#ciekawostkihistoryczne
75
obserwujących
4345
wpisów
Fresk przedstawiający scenę złożenia ofiary Dianie
Rzymski fresk przedstawiający scenę złożenia ofiary ku czci bogini Dianie, której towarzyszy jej święte zwierzę – jeleń. Obiekt znajduje się w triclinium w Domu Wettiuszów w Pompejach.
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/fresk-przedstawiajacy-scene-zlozenia-ofiary-dianie/
#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #venividivici #qualitycontent #archeologia
--------------------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Rzymski fresk przedstawiający scenę złożenia ofiary ku czci bogini Dianie, której towarzyszy jej święte zwierzę – jeleń. Obiekt znajduje się w triclinium w Domu Wettiuszów w Pompejach.
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/fresk-przedstawiajacy-scene-zlozenia-ofiary-dianie/
#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #venividivici #qualitycontent #archeologia
--------------------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Zaloguj się aby komentować
Zostań Patronem Hejto i tylko dla Patronów
- Włączona możliwość zarabiania na swoich treściach
- Całkowity brak reklam na każdym urządzeniu
- Oznaczenie w postaci rogala , który świadczy o Twoim wsparciu
- Wcześniejszy dostęp, do wybranych funkcji na Hejto
Złota myśl Rzymian na dziś
„Sznurek przez zbyt wielkie rozciąganie zwykle się zrywa”
Publiliusz Syrus (Publilius Syrus, I wiek p.n.e.) – mim i pisarz rzymski
https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/zlote-mysli-rzymian/
#imperiumromanum #ciekawostki #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #venividivici #ancientrome
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
„Sznurek przez zbyt wielkie rozciąganie zwykle się zrywa”
-
łacina: [Nimium tendendo rumpi funiculus solet]
-
źródło: Publiliusz Syrus, Sententiae
Publiliusz Syrus (Publilius Syrus, I wiek p.n.e.) – mim i pisarz rzymski
https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/zlote-mysli-rzymian/
#imperiumromanum #ciekawostki #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #venividivici #ancientrome
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Zaloguj się aby komentować
Rzymska rzeźba zapewne przedstawiająca cesarza Nerwę
Rzymska rzeźba zapewne przedstawiająca cesarza Nerwę (panował w latach 96-98 n.e.), który objął rządy po śmierci Domicjana, a przekazał władzę Trajanowi. Artefakt znajduje się w Ny Carlsberg Glyptotek w Kopenhadze (Dania).
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/rzymska-rzezba-zapewne-przedstawiajaca-cesarza-nerwe/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Rzymska rzeźba zapewne przedstawiająca cesarza Nerwę (panował w latach 96-98 n.e.), który objął rządy po śmierci Domicjana, a przekazał władzę Trajanowi. Artefakt znajduje się w Ny Carlsberg Glyptotek w Kopenhadze (Dania).
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/rzymska-rzezba-zapewne-przedstawiajaca-cesarza-nerwe/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Zaloguj się aby komentować
1861 "Our Banner in the Sky" - Frederic Edwin Church (1826-1900)
Znany amerykański pejzażysta silnie związany z The Hudson River School - ruchem połowy XIX wieku łączącym malarstwo pejzażowe z duchem romantyzmu.
Obraz stworzył na początku Wojny Secesyjnej (1861-1865) zainspirowany widokiem niebiesko-biało-czerwonego nieba, które - jak wierzył - było znakiem wsparcia z samych niebios dla Północy.
Przed 1861 rokiem "Stars and Stripes" tj. unijna flaga (podobna do dzisiejszej tylko gwiazdek mniej) była głównie neutralnym narzędziem dla rządu, armii i statków. Dopiero z wybuchem wojny Amerykanie północnych stanów zaczęli wykorzystywać ją do podkreślanie swojej narodowo-politycznej tożsamości; wkrótce szalony popyt doprowadził do masowej produkcji i sprzedaży flag oraz jej pierwszej wszechobecności w przestrzeni publicznej. Także poniższy obraz, płynący na fali narodowego uniesienia, był szeroko kopiowany i kolportowany na litografiach.
#historiazpaszkom #malarstwo #ciekawostkihistoryczne
Znany amerykański pejzażysta silnie związany z The Hudson River School - ruchem połowy XIX wieku łączącym malarstwo pejzażowe z duchem romantyzmu.
Obraz stworzył na początku Wojny Secesyjnej (1861-1865) zainspirowany widokiem niebiesko-biało-czerwonego nieba, które - jak wierzył - było znakiem wsparcia z samych niebios dla Północy.
Przed 1861 rokiem "Stars and Stripes" tj. unijna flaga (podobna do dzisiejszej tylko gwiazdek mniej) była głównie neutralnym narzędziem dla rządu, armii i statków. Dopiero z wybuchem wojny Amerykanie północnych stanów zaczęli wykorzystywać ją do podkreślanie swojej narodowo-politycznej tożsamości; wkrótce szalony popyt doprowadził do masowej produkcji i sprzedaży flag oraz jej pierwszej wszechobecności w przestrzeni publicznej. Także poniższy obraz, płynący na fali narodowego uniesienia, był szeroko kopiowany i kolportowany na litografiach.
#historiazpaszkom #malarstwo #ciekawostkihistoryczne
A tu "Twilight in the Wilderness" z 1860 r. lepiej ukazujący czemu Mr. Church był tak ceniony
@UmytaPacha shieeet.
@UmytaPacha o taki to bym sobie na ścianie powiesił
Zaloguj się aby komentować
"Gladiator 2" - Denzel Washington zagra postać Makrynusa
Dnia 22 listopada 2024 roku ma mieć premiera niezwykle wyczekiwanego dzieła "Gladiator 2", który jest sequelem pierwszej części z 2000 roku, która zapisała się na zawsze w historii kinematografii. Jak się okazuje, jednym z aktorów będzie słynny amerykański aktor Denzel Washington, który wcieli się w postać Makrynusa.
Jak ujawniono, w filmie Makrynus jest postacią niezwykle brutalną i działa jako starożytny handlarz bronią na terenie Europy. Jest oportunistycznym i bezwzględnym biznesmenem, dla którego najważniejszy jest zysk.
Zgodnie z przekazami historycznymi, Makrynus był w rzeczywistości prefektem pretorianów i miał on doprowadzić do zgładzenia cesarza Karakalli w 217 roku n.e. Wyniesiony na tron rzymski przez podległe mu wojska, panował jedynie rok, gdyż także został zgładzony. Wychodzi na to, że ponownie reżyser superprodukcji Ridley Scott pozwoli sobie na odejście od realiów historycznych.
Warto odnotować, że postać Makrynusa grana będzie przez osobę czarnoskórą; kiedy w rzeczywistości cesarz był z pochodzenia Berberem. Z pewnością spotka się to z niemałą krytyką.
https://imperiumromanum.pl/nowosci/gladiator-2-denzel-washington-zagra-postac-makrynusa/
#imperiumromanum #film #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Dnia 22 listopada 2024 roku ma mieć premiera niezwykle wyczekiwanego dzieła "Gladiator 2", który jest sequelem pierwszej części z 2000 roku, która zapisała się na zawsze w historii kinematografii. Jak się okazuje, jednym z aktorów będzie słynny amerykański aktor Denzel Washington, który wcieli się w postać Makrynusa.
Jak ujawniono, w filmie Makrynus jest postacią niezwykle brutalną i działa jako starożytny handlarz bronią na terenie Europy. Jest oportunistycznym i bezwzględnym biznesmenem, dla którego najważniejszy jest zysk.
Zgodnie z przekazami historycznymi, Makrynus był w rzeczywistości prefektem pretorianów i miał on doprowadzić do zgładzenia cesarza Karakalli w 217 roku n.e. Wyniesiony na tron rzymski przez podległe mu wojska, panował jedynie rok, gdyż także został zgładzony. Wychodzi na to, że ponownie reżyser superprodukcji Ridley Scott pozwoli sobie na odejście od realiów historycznych.
Warto odnotować, że postać Makrynusa grana będzie przez osobę czarnoskórą; kiedy w rzeczywistości cesarz był z pochodzenia Berberem. Z pewnością spotka się to z niemałą krytyką.
https://imperiumromanum.pl/nowosci/gladiator-2-denzel-washington-zagra-postac-makrynusa/
#imperiumromanum #film #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Zaloguj się aby komentować
Walka gladiatorów – secutor i retiarius
Jedną z najbardziej popularnych walk gladiatorów w antycznym Rzymie było starcie secutora („ścigający”) i retiariusa („sieciarza”). Przedstawiona rzymska mozaika z III wieku n.e. świetnie ilustruje sposób walki „sieciarza”, który za wszelką cenę starał się zachować dystans i unieruchomić rywala poprzez narzucenie na niego sieci z obciążnikami, a następnie dźgnąć trójzębem.
Secutor dla odmiany wykorzystując ciężkie opancerzenie (hełm, tarczę, nagolennica) mógł skuteczniej się bronić przed ciosami; jednak z racji na mniejszą mobilność i większy wysiłek musiał dążyć do szybkiego rozstrzygnięcia walki. Co więcej, nie mógł dać się zaplątać w sieć oraz musiał parować ciosy trójzębu przeciwnika. Wykorzystując tarczę odbierał ataki i musiał zbliżyć się na tyle blisko, by zadać cios. Retiarius posiadał niekiedy sztylet, którym mógł starać się bronić w bliskim kontakcie.
Na mozaice widzimy dwie sceny z walki – dolna ukazuje moment zarzucenia sieci na secutora (Astyanax); górna z kolei to już moment powalenia retiariusa (Kalendio) na ziemię; o dziwo kiedy sieć znajdowała się na przeciwniku. Wynik starcia jest jednoznaczny – secutor zwyciężył, gdyż przy jego imieniu znajduje się słowo VICIT („zwycięzca”); przy imieniu retiariusa znajduje się przekreślone „O” – skrót słowa OBIIT („zmarły”). Wychodzi na to, że sieć na tyle szczęśliwie się ułożyła, że nie utrudniała secutorowi ruchów.
Izydor z Sewilli porównuje secutora do Wulkana, a retiariusa do Neptuna, czyniąc aluzję do odwiecznej rywalizacji ognia z wodą.
Mozaika pochodzi z III wieku n.e. i obecnie można ją podziwiać w Narodowym Muzeum Archeologicznym w Madrycie (Hiszpania).
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/walka-gladiatorow-secutor-i-retiarius/
#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #venividivici #qualitycontent #archeologia
--------------------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Jedną z najbardziej popularnych walk gladiatorów w antycznym Rzymie było starcie secutora („ścigający”) i retiariusa („sieciarza”). Przedstawiona rzymska mozaika z III wieku n.e. świetnie ilustruje sposób walki „sieciarza”, który za wszelką cenę starał się zachować dystans i unieruchomić rywala poprzez narzucenie na niego sieci z obciążnikami, a następnie dźgnąć trójzębem.
Secutor dla odmiany wykorzystując ciężkie opancerzenie (hełm, tarczę, nagolennica) mógł skuteczniej się bronić przed ciosami; jednak z racji na mniejszą mobilność i większy wysiłek musiał dążyć do szybkiego rozstrzygnięcia walki. Co więcej, nie mógł dać się zaplątać w sieć oraz musiał parować ciosy trójzębu przeciwnika. Wykorzystując tarczę odbierał ataki i musiał zbliżyć się na tyle blisko, by zadać cios. Retiarius posiadał niekiedy sztylet, którym mógł starać się bronić w bliskim kontakcie.
Na mozaice widzimy dwie sceny z walki – dolna ukazuje moment zarzucenia sieci na secutora (Astyanax); górna z kolei to już moment powalenia retiariusa (Kalendio) na ziemię; o dziwo kiedy sieć znajdowała się na przeciwniku. Wynik starcia jest jednoznaczny – secutor zwyciężył, gdyż przy jego imieniu znajduje się słowo VICIT („zwycięzca”); przy imieniu retiariusa znajduje się przekreślone „O” – skrót słowa OBIIT („zmarły”). Wychodzi na to, że sieć na tyle szczęśliwie się ułożyła, że nie utrudniała secutorowi ruchów.
Izydor z Sewilli porównuje secutora do Wulkana, a retiariusa do Neptuna, czyniąc aluzję do odwiecznej rywalizacji ognia z wodą.
Mozaika pochodzi z III wieku n.e. i obecnie można ją podziwiać w Narodowym Muzeum Archeologicznym w Madrycie (Hiszpania).
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/walka-gladiatorow-secutor-i-retiarius/
#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #venividivici #qualitycontent #archeologia
--------------------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Zaloguj się aby komentować
Pouek
Osobistość
Mindfuck nr 1 - sowy mają więcej wspólnego z lelkami niż ze szponiastymi, a na myszołowy to polują.
Mindfuck nr 2 - w latach 1885-1940 żył sędzia, senator, konspirator Stefan Lelek-Sowa.
Ciekawe czy wiedział xD
#natura #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne
Mindfuck nr 2 - w latach 1885-1940 żył sędzia, senator, konspirator Stefan Lelek-Sowa.
Ciekawe czy wiedział xD
#natura #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne
Poprosiłbym użytkownika @DziwnaSowa o sprostowanie ale spadł z rowerka. ( ͡° ʖ̯ ͡°)
Zaloguj się aby komentować
Front włoski w I wojnie swiatowej na podstawie książki Vincenzo D'Aquila, BODYGUARD UNSEEN: A TRUE AUTOBIOGRAPHY
#iwojnaswiatowa #historia #pierwszawojnaswiatowa #DAquila #ciekawostkihistoryczne #isonzo
ROZDZIAŁ VIII
KRZYŻE WOJENNE I MSZA
Poprzednie części pod tagiem #DAquila
Holokaust w końcu się zakończył, ale jedyną rzeczą, która go powstrzymała, było tylko wyczerpanie zapasów dostępnych ludzi po naszej stronie, których można było poświęcić bez narażania zajmowanych przez nas pozycji. Nasze ogromne straty w siłach skutecznych zniweczyły wszelkie strategiczne korzyści, jakie można było uzyskać dzięki tym poświęceniom. Były one rozumiane jako część ogólnego planu zmniejszenia presji na froncie rosyjskim poprzez zmuszenie Austriaków do zmobilizowania jak największej liczby żołnierzy do odparcia naszych ataków [Jeżeli tak było, to te włoskie ataki były spóźnione, ponieważ od września 1915 roku Austryjacy i Niemcy przerzucali wojska z frontu rosyjskiego przeciw Serbii]. Niewielkie zdobycze terenowe, które zostały osiągnięte tu i ówdzie, okazały się pozycjami celowo opuszczonymi przez wroga, aby lepiej skonsolidować własne pozycje i skłonić nas do zajęcia jeszcze bardziej eksponowanego terenu.
To masowe starcie, którego byłem świadkiem, było w rzeczywistości pierwszą z serii dziesięciu bitew nad Isonzo[Autor pomija pierwsze dwie bitwy nad Isonzo które odbyłysię czasie jego podróży z Ameryki na front włoski], które ostatecznie zakończyły się klęską pod Caporetto. Zwykły zbieg okoliczności sprawił, że pierwsze pęknięcie włoskich linii [12. bitwa nad Isonzo, zwana również biwa pod Caporetto], które doprowadziło do austriackiego natarcia aż do rzeki Piave, nastąpiło właśnie w tym sektorze, gdzie włoscy dowódcy świadomie lub nieświadomie dopuścili do powstania rażącej luki.
Obaj przeciwnicy przez pewien czas mieli już dość rzezi, a dowództwo brygady zaczęło wznawiać swoje normalne rutynowe działania. Znów pojawiły się żetony i karty, aby zarówno oficerowie, jak i żołnierze (przy planszach nie uznawano różnic w randze) mogli wykazać się znajomością strategii na zielonym suknie. Nadejście listopada przypomniało wszystkim o szybkim zbliżaniu się prawdziwej zimy i o tym, że jedyną rzeczą do zrobienia było okopanie się i pozostanie tam aż do wiosny. Ciężka, mroźna alpejska pora zamieci i śnieżyc miała bezlitośnie zaatakować obie armie. Natura była sprawiedliwa dla obu stron.
Te miliony ludzi po obu stronach frontu były zmuszone cierpliwie czekać na niewyobrażalne zimowe trudy i próby śniegu i mrozu tylko dlatego, że niewielka garstka ludzi, którzy nazywali siebie mężami stanu Europy, nie mogła lub nie chciała, w swoich samolubnych ambicjach, osiągnąć wspólnego porozumienia, które pozwoliłoby im wrócić do swoich bliskich i dawnych pożytecznych zajęć. Był to grzech najwyższej wagi, a jako że zapłatą za grzech jest śmierć, to w nadchodzących długich zimowych dniach i nocach śmierć miała nieustannie nawiedzać oba fronty.
Ponieważ przez resztę roku nie było czasu na kolejną kampanię, a włoskie naczelne dowództwo zostało zmuszone do przyznania, że jego plany się nie powiodły, trzeba było znaleźć kozła ofiarnego. W związku z tym doszło do ogólnego wstrząsu, w ramach którego stopniowo przenoszono oddziały z jednego frontu na drugi, starając się poprawić morale całej armii. Uznano za rozsądne przydzielenie całkowicie nowych sił do Monte Santa Lucia i Monte Santa Maria, ponieważ niedobitki w tym sektorze były zupełnie zdemoralizowane. W ciągu tygodnia lub dziesięciu dni inna brygada (Brygada Mesyńska) została sprowadzona, aby przejąć to zadanie, a nasza kwatera główna została tymczasowo przeniesiona kilka mil do tyłu, do domu, z którego wyrzucono Nieznanego Żołnierza[patrz Rozdział II]. Różne jednostki pułkowe wchodzące w skład naszej brygady były stopniowo przenoszone w międzyczasie na tyły w celu reorganizacji i uzupełnienia. W niektórych przypadkach straty kompanii sięgały nawet dziewięćdziesięciu procent, co samo w sobie wystarczająco wskazuje na spustoszenie po naszej stronie w starciach, które komunikaty wojskowe uparcie opisywały jako "zwycięstwo".
Metoda nagradzania tych, którzy szczęśliwie wyszli z okopów z nienaruszoną skórą, zawierała elementy burleski. Ponieważ instynkt samozachowawczy działał lepiej u niektórych jednostek niż u innych, a jakiś wyższy oficer miał akurat na oku tych konkretnych ludzi, trzeba było zrobić coś, by wyróżniali się wśród żywych i umarłych jako przykład waleczności i męstwa. W tym celu byliśmy hojni aż do przesady w przyznawaniu wstążek i Krzyży Wojennych. Hojni być może dlatego, że były one tanie. Krzyż Wojenny kosztował mniej niż bochenek wojskowego chleba. Rząd po prostu przymocował duży zapas przerobionych brązowych dwugroszówek do kilku centymetrów niedrogich różnokolorowych jedwabnych wstążek i każdy otrzymał medal, który zaspokajał jego próżność, pozwalając mu uchodzić za bohatera wojennego. Kiedy miedziaki się skończyły, bohaterowie musieli zadowolić się kawałkiem wstążki. Oczywiście akty najwyższej szlachetności i poświęcenia były na porządku dziennym po obu stronach, ale oferowanie zwykłego medalu lub wstążki tym ludziom było zniewagą. Jednak przyznawanie tych odznak stało się regularną praktyką, która miała swoje zabawne strony
Weźmy przypadek dwóch chłopów tak prostych i bezmyślnych, że wystawienie ich na ogień wroga było niemal zbrodnią. Ich mentalność była tak znikoma, że nigdy nie powinni byli otrzymać pozwolenia na założenie munduru. W ramach kompromisu postawiono ich na warcie, aby ostrzegali przejeżdżających żołnierzy i kierowców wojskowych samochodów na skrzyżowaniu drogi, że zbliżają się do stromej przepaści. Nie było najmniejszej możliwości, by wróg mógł zbliżyć się do tego miejsca bez wykrycia go w odpowiednim czasie. W nocy zwykle schronili się w małym namiocie i spali głęboko i spokojnie aż do świtu.
Ale pewnej księżycowej nocy zostali nagle obudzeni i spojrzeli w twarze kilku Austriaków, którzy wsunęli głowy do ich namiotu i tym samym wpuścili trochę światła księżyca. Przerażeni na śmierć, dwaj biedni chłopi podnieśli ręce na znak poddania się i błagali wroga, by ich nie zabijał. Wszyscy byli gotowi poddać się na miejscu bez walki. Wprawiło to Austriaków w zakłopotanie i zdezorientowanie, przez co jeszcze trudniej było im się porozumieć. Przez mozolne gestykulowanie rękami i głowami udało im się po pewnym czasie zasygnalizować, że są nieuzbrojeni i że ich zamiary są całkowicie pacyfistyczne - krótko mówiąc, że chcą się poddać! W jakiś sposób przedostali się przez włoskie linie (przypuszczam, że był to kolejny przypadek śpiącego wartownika) i chcieli być eskortowani do odpowiednich władz. Kiedy te chłopy w końcu pojęły, że Austriacy są dezerterami, natychmiast ustawili ich w szeregu, radośnie przystawili im bagnety do pleców i pomaszerowali w triumfie do pobliskiej kwatery głównej.
Cała sprawa była zbyt dobrym żartem, zarówno dla oficerów, jak i żołnierzy, by przejść niezauważona i nie nagrodzona, a Krzyż Wojenny dla każdego chłopa nie był uważany za zbyt duże obciążenie dla włoskiego skarbu. Ten incydent przypomniał mi powiedzenie przypisywane królowi Wiktorowi Emanuelowi II, który, gdy jeden z jego ministrów nalegał na przyznanie tytułu Kawalera[szlachectwa] jednemu z jego poddanych, podobno zauważył: "Krzyża Kawalerskiego[medalu] lub toskańskiej fajki nigdy nie można nikomu odmówić".
Trzydziestego października otrzymałem pisemną wiadomość nakazującą natychmiastowe zaprzestanie działań ofensywnych. Napisałem ją pośpiesznie na maszynie, aby wysłać do centrali telefonicznej i rozesłać przez gońców i kurierów. Następnego dnia otrzymałem kolejny rękopis do napisania, który instruował kapelana wojskowego, aby w Dzień Zaduszny, drugiego listopada, odprawił mszę za dusze poległych. W czasie, gdy pisałem ten rozkaz, ciągle czułem, że byłoby bardziej stosowne, gdyby kapelan złożył ofiarę za spokój dusz i sumień wszystkich wciąż żyjących, którzy mieli jakikolwiek wkład lub udział w wysłaniu milionów ojców, braci i mężów na przedwczesną śmierć. Tak, za żyjących. Potrzebują mnóstwa mszy i modlitw, jeśli kiedykolwiek mają stać się odpowiednimi kandydatami do przywrócenia im łaski Bożej. Jakiej duchowej ślepoty potrzebowali ci podżegacze wojenni, aby uklęknąć na tym zakrwawionym polu w ten ponury, deszczowy listopadowy poranek w obecności swojego Boga i Zbawiciela, w ofierze Mszy - Boga Pokoju i Miłości - i prosić Go o przyjęcie dusz tych tragicznych ofiar.
Same kamienie rozrzucone wokół tego obozowego ołtarza powinny były powtórzyć słowa, które Chrystus wypowiedział, gdy współczuły Mu litujące się kobiety z Jerozolimy: "Nie płaczcie nade Mną, ale płaczcie nad sobą i nad waszymi dziećmi".
Poniżej zadanie dla spostrzegawczych: wytęż wzrok i znajdź różnice. Strzałką pokazane jest miejsce gdzie atakowała Brygada w sktórej służył autor książki.
#iwojnaswiatowa #historia #pierwszawojnaswiatowa #DAquila #ciekawostkihistoryczne #isonzo
ROZDZIAŁ VIII
KRZYŻE WOJENNE I MSZA
Poprzednie części pod tagiem #DAquila
Holokaust w końcu się zakończył, ale jedyną rzeczą, która go powstrzymała, było tylko wyczerpanie zapasów dostępnych ludzi po naszej stronie, których można było poświęcić bez narażania zajmowanych przez nas pozycji. Nasze ogromne straty w siłach skutecznych zniweczyły wszelkie strategiczne korzyści, jakie można było uzyskać dzięki tym poświęceniom. Były one rozumiane jako część ogólnego planu zmniejszenia presji na froncie rosyjskim poprzez zmuszenie Austriaków do zmobilizowania jak największej liczby żołnierzy do odparcia naszych ataków [Jeżeli tak było, to te włoskie ataki były spóźnione, ponieważ od września 1915 roku Austryjacy i Niemcy przerzucali wojska z frontu rosyjskiego przeciw Serbii]. Niewielkie zdobycze terenowe, które zostały osiągnięte tu i ówdzie, okazały się pozycjami celowo opuszczonymi przez wroga, aby lepiej skonsolidować własne pozycje i skłonić nas do zajęcia jeszcze bardziej eksponowanego terenu.
To masowe starcie, którego byłem świadkiem, było w rzeczywistości pierwszą z serii dziesięciu bitew nad Isonzo[Autor pomija pierwsze dwie bitwy nad Isonzo które odbyłysię czasie jego podróży z Ameryki na front włoski], które ostatecznie zakończyły się klęską pod Caporetto. Zwykły zbieg okoliczności sprawił, że pierwsze pęknięcie włoskich linii [12. bitwa nad Isonzo, zwana również biwa pod Caporetto], które doprowadziło do austriackiego natarcia aż do rzeki Piave, nastąpiło właśnie w tym sektorze, gdzie włoscy dowódcy świadomie lub nieświadomie dopuścili do powstania rażącej luki.
Obaj przeciwnicy przez pewien czas mieli już dość rzezi, a dowództwo brygady zaczęło wznawiać swoje normalne rutynowe działania. Znów pojawiły się żetony i karty, aby zarówno oficerowie, jak i żołnierze (przy planszach nie uznawano różnic w randze) mogli wykazać się znajomością strategii na zielonym suknie. Nadejście listopada przypomniało wszystkim o szybkim zbliżaniu się prawdziwej zimy i o tym, że jedyną rzeczą do zrobienia było okopanie się i pozostanie tam aż do wiosny. Ciężka, mroźna alpejska pora zamieci i śnieżyc miała bezlitośnie zaatakować obie armie. Natura była sprawiedliwa dla obu stron.
Te miliony ludzi po obu stronach frontu były zmuszone cierpliwie czekać na niewyobrażalne zimowe trudy i próby śniegu i mrozu tylko dlatego, że niewielka garstka ludzi, którzy nazywali siebie mężami stanu Europy, nie mogła lub nie chciała, w swoich samolubnych ambicjach, osiągnąć wspólnego porozumienia, które pozwoliłoby im wrócić do swoich bliskich i dawnych pożytecznych zajęć. Był to grzech najwyższej wagi, a jako że zapłatą za grzech jest śmierć, to w nadchodzących długich zimowych dniach i nocach śmierć miała nieustannie nawiedzać oba fronty.
Ponieważ przez resztę roku nie było czasu na kolejną kampanię, a włoskie naczelne dowództwo zostało zmuszone do przyznania, że jego plany się nie powiodły, trzeba było znaleźć kozła ofiarnego. W związku z tym doszło do ogólnego wstrząsu, w ramach którego stopniowo przenoszono oddziały z jednego frontu na drugi, starając się poprawić morale całej armii. Uznano za rozsądne przydzielenie całkowicie nowych sił do Monte Santa Lucia i Monte Santa Maria, ponieważ niedobitki w tym sektorze były zupełnie zdemoralizowane. W ciągu tygodnia lub dziesięciu dni inna brygada (Brygada Mesyńska) została sprowadzona, aby przejąć to zadanie, a nasza kwatera główna została tymczasowo przeniesiona kilka mil do tyłu, do domu, z którego wyrzucono Nieznanego Żołnierza[patrz Rozdział II]. Różne jednostki pułkowe wchodzące w skład naszej brygady były stopniowo przenoszone w międzyczasie na tyły w celu reorganizacji i uzupełnienia. W niektórych przypadkach straty kompanii sięgały nawet dziewięćdziesięciu procent, co samo w sobie wystarczająco wskazuje na spustoszenie po naszej stronie w starciach, które komunikaty wojskowe uparcie opisywały jako "zwycięstwo".
Metoda nagradzania tych, którzy szczęśliwie wyszli z okopów z nienaruszoną skórą, zawierała elementy burleski. Ponieważ instynkt samozachowawczy działał lepiej u niektórych jednostek niż u innych, a jakiś wyższy oficer miał akurat na oku tych konkretnych ludzi, trzeba było zrobić coś, by wyróżniali się wśród żywych i umarłych jako przykład waleczności i męstwa. W tym celu byliśmy hojni aż do przesady w przyznawaniu wstążek i Krzyży Wojennych. Hojni być może dlatego, że były one tanie. Krzyż Wojenny kosztował mniej niż bochenek wojskowego chleba. Rząd po prostu przymocował duży zapas przerobionych brązowych dwugroszówek do kilku centymetrów niedrogich różnokolorowych jedwabnych wstążek i każdy otrzymał medal, który zaspokajał jego próżność, pozwalając mu uchodzić za bohatera wojennego. Kiedy miedziaki się skończyły, bohaterowie musieli zadowolić się kawałkiem wstążki. Oczywiście akty najwyższej szlachetności i poświęcenia były na porządku dziennym po obu stronach, ale oferowanie zwykłego medalu lub wstążki tym ludziom było zniewagą. Jednak przyznawanie tych odznak stało się regularną praktyką, która miała swoje zabawne strony
Weźmy przypadek dwóch chłopów tak prostych i bezmyślnych, że wystawienie ich na ogień wroga było niemal zbrodnią. Ich mentalność była tak znikoma, że nigdy nie powinni byli otrzymać pozwolenia na założenie munduru. W ramach kompromisu postawiono ich na warcie, aby ostrzegali przejeżdżających żołnierzy i kierowców wojskowych samochodów na skrzyżowaniu drogi, że zbliżają się do stromej przepaści. Nie było najmniejszej możliwości, by wróg mógł zbliżyć się do tego miejsca bez wykrycia go w odpowiednim czasie. W nocy zwykle schronili się w małym namiocie i spali głęboko i spokojnie aż do świtu.
Ale pewnej księżycowej nocy zostali nagle obudzeni i spojrzeli w twarze kilku Austriaków, którzy wsunęli głowy do ich namiotu i tym samym wpuścili trochę światła księżyca. Przerażeni na śmierć, dwaj biedni chłopi podnieśli ręce na znak poddania się i błagali wroga, by ich nie zabijał. Wszyscy byli gotowi poddać się na miejscu bez walki. Wprawiło to Austriaków w zakłopotanie i zdezorientowanie, przez co jeszcze trudniej było im się porozumieć. Przez mozolne gestykulowanie rękami i głowami udało im się po pewnym czasie zasygnalizować, że są nieuzbrojeni i że ich zamiary są całkowicie pacyfistyczne - krótko mówiąc, że chcą się poddać! W jakiś sposób przedostali się przez włoskie linie (przypuszczam, że był to kolejny przypadek śpiącego wartownika) i chcieli być eskortowani do odpowiednich władz. Kiedy te chłopy w końcu pojęły, że Austriacy są dezerterami, natychmiast ustawili ich w szeregu, radośnie przystawili im bagnety do pleców i pomaszerowali w triumfie do pobliskiej kwatery głównej.
Cała sprawa była zbyt dobrym żartem, zarówno dla oficerów, jak i żołnierzy, by przejść niezauważona i nie nagrodzona, a Krzyż Wojenny dla każdego chłopa nie był uważany za zbyt duże obciążenie dla włoskiego skarbu. Ten incydent przypomniał mi powiedzenie przypisywane królowi Wiktorowi Emanuelowi II, który, gdy jeden z jego ministrów nalegał na przyznanie tytułu Kawalera[szlachectwa] jednemu z jego poddanych, podobno zauważył: "Krzyża Kawalerskiego[medalu] lub toskańskiej fajki nigdy nie można nikomu odmówić".
Trzydziestego października otrzymałem pisemną wiadomość nakazującą natychmiastowe zaprzestanie działań ofensywnych. Napisałem ją pośpiesznie na maszynie, aby wysłać do centrali telefonicznej i rozesłać przez gońców i kurierów. Następnego dnia otrzymałem kolejny rękopis do napisania, który instruował kapelana wojskowego, aby w Dzień Zaduszny, drugiego listopada, odprawił mszę za dusze poległych. W czasie, gdy pisałem ten rozkaz, ciągle czułem, że byłoby bardziej stosowne, gdyby kapelan złożył ofiarę za spokój dusz i sumień wszystkich wciąż żyjących, którzy mieli jakikolwiek wkład lub udział w wysłaniu milionów ojców, braci i mężów na przedwczesną śmierć. Tak, za żyjących. Potrzebują mnóstwa mszy i modlitw, jeśli kiedykolwiek mają stać się odpowiednimi kandydatami do przywrócenia im łaski Bożej. Jakiej duchowej ślepoty potrzebowali ci podżegacze wojenni, aby uklęknąć na tym zakrwawionym polu w ten ponury, deszczowy listopadowy poranek w obecności swojego Boga i Zbawiciela, w ofierze Mszy - Boga Pokoju i Miłości - i prosić Go o przyjęcie dusz tych tragicznych ofiar.
Same kamienie rozrzucone wokół tego obozowego ołtarza powinny były powtórzyć słowa, które Chrystus wypowiedział, gdy współczuły Mu litujące się kobiety z Jerozolimy: "Nie płaczcie nade Mną, ale płaczcie nad sobą i nad waszymi dziećmi".
Poniżej zadanie dla spostrzegawczych: wytęż wzrok i znajdź różnice. Strzałką pokazane jest miejsce gdzie atakowała Brygada w sktórej służył autor książki.
-
Linia frontu przed 3 bitwą nad Isonzo
- Linia frontu po 3 bitwie nad Isonzo która opisuje autor książki
Zaloguj się aby komentować
Złota myśl Rzymian na dziś
„Jeżeli sam nie zrozumiesz, na próżno będziesz słuchał mądrego”
Publiliusz Syrus (Publilius Syrus, I wiek p.n.e.) – mim i pisarz rzymski
https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/zlote-mysli-rzymian/
#imperiumromanum #ciekawostki #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #venividivici #ancientrome
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
„Jeżeli sam nie zrozumiesz, na próżno będziesz słuchał mądrego”
-
łacina: [Nisi per te sapias, frustra sapientem audias]
-
źródło: Publiliusz Syrus, Sententiae
Publiliusz Syrus (Publilius Syrus, I wiek p.n.e.) – mim i pisarz rzymski
https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/zlote-mysli-rzymian/
#imperiumromanum #ciekawostki #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #venividivici #ancientrome
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Zaloguj się aby komentować
Popiersie Rzymianki
Popiersie Rzymianki z I p.n.e. – I wieku n.e. Obiekt odkryty w Italii. Artefakt znajduje się w Ny Carlsberg Glyptotek w Kopenhadze (Dania).
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/popiersie-rzymianki/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Popiersie Rzymianki z I p.n.e. – I wieku n.e. Obiekt odkryty w Italii. Artefakt znajduje się w Ny Carlsberg Glyptotek w Kopenhadze (Dania).
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/popiersie-rzymianki/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Zaloguj się aby komentować
1969 "Droga na Kołymę" - Mikołaj Iwanowicz Getman (1917-2004)
Urodzony w Charkowie, za IIWŚ wciągnięty do Armii Czerwonej, a krótko po jej zakończeniu aresztowany grupowo za "antysowiecką propagandę" (znalezioną narysowaną karykaturę).
Lata 1946-1953 spędził w syberyjskich łagrach m.in. na Kołymie zwanej przez więźniów "przeklętą wyspą".
Obrazy uwieczniające obozową katorgę tworzył przez dziesięciolecia w tajemnicy; pierwszy raz zostały przedstawione publicznie w Rosji w 1993 r. po upadku ZSRR.
W temacie dorzucę "Archipelag GUŁag" Sołżenicyna:
Urodzony w Charkowie, za IIWŚ wciągnięty do Armii Czerwonej, a krótko po jej zakończeniu aresztowany grupowo za "antysowiecką propagandę" (znalezioną narysowaną karykaturę).
Lata 1946-1953 spędził w syberyjskich łagrach m.in. na Kołymie zwanej przez więźniów "przeklętą wyspą".
Obrazy uwieczniające obozową katorgę tworzył przez dziesięciolecia w tajemnicy; pierwszy raz zostały przedstawione publicznie w Rosji w 1993 r. po upadku ZSRR.
W temacie dorzucę "Archipelag GUŁag" Sołżenicyna:
Bracia! Ludzie! Na co wam życie dano?! Głuchą nocą otwierają się drzwi cel śmierci i ludzie wielkiego ducha wleczeni są na rozstrzelanie. Na wszystkich torach kolejowych kraju w tej chwili, właśnie teraz, ktoś oblizuje gorzkim językiem wargi suche i słone od śledzia, ktoś marzy o szczęściu rozprostowania nóg, o zaspokojeniu naturalnej potrzeby. W Orotukanie [na Kołymie] latem ziemia odmarza na metr i dopiero wtedy grzebią w niej szczątki zmarłych w czasie zimy.
A ty, pławiący głowę w błękitnym niebie, grzejący się na słońcu, mogący decydować o własnym losie, napić się wody, przeciągnąć się, jechać bez konwoju, gdzie tylko zechcesz - co ci po tych niewycieranych nogach? co ma do tego teściowa?* To, co w życiu najważniejsze, wszystkie jego zagadki - zaraz ci tu nimi sypnę, chcesz?
Nie szukajcie tego, co złudne - majątku, tytułów: żeby to zdobyć człowiek strzępi nerwy przez dziesięciolecia, a traci to w ciągu jednej nocy. Żyj z poczuciem spokojnej wyższości nad życiem, nie bój się biedy, nie żałuj straconego szczęścia, przecież i tak - ani goryczy do dna, ani słodyczy do pełna. Już tego dosyć, że nie marzniesz, że głód i pragnienie pazurami nie rwą ci wnętrzności.
Jeśli masz nieprzetrącony kręgosłup, jeśli obie nogi jeszcze chodzą, obie ręce się ruszają, oboje oczu widzi, a oboje uszu słyszy - to komu jeszcze tu zazdrościć? po co? Zawiść zżera w końcu samego zawistnika. Przetrzyj oczy, przywróć czystość sercu - i najwyżej sobie ceń tych, którzy cię kochają, którzy ci dobrze życzą. Nie krzywdź ich, nie obrażaj, z nikim z nich nie rozstawaj się w gniewie: toć nie wiadomo, czy to nie ostatni twój uczynek przed aresztowaniem i czy nie taki twój obraz zostanie w ich pamięci!...#historiazpaszkom #malarstwo #ciekawostkihistoryczne #rosja
Kontekst do fragmentu:
odezwa była skierowana w myślach Sołżenicyna do otaczających go zwyczajnych cywili podczas transportu pod speckonwojem między jednym łagrem a drugim; te nogi i teściowa odnoszą się do wcześniejszego fragmentu:
"Człowiek daje nura w sam gąszcz wolnego świata, przepycha się przez ciżbę na dworcu. Z uwagą czyta ogłoszenia, które w żaden sposób nie mogą go dotyczyć. [...] słucha dziwnych, błahych rozmów: o tym, że jakiś mąż bije żonę - albo że ją porzucił; że teściowa, nie wiadomo dlaczego, nie może żyć w zgodzie z synową; że sąsiedzi ze wspólnego mieszkania nie gaszą światła na korytarzu i nie wycierają nóg, że ktoś komuś robi trudności w biurze! że komuś proponują dobrą robotę, ale nie może zdecydować się na wyjazd - jakże to, zwijać manatki, czy to łatwo?
Człowiek słucha tego wszystkiego - i ciarki wyrzeczenia nagle przebiegają ci po grzbiecie i głowie: tak jasna jest już dla ciebie prawdziwa miara rzeczy w kosmosie! miara tych słabostek i namiętności! - a tym grzesznikom nie jest to dane, ani trochę!"
@UmytaPacha sam obraz zbyt piękny nie jest, ale biorąc pod uwagę cały kontekst to szacunek się należy. Ciekawe fragmenty Archipelag Gułag, lubię tego typu przemyślenia.
@splash545 mnie się obraz podoba, ale fakt że to bardziej w formie ciekawostki niż elementu historii malarstwa; bardzo mało o nim informacji np. ukraińska wiki jest, rosyjska już nie, i kilka stron upamietniajacych ofiary łagrów
Kałyma, Kałyma - cudnaja kraina
Zaloguj się aby komentować
Złota myśl Rzymian na dziś
„Jeżeli nie ukarzesz występków, to nagrodzisz niegodziwość”
Publiliusz Syrus (Publilius Syrus, I wiek p.n.e.) – mim i pisarz rzymski
https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/zlote-mysli-rzymian/
#imperiumromanum #ciekawostki #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #venividivici #ancientrome
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
„Jeżeli nie ukarzesz występków, to nagrodzisz niegodziwość”
-
łacina: [Nisi vindices delicta, improbitatem adiuves]
-
źródło: Publiliusz Syrus, Sententiae
Publiliusz Syrus (Publilius Syrus, I wiek p.n.e.) – mim i pisarz rzymski
https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/zlote-mysli-rzymian/
#imperiumromanum #ciekawostki #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #venividivici #ancientrome
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Zaloguj się aby komentować
Wyrzeźbiona głowa cesarza Tyberiusza
Wyrzeźbiona głowa cesarza Tyberiusza, który panował w latach 14-37 n.e. Obiekt pochodzi z 10-20 roku n.e. Artefakt znajduje się w Ny Carlsberg Glyptotek w Kopenhadze (Dania).
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/wyrzezbiona-glowa-cesarza-tyberiusza/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Wyrzeźbiona głowa cesarza Tyberiusza, który panował w latach 14-37 n.e. Obiekt pochodzi z 10-20 roku n.e. Artefakt znajduje się w Ny Carlsberg Glyptotek w Kopenhadze (Dania).
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/wyrzezbiona-glowa-cesarza-tyberiusza/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Zaloguj się aby komentować
Nauczyciel z trzema uczniami na nagrobku
Rzymska płaskorzeźba nagrobna ukazująca nauczyciela z trzema uczniami. obiekt datowany jest na koniec II wieku n.e. i pochodzi z Neumagen (zachodnie Niemcy).
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/nauczyciel-z-trzema-uczniami-na-nagrobku/
#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #venividivici #qualitycontent #archeologia
--------------------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Rzymska płaskorzeźba nagrobna ukazująca nauczyciela z trzema uczniami. obiekt datowany jest na koniec II wieku n.e. i pochodzi z Neumagen (zachodnie Niemcy).
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/nauczyciel-z-trzema-uczniami-na-nagrobku/
#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #venividivici #qualitycontent #archeologia
--------------------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Zaloguj się aby komentować