wodzowie mieli pełne prawo przespać się z każdą chrześcijanką w noc weselną w kolejce przed bezradnym panem młodym.

W odpowiedzi na takie nadużycia kobiety tatuowały na swoich ramionach, palcach, klatkach piersiowych i czołach krzyże i inne ornamenty. Wierzyły, że takie praktyki otoczą je duchową opieką i ochronią przed Turkami albo przynajmniej dadzą ludziom znać o swoim prawdziwym wyznaniu.

W czasach największej popularności tatuażowego kultu matki tatuowały swoje pociechy w domowym zaciszu, zazwyczaj jeszcze przed ukończeniem dziesięciu lat. Cały proces wymagał ostrej igły i specjalnego roztworu z węgla, brudu, miodu i mleka matki, która urodziła syna. Koniecznie syna. „Tylko kobieta, która urodziła syna daje mleko nadające się do produkcji tuszu.

Po 2 wojnie światowej i próbie wyeliminowania religii z terenu Jugosławii, władze komunistyczne podjęły walkę z tatuażami. Wytatuowane kobiety traktowane były jak kryminalistki, traciły pracę. Wreszcie przestały tatuować swoje dzieci ze strachu, aż w latach 50 zwyczaj obumarł.

Tatuaże nosiły nazwę Sicanje

#historia #ciekawostki #historiajednejfotografii
db23288a-c363-48fd-b108-d4cfc0ad23f7
d1720746-9f1c-43f9-ae08-f581029944c7
e41eca68-34d3-41be-890d-6660a5acf451
Alky

Ktoś znowu przetłumaczył "dirt" na "brudu" xD?

Dr.Bee358

Gratsy dla autora za wrzucenie bardzo wartościowych treści. Horyzont poszerzony. Człowiek myśli, że w miarę dużo wie o świecie a za chwilę zdaje sobie sprawę jak bardzo się mylił.

UniCatEnjoyer

Turcy to naród zbrodniarzy, którym niedaleko do Rosjan czy Niemców. Osmanie przy pomocy Tatarów wzięli w jasyr milion ludzi z terenów dzisiejszej Ukrainy. Do tego Osmanie chętnie handlowali ludźmi na Bliskim Wschodzie i Afryce. Prześladowali Chrześcijan wszędzie, kościoły nie mogły być wyższe niż Janczar na koniu. Wysokie podatki za praktykowanie chrześcijaństwa zmusiły niektóre grupy do przejścia na Islam. Porywanie dzieci, aby szkolić ich na Janczarów. Warto też pamiętać, że Republika Turcji jest zbudowana na masowych ludobójstwach Ormian, Kurdów, Asyryjczyków, Greków i oraz Arabów. Dzisiejsi Turcy twierdzą, że żadnych ludobójstw nigdy nie było, a do tego zaczęli przekłamywać swoją historię, aby pokazać się jako wspaniałe wielonarodowe imperium, które wszystkich traktowało dobrze xD

Zaloguj się aby komentować

Ostatnie znane zdjęcia cara Mikołaja II z żoną, sierpień 1917.

#historia #rosja #historiajednejfotografii

Przed wojną próbował poluzować system, aby był bardziej wrażliwy na inne grupy społeczne, po czym wrócił do represji. Nie wyciągnął żadnych większych wniosków z roku 1905, wojny rosyjsko-japońskiej. Podczas wojny 1914 roku odzyskał kontrolę nad wojskiem i zupełnie nie był w stanie nim kierować, był zbyt powolny w podejmowaniu decyzji i zazdrosny o sukcesy innych.

Mikołaj II był całkowicie oderwany od rzeczywistości. Pojawił się na froncie, aby spróbować podnieść morale swoich ludzi, jednak unikał jakiejkolwiek rozmowy ze "zwykłymi ludźmi". Do tego Rasputin i działaność ochrany nie poprawiały jego reputacji.

Oczywiście łatwej sytuacji nie miał. Armia i gospodarka były w beznadziejnej sytuacji. Nastroje społeczne szorowały po dnie, a sytuacja międzynarodowa była napięta. Do tego chory syn i opętana żona.
d9510c9c-afd4-44fa-bd92-cff8b7346528
jestem_na_dworzu

@alaMAkota Armia i gospodarka były w beznadziejnej sytuacji. Nastroje społeczne szorowały po dnie, a sytuacja międzynarodowa była napięta. Do tego chory syn i opętana żona.

Brzmi jak typowa Rosja.

Zaloguj się aby komentować

Na początku XX wieku Duńczyk Peter Freuchen porzucił studia medyczne, by wyruszyć łodzią i psim zaprzęgiem na Grenlandię.

Tam mieszkał przez 20 lat. Miał dwójkę dzieci z Inuitką, która niestety zmarła w czasie pandemii grypy hiszpanki. Nauczył się polować - zabił wilka gołymi rękami, a z niedźwiedzia polarnego zrobił sobie płaszcz.

W Thule został gubernatorem z ramienia rządu Danii. Założył tam punkt handlowy, który stał się bazą do ekspedycji. W trakcie jednej z nich został uwięziony pod lodem. Z pułapki wydostał się sztyletem zrobionym z zamrożonych ekskrementów. Niestety, w wyniku odmrożenia do palców jego stóp wdała się gangrena. Peter odciął je sobie bez znieczulenia używając przecinaka i młotka.

Następnie wrócił do Danii, by pisać do „Politiken”. Wydał dziesiątki prac naukowych i książek, w tym kilka nagrodzonych bestsellerów. Zagrał również w filmie opartym na jego książce, który... dostał Oskara.

Jakby tego było mało, podczas II wojny św. został uwięziony przez Niemców i skazany na śmierć. Z więzienia uciekł do Szwecji, skąd kontynuował walkę z nazistami.

Po wojnie przeniósł się do USA, gdzie ożenił się z ilustratorką Vogue. Wziął też udział w teleturnieju „64k dollar question”, który oczywiście wygrał. Zmarł w wieku 71 lat, trzy dni po wydaniu kolejnego bestsellera.
#ciekawostki #dania #ludzie #qualitycontent #historia #historiajednejfotografii #epickahistoria
4f706843-b25c-400b-b65f-af2875e1d560
alaMAkota

A jest coś co mu nie wyszło?

GrindFaterAnona

@alaMAkota relacje z dziećmi pozostawionymi na Grendlandii

Voltage

@jelonek ciekawe ile z tych opowieści to prawda, martwego niedźwiedzia pewnie znalazł, wilka nikt nie widział, a noża do kupy #pdk nigdy nie było.

jelonek

@Voltage Pół legenda, pół prawda, pół nieprawda.

AndzelaBomba

@Voltage kiedyś czytałam jakiś artykuł o tym facecie, gdzie było opisane, że gość w swoich relacjach rozmijał się z prawdą, ale nie mogę teraz nic w temacie znaleźć

HerrJacuch

Setny pierun mi odblokował ukrytą treść xD

3b26cc97-dadb-4d5e-9c2b-219b0b062f91

Zaloguj się aby komentować