fonfi

@moll Ty to nigdy nie odpuszczasz w podpuszczanie, nie?

@fonfi a Platinum Forest Black widziałeś? XD

@Wrzoo +1, też tak uważam

@splash545 życie panie, życie…

@fonfi ¯\_(ツ)_/¯

@bojowonastawionaowca dziękuję 😊

@ErwinoRommelo A kawę gdzie można zamówić?

@fonfi samoobsługa przy ekspresie

@maly_ludek_lego zatem trzymajmy za to kciuki 🙂

@maly_ludek_lego czy 4-16 złotych to wystarczająco, żebyś zaryzykował sam? ( ͡° ͜ʖ ͡°)

@Astro Zachęcam, już dawno się niczym tak nie jarałem...

@fonfi wiesz. Jest tylko jeden demotywator do tego. Od lat już nie piszę ręcznie więc to byłaby tylko sztuka dla sztuki :) oczywiście nie zmienia to frajdy ale brakuje motywacji.

@stolichnaya zupełnie nie orientuję się w długopisach. Ja albo piszę na klawiaturze albo piórem. Jak już mi się zdarzy trzymać w ręku długopis, to zazwyczaj jest to podsunięta przez kogoś jednorazówka albo reklamówka. Najbliższe długopisowi czym zdarzyło mi się ciut więcej pisać to pióro kulkowe Parkera.

@Rozpierpapierduchacz A wiesz co? - Zainspirowałeś mnie, żeby samemu spróbować to ogarnąć. Lubię taką dłubaninę. Zrobię doktorat na jutjubie i z tą profesjonalną wiedzą od randomowych ludzi z internetów przystąpię do renowacji.

A z innej beczki to dopisałem się do tego wędrującego dziennika z reddita i chyba delikatnie wymusiłem aktualizację tematu na moderatorze - podobno temat nie umarł.

@fonfi A widzisz, to jest nas dwóch na tym portalu XD

Planuję Kapitana Bombę ( ͡° ͜ʖ ͡°)

@moll Ten ciekawy design, ma równie ciekawą historię bo nikt, włącznie z producentem, nie jest w stanie jednoznacznie powiedzieć co było inspiracją. Niektórzy twierdzą że kształt łuku, inni że nawiązuje do natury a kolejni że to filozofii zen. Mnie od pierwszej chwili skojarzyło się z japońską kataną i tej wersji do dzisiaj się trzymam. Tak czy inaczej na pewno w tym kształcie zaklęte są jakieś dalekowschodnie pierwiastki...

@fonfi katana brzmi dobrze. Albo banan

@Rozpierpapierduchacz go big or go home xD

@Rozpierpapierduchacz Trzymam je takie dziewicze, nigdy nie zalane i patrzę jak rośnie jego wartość... Czasami wyciągam z pudełeczka, głaszczę, szepczę do niego i walczę z przeogromną pokusą, żeby poczuć jak ta stalówka muska papier niczym drżąca dłoń kochanka, zostawiając na nim wilgotną, cienką stróżkę ciemnego atramentu... Ehh, no i znów mnie poniosło...

A najśmieszniejsze jest to, że na początku XXI wieku wymieniłem to pióro za jakiś telefon komórkowy marki Nokia, kiedy marka ta była jeszcze modna a operatorzy rozdawali telefony na prawo i lewo za grosze...