Luca Brasi śpi z rybkami...

#ogladajzhejto

1025 + 1 = 1026

Tytuł: Wschodnie Obietnice

Rok produkcji: 2007

Kategoria: Dramat / Kryminał / Thriller

Reżyseria: David Cronenberg

Czas trwania: 1h 40min

Ocena: 7/10

Podczas porodu umiera młoda Rosjanka. Pielęgniarka, starając się wyjaśnić jej śmierć, odkrywa, że dziewczyna była prostytutką pracującą dla rosyjskich przestępców.

Przede wszystkim podobały mi się tutaj wyraziste postacie rosyjskiego pochodzenia, bardzo dobrze mi się ich oglądało, oraz słuchało. Fabuła nieco oklepana, ale wcześniejsza zaleta nadrabia.

#filmmeter #ogladajzhejto #filmy

1002 + 1 = 1003

Tytuł: 40-letni prawiczek

Rok produkcji: 2005

Kategoria: Komedia rom.

Reżyseria: Judd Apatow

Czas trwania: 1h 56m

Ocena: 6/10

Historia mojego życia.

A tak na poważnie, to niewiele pamiętam z seansu.

Steve'a Carella jak zwykle miło się ogląda, szczególnie jego mimikę pełną wewnętrznego bólu i różne krzyki. W sumie jak przymknąć oko, to widać postać kierownika z „The Office”.

Na pewno szkoda, że główny bohater słuchał swoich kolegów z pracy, którzy na swój sposób troszczyli się o niego, ale często dawali mu kompletnie nietrafione porady. Z drugiej strony syty nie zrozumie głodnego, więc trudno ich winić o doradzanie czegoś, co pewnie w ich przypadku zadziałało.

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #filmy #komedia #ogladajzhejto

1000 + 1 = 1001

Tytuł: Kosmiczne jaja

Rok produkcji: 1987

Kategoria: Komedia / Sci-Fi

Reżyseria: Mel Brooks

Czas trwania: 1h 36m

Ocena: 5/10

Nie ma co się pastwić nad filmem, który premierę miał trzydzieści osiem lat temu - to więcej, niż ja żyję. ; )

Po ostatniej lekturze chciałem obejrzeć coś lekkiego i głupkowatego, a „Kosmiczne jaja” wydawały się dobrym wyborem. Co prawda humor mnie nie bawił - pod nosem uśmiechnąłem się parę razy, za to ani razu nie wybuchłem głośnym śmiechem, ale to kwestia osobistych preferencji. Bolało mnie, że ten humor był dość toporny i wiele gagów było od razu tłumaczonych tak na wszelki wypadek, gdyby ktoś nie skojarzył nawiązania. Chociażby wydarzyło się tak z „wolkańskim uściskiem szyi”.

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #filmy #ogladajzhejto #komedia #sciencefiction

997 + 1 = 998

Tytuł: Towarzysz

Rok produkcji: 2025

Kategoria: Sci-Fi / Thriller

Reżyseria: Drew Hancock

Czas trwania: 1h 37m

Ocena: 6/10

Taki film typowo do kotleta. Nie wnosi nic ciekawego do zagadnień związanych ze sztuczną inteligencją czy androidami, które moglibyśmy wykorzystywać jako tytułowych towarzyszy, ukochanych czy po prostu seks zabawek. Oglądało się dobrze, nie pamiętam, żebym się nudził, ale raczej nie wrócę do tego tytułu.

Oczywiście takie filmy zawsze skłaniają mnie do przemyśleń, do jakich zmian w społeczności mogłyby doprowadzić podobne androidy. Często przywiązuję się do rzeczy - wciąż używam ponad ośmioletniego laptopa, którego obudowę musiałem skleić taśmą, ponieważ połamały mi się już wszystkie zatrzaski, bateria wytrzymuje zaledwie parę minut, a dedykowana karta graficzna padła. Mimo to laptop działa i trudno byłoby mi się z nim rozstać. Skoro takimi uczuciami pałam do zwykłego laptopa, to co byłoby w przypadku androida, którego mógłbym dostosować do swoich potrzeb? Od wyglądu przez temperament po różne upodobania.

Dlatego nie dziwię się, że główny bohater, którego zagrał Jack Quaid, o czym za chwilę, postanowił przed zresetowaniem swojej towarzyszki wszystko jej wyjaśnić. Na pewno czuł do niej jakiś sentyment. Czy miłość? Raczej wątpię. Niemniej popełnił przy tym spory błąd. Logiczniej byłoby po prostu zresetować Iris, gdy została wyłączona. No ale wtedy nie byłoby reszty filmu.

Szkoda tylko, że Jack zagrał praktycznie identyczną rolę co w „The Boys”. Lubię, kiedy aktorzy stawiają sobie wyzwania i „wychodzą ze strefy komfortu”. Dlatego tak cenię Roberta Pattinsona.

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #filmy #ogladajzhejto #sciencefiction

996 + 1 = 997

Tytuł: Nigdy cię tu nie było

Rok produkcji: 2017

Kategoria: Dramat / Thriller

Reżyseria: Lynne Ramsay

Czas trwania: 1h 25min

Ocena: 9/10

Wziął mnie ten film totalnie z zaskoczenia.

Podoba mi się w nim wszystko. Atmosfera, muzyka, a przede wszystkim bohater. Phoenix zagrał tutaj fenomenalnie. Cichy Joe nie musi mówić za wiele, a to co robi jest mega wymowne. Skojarzenia mam tutaj z "Drive". Bardzo polecam!

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #filmy #ogladajzhejto

993 + 1 = 994

Tytuł: Ciche miejsce

Rok produkcji: 2018

Kategoria: Horror

Reżyseria: John Krasinski

Czas trwania: 1h 30m

Ocena: 4/10

Pomysł na film bardzo intrygujący - spodobał mi się świat, w którym wszyscy muszą zachowywać ciszę, ponieważ pojawiły się stwory reagujące na każdy dźwięk. Na samym początku pomyślałem, że w takim świecie idealnie sprawdzi się język migowy i byłoby fajnie, gdyby bohaterowie się go nauczyli... po chwili zobaczyłem, że rzeczywiście tak jest.

Ogromnym plusem jest także to, że niesłyszącą dziewczynkę zagrała niesłysząca dziewczynka, co wcale nie jest takie oczywiste. Cieszy to moje serduszko, że osoby z niepełnosprawnościami także otrzymują angaże w filmach.

Jednocześnie wiele rzeczy wydawało mi się nielogicznych.

Po pierwsze, kto w takim świecie decyduje się na spłodzenie dziecka? W świecie, w którym dźwięk uderzenia byle czego o podłogę może przyciągnąć śmiertelne niebezpieczeństwo. Rozumiem, że pewnie odczuwali ogromny ból po stracie dziecka, jednakże była to decyzja skrajnie egoistyczna i nieodpowiedzialna.

Po drugie, skoro szum rzeki zagłuszał inne dźwięki (ojciec z synem krzyczeli pod wodospadem), to dlaczego cała rodzina nie przeprowadziła się w pobliże wody? Po co aż tak ryzykować mieszkając w domu?

No i trzecia rzecz, poród. Trudno mi uwierzyć, że wybuch fajerwerków z jakiejś odległości był dla stworka głośniejszy niż krzycząca z bólu kobieta, która znajdowała się tuż obok. No ale okej.

Szkoda, że różne mniejsze lub większe głupostki zasłoniły tak fajny pomysł.

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #filmy #ogladajzhejto #horror

992 + 1 = 993

Tytuł: Eddington

Rok produkcji: 2025

Kategoria: Czarna komedia / Western

Reżyseria: Ari Aster

Czas trwania: 2h 25min

Ocena: 4/10

Film zwrócił moją uwagę, ze względu na obsadę.

Niestety jedynie Phoenix moim zdaniem przykuwa tutaj uwagę swoją grą. Emma Stone jakas niewidzialna, Pascal jakos tez tak słabo.

Do połowy mnie wymęczył, od połowy troche sie rozkręca, ale dłuży sie i nudzi. Za duzo tez tu politycznych tematów wrzucone moim zdaniem jest. Mogłoby byc troche wiecej czarnej komedii, zdecydowanie jest jej za malo, ale ma kilka dobrych momentów śmiesznych. Zmarnowany potencjał, obsada nie ratuje, spodziewalem sie zdecydowanie czegoś lepszego i mialem nadzieje, ze ocena w internetach jest zaniżona. Niestety nie jest.

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #filmy #ogladajzhejto

989 + 1 = 990

Tytuł: Zabić, jak to łatwo powiedzieć

Rok produkcji: 2012

Kategoria: Kryminał / Thriller

Reżyseria: Andrew Dominik

Czas trwania: 1h 37min

Ocena: 7/10

Według mnie zaniżona ocena na Filmweb, film dobry, Brad Pitt jak zawsze bardzo dobrze zagrał, James Gandolfini żywczem jak wyjety w szlafroczku z Sopranos. Ciekawy klimat i fajnie zrobiony film.

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #ogladajzhejto #filmy

983 + 1 = 984

Tytuł: Fight Club

Rok produkcji: 1999

Kategoria: Psychologiczny / Thriller

Reżyseria: David Fincher

Czas trwania: 2h 19m

Ocena: 10/10

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #ogladajzhejto #filmy

982 + 1 = 983

Tytuł: Glass Onion: A Knives Out Mystery

Rok produkcji: 2022

Kategoria: Dramat / Komedia / Kryminał

Reżyseria: Rian Johnson

Czas trwania: 2h 19min

Ocena: 8/10

Druga część trylogii "Na noże" podobała mi się bardziej od pierwszej. Bardziej podobała mi się sceneria Grecji, niż tej zimowej, która była w pierwszej części, wydaje mi się, że więcej tu było komediowych momentów, co też jest dla mnie na plus, historia nie jakaś wybitna, ale przyjemnie się oglądało i nie wynudziło mnie ani razu przez te dwie godziny.

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #filmy #ogladajzhejto

980 + 1 = 981

Tytuł: Stand by Me

Rok produkcji: 1986

Kategoria: Dramat / Familijny

Reżyseria: Rob Reiner

Czas trwania: 1h 29m

Ocena: 9/10

Ekranizacja mojego ulubionego opowiadania autorstwa Stephena Kinga.

Uwielbiam ten sielankowy klimat chłopięcych zabaw, którzy w ten sposób uciekają od problemów domowych: biedy, alkoholizmu, przemocy, zaniedbania emocjonalnego. Przyjemnie patrzyło się na relacje głównych bohaterów, którzy może i byli wobec siebie złośliwi, jednak potrafili także się wspierać i pocieszać. Chociażby gdy Chris zachęcał Gordiego do tego, żeby nie szedł z nimi do zawodówki, tylko poszedł do dobrej szkoły, by mógł się wyrwać z miasteczka.

Seansu nie zepsuł nawet młody Wil Wheaton, na którego nie jestem w stanie patrzeć po obejrzeniu „Star Trek: The Next Generation”. Zagrał tam okropnie irytującą postać, jego mimika również sprawia, że nie pałam do niego sympatią. xD

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #filmy #ogladajzhejto

974 + 1 = 975

Tytuł: KPop Demon Hunters

Rok produkcji: 2025

Kategoria: Animacja / Fantasy / Musical

Reżyseria: Chris Appelhans, Maggie Kang

Czas trwania: 1h 39m

Ocena: 8/10

Nie spodziewałem się, że aż tak mi się spodoba. A obejrzałem, bo poleciły go dwie osoby, których gustom filmowym po prostu ufam.

Historia jest przewidywalna i niczym mnie nie zaskoczyła... no, prawie.

Głównymi bohaterkami są Łowczynie, które wykorzystują siłę swoich głosów do powstrzymania demonów przed zaatakowaniem Ziemi i zniewolenia ludzkich dusz. Rozbawił mnie pomysł z wykorzystaniem kpopu, który jak najbardziej ma sens - przecież taki koncert można transmitować na całym świecie, podbijając oglądalność. Jednakże najzabawniejsza była odpowiedź demonów, które... postanowiły pokonań Łowczynie ich własną bronią i stworzyły boysband. xD

O dziwo spodobały mi się także śpiewane piosenki.

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #filmy #ogladajzhejto #kpop

969 + 1 = 970

Tytuł: Dziedzictwo. Hereditary

Rok produkcji: 2018

Kategoria: Dramat, Horror

Reżyseria: Ari Aster

Czas trwania: 2h 6m

Ocena: 8/10

Punktem wyjścia jest śmierć nestorki rodziny i próba uporania się z pustką, jaką po sobie zostawiła. Z każdym kolejnym dniem na jaw wychodzą coraz dziwniejsze zachowania, rodzinne tajemnice i poczucie, że coś nad nimi wisi. Film świetnie pokazuje, jak trauma potrafi zniekształcić rzeczywistość, a jednocześnie powoli dokręca śrubę grozy. Rewelacyjna rola głównej bohaterki i klimat, który przygniata. Mocne i sugestywne, warte 8/10.

#filmmeter #filmy #ogladajzhejto

968 + 1 = 969

Tytuł: Wszystko będzie dobrze

Rok produkcji: 2007

Kategoria: Dramat obyczajowy

Reżyseria: Tomasz Wiszniewski

Czas trwania: 1h 38m

Ocena: 8/10

Paweł stawia wszystko na jedną kartę: bieg do Częstochowy ma być jego umową z Bogiem o życie śmiertelnie chorej matki. Towarzyszy mu niespodziewany anioł stróż - wuefista z flaszką w tle, który sam szuka ratunku. Podoba mi się, że film nie udaje świętoszkowatego moralitetu. Jest brud polskiej prowincji, są słabości i małe podłości, ale jest też sporo ciepła i humoru. Więckiewicz wyciągnął z tej roli maksimum.

#filmmeter #filmy #ogladajzhejto

966 + 1 = 967

Tytuł: Apokalipsa Z: Początek końca

Rok produkcji: 2024

Kategoria: Horror

Reżyseria: Carles Torrens

Czas trwania: 1h 58m

Ocena: 7/10

Mimo że film nie wnosi niczego nowego do gatunku związanego z zombie, to oglądało mi się dobrze.

Pewnie dlatego, że film wygląda jak skrzyżowanie „Day's Gone” (nie grałem, ale kojarzę, że główny bohater jeździ na motocyklu, co tutaj też występuje - zresztą widać to już na plakacie) i „Project Zomboid”, w którym razem z kolegami spędziłem kilkadziesiąt godzin na przemierzaniu świata, zbieraniu zapasów i umieraniu. Głównie umieraniu, bo o to było tam bardzo łatwo. Tu też główny bohater, Manel, uzbraja się w to, co mu się uda znaleźć, a potem wyrusza na plądrowanie opuszczonej najbliższej okolicy w poszukiwaniu zapasów. I razem z nim przeżywałem radość z powodu odkrycia domu wypełnionego jedzeniem : D Powtórzę się, ale bardzo przypomniało mi to „Project Zomboid”.

Końcówka nie przypadła mi do gustu - z takiego na pozór realistycznego przedstawienia życia po wybuchu pandemii zabójczego wirusa zamieniającego ludzi w zombie film przeszedł w optymistyczny i trochę przerysowany obraz. Oczywiście, że głównemu bohaterowi udaje się dostać do oczywiście sprawnego helikoptera i oczywiście udaje mu się uciec. Przepraszam za spoiler, ale byłem zawiedziony tym zakończeniem. xD

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #zombie #horror #filmy #ogladajzhejto

960 + 1 = 961

Tytuł: Idź przodem, bracie

Rok produkcji: 2024

Kategoria: Akcja / Thriller

Reżyseria: Maciej Pieprzyca

Czas trwania: 6x58min

Ocena: 8/10

Bardzo dobry serial polski, prosta ale dobrze ukazana fabuła, bardzo dobre udzwiekowienie, co zdziwiło mnie jak na polskie realia Główna rola bardzo dobrze zagrana. Jedynie troche zbędna rola Ukrainki, nie wiem do końca po co ona byla, chyba aby pokazać, ze bohater nie jest taki do niczego. Bardzo dobrze pokazany jest tutaj atak paniki.

Albo to po prostu zwykle upychadlo. Ogólnie bardzo, bardzo milo jestem zaskoczony. Warto 6 godzinek poświęcić.

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #seriale #ogladajzhejto

945 + 1 = 946

Tytuł: Zwierzogród 2

Rok produkcji: 2025

Kategoria: animowany

Reżyseria: Jared Bush, Byron Howard

Czas trwania: 1h 47m

Ocena: 4/10

Jedynkę uwielbiam, a dwójka to jakiś męczący zlepek wrzucanych po sobie losowych scen, które ani nie trzymają w napięciu, ani nie tworzą jakiejś wciągającej całości, ani w większości nie są śmieszne. Jest parę perełek jak nawiązanie do Milczenia owiec, scena wzajemnej psychoterapii głównych bohaterów, czy burmistrz pozer, który siedzi jak p⁎⁎da łajany przez trzęsącego miastem Rysia, ale całości to nie ratuje.

Do tego nowi bohaterowie - nijaki wąż, który jest tylko po to żeby fabuła szła do przodu, oraz kompletnie wkurwiająca bobrzyca z vibem "how do you do fellow kids". I bardzo słaba, dużo bardziej infantylna niż w jedynce polska wersja, z wisienką na torcie - brakiem polskiej piosenki.

I tak, wiem że to bajka dla guwniaków, ale tak gdzieś od czasów Szreka bajki kręci się tak, żeby podobały się też dorosłym. I przy Zwierzogrodzie numer 1 jakoś się to udało. xD

#filmmeter #filmy #ogladajzhejto

944 + 1 = 945

Tytuł: Stronger

Rok produkcji: 2017

Kategoria: Biograficzny / Dramat

Reżyseria: David Gordon Green

Czas trwania: 1h 56m

Ocena: 8/10

Przewidywalna historia – pewnie dlatego, że została oparta na wspomnieniach prawdziwej osoby, która ucierpiała w wyniku zamachu bombowego podczas Maratonu Bostońskiego. A tak na poważnie, to nawet gdyby fabuła została wymyślona, to i tak raczej byłaby przewidywalna.

Niemniej obecność Jacka Gyllenhaala, do którego mam ewidentną słabość, sprawiła, że film oglądało mi się bardzo przyjemnie. Uwielbiam jego kunszt aktorski, chociaż patrząc po wywiadach, odnoszę wrażenie, jakby wcale nie musiał grać – jakby sam był zmęczony życiem i ciągle próbował wygrzebać się z dołka. Może to kwestia bardzo podobnych ról. A może taki po prostu już jest.

Niemniej, bardzo błyszczał i mocno ciągnął ten film ku górze.

Spodobało mi się pokazanie obciążenia, które spada także na rodzinę osoby niepełnosprawnej, co dodatkowo wzmaga frustrację i bezsilność odczuwaną przez inwalidę. Początkowo Jeff wymaga ogromnego wsparcia – dom nie został dostosowany do jego potrzeb i na przykład mężczyzna musi być wnoszony i znoszony po schodach. Podobnie z łazienką; choć bolesna do obserwowania, scena pierwszego skorzystania z „toalety” została świetnie przedstawiona. Główny bohater raczej nie poradziłby sobie sam – nie tylko fizycznie, ale także psychicznie.

Jako osoba ze zdiagnozowaną depresją utożsamiam się z jego odczuciami. Trudno jest wytrzymać z własnymi myślami, a co dopiero z poczuciem, że stanowi się obciążenie dla bliskich. Kiedy wydawałoby się, że wszystko jest w porządku, że nie ma powodów do narzekania, przecież nic ci się nie dzieje, mózg mówi coś zupełnie odmiennego. Oczywiście nie chcę się porównywać do kogoś, komu amputowano obie nogi, ponieważ to bardzo niesprawiedliwe porównanie dla takiej osoby, jednakże jestem w stanie jej współczuć i ją zrozumieć. Tak samo jak jestem w stanie zrozumieć zachowanie dziewczyny głównego bohatera, która poświęciła dużo, żeby pomóc swojemu chłopakowi i nie ma co się jej dziwić, że w pewnym momencie miała dosyć. Pomaganie osobie w kiepskim stanie psychicznym to nie jest łatwa sprawa, szczególnie, gdy ta próbuje odepchnąć najbliższych, ponieważ może uważać, że nie zasługuje na taką pomoc.

Lubię filmy, które w jakiś sposób mnie poruszają. „Stronger” zdecydowanie do nich należy.

Wygenerowano za pomocą https://filmmeter.vercel.app

#filmmeter #filmy #ogladajzhejto