Historia

Listy i pamiętniki niemieckiego ochotnika z I wojny światowej na podstawie "THE DIARY OF OTTO BRAUN WITH EXTRACTS FROM LETTERS"
#iwojnaswiatowa #historia #pierwszawojnaswiatowa #1wojnaswiatowa #ciekawostkihistoryczne #OttoBraun

Wspólny tag #OttoBraun
Poprzednie części pod tagiem #OttoBraun

2 sierpnia 1914 r.
-Zapisałem się jako ochotnik do armii. Poradzili mi, abym udał się do swojego okręgu wojskowego [tzn. w Berlinie gdzie mieszkał]; powiedzieli mi, że ochotnicy raczej nie zostaną przyjęci. Ach gdybym tylko był już powołany do wojska!

4 sierpnia 1914 r.
-Rano pojechałem do Berlina jednym z niewielu pociągów, które jeszcze kursowały. . . . Teraz jest czas, kiedy wszystkie elementarne emocje wysuwają się na pierwszy plan, ból, braterstwo, gotowość do pomocy, męskość. Każdy myśli o swoich pełnych obowiązkach i zadaniach. Wszyscy są zjednoczeni w jednym potężnym celu, wszystkie błahe rzeczy znikają. . . . Następnie udaliśmy się do Reichstagu. Jeden z najwspanialszych dni, jakie można przeżyć, bo jakkolwiek by się nie skończył, ten 4 sierpnia jest nieśmiertelny. Twarz kanclerza była niemal tragiczna.

6 sierpnia 1914 r.
-Teraz Belgia również wypowiedziała wojnę. Ale "Serca, które są zagorzałe dla prawa, nie są przerażone przed walką". Jakże boska jest "Śmierć za ojczyznę" Hölderlina [Friedrich Hölderlin niemiecki poeta epoki romantyzmu]; całkowicie mnie porwała.

18 sierpnia 1914 r.
-Długo rozmawiałem z tatą o moim wstąpieniu do armii. Wierzę, że ta wojna - która nadeszła w naszych czasach - jest dla każdego człowieka jak próba ognia, aby uczynić z nas wszystkich ludzi, ludzi przygotowanych na straszliwe wydarzenia w nadchodzących latach.

17 września 1914 roku. 
Przed wyjazdem do swojego pułku. Tak zakończę ten pamiętnik. Całą moją tęsknotę i całe moje pragnienie wylałem wczoraj bogom [Rodzice Otto byli socjalistami i Otto nie był osobą wierzącą] w modlitwie dumniejszej i pokorniejszej niż jakakolwiek wcześniejsza. Wyruszam z wielką radością i oczekiwaniem, nie w poszukiwaniu przygód i fałszywej ekscytacji nieznanymi doświadczeniami, ale w mocnym przekonaniu i nadziei, że stanę się męski i stanowczy, w pełni rozwinięty, o szerokich horyzontach, pełen mocy i siły, gotowy na wielkie życie, które będzie na mnie czekać później. Że po powrocie z bitwy i zwycięstwie, z honorem znoszonym, znajdę moich rodziców z wieloma spełnionymi nadziejami i szczęśliwych w nowej pracy, że znajdę siebie ponownie, zdrowego, silnego i gotowego na wszystko, co świat może zaoferować, że znajdę mój kraj ponownie, dumniejszy, a jednak skromniejszy, silniejszy i odważniejszy, brzemienny rosnącą formą nowej ery - pomimo konfliktów i szalejących burz jeszcze niezbawionej przyszłości; abym mógł odegrać swoją rolę w tworzeniu tej nowej ery w duchu wciąż śpiącego bóstwa; na to, o wy, rządzące moce, mam nadzieję, błagam, mogę żądać od was.

*******************************************************************
1 sierpnia Niemcy wypowiadają wojnę Rosji. 3 sierpnia Niemcy wypowiadają wojnę Francji i bez wypowiedzenia wojny ich wojska wkraczają na terytorium neutralnej Belgii.
Ponieważ władze odmówiły przyjęcia Otto Brauna jako ochotnika (był za młody i "zbyt słabej postury"), przekonał matkę, by napisała do dowódcy XVII Korpusu Armijnego generała Mackensena - późniejszego feldmarszałka - a w młodości adiutanta jej ojca (a dziadka Otto: Hansa von Kretschmanna). Za jego pośrednictwem Otto wstąpił do 4. Pułku Strzelców Konnych w Grudziądzu, gdzie przeszedł 3-miesięczne przeszkolenie wojskowe w koszarach. A Kolejne 3 miesiące spędzi na tyłach frontu pomiędzy Wisłą i Pilicą. 4 Pułk Strzelców Konnych wchodził w skład XVII Korpusu Armijnego z Pomorza Gdańskiego.

Ostatni rejs Heweliusza.

https://youtu.be/gOOq-V8yrTU?si=x0Y_5oi9MZdkC3RP

#historia #ciekawostki

Bitwa pod Peluzjum – starcie zbrojne, które miało miejsce w maju 525 p.n.e. na Synaju.

W bitwie król perski Kambyzes II pokonał siły faraona egipskiego Psametycha III i zdobył Egipt. Po walce opór Persom przez dłuższy czas stawiało jedynie miasto Memfis.

Tłumaczenie:

Polyaenus, "emerytowany macedoński generał bardziej zainteresowany nowościami niż historyczną dokładnością"[4], twierdzi, że według legendy Kambyzes zdobył Pelusium, stosując sprytną strategię. Egipcjanie uważali niektóre zwierzęta, zwłaszcza koty, za święte (mieli kocią boginię o imieniu Bastet) i nie krzywdzili ich pod żadnym pozorem. Polyaenus twierdzi, że Kambyzes kazał swoim ludziom nieść "święte" zwierzęta przed sobą do ataku. Egipcjanie nie odważyli się wystrzelić strzał z obawy przed zranieniem zwierząt, więc Pelusium zostało pomyślnie zaatakowane. Byłaby to wczesna forma wojny psychologicznej[5].

Przetłumaczono z DeepL.com (wersja darmowa)

Oryginał:

Polyaenus, "a retired Macedonian general more interested in novelty than historical accuracy,"[4] claims that, according to legend, Cambyses captured Pelusium by using a clever strategy. The Egyptians regarded certain animals, especially cats, as being sacred (they had a cat goddess named Bastet), and would not injure them on any account. Polyaenus claims that Cambyses had his men carry the "sacred" animals in front of them to the attack. The Egyptians did not dare to shoot their arrows for fear of wounding the animals, and so Pelusium was stormed successfully. This would be an early form of psychological warfare.[5]

https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Pelusium

Obraz we wpisie: Paul-Marie Lenoir, 1872

#historia #koty #egipt #starozytnyegipt

Tłumaczenie:

Ponadto od 1945 r. ZSRR posiadał pierścień szpiegowski w Jugosławii[128], a Stalin kilkakrotnie próbował zabić Tito. Stalin zauważył: "Potrząsnę moim małym palcem i nie będzie więcej Tito"[129]. Jednak te zamachy kończyły się niepowodzeniem, a Tito odpisywał Stalinowi: "Przestań wysyłać ludzi, żeby mnie zabili. Schwytaliśmy już pięciu z nich, jednego z bombą, a drugiego z karabinem. [...] Jeśli nie przestaniesz wysyłać zabójców, wyślę jednego do Moskwy i nie będę musiał wysyłać drugiego."[130] Jugosławia stała się jednym z głównych założycieli i przywódców Ruchu Państw Niezaangażowanych[131].

Przetłumaczono z DeepL.com (wersja darmowa)

Oryginał:

As well, since 1945, the USSR had a spy ring within Yugoslavia[128] and Stalin attempted to assassinate Tito several times. Stalin remarked "I will shake my little finger and there will be no more Tito".[129] However, these assassinations would fail, and Tito would write back to Stalin "Stop sending people to kill me. We've already captured five of them, one of them with a bomb and another with a rifle. [...] If you don't stop sending killers, I'll send one to Moscow, and I won't have to send a second."[130] Yugoslavia would go on to become one of the main founders and leaders the Non-Aligned Movement.[131]

https://en.wikipedia.org/wiki/Soviet_involvement_in_regime_change#1948%E2%80%931949:_Yugoslavia

#stalin #tito #zwiazekradziecki #historia

Historia niemieckiego ochotnika z I wojny światowej wstęp na podstawie "THE DIARY OF OTTO BRAUN WITH EXTRACTS FROM LETTERS"

#iwojnaswiatowa #historia #pierwszawojnaswiatowa #1wojnaswiatowa #ciekawostkihistoryczne #OttoBraun

Zastanawialiście się kiedyś, co myślał i o czym pisał żołnierz z I wojny światowej, który zgłosił się do wojska na ochotnika? Jeżeli tak, to zachęcam do czytania fragmentów listów i pamiętników Otto Brauna. 

Otto Braun urodzony w 1897 roku, był jedynym synem dziennikarki, pisarki i socjaldemokratycznej działaczki feministycznej Lily Braun oraz socjaldemokratycznego polityka i publicysty Heinricha Brauna. Jego rodzice należeli do klasy średniej. Mieszkali w Zehlendorf pod Berlinem. Jego matka pochodziła z pruskiej arystokracji, właściwie nazywała się Amalie von Kretschmann i była córką pruskiego generała piechoty, ale jako socjalistka wyrzekła się swojego pochodzenia i żyła na własny rachunek. 
Otto Braun w młodości był uważany za "cudowne dziecko" i jak większość cudownych dzieci jego szkolna edukacja zakończyła się bardzo, bardzo wcześnie. W wieku 12 lat uciekł ze szkolnego internatu i jego matka zajęła się jego późniejszym nauczaniem, wynajmując mu prywatnych nauczycieli. W chwili wybuchu wojny w sierpniu 1914 roku Otto ma 17 lat i jest w podróży do Uniwersytetu w Heidelbergu, gdzie spotkał się z profesorem Alfredem Weberem (ekonomistą) i jego studentami.

PAMIĘTNIK
21 lipca 1914 r.
-W drodze do Heidelbergu przeczytałem historię miasta. Z lokalnej historii można się naprawdę wiele nauczyć. Rzuca ona światło na ogólną historię z jednego centralnego punktu, a wszystkie większe zmiany są w niej ciekawie odzwierciedlone. Niewiele jest rzeczy, które jeśli są dobrze zrobione, mogą być bardziej pouczające.
Speyer[Spira], 22 lipca 1914 r.
-Byłem pod głębokim wrażeniem przestronnego, pięknie wzniosłego wnętrza katedry, której plan jest jasny i klasyczny w głównych zarysach i projekcie. W przeciwieństwie do złowrogiej potęgi katedry w Wormacji ekstrawagancki pokaz dumnej sławy średniowiecznych cesarzy salickich jest tutaj widoczny w całej swojej rozrzutnej obfitości. Nawet obraz, kiepski i ubogi w szczegóły, uzyskuje swój efekt dzięki gamie kolorów. Całość daje rzadkie poczucie godności i splendoru. Oczywiście świadomość, że stoję nad grobami cesarzy, sprawiła, że poczułem się jak na poświęconej ziemi. Następnie udaliśmy się do krypty i można sobie wyobrazić, że cała katedra spoczywa na tych potężnych, kwadratowych filarach. Przypominało mi to kryptę San Lorenzo we Florencji, ale nie można jej porównać z tymi wielkimi, śmiałymi łukami. Grobowiec Rudolfa Habsburga, który oglądaliśmy przy świecach, jest surowy i piękny: to prawdziwy "Dziadek Rudolf". Rzeczywiście, recytacja wiersza George'a wystarczyłaby, aby romańskie sklepienie stało się żywe przed oczami. Nie uwierzyłbyś, jak odpowiednie są tutaj te majestatyczne wersety w ich surowej, ale powściągliwej animacji. Rytm romański zdaje się w nich wibrować tak jak splendor Imperium Salickiego w samym sklepieniu. Spacerowaliśmy w ciszy. Człowiek jest przytłoczony tak wieloma wspomnieniami, że wszystkie inne rzeczy znikają.

Na zdjęciu poniżej Otto Braun w roku 1914

I to jest fajna teoria spiskowa, szkoda że od razu z debunkiem. Część pierwsza. [EN]
https://www.youtube.com/watch?v=lktluZgEAvA
#titanic

Międzywojenny rysunek z gazety nt. stosunków Polsko-Litewskich.

#litwa #ciekawostkihistoryczne #historia

Fragmenty PAMIĘTNIKA Z WIELKIEJ WOJNY - Władysława Glinki 

#iwojnaswiatowa #historia #pierwszawojnaswiatowa #rewolucja1917 #ciekawostkihistoryczne #prohibicja

22 kwietnia 1918. Moskwa SOCJALIZACJA KOBIET Wycinek z gazety

„W korespondencji z Chwałyńska drukuje „Zaria Rossii" interesujący projekt nowego dekretu, ogłoszony w „Izwiestjach“ chwałyńskiego Sowietu. Projekt dotyczy „Socjalizacji Kobiet" i wyszedł z pod pióra p. Fiedorowej. Składa się on z 13 artykułów, z których pierwsze cztery gwarantują nietykalność osobistą pannom do lat 18 i przewidują dla mężczyzny, któryby wbrew woli poważył się naruszyć tę nietykalność i dopuścił się gwałtu, karę 20 lat katorgi. Następne artykuły głoszą dosłownie:
„5) Po upływie 18-tu lat każda dziewica staje się własnością Państwa. 
6. Każda dziewica, która liczy lat 18, a nie wyszła jeszcze za mąż, obowiązana jest, pod surową karą, zarejestrować się w biurze „Wolnej miłości" przy Komisarjacie Opieki państwowej.
7.Zarejestrowana w biurze „Wolnej miłości" ma prawo wybrać sobie z liczby obywateli w wieku od 19 do 50 lat męża. 
Uwaga: a) zgoda mężczyzny, na którego padnie wybór, nie jest obowiązująca
b) żona mężczyzny na którego padnie wybór, żadnych pretensji wobec takiego żądania zgłaszać nie ma prawa. 
8. Przy biurze „Wolnej miłości" tworzy się stały „Związek mężczyzn, swobodnych dla wyboru“ 
9.Prawo wyboru panien, które osiągnęły 18 rok, mają także mężczyźni. 
10.Wybierać męża lub żonę można tylko raz na miesiąc. 
11.Biuro „Wolnej miłości" jest autonomiczne. 
12.Mężczyźni od 19 do 50 lat otrzymują prawo wyboru kobiet, które zapisały się do biura, nawet bez zgody na to tych ostatnich — w interesie Państwa. 
13.Dzieci urodzone z podobnego współżycia stają się własnością republiki. Obowiązkiem Rady Komisarzy jest opracować ten projekt możliwie najszerzej i tem samem usunąć wiekowe jarzmo — prostytucję i rozpustę".

1. Gliniana tabliczka pochodząca z obszaru dawnego Sumeru, stworzona w czasie, gdy tereny te znajdowały się pod władaniem III dynastii władców z Ur(panowała ona pomiędzy 2100 i 2000 rokiem p.n.e.). "Chlebek" zawiera informacje o transporcie mąki, który to powierzono niejakiemu Nammahowi, by ten przewiózł cenny ładunek łodzią z Girsu do Nibru.

2. Drugi chlebek informuje o odbiorze królewskiego zboża przez mężczyznę zwącego się Urgis, zdarzenie to ma miejsce za rządów Amara-Suena(władca ten sprawował rządy w latach 2046-2037 p.n.e.).

3. Ostatni chlebek informuje o sadach owocowych oraz liczbie rosnących tam drzew, a także zawiera dane osobowe pracujących na terenie owych sadów ogrodników. III dynastia, dokładniejsza data nieznana. 

#mezopotamia #chlebki #starozytnysumer #necrobook