#rowery

5
113
GSX-R750

@Niewygodna_Opinia jakby co to ja nie mam

Zaloguj się aby komentować

Na drugi koniec Europy samochodem, żeby pojeździć rowerem - trasa, koszty i ostrzeżenia Calpe 2025

https://youtu.be/zEteRQRo8xE?si=VjB7WBCI2kwoXAW4

A wy gdzie jeździcie zimą żeby pojeździć i odpocząć od polskiej depresji?

#rower #podroze #europa #rowery #sport #motoryzacja #ciekawostki

Dokąd jeździsz zimą, aby odpocząć od Polski/pojeździć na rowerze/desce?

74 Głosów
5
pingWIN

@cyber_biker Akurat Janek to co roku chyba spędza zimę w Hiszpanii na rowerze, z resztą zawodowi kolarze zazwyczaj też tak spędzają zimę i wracają na wiosnę dopiero

Orzech

@cyber_biker Ostatnio Azja, ale wcześniej Ameryka i Bliski Wschód

Ramirezvaca

Nie można wybrać kilku odpowiedzi. Najprościej to ujmując, gdzie kupię tani bilet.

Zaloguj się aby komentować

153 112 + 135 = 153 247

Przeszkód nie widzę

W te pierwsze dni zimy astronomicznej,
Same radości meteorologiczne.
Wiatr, wilgoć i zimno przejmujące,
To dziś okoliczności dominujące.
Więc dobrze, że okulary zaszły mi parą,
To przeszkód nie widzę - by gnać w słotę szarą…

To z dedykacją dla pana @George_Stark , bo narzeka, że mało się dzieje w Kawiarni #zafirewallem . Ale przejdźmy do rzeczy.
Long story short: Ja mam głupie pomysły, a koledzy są mało asertywni. I na te moje pomysły są podatni. No… łatwi są.

Ja wiem, że to wpis na tagu #rowery i #rowerowyrownik , ale ustalmy od razu na początku jedną rzecz: nie lubię biegać. Ale zdarza się, że biegam. Czasem. Zazwyczaj biegam jak nie chce mi się jeździć na rowerze, co nie jest sytuacją częstą. Zdarza się też, że biegam coś, co nazywa się parkrun. To taka impreza dla ludzi co są starzy (jak ja) albo nie mogą spać (jak ja) i co sobota o 9 rano zbierają się w parkach na całym świecie żeby przebiec sobie 5km. Dlaczego bieganie parkrunów w soboty o 9 rano jest fajne? Bo wtedy mam pewność, że nic gorszego mnie w weekend już nie spotka. A cała ta historia wydarzyła się właśnie przez parkrun. I przez alkohol… 

Rozdział 1 - Ryszard

Jakiś czas temu jeden z moich znajomych (dla uproszczenia nazwijmy go Ryszard, chociaż imię ma całkiem inne) zapowiedział się na weekend w stolicy. Jako, że on lubi biegać ale nie wiedział co to parkrun, a ja nie lubię ale wiem, to - jako dobry kolega - postanowiłem mu pokazać. Parkrun pokazać oczywiście. Umówiliśmy się na sobotę rano w jednym z warszawskich parków. Chwilę przed godziną 9:00, kiedy już zacząłem się martwić, czy aby nie zapomniał - Ryszard dotarł… Bezpośrednio z całonocnej imprezy… 

Stan Ryszarda można było ulokować gdzieś pomiędzy “już nie piję” a “zaczyna do mnie właśnie docierać, że lada moment będę miał kaca”. Nie muszę chyba mówić, nawet tym co nie biegają, że wysiłek fizyczny w takim momencie nie jest najlepszym pomysłem. Dlatego też - pobiegliśmy. Śmiem twierdzić, że woń gorzelni, która nas otaczała i powodowała niesamowite przyśpieszenie mijających nas osób pomogła niektórym uzyskać życiowe rekordy.

W każdym razie, Ryszardowi (w stanie niepełnej trzeźwości umysłowej) idea tak się spodobała, że postanowił zorganizować parkrun u siebie - w Wolnym Mieście Radom. Aha - trzeba jeszcze wspomnieć, że parkrun jest inicjatywą społeczną, organizowaną na zasadach wolontariatu. No, krótko mówiąc przez wariatów… Ale takich pozytywnych.

I to było parę miesięcy temu.

Przyszedł grudzień, święta (w tradycji chrześcijańskiej zwane Bożym Narodzeniem), przesilenie zimowe (w tradycji słowiańskiej zwane Szczodrymi Godami) i SMS od Ryszarda, w treści którego Ryszard z dumą zapraszał mnie na 28 dzień grudnia, na inaugurację 100 lokalizacji parkrun w Polsce. Cóż było robić? Skoro Ryszard, nawet po imprezie, mnie nie zawiódł swoją obecnością, to ja Ryszarda też zawieść nie mogłem. Swoją obecność potwierdziłem.

Rozdział 2 - Słowik

Jakiś czas temu, ale dużo później niż historia z Ryszardem, odwiedził mnie drugi znajomy. Dla uproszczenia nazwijmy go Słowik, chociaż imię też ma całkiem inne. Ze Słowikiem historie zazwyczaj zaczynają się mniej więcej tak:

— Słowik, mam plan!!
— Jaki?!
— K… sprytny!
— Namówiłeś mnie!

Nie inaczej było tym razem. Po tym jak już Słowik zgodził się “in blanco” postanowiłem wtajemniczyć go w szczegóły. Wziąłem kartkę, kolorowe kredki i nakreśliłem co następuje: 

Sprytny plan ver 1.002 (RC):
1. jedziemy do Wolnego Miasta Radom na inaugurację Parkrun Zalew Borki
2. biegniemy 5km
3. wsiadamy na rowery i wracamy 130km do stolicy

Jako, że Słowik lubi biegać, wie co to parkrun oraz lubi jeździć na rowerze (zwłaszcza dystanse dłuższe niż przeciętny Polak przejeżdża przez cały rok, a niektórzy przez całe swoje życie) poprawek do planu wiele nie było. Pierdoły w stylu jak się tam dostać, co z ciuchami/butami na zmianę, jedzeniem, etc. ogarnęliśmy jak prawdziwi profesjonaliści, czyli: “jakoś to będzie”. Na koniec zsynchronizowaliśmy zegarki i podnieceni zaczęliśmy odliczanie do 28 dnia grudnia.

Jeszcze do piątku, 27 grudnia, plan cały czas wydawał się genialny. Ale nadeszła sobota, a z nią 2 stopnie Celsjusza i mokra mgła wisząca w powietrzu. Po wyjrzeniu za okno pomysł zdecydowanie stracił na uroku. Powiedziałbym, że zrobił się taki 2/10. No ale cóż, słowo się rzekło - przystąpiliśmy do realizacji.

Do Wolnego Miasta Radom dotarliśmy autem, bez większych przeszkód, nawet paszporty wzięliśmy niepotrzebnie - nikt na rogatkach ich nie sprawdzał. Zaparkowaliśmy na stacji benzynowej, żeby zostawić samochód oraz zbędny balast (hłe, hłe) i potruchtaliśmy na miejsce startu. Tam okazało się, że pomimo nienachalnie sprzyjających warunków pogodowych, dowaliło ponad 250 (słownie 256) osób (z różnych krajów, sic!), co podobno pobiło wszelkie rekordy inauguracji parkrunów w Polsce. Okazało się, że jak Ryszard się za coś weźmie to nie ma … we wsi.

Lekko speszeni całą tą oprawą, lokalnymi mediami i fotoreporterami - pobiegliśmy. Każdy na miarę swoich możliwości:
- Słowik dobiegł szósty, nawet się nie spociwszy
- a ja, no… dobiegłem.
W każdym razie impreza udana.

Ochłonąwszy nieco, auto zostawiliśmy mojemu bratu, który był łaskaw odstawić je (wraz ze swoją rodziną) do stolicy co i jemu i nam rozwiązało wiele problemów logistycznych. Zjedliśmy po dwa banany, pozbyliśmy się kolejnego balastu (hłe, hłe) i ruszyliśmy w siną dal. Na północ znaczy się.

Pierwsze kilometry mijały nam leniwie. Przejeżdżaliśmy przez kolejne mazowieckie wsie delektując się zapachem polskiego czarnego złota spalanego w piecach. Literalnie “było czuć piniądz”. Żeby dać odetchnąć trochę płucom, kolejne kilkanaście kilometrów pojechaliśmy sobie drogami serwisowymi wzdłuż trasy S7, gdzie wysokie stężenie pyłów PM2.5 z kopciuchów zastąpiły aromatyczne PM10 ze spalin. Niedaleko przed Białobrzegami zostawiliśmy trasę S7 po naszej lewej stronie, czyli jak łatwo się domyśleć - pojechaliśmy w prawo. Na wschód - w kierunku cywilizacji. 

Tereny leżące między Białobrzegami a Warką są malownicze. Charakteryzują się lekko pagórkowatym ukształtowaniem terenu, które kryje wiele bajkowych rozlewisk na obszarze starorzecza rzeki Pilicy. Zaczynają się już pierwsze sady owocowe, które ciągną się aż za Grójec, malownicze lasy oraz wspaniałe łąki z porozrzucaną luźną zabudową letniskową. A przynajmniej tak słyszeliśmy, bo przez mgłę mój widok ograniczał się do zadka jadącego przede mną Słowika.

Mniej więcej w połowie drogi, kiedy już zupełnie nie czuliśmy palców u stóp, zapadła decyzja, żeby się na chwilę zatrzymać w celu uzupełnienia energii i ogrzania się. Akurat dobrze się stało, bo wjechaliśmy do Jasieńca. Jasieniec to taka wieś niedaleko Grójca. Mają tutaj 1100 mieszkańców. Mają też zabytkowy kościół i pałac z połowy XIX wieku. Mają sklep Dino oraz lokalny oddział banku. Mają nawet stację benzynową z hot-dogami. Nie mają za to ciepłej kawy. 

Zimny posiłek, z zimnym napojem (bo nie wiem czy wspominałem, że nie było ciepłej kawy) umilał nam rozmową lokalny cieć. Krytycznym okiem ocenił nasze ubłocone rowery jako “no fajne, fajne”. Zapytał też czy daleko jedziemy. Dumnie odpowiedzieliśmy, z Wolnego Miasta Radom - aż hen! do stolicy. Ku naszemu zaskoczeniu pan lekceważąco pokiwał głową, mówiąc: “Eee, to nie tak daleko - jakbyście 500km jechali…”. Najwyraźniej @Mordi musiał gościć się tam wcześniej i teraz już nic poniżej 1000km na panu cieciu wrażenia nie zrobi.

Jak tylko wróciło nam krążenie w stopach ruszyliśmy w dalszą drogę. Pokręciliśmy się troszkę po Mazowieckiej Toskanii, między ciągnącymi się po horyzont, malowniczymi sadami owocowymi, który to horyzont w dalszym ciągu kończył się dla nas we mgle po jakiś 100 metrach.

Gdzieś między miejscowością Łoś a Piasecznem złośliwie minął nas peleton trzech kolarzy. Zdążyłem tylko zauważyć jak jadący na przodzie Słowik spiął się, sięgnął do manetki - zapewne w celu redukcji biegu - jednak moje wycharczane “ANI MI SIĘ WAŻ” skutecznie go powstrzymało. Na pocieszenie ustaliliśmy, że to zapewne “lokalsi” co nie jadą z Wolnego Miasta Radom aż hen! do stolicy. A nawet jak jadą i robią to szybciej to w takim razie musieli parkrun biec wolniej skoro dopiero tutaj nas dogonili. No bo po co mieliby jechać z Radomia jeśli nie z parkrunu?

Kolejne odmrożenia ogrzaliśmy przez chwilę już na wlocie do stolicy, posilając się w jednym z sieciowych fastfoodów, co z jednej strony było pomysłem dobrym, dlatego że uchroniło nas przed bombą energetyczną i amputacją palców u stóp. Z drugiej jednak strony, wyjście na ziąb będąc rozgrzanym ale w przepoconych ciuchach jest idealnym sposobem na przeżycie szoku termicznego.

Wycieczkę chcieliśmy zakończyć leniwym przejazdem Nowym Światem i Krakowskim Przedmieściem w celu delektowania się świątecznymi dekoracjami. Przejazd owszem - był leniwy, ponieważ żadnemu z nas nie przyszło do głowy, że przecież to jest weekend i ulice te są zamienione w deptak. Dlatego po przebiciu się przez morze spacerowiczów, dając im wiele nowych powodów do nienawiści do pedalarzy, na wysokości ulicy Świętokrzyskiej rozjechaliśmy się do domów.

Słowik w lewo. Ja w prawo. Każdy w swoją stronę…

#zafirewallem #endorfiki #tworczoscwlasna #rower

Wpis dodany za pomocą https://hejto.sztafetastat.eu
#rowerowyrownik
ce12b6e1-1484-42fb-8d93-7c38c9bdb02e
4
pluszowy_zergling

Gratulacje, ja chciałem w tym roku rapha 500 to teraz się kuruję na przeziębienie Szacun wam! Dystans niesamowity ^_^

A co do zalew borki coś w tym jest, znajoma mi ekipa z Krakowskich Bronowic też tam jechała, by "strzelać fotki" i zrobić parkrun

Zaloguj się aby komentować

cebulaZrosolu

Musiał się kombajnem pochwalić, burak :D

Zaloguj się aby komentować

Alawar

On to tak specjalnie udawane fejk. Puść cały filmik jak liście rozsypywali

Zaloguj się aby komentować

wonsz

@Jestem_bart ostatnio widziałem rometa aspre 2 za 4400 - nówka na grxie, może warto dołożyć?

fonfi

Jako rower komuter i do krajoznawczych wypadów będzie spoko. Sam sobie na zimę złożyłem gravelo-ulepa na Tiagrze. Wszystko na linkach więc w miarę łatwy serwis do ogarnięcia we własnym zakresie. Opony na sezon jesienno zimowy też będą ok (przynajmniej dopóki lodowiska nie ma)- tylko jakieś pełne błotniki warto sobie sprawić. Pełne, żeby buty suche były i trochę napęd oszczędzać. Za tę cenę myślę, że można brać. To model z 2018 roku, kiedy jeszcze GRX nie istniał, gravele dopiero się pojawiały a Tiagra całkiem spoko się w takich zastosowaniach sprawdza. No i najważniejsze - musi się podobać, bo inaczej będzie ścianę podpierał, a ten całkiem ładny jest… Ale wiadomo są guściki i gusta 🤷♂️ Z tego co wyczytałem to on nawet sztywne osie chyba ma…


Edit: jednak nie ma sztywnych osi, nowsze roczniki dopiero.

Stashqo

@Jestem_bart nie na temat, ale patrzę na to zdjęcie z olx i zasstanawiam się co do c⁎⁎ja się tam działo w czasie ustawiania kierownicy i mostka xD

Zaloguj się aby komentować

serel

Jechałem kiedyś regio Oświęcim-Kraków. Rowerzyści wyprzedzający pociąg to nic niespotykanego, i mówię raczej o babci Jadzi wracającej z warzywniaka

Zaloguj się aby komentować

Stashqo

@Koloalu shimano ma kilka rodzajów kluczy do suportu (ja się spotkałem co najmniej z trzema). Najlepiej sprawdź jaki masz a dopiero potem kupuj narzędzia

Zaloguj się aby komentować

nxo

@Half_NEET_Half_Amazing

4673f967-5173-4b26-a5c0-1ce3a3b2b63c
Kasjo

Kupił elektryczny rower górski więc chciał go wykorzystać w 100% :)

Czemu

@Half_NEET_Half_Amazing to jest zakaz?

Zaloguj się aby komentować

Zgodnie z obietnicą wracam z szerszym opisem przejażdżki rowerowej z Wenecji do Krakowa, która odbyła się niedawno.

Jak część z was zapewne pamięta, żaliłem się na tym portalu, że po czterech latach związku zostawiła mnie narzeczona; wydarzenie to całkowicie rozbiło mnie psychicznie i oczywiście wywróciło życie o 360 stopni ༼ ͡° ͜ʖ ͡° ༽
Nie miałem w związku z tym żadnego pomysłu na urlop, a wakacje w zakładzie pracy już były klepnięte, więc musiałem coś wymyślić i padło na podróż rowerową, bo w czasie wolnym coś tam lubię pojeździć, lubię też biwakować w lasach, a i kondycję mam powyżej średniej.

Wybór padł na słynną trasę Alpe Adria. Jest to najmniej wymagająca przeprawa przez Alpy między Austrią a Włochami, na śladzie byłej linii kolejowej wylano asfalt i stworzono wyjątkową trasę rowerową. Chciałem to również zrobić maksymalnie budżetowo, więc w grę wchodziły same noclegi na dziko lub campingi.

Tak się składa, że istnieje bardzo dogodne połączenie autokarowe Flixbus z Krakowa docelowo do Marsylii z przystankiem w Wenecji, więc byłem zdecydowany na tę formę dojazdu. Wsiada się do autokaru o 17:00, o 08:00 rano dnia następnego wysiada się na miejscu, człowiek oczywiście jest trochę połamany, ale da się zdrzemnąć. Koszt to niecałe 250 zł, zatem jak dla mnie cena wręcz doskonała!

Postanowiłem zatem, że z Wenecji przejadę Alpe Adria i następnie dojadę do domu, bo na tyle dni mam urlop. W ostatniej chwili dołączył do mnie dobry przyjaciel, więc aż do Wiednia jechaliśmy razem i było do kogo usta otworzyć, a to w sumie dość ważne, bo jestem człowiekiem towarzyskim.

Dziennie robiliśmy około stówy, przy średniej około 20 km/h to kilometraż w sam raz, by przy wyjeździe o 9:00 dojechać na miejsce przed 15:00, spokojnie rozbić namiot, zjeść, przeprać gacie i ogarnąć to wszystko przed zmrokiem bez pośpiechu.

Posiadam rower crossowy, do którego przytwierdzony miałem wór z dwuosobowym namiotem i cztery sakwy. Całość bagaży ważyła około 20-25 kg. Z wyposażenia: kartusze z gazem, poduszka, śpiwór, karimata, bardzo dużo jedzenia z Polski, dużo ciepłych ubrań (w Alpach już zdarzają się dni ze śniegiem), sandały, porządne buty tzw. "podejściowe", w których jechałem, książka "Samolubny gen" Dawkinsa, która mi spleśniała i muszę ją odkupić bibliotece, Sudokrem, woda i narzędzia do roweru.

Marszruta przedstawia się następująco:
Dzień -1: 7 km na dworzec Kraków Główny

  1. Wenecja - okolice Bibione: nocleg na dziko przy jakiejś marinie. Aklimatyzacja, picie ekspresso za 1,2 euro i takie tam
  2. okolice Bibione - Grado: piękne nadmorskie okolice, Grado leżące na lagunie tak jak Wenecja i nocleg legalnie na campingu. W Grado zaczyna się też szlak Alpe Adria
  3. Grado - Gemona del Friuli: podróż już głównie po ścieżce rowerowej, przejazd przez Udine, stabilny podjazd w stronę Alp, które wyłaniają się pionowymi ścianami z równiny, robi to na mnie piorunujący widok, gdyż widzę Alpy pierwszy raz w życiu. Nocleg na campingu średniej jakości.
  4. Gemona del Friuli - VIllach: zdecydowanie najpiękniejszy dzień wyprawy, widoki niesamowite, tunele, mosty nad rzeką, potężne szczyty gór. Nocleg na parszywym campingu, namiot rozbity na bagnie i w deszczu.
  5. Villach - Bad Gastein: dzień z najbardziej wymagającym podjazdem do miejscowości Mallnitz. Podjazd z serpentynami jak na Giro d Italia, w zasadzie jedyny wymagający podjazd na całej trasie. Następnie wsiada się do pociągu i przejeżdża pod Wysokimi Taurami tunelem, nie ma tam przebitej drogi. Nocleg na campingu, bardzo eleganckim zresztą. Bad Gastein to bodaj najbardziej malownicza miejscowość, jaką widziałem w swoim życiu.
  6. Bad Gastein - Salzburg: spokojny zjazd na drugą stronę przełęczy, słuchałem sobie podcastów cały dzień. Widoki dalej przepyszne, ale nic już nie robiło tak wielkiego wrażenia po wrażeniach dni poprzednich. Nocleg na parszywym campingu, gdzie chcieli 3 euro za WiFi (sic!). W Salzburgu kończy się defacto Alpe Adria, przez następne dni podróż będzie wiodła głównie szlakami EuroVelo
  7. Salzburg - Passau: dalej jedziemy wzdłuż rzek Salzach i Inn, by w Pasawie złączyć się z Dunajem. Na campingu średniej jakości spotykamy Francuza, który będzie nam towarzyszyć przez następne 3 dni. Jedzie on do Rumunii along the Danube river
  8. Pasawa - Ottensheim: swobodne toczenie się w dół Dunaju pięknym przełomem rzeki, który raz to się piętrzy raz nie. Nocleg na campingu, dość podłym ale tanim, bo około 24 euro. Zazwyczaj gdzieś koło 30 euro na dwie osoby płaciliśmy
  9. Ottensheim - Pochlarn: dalej w dół Dunaju. Odbijamy w bok, by zwiedzić KL Mauthausen. Nocleg na dziko przy jakiejś opuszczonej budce tutejszego PTTKu, jest woda ze szlaucha, więc bierzemy prysznic z rury. Fajnie!
  10. Pochlarn - Tulln: dalej jedziemy wzdłuż Dunaju, odbijamy na zwiedzanie gigantycznego sanktuarium w Melk. Nocleg na campingu dobrej jakości, ale też kosztownego (35 euro, pewni z powodu bliskości Wiednia)
  11. Tulln-Wiedeń: tego dnia robimy tylko 35 km do Wiednia i później robię za cicerone dla kolegi i pokazuję mu w miarę możliwości Wiedeń z wysokości siodełka. Wiedeń to moje ulubione miasto, jestem w nim trzeci raz. Odstawiam kolegę na Flixbusa, a sam udaję się na nocleg do znajomych znajomej.
  12. Wiedeń - krzaki nad zbiornikiem na rzece Dyja: teraz już jadę sam, a samemu się jedzie znacznie szybciej, więc robię w następnych dniach między 120-160 km z nudów. Podróż przez region Weinviertel na północ od Wiednia, a nocleg w Czechach w jakiejś opuszczonej budce nad rzeką. W nocy ktoś lub coś chodziło wokół niej i się wydzierało, tak jakby kruk krakał ale sopranem. Trochę się przestraszyłem, ale poszedłem spać dalej, bo wszystko mi jedno if I am alive or not
  13. Krzaki nad zbiornikiem na rzece Dyja - obóz młodzieżowy w Lobodicach: tego dnia przejeżdżam przez urocze Brno, kręcę się trochę po centrum i robię dużo zdjęć. Następnie jadę przez morawski kras ze wszystkimi jaskiniami, rzekami i wywierzyskami. Znajduję ładną rzekę w lesie i się w niej kąpię. Na koniec rozbijam namiot pod wiatą przy wiejskim boisku na opłotkach wsi. Nikt mnie nie niepokoi, ale tego wieczoru psuje się pogoda i aż do Krakowa jadę w mniejszym lub większym deszczu.
  14. obóz młodzieżowy w Lobodicach - Gorzyce: tego dnia chciałem już nocować w okolicy Pszczyny u znajomego, ale ulewny deszcz i wiatr prosto w twarz weryfikują te plany negatywnie, więc dojadę tam gdzie dojadę. Zaczynam jechać przez tereny dotknięte powodzią, w jednym miejscu rzeka Beczwa obrywa ścieżkę rowerową na wale, objazd jest po błocie, w którym uszkadzam przedni hamulec oraz kabel od dynama, więc dalej jadę bez hamulca z przodu i oświetlenia. Staram się dojechać jak najdalej przed zmrokiem, szczęśliwie dojeżdżam do Polski zaraz przed zmierzchem. Bardzo dużo siły kosztował mnie ten dzień.
  15. Gorzyce - Kraków: wyjazd zaraz po świcie, by dojechać przed zmrokiem i nie kupować niepotrzebnych lampek. Od razu dostałem w twarz zapachem palonych butelek PET, więc wiedziałem, że jestem u siebie. Paskudny i deszczowy dzień

Podsumowując, jechałem 16 dni, a nie 17, przepraszam za błąd. Całość wyjazdu kosztowała mnie 1641 zł (w tym autokar i ubezpieczenie PZU). Doskonała to była przygoda, odpocząłem psychicznie, a to chciałem głównie osiągnąć. Po kilku dniach człowiek doświadcza imersji i skupia się jedynie na jeździe, jedzeniu i spaniu, no i oczywiście higienie, woda biężąca jest bardzo ważna.
Być może w przyszłości się gdzieś jeszcze wybiorę, ale wolałbym to zrobić autokarem z dwóch powodów:

  • staram się nie latać samolotami z przyczyn środowiskowych
  • podróż samolotem z rowerem wyszłaby mnie jakieś 1000-1500zł, a to bardzo dużo pieniędzy dla mnie

Jeśli moja sytuacja życiowa się nie zmieni do przyszłych wakacji, to pewnie wybiorę się do Estonii. Bardzo dużo lasów i jezior.
Pozdrawiam wszystkich, którzy dotarli aż tutaj! A poniżej kilka fotografii:
#rower #rowery #podroze #podrozojzhejto #alpy
bbc0bf1c-c59c-47b8-93f4-1404ba340aa9
a720ddf0-8b86-4c2b-871a-872a0dec88da
f9c590c5-f10c-43f8-b4c9-df674988c312
f1ece30e-4206-4d7b-b595-70b738d718fd
52cced7d-c2d3-41b0-8f2a-eb97bc43d18c
29
Yakamaz

wspaniała inicjatywa, 6+ za inicjatywę

ColonelWalterKurtz

Piękna wyprawa, to prawdziwy wyczyn! Jak wygląda wożenie roweru flixbusem?

LoneRanger

@DerMirker nigdy nie jeździłem z sakwami - mocno odczuwalna jest różnica w jeździe?

Zaloguj się aby komentować

Dojechałem. Z Wenecji do Krakowa podróż zajęła 17 dni, zrobiłem w tym czasie 1759 km, czyli nieco ponad sto na dzień.

Nie były to planowane wakacje, ale tak się życie złożyło. Chciałbym móc jeszcze kiedyś pojechać gdzieś dalej.

Pozdrawiam #rower #rowery #podroze
0b728bfb-29ed-428b-ba1f-22c7ebfce405
30
MICK3Y

Jak to zrobiłeś że nie wysiadły Ci poślady? Ja już po 30km mam dość XD

Millionth_Visitor

Pięknie! Jak/gdzie spałeś po drodze?

I jaki sprzęt?

Zaloguj się aby komentować

DerMirker

Wyszło słonko i wjechałem w teren winnic

2b708316-d8b3-45e9-a912-fbfd75ec4077
ziel0ny

Za⁎⁎⁎⁎sta sprawa, może kiedyś też się odważę wyjechać rowerem za granicę kraju.

Tuniex

@DerMirker okolice Krems?

Zaloguj się aby komentować

VonTrupka

trochę wypiętrzyło wenecję odkąd byłem tam ostatni raz ( ͡~ ͜ʖ ͡°)


no waryjot normalnie (⌒ ͜ʖ⌒)

Loginus07

Wow! powodzenia! jak skończysz to wołaj

Papa_gregorio

@DerMirker mój kolega robił dokładnie odwrotnie trasę, powodzenia! Niewiele latania dętek!

Zaloguj się aby komentować

moderacja_sie_nie_myje

@krokietowy Jak tam jest ścieżka rowerowa to wina kierowcy a nie rowerzysty.

Zaloguj się aby komentować

pingWIN

@cyber_biker Ja bardziej polecam ten filmik i narzędzia związane z tym samym tematem:


https://www.youtube.com/watch?v=KQGYmDrj7KM


Sam aktualnie mam jakiś zwykły pomiar Bike Hand, ale jeżdżę na 10s, więc aż tak się nie przejmuję, ale jak będę miał 11/12s to pewnie się wyposażę w taki dokładniejszy

Yossarian

Jeszcze o każdej przejażdżce zdejmuję i myję w butelce z benzyną Xd

pszemek

Kiedyś zmierzyłem, stwierdziłem że czas wymienić i rozjebalem sobie napęd, także polecam XD

Zaloguj się aby komentować

Zaloguj się aby komentować

JanPapiez2

Nie jestem ekspertem ale to chyba downhill a nie bmx

Zaloguj się aby komentować

Zaloguj się aby komentować

Temat dyskusji to niesprawne rowery.

Jeżdżę sobie rowerkiem po Warszawie i mijam co jakiś czas po zmroku rowery bez świateł z przodu lub tyłu oraz rolkarzy bez żadnego oświetlenia.

Zgadzacie się, że takie coś powinno być mocniej kontrolowane, mandatowane czy przesadzam? Mówię o rowerach, rolkarze nie mają regulacji prawnych.

Ja zacząłem na ścieżkach słownie zwracać uwagę tym bez oświetlenia. Może ktoś pomyśli i to naprawi?

#pytanie #rowery
10
SuperSzturmowiec

na rower powinno być OC itp, przeglądy w SKP

podzielny

@SuperSzturmowiec mocno upierdliwe rozwiązanie. Chciałbym otrzymać skutek po realizacji Twojego pomysłu, ale niekoniecznie takim kosztem jak przegląd.

OC? Nie głupie, pytanie jak to by wyglądało w praktyce, koszty, co by pokrywało. Ciekawy temat.

SuperSzturmowiec

@podzielny symboliczne 100 zł. pokrywało by to samo co w aucie i w przypadku braku oswietlenia itp jesli by rower nie był sprawny to z automatu wszystkie koszta pokrywa sprawca.

ale u nas byle pierdoł nie potrafią ogarniać rządzący wiec pewnie na kolenie była by ustawa napisana pełna dziur itp

Fly_agaric

@podzielny Nie tylko w PL takie akcje. Na wyspach jest to samo. Ale zupełnie rozwalają mnie hulajki i rowery, które mogą zapieprzać po 50km/h - zasuwa toto po ulicy, wymusza chamsko pierwszeństwo na wszystkich innych (wczoraj widziałem, jak prawie zgarnął 2 inne hulajki, jadące przepisowo), a kierownik nawet kasku na łbie nie ma. Nie wiem, jak się to dzieje, że nie słychać o wypadkach z nimi w roli głównej...

Zwykle jest to straszna patusiarnia i naprawdę bym nie chciał, by to we mnie trafiło.

VonTrupka

Ja bym sobie tylko życzył, aby podczas wypadku po zmroku całą winę ponosiła osoba całkowicie niewidoczna, bez oświetlenia czy jakiegokolwiek odblasku na sobie. A to że ogromna ilość osób poruszających się na kole, wrotkach, hulajnogach czy co tam jeszcze wymienić, nie ma żadnego oświetlenia świadczy tylko o ich głupocie i braku wyobraźni. Złamana noga czy rozbity łeb przy kolizji przecież nie boli. Natomiast myśłenie boli z pewnością.


Temat przewijany jak srajtaśma od lat, nic się nie zmieniło w podejściu u dorosłych. Przecież w mieście jest tyle oświetlenia że wszystko widać. Nawet pieszych na przejściach (´・ᴗ・ ` )

Tyle dobrze, że dzieciaki mają trochę oleju w głowie i same sobie potrafią zorganizować odblaskowe elementy a nierzadko i całe oświetlenie, co świadczy że akcje informacyjne prowadzone w szkołach działają choćby i w najmniejszym stopniu.


Co bym nie powiedział złego o biegaczach to jednak ci szybko się nauczyli zakładać odblaski i bardzo często dodatkowe lampki gdy biegają po zmroku. W sumie fajnie to wygląda, zwłaszcza że producenci ciuchów do biegania już od lat tworzą całkiem eleganckie tekstylia i galanterię z elementami poprawiającymi widoczność.

Kurde, widok unoszącej się po zmroku nad ziemią żarówy jest fenomenalny (☞ ゚ ∀ ゚)☞


Jestem tylko ciekaw czy kierowcy pojazdów spalinowych mijający nieoświetlonych cyklistów sami jeżdżąc na kole oświetlają się wiedząc jak taka niewidoczność zabija.

Zaloguj się aby komentować

Następna