#reportaz

1
106
108 + 1 = 109
Tytuł: Najlepszy kraj na świecie
Autor: Nina Witoszek
Kategoria: reportaż
Wydawnictwo: Czarne
Ocena: 7/10
Pamflet na Norwegię. Autorka wyjaśnia polskiemu czytelnikowi norweski sposób myślenia, dlaczego ten świeżo wzbogacony naród stara się naprawiać świat za pomocą swoich różnych fundacji pomocowych i czemu rzadko przekłada się to na realną pomoc na miejscu. Pokazuje też, że chyba w Norwegii tolerancja poszła za daleko (tak jak i w innych zachodnich krajach) względem wolności wypowiedzi na przykładzie muzułmańskich mułłów, głoszących swoje dyrdymały bez żadnego skrępowania.
Pozytywne zaskoczenie, spodziewałem się kolejnej książki o super hiper państwie bez problemów, a otrzymałem trzeźwiącą pozycję napisaną prześmiewczym językiem i podszczypującą zachodni liberalizm.
#bookmeter #ksiazki #norwegia #reportaz
ff8feb26-46d6-4ced-88d2-90aa68080349
_D_

@DerMirker hmm, brzmi ciekawie, dodam do schowka i rozważę przy następnym zamówieniu

Zaloguj się aby komentować

"CTRL+Z" Kronika rosyjskiej inwazji w Ukrainie
Dokument "CTRL+Z" oferuje bezprecedensowy wgląd w rosyjskie społeczeństwo, które od czasu inwazji na Ukrainę 24 lutego 2022 roku stało się niedostępne dla zagranicznych mediów. Ekipa reporterska zabiera nas w wewnętrzne życie rodzin, których synowie i mężowie walczą w wojnie, której nie wolno nazywać po imieniu i która jest napędzana przez zmasowaną propagandę państwową.
https://www.arte.tv/pl/videos/112422-000-A/ctrl-z/
Można też oglądać na urządzeniach mobilnych.
Google Play
App Store
AppGallery
#wojna #wojnawukrainie #spoleczenstwo #rosja #reportaz #dokument

Zaloguj się aby komentować

99 + 1 = 100
Tytuł: Poniemieckie
Autor: Karolina Kuszyk
Kategoria: literatura faktu
Ocena: 5/10
Książka o wszystkim i o niczym związanym z życiem i historią Ziem Odzyskanych po II WŚ. Autorka jest Legniczanką na co dzień poślubioną Niemcowi i mieszkającą w Berlinie i chyba z nostalgii zmusiła się do napisania tej pozycji, bo męczyłem ją z miesiąc, każdorazowo przysypiając jak stary człowiek, co mi się w zasadzie nigdy nie zdarza czytając reportaże. Przekrój opowiadań bardzo szeroki - od wypędzeń i migracji, przez zarośnięte poniemieckie cmentarze, po złoty pociąg w Wałbrzychu. Wszystko, czego można się spodziewać po tak szerokim tytule.
#ksiazki #czytajzhejto #reportaz
Bardzo średnia lektura, raczej nie polecam.
a7f314f2-59e1-475b-bd57-bd06f059abc5
adamszuba

A ja przekornie powiem, że mi się podobało i polecam ( ͡~ ͜ʖ ͡°)

Zaloguj się aby komentować

Zostań Patronem Hejto i odblokuj dodatkowe korzyści tylko dla Patronów

  • Włączona możliwość zarabiania na swoich treściach
  • Całkowity brak reklam na każdym urządzeniu
  • Oznaczenie w postaci rogala , który świadczy o Twoim wsparciu
  • Wcześniejszy dostęp, do wybranych funkcji na Hejto
Zostań Patronem
#bookmeter 64 + 1 = 65
Tytuł:  Sakrament obłudy
Autor: Robert Samborski
Gatunek: reportaż
Ocena: 8/10
Jeszcze w latach 90. wpadła w moje ręce książka "Byłem księdzem", jedna z pierwszych demaskatorskich książek o wnętrzu polskiego kościoła, napisana przez Romana Jonasza, pod pseudonimem, z powodu strachu o własne bezpieczeństwo. Złote lata KK w Polsce - tłumy wiernych na mszach, żyjący Największy Polak, powrót religii do szkół. Aż dwa razy ją wtedy przeczytałem, byłem wstrząśnięty.
Lata lecą, a kościół się chwieje pod ciosami. Kolejny cios zadał mu Robert Samborski przedstawiając życie w legnickim seminarium duchownym, z którego został wydalony tuż przed święceniami. Choć sama książka jest jego debiutem, warsztatowo słaba, zawiera zbyt dużo nic nie wnoszących zdjęć, to jednak jest niezmiernie ważną pozycją w walce z katolickim nowotworem i za samą odwagę należy się jej wyróżnienie. Możemy szczegółowo prześledzić, jak wygląda tzw. formacja nastolatków w ludzi, którzy teoretycznie decydują o życiu i śmierci swoich poddanych. Jak niski poziom intelektualny przedstawiają wykładowcy takich placówek. Jak bardzo toksycznym miejscem, pełnym obłudy, wyrachowania, lizusostwa jest seminarium duchowne. Jest antytezą nauk Jezusa Chrystusa.
Z radością przyjąłem wiadomość, że ukazała się druga książka tegoż autora, tym razem rozwijająca wątek wychodzenia z sekty. Z pewnością po nią sięgnę, bo wtrącającego mi się do życia polakatolickiego kościoła nienawidzę i życzę mu rychłego upadku.
#ksiazki #czytajzhejto #bookmeter #reportaz #bekazkatoli
77b1675c-bb46-416b-b1d8-98f386a23ffc

Zaloguj się aby komentować

60 + 1 = 61
Tytuł: Przesłonięty uśmiech. O kobietach w Korei Południowej
Autor: Anna Sawińska
Kategoria: reportaż
Wydawnictwo: Czarne
ISBN: 9788381914147
Liczba stron: 280
Ocena: 7/10
Reportaże od Czarnego to moja słabość. Z jakiegoś powodu ominęła mnie informacja o premierze tej pozycji, ale dzięki wpisowi @bojowonastawionaowca jej nie przegapiłam
Zacznijmy od tego, że reportaż ten przedstawia historie konkretnych kobiet, poznanych przez autorkę, i na podstawie ich opowieści poznajemy rolę i zachowania, a także oczekiwania kulturowe wobec kobiet Korei Południowej na tle społeczeństwa silnie patriarchalnego. Przekrój wiekowy jest spory, dzięki czemu możemy też przeczytać, jak dane wzorce zachowań zmieniały się na przestrzeni lat.
Reportaż ten zdecydowanie jest źródłem nowej wiedzy na temat społeczeństwa koreańskiego, choć skończyłam go czytać z poczuciem niedosytu. Miałam nadzieję na przedstawienie przez autorkę większej ilości informacji dotyczącej nowego pokolenia, tu jednak ich stosunek do sytuacji społecznej został tylko z grubsza naszkicowany. Brakowało mi również rozwinięcia kwestii roli kobiety w mediach i popkulturze.
Tym niemniej, jest to ciekawe uzupełnienie dla osób poznających kulturę koreańską, niewyczerpujące jednak tematu. Być może taki był zamysł autorki - aby nie znużyć czytelnika treścią, zapewnić maksymalną przyswajalność (tu też widać, że jest to jedna z krótszych raczej pozycji tego wydawnictwa).
Prywatny licznik (od początku roku): 8/52
Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.vercel.app/
#bookmeter #ksiazka #ksiazki #reportaz #korea
Wrzoo userbar
36a38bf1-0fcd-4bcd-ae75-8ab560c2757c

Zaloguj się aby komentować

45 + 1 = 46
Tytuł: Gdy umarli mówią. Spektakularne przypadki medycyny sądowej
Autor: Claas Buschmann
Kategoria: reportaż
Wydawnictwo: Czarna Owca
ISBN: 9788382520644
Liczba stron: 192
Ocena: 8/10
I znów książka z jednej z moich ulubionych kategorii, czyli reportaży okołomedycznych. Tym razem wspomnienia lekarza medycyny sądowej.
Fanom true crime oraz serialu "Kości" gorąco polecam tę pozycję. Autor opisuje wiele przypadków i z dużym wyczuciem przedstawia historie martwych, ich obrażenia, przeprowadzone procedury od momentu znalezienia ciała do zaszycia go na stole (oprócz bycia lekarzem medycyny sądowej, pracował też w ratownictwie medycznym). 
Ciekawe dla czytelnika z Polski mogą być różnice między systemem ratownictwa oraz opieki zdrowotnej, gdyż autor jest Niemcem i na terenie Niemiec pracuje. Tu ciekawostka: ratownik medyczny w Niemczech nie może odstąpić od resuscytacji do momentu stwierdzenia zgonu przez lekarza (a lekarza w ZRMie być nie musi) - inaczej, niż w przypadku ratowników w Polsce, którzy na podstawie swojej wiedzy mogą przerwać te czynności.
Jeżeli czytaliście "Co mówią zwłoki" i byliście zawiedzeni brakiem konkretów i "mięcha" w niej, to "Gdy umarli mówią" jest książką dla Was.
Prywatny licznik (od początku roku): 6/52
Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.vercel.app/
#bookmeter #ksiazka #reportaz #medycyna #ksiazki
Wrzoo userbar
a816f38e-5241-4fbf-afed-e5dee8cde09f

Zaloguj się aby komentować

37 + 1 = 38
Tytuł: Polski SOR. Uwaga, będzie bolało
Autor: Jan Świtała
Kategoria: reportaż
Wydawnictwo: MANDO
ISBN: 9788327730978
Liczba stron: 288
Ocena: 7/10
Po ostatniej książce zamarzył mi się powrót do jednej z najbardziej lubianych przeze mnie kategorii książek, czyli reportaży okołomedycznych. Stąd sięgnęłam po kolejną już, wydaną w ostatnim czasie, książkę napisaną przez ratownika medycznego (z poprzednich mamy "Ratownika" Tomasza Mitry, "To nie z mojej karetki" ekipy TNZMK, czy "Na sygnale" Lysy Walder" - ot, uroki czasów pandemicznych). Sięgnęłam po nią z uwagi na to, że śledzę Janka na Instagramie od czasów pandemicznych - ciekawie wówczas opowiadał o sytuacji w szpitalach.
Mamy tu, naturalnie, znany z innych reportaży medyków standard, czyli opisy pacjentów trudnych; klasyki, czyli bezdomnych, narkomanów i alkoholików; ludzi, którzy wzywają karetkę albo jadą na pogotowie ze złamanym paznokciem; wzniosłe historie ratowania dzieci; przegrane walki o młode życia. Sporo uwagi poświęcone jest niewydolności i absurdom służby zdrowia, jej biurokracji, ale też kwestii pomocy humanitarnej w związku z kryzysem uchodźczym na granicy z Białorusią oraz podczas pierwszych tygodni wojny między Ukrainą a Rosją, których opisu poza social mediami próżno szukać w literaturze.
Dla autora książka jest niejako katharsis, autoterapią. Zresztą, do konieczności podjęcia terapii i przyznania się do swoich słabości zachęca w swojej książce innych medyków. Być może poświęca temu na stronach książki nieco za dużo uwagi, ale widać, jak terapia zmieniła jego postrzeganie swojej pracy i jak pozytywnie na nią wpływa.
Prywatny licznik (od początku roku): 5/52
Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.vercel.app
#bookmeter #ksiazki #ksiazka #ratownictwomedyczne #reportaz
Wrzoo userbar
2edbbaa7-a2fb-45fb-a4cc-d17942f7fa04
PositiveRate

@Wrzoo Ciekawe czy to ten sam gość pisał, który kiedyś się udzielał na wykopie. Miał lekkie pióro, ksywę „Janek” pisaną bodaj cyrylicą i wydał zbiór opowieści ze swojego życia.

Zaloguj się aby komentować

Tytuł: Gruba. Reportaż o wadze i uprzedzeniach
Autor: Maria Mamczur
Gatunek: Reportaż
Ocena: 6/10
Początek książki dość ciekawy, czyli opowiadanie o niechęci do grubasów i grubasek, a zwłaszcza grubasek, bo społeczeństwo bardziej wyśmiewa grube kobiety typu Dorota Wellman. Dużo opowiadania o presji w naszej cywilizacji na nieskazitelny wygląd, weightismie , fat-shamingu i innych lewicowych neologizmach. Druga część znacznie słabsza, pisana na siłę, powtarzające się historie grubasek plussize instacelebrytek, tak jakby trzeba było na siłę dojechać do limitu słów, który na książkę wymagała Krytyka Polityczna.
Generalnie po lekturze uważam, że otyłość to taki sam problem jak każdy inny, wystarczy go przyjąć do wiadomości i nie nabijać się z grubasów. A grubasy powinny akceptować swój wygląd, lub starać się go zmienić. Czyli jak z każdą aktywnością życiową.
#ksiazki #bookmeter #reportaz
f8d58072-a3e8-4662-a543-f437fd63b6cc
smierdakow

@DerMirker jest tam mimo wszystko jakiś wydźwięk, że nadwaga a tym bardziej otyłość to choroba śmiertelna?

DerMirker

@smierdakow jest, ale jest też zaznaczone, że w niektórych przypadkach nie da się z tym nic zrobić, diety nie działają i jedynie operacja bariatryczna może coś zmienić. Książka raczej utrzymana w konwencji poklepywania grubasów po plecach.

Wrzoo

@DerMirker Z książek o zbliżonej tematyce ciekawi mnie ten tytuł: https://lubimyczytac.pl/ksiazka/5051921/glodne-reportaze-o-nie-jedzeniu - tu z kolei fokus na presję odchudzania, diety, trzymania "właściwego" BMI i jego wpływu na społeczeństwo.


Ciekawi mnie też nowe podejście w dietetyce, które zakłada całkowite wyeliminowanie koncepcji "odchudzania", a skupienie na odbudowywaniu właściwej relacji z jedzeniem i żywieniem. Tu do polecenia profil @anatomiadiety na Instagramie.

Zaloguj się aby komentować

5 + 1 = 6
Tytuł: Nie oświadczam się
Autor: Wiesław Łuka
Gatunek: reportaż
Ocena: 8/10
Reportaż z epoki o jednej z najgłośniejszych zbrodni w PRLu, kiedy to w 1976 roku podczas Wigilii nieopodal Połańca, kobieta w ciąży, jej mąż i brat zostają zamordowani przez wiejskiego wataszkę na oczach trzydziestu ludzi ze wsi. Więcej o samej zbrodni można znaleźć w internecie wpisując zbrodnia połaniecka.
Książka napisana jest nieco inaczej niż współczesne reportaże od Czarnego i absolwentów Instytutu Reportażu, gdzie taśmowo produkuje się utwory od jednej sztancy. Tutaj jest bardziej oldschoolowo, wywiady z katami, wieśniakami przeplatane są scenami z sali rozpraw, więzienia; pojawia się również nieco przemyśleń autora. Wyłania się z nich obraz absolutnej ciemnoty świętokrzyskiej wsi, przesądów, strachu, dziwnej pobożności, okrucieństwa i przemocy.
Na dodatek w przedmowie Wojciechowi Tochmanowi ulewa się, że rzekomo dla kary śmierci nie ma żadnego usprawiedliwienia. Doprawdy, ciężko dyskutować z tak odklejoną opinią, rzuconą lekkomyślnie w przedmowie książki, gdzie na karę śmierci w pełni zasłużono i ubolewać można jedynie, że otrzymały ją dwie, a nie cztery osoby. Życia nienarodzonemu dziecku i dwojgu dorosłych ludzi nic nie zwróci, społeczeństwo też nie skorzysta na resocjalizacji morderców, którzy zabijali kluczem do kół samochodowych, a podczas śledztwa nie wyrazili skruchy i wypierali się do końca. Takich ludzi się powinno eliminować, i to boleśnie. Za zbrodnię musi być kara, i to dotkliwa - oko za oko.
#bookmeter #ksiazki #hejtoczyta #reportaz
4ab3746e-36d9-451f-b8a3-7d38c83d9a8f
Themamduzopieniedzy

Dzięki za polecenie! Jest w subskrypcji na audiotece i będzie słuchane!

Zaloguj się aby komentować

Tytuł: Bielmo. Co wiedział Jan Paweł II
Autor: Marcin Gutowski
Gatunek: reportaż
Ocena: ★★★★★★★★☆☆
Książka nie odkrywa nic nowego, bowiem JPII nikt nigdy za rękę nie złapał, nie ma żadnych dowodów na piśmie, że papież bezpośrednio tuszował pedofilię, a jeśli są, to zamknięte w archiwum watykańskim i dobrze pilnowane. A jeśli były, to już dawno zostały zniszczone lub przejęte przez najbliższych współpracowników Wojtyły. Watykan bardzo umiejętnie tuszuje ślady, przemilcza afery, przenosi pedofili z parafii na parafię. Gutowski obrazuje to na przykładzie najsłynniejszych afer za kadencji Wojtyły (McCarrick - USA, Groel - Austria, Paetz - Polska, Maciel - Meksyk), o których po prostu musiał wiedzieć, a nigdy nie zabrał głosu publicznie i nie spotkał się z ofiarami.
Książka może i nie przełomowa, natomiast wkłada kolejny kijek w szprychy KK w Polsce. Pozwala dobrze zrozumieć zasady funkcjonowania tej mafijnej organizacji, gdzie zmowa milczenia jest najważniejsza. Kupiłem swoją kopię i będę rozpowszechniać.
0178cff2-780e-410a-bb0e-2b4b89e67876
dupinka5000

@DerMirker sorry że nie w temacie

7e3056bd-fa70-4267-ba68-6b2478a92dbc
4b7ed357-3689-42a9-aa58-2ef8b3ea7eca
dupinka5000

Fajnie że dołączyłeś.

Zaloguj się aby komentować

Tytuł: Długi taniec za kurtyną. Pół wieku Armii Radzieckiej w Polsce
Autor: Grzegorz Szymanik, Julia Wizowska
Gatunek: reportaż
Ocena: ★★★★★★☆☆☆☆
Mam po tej lekturze bardzo mieszane uczucia. Z jednej strony naprawdę dobry temat, czyli obecność Armii Radzieckiej na terenie Polski po IIWŚ. Wiem o tym tyle, ile słyszałem od moich przodków, ale była to wiedza bardzo ograniczona i mimo wszystko jednostronna. Dzięki tej książce dowiedziałem się naprawdę dużo o wielu aspektach tej obecności, przede wszystkim w kwestiach zwyczajnej codzienności dla tychże żołnierzy, jak i ludności cywilnej, zamieszkującej obszary położone blisko baz wojsk radzieckich. Kolejnym moim zdaniem bardzo dużym plusem było oddanie głosu niemalże każdej stronie – zarówno Polakom, czy to będącym w zasadzie sąsiadami, czy współpracującym handlowo, czy fascynatom historii, czy przeciwnikom obecności wojsk wielkiego imperium, ale również samym żołnierzom z armii radzieckiej, niekoniecznie pochodzącej z samej Rosji, ale również siłowo wcielonym do tej armii z innych republik radzieckich.
Co z minusów? Chaotyczność układu książki. Początek i koniec niby oczywiste, czyli wejście i wyjście wojsk radzieckich, ale co pomiędzy? Kompletny miszmasz, raz przechodzenie do lat 80., za chwilę lata 50., potem czasy III RP, żeby znowu wrócić do czasów sprzed kilkudziesięciu lat. Aż kusiło, żeby na koniec był obszerny rozdział o powrocie każdej z tych baz do „normalności”, będący świetnym zwieńczeniem książki, ale nie, zostało do poupychane w bardzo wiele miejsc. A alfabet, będący w dużej mierze środkiem książki, w mojej opinii był trochę nieporozumieniem. Rozumiem mnogość tematów, które w większych fragmentach nie zostały poruszone, ale upychanie na siłę jakiejś historii na 2-3 strony pod jakąś literkę? Taka objętość swoją drogą bardzo spłycała poruszane tam tematy, które zdecydowanie powinny zostać rozbudowane.
Podsumowując: jaka ocena? Najchętniej dałbym gdzieś pomiędzy 6 i 7, jako że temat został wybrany bardzo dobrze i widać solidne, wielopoziomowe i wielostronne przygotowanie materiału, natomiast sama forma i wykonanie pozostawia wiele do życzenia. Pewnie można to zrzucić na karb debiutu literackiego, ale nie jestem zdania, żeby to było wystarczające tłumaczenie. Także trochę szkoda finalnego rezultatu. Ostatnie 0,5 pkt odejmuję za brak mapy, która moim zdaniem powinna być absolutnie nieodzownym elementem reportażu, gdzie przeskakuje się po kilku lokacjach. Zaglądanie co jakiś czas do map na telefonie przeszkadzało w płynności czytania. Szkoda.
cba2bc89-13fc-42ec-b1c7-2ecc852767fa
Mikry_Mike

@bojowonastawionaowca oj nie, niestety żadnej książki nie znam. Może jest ktoś z byłych żołnierzy służących w WP przed 1989, którzy mieli styczność z ruskimi i spisali takie opowieści, ale ja o niczym nie wiem.

To co opisałem to słowa dwóch byłych zetorian, którzy odsłużyli zetkę w końcu życia PRLu, jeden z nich w Kwidzynie gdzie była taka jednostka i stąd te opowieści.

Rebe-Szewach

@bojowonastawionaowca @Mikry_Mike W tym temacie było jeszcze to:

„Wojska Radzieckie w Polsce 1939–1993”


Książka jest zbiorem luźnych artykułów różnych autorów, przez co niestety wiele traci na swojej spójności.


Może zainteresuje Was dokument?

https://www.youtube.com/watch?v=VnNWE07_BlA

bojowonastawionaowca

@Rebe-Szewach Rzucę okiem na pewno, dzięki!

Zaloguj się aby komentować

Tytuł: F*ck, fame & game. Co faceci robią w sieci
Autor: Elżbieta Turlej
Gatunek: reportaż
Ocena: ★★★★★★☆☆☆☆
Bolesny reportaż o mężczyznach urodzonych po 1989 i ich codzienności, którą często wypełnia tinder, patostreamy, uzależnienie od pornografii, narktotyków, pogoni za szczęściem, niekiedy znajdywanym w religii i ruchach dość nietypowych typu Rycerze Chrystusta.
Książka niezła, wciągająca, odkryła przede mną trochę świata tych wszystkich instagramowych celebrytów i ich życia na pokaz. Obraz wyłania się wstrząsający, ale jednak nie powiedziałby, że to pokolenie wyróżnia się bardzo in minus na tle poprzednich. Zwyczajnie mają przed sobą inne wyzwania, z którymi muszą się zmierzyć. I tak - ciężko być facetem w tym państwie, a jeśli się urodziłeś na prowincji i jesteś brzydki - szansa na poznanie żony jest bardzo mała.
Są lepsze i gorsze fragment, książka nierówna, stąd ocena o cyfrze sześć.
9e69e78b-5b0c-4464-97c6-27af482f8d93
DerMirker

@starebabyjebacpradem Ale dzięki nim łatwo rozpoznać serię reporterską. Czarne przecież podobnie robi.

starebabyjebacpradem

@DerMirker o Szczekocinach i Ostre cięcie też taka okładkę podobna miały stąd mi się rzuciły w oczy podobieństwa

lexico

@WielkiNos strzel sobie z 3 bombelki. Nie będziesz miała czasu na nic.

Zaloguj się aby komentować

Tytuł: Jądro dziwności
Autor: Peter Pomerantsev
Gatunek: reportaż
Ocena: ★★★★★★★★☆☆
Tytułdobrze oddaje to, w jaki sposób przedstawiona jest Rosja w tej książce - jako dziwne zwierzątko, któremu można przyglądać się z ciekawością, ale nigdy w pełni zrozumieć.
Autor reportażu jest Rosjaninem, ale taki, które praktycznie całe życie spędził w Londynie, a teraz przyjeżdża do Moskwy kręcić programy dla TNT. Opisuje absurdy ze swojej pracy, spotkania z gangsterami, prostytukami, zagłębia się też mocniej w różne powiązania na szczycie.
Ciekawa pozycja, warta przeczytania.
93b99158-b145-49d3-b841-103e0fb6b316

Zaloguj się aby komentować

https://www.youtube.com/watch?v=ws0Ela-kdTs
Ciekawy reportaż od Johnn'ego Harrisa odnośnie kryzysu energetycznego który mamy obecnie, rozłożony na części i przykłady.
Polecam.
libertarianin userbar
penicylina33

to ten chłop co włosów nie myje szamponem?

siRcatcha

@libertarianin chyba w szkole wyzszej baunsu i lansu, albo juz zapomnial. Dal zdjecia Niemcow mowiac o potegach nuklearnych, mapy przedstawiajace przeplyw paliw to chyba wesola wrozka mu rysowala. Ten material to lipa. Beka z dostaw z zachodu, Typ powoluje sie na wikipedie, no serio zajebisty poziom musial prezentowac zeby te nagrody dostac. z nagrod za 'reportaze' dostal jedna (to nie byl reportaz). dwa razy nominowany: serial zkancelowany podczas covid (no kozak musialy byc, dziwnym trafem nie poszla seria o granicy stanow zjednoczonych LOL), dostal emmy nie za reportaz, a za film opiniotworczy o stanach, w ktorych rzadza demokraci. Dzieki postoje. Dodajmy troche przypraw do tego bigosu. Koles jest nawiedzonym mormonem, ukonczyl 89. uczelnie w stanach (no ivy league to to nie jest, ale o wiele wyzej niz polskie uczelnie... mimo ze ta jego to drugi tysiac na swiecie) - taka uczlnie jak rydzyka tylko mormonow.

Sorry ale serio wciskaj ten kit komus innemu. Nie 'relacje' a stosunki miedzynarowe, jaki to rodzaj kierunku na gowno uczelniach to chyba wiesz jakos odkad ostatni sezon tego jego dziela zostal odwolany i skasowany, to musial biedak sie zajac youtubem. no LOL. Max Kolonko chyba ma lepsze portfolio xD


a teraz mam orac merytorycznie czy oszczedzic ci?

libertarianin
  • toksyczny kościół opuścił, nawet robił o tym materiał chyba, nie chodzę, nie wierze ale nie mam nic do ludzi którzy sobie chodzą do kościoła. To ich sprawa i nie przeszkadza mi to chyba że wpychają to innym do gardła

  • nie wiem jaki serial był cancelowany podczas covida ale cała branża filmowa wtedy dostała po dupie, sporo rzeczy się poprzesuwało albo zostało anulowane przez cięcia kosztów więc trochę słaby argument w branży gdzie każdy znajomościami się układa

  • czepiasz się elementów animacji które są jakimiś przerywnikami że nie są super dokładne, ok

  • czyli uważasz że dzisiaj youtube jest "gorszy" niż telewizja? ciekawy punkt widzenia

  • co jest złego twoim zdaniem w wikipedii? jak na ironię wyciągnąłeś wszystko z wikipedii


Ja nie patrzę na ten materiał że "hehe beka z zachodu i ich dostaw" bardziej wskazanie przyczyn problemu energetycznego i narysowanie tła historycznego. Mam wrażenie że jesteś bardzo uprzedzony.

Zaloguj się aby komentować

Anioły z Sindżaru, 2022, HBO
Film dokumentalny Hanny Polak opisujący rzeź Jezydów dokonaną przez ISIS w 2014 roku. Wspomnienia osób, które cudem przeżyły przeplatają się z historią Hanify, szukającej swoich pięciu porwanych przez ISIS sióstr. Film jest pełen kontrastów - z jednej strony mamy brutalne wydarzenia, zezwierzęcenie nie do pomyślenia w XXI wieku, zrównane z ziemią miasta a z drugiej strony eleganckie, nowoczesne konferencje ONZ, czerwony dywan kiedy Nadia Murad, jedna z ofiar ISIS, dostała Pokojową Nagrodę Nobla. Całość jest bardzo ciężka, ale potrzebna. Czasami człowiek zapomina, że mimo rozwiniętej cywilizacji ludzie nadal zdolni są do takich okrucieństw.  
=> Trailer na YT
FrankJUnderwood

@zryyytyyy Byli o tyle "dobrzy", że wspierali Assada - których choć również jest dyktatorem mającym na koncie pokaźną liczbę zbrodni wojennych, to w porównaniu do Państwa Islamskiego był z pewnością "mniejszym złem". Choć i tak przeważającą większość walk z PI wzięli na siebie Kurdowie, irackie wojsko i różnorakie szyickie milicje ze wsparciem powietrznym USAF i RAF.

Incurso

@FrankJUnderwood co Ty pierdzielisz... Assad mniejsze zło... Bo co bo nagle wyszło że lepiej trzymać z assadem niż z isis? Więc zmniejszami jego zbrodnie wojenne? A skąd to wszystko się wzięło? Skąd pochodzi isis? Kurdowie mają pewnie problemy geopolityczne ale swoje za uszami mają też nieźle grają w geopolitykę dużo terenów należy już do nich. Nie mów hop

Incurso

@FrankJUnderwood zdjęcie poglądowe

c7dc9adb-34c0-4cbf-ac45-616d791c831f

Zaloguj się aby komentować

Apartament w hotelu Wojna. Reportaż z Donbasu, Tomáš Forró
Książka wydana w 2019, nie zawiera wydarzeń z obecnego etapu wojny.
Reportaż pozwala na spojrzenie na konflikt w Donbasie od zewnątrz. Przez kilka lat podróżuje po Ukrainie, rozmawiając z ludźmi i to właśnie ich historie są opisane. W książce niewiele miejsca jest poświęcone (geo)polityce czy wojskowości. Można przeczytać jak faktycznie wygląda życie w niszczejącym, umierającym świecie pełzającej wojny. Jak ludzie próbują żyć normalnie pomimo narastającej beznadziei. Wśród licznych historii autor przedstawia nam Gruzina walczącego w ukraińskiej armii, Lizę z Ługańska, która uciekła z dziećmi do Mariupola, opiekunkę z sierocińca dla niepełnosprawnych dzieci próbującą ewakuować podopiecznych z okupowanych terenów. Jest też spojrzenie z drugiej strony frontu - na dwóch czeskich kryminalistów, którzy zdecydowali się walczyć po stronie separatystów. Jest też opis mechanizmów dezinformacji i propagandy rosyjskiej, podsycającej konflikty etniczne (pojawia się m. in. Girkin), jak również budowanie mafijnych struktur przez rosyjskie służby w miejsce poprzedniej politycznej układanki.
e6718861-f64a-4730-8407-265db7caed77
kiri

@Bezkres o, a mnie się Czarnobylska modlitwa bardzo podobała.

Teraz kończę właśnie "Jądro dziwności" z Czarnego i ciekawe bardzo, polecam.

arty

@pescyn o w mordę, rzuciłem okiem na pozostałe pozycje i na 1 stronie już znalazłem kilka co chętnie bym dorzucił do listy. eh, wielkie dzięki !

pescyn

@arty smacznego - jak pisałem na początku - czarne to bardzo dobre wydawnictwo, które wydaje książki dość niszowe - no bo kto normalny czyta literaturę faktu - dlatego odczuwam potrzebę by co jakiś czas nabyć drogą kupna coś od nich, aby mieli gold na kolejne pozycje.

Zaloguj się aby komentować