#ciekawostkihistoryczne
75
obserwujących
4336
wpisów
Najstarszy znany istniejący i nadal wykorzystywany most w Europie, a najprawopodobniej drugi na świecie.
Ma ponad 3 tys. lat.
#ciekawostki #ciekawostkihistoryczne
Ma ponad 3 tys. lat.
#ciekawostki #ciekawostkihistoryczne
@GazelkaFarelka Mast się trzyma, tylko rzeką zniknęła z upływem lat.
@Mr.Mars Pewnie czasem coś tam płynie jak duzo popada
Zaloguj się aby komentować
Pomalowane popiersie Rzymianki
Pomalowane popiersie rzymskiej kobiety z około roku 80 n.e. Kobieta na głowie posiada typowe dla czasów dynastii flawijskiej (69-96 n.e. ) ułożenie sztucznych i prawdziwych włosów. Szpiczasty nos i podwójny podbródek są dowodem na to, że artysta przykładał uwagę do realnych kształtów, co było wbrew faworyzowanemu w czasie wczesnego cesarstwa idealizmu.
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/pomalowane-popiersie-rzymianki/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Pomalowane popiersie rzymskiej kobiety z około roku 80 n.e. Kobieta na głowie posiada typowe dla czasów dynastii flawijskiej (69-96 n.e. ) ułożenie sztucznych i prawdziwych włosów. Szpiczasty nos i podwójny podbródek są dowodem na to, że artysta przykładał uwagę do realnych kształtów, co było wbrew faworyzowanemu w czasie wczesnego cesarstwa idealizmu.
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/pomalowane-popiersie-rzymianki/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
@imperiumromanum Ma taką minę "She said WHAT?"
Zaloguj się aby komentować
Zostań Patronem Hejto i tylko dla Patronów
- Włączona możliwość zarabiania na swoich treściach
- Całkowity brak reklam na każdym urządzeniu
- Oznaczenie w postaci rogala , który świadczy o Twoim wsparciu
- Wcześniejszy dostęp, do wybranych funkcji na Hejto
Złota myśl Rzymian na dziś
„Nieszczęściem dla wielu jest śmierć dobrego człowieka”
Publiliusz Syrus (Publilius Syrus, I wiek p.n.e.) – mim i pisarz rzymski
https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/zlote-mysli-rzymian/
#imperiumromanum #ciekawostki #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #venividivici #ancientrome
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
„Nieszczęściem dla wielu jest śmierć dobrego człowieka”
-
łacina: [Multorum calamitate vir moritur bonus]
-
źródło: Publiliusz Syrus, Sententiae
Publiliusz Syrus (Publilius Syrus, I wiek p.n.e.) – mim i pisarz rzymski
https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/zlote-mysli-rzymian/
#imperiumromanum #ciekawostki #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #venividivici #ancientrome
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Zaloguj się aby komentować
Piedestał od rzymskiej statuy ekwity
Piedestał od rzymskiej statuy ekwity z I wieku n.e. Zamieszczona inskypcja głosi: "Markowi Alliuszowi Awitusowi, synowi Marka, z tribus Collina. Mieszkańcy Walencji, weterani i starszyzna, dedykują . Na mocy dekretu dekurionów". Obiekt znajduje się w La Almoina Archaeological Museum w Walencji (Hiszpania).
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/piedestal-od-rzymskiej-statuy-ekwity/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Piedestał od rzymskiej statuy ekwity z I wieku n.e. Zamieszczona inskypcja głosi: "Markowi Alliuszowi Awitusowi, synowi Marka, z tribus Collina. Mieszkańcy Walencji, weterani i starszyzna, dedykują . Na mocy dekretu dekurionów". Obiekt znajduje się w La Almoina Archaeological Museum w Walencji (Hiszpania).
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/piedestal-od-rzymskiej-statuy-ekwity/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Zaloguj się aby komentować
Front włoski w I wojnie swiatowej na podstawie książki Vincenzo D'Aquila, BODYGUARD UNSEEN: A TRUE AUTOBIOGRAPHY
#iwojnaswiatowa #historia #DAquila #ciekawostkihistoryczne #isonzo
Poprzednie części pod tagiem #DAquila
ROZDZIAŁ XX
NIECH SIE ŚMIEJĄ SILNI I MĄDRZY
Za to, że ośmieliłem się być prorokiem, byłem teraz w drodze, by dołączyć do kretynów i imbecyli!
Było ich może czterdziestu lub pięćdziesięciu. Wkrótce okazało się, że wielu z nich było symulantami, którzy udawali obłąkanie, aby uniknąć niebezpieczeństw na linii frontu i surowości żywiołów, a także trudów okopów. Wkrótce zostaliśmy sobie przedstawieni, a opowieści o mniej lub bardziej prawdziwych lub zmyślonych barwnych doświadczeniach stały się na porządku dziennym. Jeden z kaprali ostrzegł mnie, abym uważał na pewnego pielęgniarza, który był pewien, że jest detektywem oddelegowanym wśród nas, aby odkryć pozorantów. Nawiasem mówiąc, chociaż ten konkretny żołnierz został przyjęty przez oszustwo, ostatecznie stał się naprawdę szalony.
Ponieważ nie zostaliśmy skazani w drodze procesu cywilnego, nadal zachowywaliśmy status wojskowy i w związku z tym podlegaliśmy rozkazom Departamentu Wojny. Czas upływał nam całkiem przyjemnie na amatorskich, pretensjonalnych dyskusjach o przebiegu wojny na różnych frontach (fantazyjni szaleńcy debatujący o taktyce wojskowej). Byłem bardzo zaskoczony, gdy zauważyłem, jak niezwykła była wiedza geograficzna niektórych chłopców, którzy potrafili mówić jak wielu dawnych mistrzów nauk wojskowych. Przypominało mi to inteligentnych fryzjerów. Nasze strategiczne dyskusje przeplatały się z czytaniem obficie zaopatrzonych gazet i czasopism oraz grami w warcaby, domino, karty itp. Nawet szaleńcy byli zainteresowani czytaniem o możliwym szybkim zakończeniu wojny, aby powrócić do zmysłów. Atmosfera tego miejsca tak bardzo przypominała prywatną lożę bractwa ze zwykłymi przywilejami klubowymi, że czasami trudno było uwierzyć, że wszyscy mieliśmy być zbiorem paranoików. Od razu zaaklimatyzowałem się w tym miejscu.
Kiedy jest się postrzeganym jako osoba z halucynacjami, najlepszą rzeczą do zrobienia jest odpowiednie zachowanie i rozpoczęcie życia na niby. Dlatego wyparłem z głowy wszelkie myśli, że jestem zamknięty w instytucji dla niezrównoważonych psychicznie i przyzwyczaiłem się do przekonania, że jestem członkiem bardzo wybranego i ekskluzywnego klubu. Przypomniałem sobie, że kiedyś przeczytałem, że najlepszym aktorem jest człowiek, który potrafi najlepiej wyobrazić sobie, że jest prawdziwą osobą, którą gra. Postanowiłem być dobrym aktorem. Powiedziałem kilku pracownikom, którzy zapytali mnie, jak się czuję w takim miejscu, całkiem szczerze, że tak naprawdę nie było tak źle - dopóki trwała wojna. Takie było zresztą powszechne odczucie wśród więźniów - zarówno tych, którzy kłamali, jak i tych naprawdę dotkniętych.
„Z pewnością jest nam lepiej niż w okopach” - powiedziałem wprost, by usłyszeli to wszyscy, nawet lekarze. Nie było szansy, dodałem, by zamarznąć na śmierć, przy tak doskonałym systemie ogrzewania, a zapasy żywności były obfite, nawet jeśli często serwowano nam takie obce potrawy, jak frankfurterki i kiszona kapusta - dobry dowód na teutońskie pochodzenie mieszkańców prowincji Friuli.
Jeden z pracowników odpowiedział nawet: „Nie jesteście tacy głupi”.
To rutynowe życie toczyło się z niewielkimi przerwami, dzień po dniu, z wyjątkiem porannych i wieczornych wizyt lekarzy, którzy robili obchód po oddziałach, kiwali głowami tu i tam, a potem odchodzili. Jak zwykle tylko obserwowali, obsługa była dobra, ale byli skąpi, jeśli chodzi o przydział wody w San Osvaldo. Po wielokrotnych prośbach skierowanych do lekarzy, pozwolono mi zaapelować do dyrektora, abyśmy mogli się wykąpać. Ale tak naprawdę nie mieliśmy się czym martwić. Atmosfera wokół nas była przesiąknięta fatalizmem. Równie dobrze mogliśmy wytrwać tak wygodnie, jak tylko się dało. Z pewnością gdzie indziej, na przykład w okopach, byłoby nam gorzej. W miarę jak poznawałem chłopaków coraz lepiej, zdawałem sobie sprawę, że tylko kaprala gwardii można zaklasyfikować jako naprawdę obłąkanego i to łagodnego typu.
Pod względem społecznym podzielili się na różne grupy, o czym lekarze najwyraźniej doskonale wiedzieli. Do której powinienem dołączyć? To było pytanie.
Ciekawie było obserwować niektóre z osobliwych akrobacji, które moi kumple praktykowali w swoim zapale, by uchodzić za pełnoprawnych szaleńców. Zauważyłem, że niektórzy z personelu na oddziałach wojskowych byli w zmowie z tymi szaleńcami, nawet do tego stopnia, że ostrzegali ich, że nadchodzą lekarze, aby mogli powrócić do swoich nienormalnych zachowań lub stylu mówienia. Podejrzewałem, że ci ludzie byli defetystami, klasą niezwykle liczną we Włoszech. Niektórzy z nich odmawiali jedzenia przy stole, ale ich konfidenci dostarczali im ukryte jedzenie na oddziale, po tym jak stoły zostały uprzątnięte.
Inni udawali manię religijną, recytując niekończące się Paternosters, Zdrowaś Mario i Litanie do Świętych daleko w nocy, ale kiedy stawali się jawnymi uciążliwościami, przerywając nasz sen, inni współwięźniowie katapultowali na nich wszystko, co było pod ręką, nawet krzesła i taborety, a oni się uciszali, przynajmniej do rana. Jeden nieszczęsny chłopiec był jednak naprawdę dotknięty tym epileptycznym typem słownego monotonu, którego nie można było powstrzymać żadną formą perswazji. W końcu został odizolowany w pokoju tylko dla siebie i pozostawiony, by mamrotał swoje niekończące się modlitwy.
Jeszcze inna grupa mogła wpadać w różnego rodzaju ataki o każdej porze dnia i nocy, a zwłaszcza wczesnym świtem, posuwając się nawet do rzucania się z łóżka. Czasami lądowali tak ciężko na kamiennym chodniku, że w niektórych przypadkach naprawdę poważnie się ranili. Inni próbowali udawać głuchych i niemych. Niczym obserwatorzy gwiazd i czciciele słońca, stali całymi dniami w określonym kącie pokoju lub nawet przy konkretnej glazurze, wpatrując się szklistymi oczami w dane miejsce na chodniku.
Byli też tacy, którzy odmawiali noszenia jakichkolwiek ubrań. Darli prześcieradła i poszewki na poduszki na najdrobniejsze strzępy, a w zasadzie wszystko, na czym mogli położyć ręce, w tym same ubrania na plecach, a czasami ubrania ich kolegów, z których kilku pobłażliwie im na to pozwalało. Kilku z nich posunęło się nawet do biczowania się poprzez szarpanie ciała aż do obfitego krwawienia.
Od czasu do czasu przyjmowano nowych pacjentów. Starając się uchodzić za szaleńców, aby uniknąć służby na froncie, przekupywali dorożkarza, aby pod osłoną ciemności zawiózł ich nagich w zamkniętym transporcie do centrum miasta, aby mogli wyskoczyć z powozu do kawiarni lub podobnego miejsca publicznego. Naturalnie policja i obywatele, w interesie przyzwoitości, próbowaliby złapać niedoszłego maniaka, który próbowałby odeprzeć ich wysiłki, by zakryć swoją nagość. Zanim „szaleniec” został bezpiecznie związany w kaftan bezpieczeństwa i triumfalnie zabrany do szpitala na obserwację, następowała ogólna szamotanina i łapanie, nie pozbawione aspektów humorystycznych. Zdarzały się przypadki szaleńców, którzy zakradali się do kościoła w środku nocy i chowali się za kazalnicą. Następnie, w środku porannego nabożeństwa, pojawiali się zupełnie nadzy i zaczynali głosić kazania przeciwko lub nawet za świętą wojną z odwiecznym wrogiem.
#iwojnaswiatowa #historia #DAquila #ciekawostkihistoryczne #isonzo
Poprzednie części pod tagiem #DAquila
ROZDZIAŁ XX
NIECH SIE ŚMIEJĄ SILNI I MĄDRZY
Za to, że ośmieliłem się być prorokiem, byłem teraz w drodze, by dołączyć do kretynów i imbecyli!
Było ich może czterdziestu lub pięćdziesięciu. Wkrótce okazało się, że wielu z nich było symulantami, którzy udawali obłąkanie, aby uniknąć niebezpieczeństw na linii frontu i surowości żywiołów, a także trudów okopów. Wkrótce zostaliśmy sobie przedstawieni, a opowieści o mniej lub bardziej prawdziwych lub zmyślonych barwnych doświadczeniach stały się na porządku dziennym. Jeden z kaprali ostrzegł mnie, abym uważał na pewnego pielęgniarza, który był pewien, że jest detektywem oddelegowanym wśród nas, aby odkryć pozorantów. Nawiasem mówiąc, chociaż ten konkretny żołnierz został przyjęty przez oszustwo, ostatecznie stał się naprawdę szalony.
Ponieważ nie zostaliśmy skazani w drodze procesu cywilnego, nadal zachowywaliśmy status wojskowy i w związku z tym podlegaliśmy rozkazom Departamentu Wojny. Czas upływał nam całkiem przyjemnie na amatorskich, pretensjonalnych dyskusjach o przebiegu wojny na różnych frontach (fantazyjni szaleńcy debatujący o taktyce wojskowej). Byłem bardzo zaskoczony, gdy zauważyłem, jak niezwykła była wiedza geograficzna niektórych chłopców, którzy potrafili mówić jak wielu dawnych mistrzów nauk wojskowych. Przypominało mi to inteligentnych fryzjerów. Nasze strategiczne dyskusje przeplatały się z czytaniem obficie zaopatrzonych gazet i czasopism oraz grami w warcaby, domino, karty itp. Nawet szaleńcy byli zainteresowani czytaniem o możliwym szybkim zakończeniu wojny, aby powrócić do zmysłów. Atmosfera tego miejsca tak bardzo przypominała prywatną lożę bractwa ze zwykłymi przywilejami klubowymi, że czasami trudno było uwierzyć, że wszyscy mieliśmy być zbiorem paranoików. Od razu zaaklimatyzowałem się w tym miejscu.
Kiedy jest się postrzeganym jako osoba z halucynacjami, najlepszą rzeczą do zrobienia jest odpowiednie zachowanie i rozpoczęcie życia na niby. Dlatego wyparłem z głowy wszelkie myśli, że jestem zamknięty w instytucji dla niezrównoważonych psychicznie i przyzwyczaiłem się do przekonania, że jestem członkiem bardzo wybranego i ekskluzywnego klubu. Przypomniałem sobie, że kiedyś przeczytałem, że najlepszym aktorem jest człowiek, który potrafi najlepiej wyobrazić sobie, że jest prawdziwą osobą, którą gra. Postanowiłem być dobrym aktorem. Powiedziałem kilku pracownikom, którzy zapytali mnie, jak się czuję w takim miejscu, całkiem szczerze, że tak naprawdę nie było tak źle - dopóki trwała wojna. Takie było zresztą powszechne odczucie wśród więźniów - zarówno tych, którzy kłamali, jak i tych naprawdę dotkniętych.
„Z pewnością jest nam lepiej niż w okopach” - powiedziałem wprost, by usłyszeli to wszyscy, nawet lekarze. Nie było szansy, dodałem, by zamarznąć na śmierć, przy tak doskonałym systemie ogrzewania, a zapasy żywności były obfite, nawet jeśli często serwowano nam takie obce potrawy, jak frankfurterki i kiszona kapusta - dobry dowód na teutońskie pochodzenie mieszkańców prowincji Friuli.
Jeden z pracowników odpowiedział nawet: „Nie jesteście tacy głupi”.
To rutynowe życie toczyło się z niewielkimi przerwami, dzień po dniu, z wyjątkiem porannych i wieczornych wizyt lekarzy, którzy robili obchód po oddziałach, kiwali głowami tu i tam, a potem odchodzili. Jak zwykle tylko obserwowali, obsługa była dobra, ale byli skąpi, jeśli chodzi o przydział wody w San Osvaldo. Po wielokrotnych prośbach skierowanych do lekarzy, pozwolono mi zaapelować do dyrektora, abyśmy mogli się wykąpać. Ale tak naprawdę nie mieliśmy się czym martwić. Atmosfera wokół nas była przesiąknięta fatalizmem. Równie dobrze mogliśmy wytrwać tak wygodnie, jak tylko się dało. Z pewnością gdzie indziej, na przykład w okopach, byłoby nam gorzej. W miarę jak poznawałem chłopaków coraz lepiej, zdawałem sobie sprawę, że tylko kaprala gwardii można zaklasyfikować jako naprawdę obłąkanego i to łagodnego typu.
Pod względem społecznym podzielili się na różne grupy, o czym lekarze najwyraźniej doskonale wiedzieli. Do której powinienem dołączyć? To było pytanie.
Ciekawie było obserwować niektóre z osobliwych akrobacji, które moi kumple praktykowali w swoim zapale, by uchodzić za pełnoprawnych szaleńców. Zauważyłem, że niektórzy z personelu na oddziałach wojskowych byli w zmowie z tymi szaleńcami, nawet do tego stopnia, że ostrzegali ich, że nadchodzą lekarze, aby mogli powrócić do swoich nienormalnych zachowań lub stylu mówienia. Podejrzewałem, że ci ludzie byli defetystami, klasą niezwykle liczną we Włoszech. Niektórzy z nich odmawiali jedzenia przy stole, ale ich konfidenci dostarczali im ukryte jedzenie na oddziale, po tym jak stoły zostały uprzątnięte.
Inni udawali manię religijną, recytując niekończące się Paternosters, Zdrowaś Mario i Litanie do Świętych daleko w nocy, ale kiedy stawali się jawnymi uciążliwościami, przerywając nasz sen, inni współwięźniowie katapultowali na nich wszystko, co było pod ręką, nawet krzesła i taborety, a oni się uciszali, przynajmniej do rana. Jeden nieszczęsny chłopiec był jednak naprawdę dotknięty tym epileptycznym typem słownego monotonu, którego nie można było powstrzymać żadną formą perswazji. W końcu został odizolowany w pokoju tylko dla siebie i pozostawiony, by mamrotał swoje niekończące się modlitwy.
Jeszcze inna grupa mogła wpadać w różnego rodzaju ataki o każdej porze dnia i nocy, a zwłaszcza wczesnym świtem, posuwając się nawet do rzucania się z łóżka. Czasami lądowali tak ciężko na kamiennym chodniku, że w niektórych przypadkach naprawdę poważnie się ranili. Inni próbowali udawać głuchych i niemych. Niczym obserwatorzy gwiazd i czciciele słońca, stali całymi dniami w określonym kącie pokoju lub nawet przy konkretnej glazurze, wpatrując się szklistymi oczami w dane miejsce na chodniku.
Byli też tacy, którzy odmawiali noszenia jakichkolwiek ubrań. Darli prześcieradła i poszewki na poduszki na najdrobniejsze strzępy, a w zasadzie wszystko, na czym mogli położyć ręce, w tym same ubrania na plecach, a czasami ubrania ich kolegów, z których kilku pobłażliwie im na to pozwalało. Kilku z nich posunęło się nawet do biczowania się poprzez szarpanie ciała aż do obfitego krwawienia.
Od czasu do czasu przyjmowano nowych pacjentów. Starając się uchodzić za szaleńców, aby uniknąć służby na froncie, przekupywali dorożkarza, aby pod osłoną ciemności zawiózł ich nagich w zamkniętym transporcie do centrum miasta, aby mogli wyskoczyć z powozu do kawiarni lub podobnego miejsca publicznego. Naturalnie policja i obywatele, w interesie przyzwoitości, próbowaliby złapać niedoszłego maniaka, który próbowałby odeprzeć ich wysiłki, by zakryć swoją nagość. Zanim „szaleniec” został bezpiecznie związany w kaftan bezpieczeństwa i triumfalnie zabrany do szpitala na obserwację, następowała ogólna szamotanina i łapanie, nie pozbawione aspektów humorystycznych. Zdarzały się przypadki szaleńców, którzy zakradali się do kościoła w środku nocy i chowali się za kazalnicą. Następnie, w środku porannego nabożeństwa, pojawiali się zupełnie nadzy i zaczynali głosić kazania przeciwko lub nawet za świętą wojną z odwiecznym wrogiem.
Zaloguj się aby komentować
Moneta Oktawiana z inskrypcją AEGVPTO CAPTA
Srebrny denar Oktawiana, będący swego rodzaju dowodem zwycięstwa Rzymu nad Kleopatrą oraz aneksji Egiptu do Cesarstwa w roku 30 p.n.e. Moneta wybita została zapewne w roku 29 p.n.e. , jako element propagandy jedynego władcy. Na rewersie denara widoczny jest krokodyl nilowy (symbol Egiptu) wraz z inskrypcją AEGVPTO CAPTA, czyli "Egipt zdobyty".
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/moneta-oktawiana-z-inskrypcja-aegvpto-capta/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Srebrny denar Oktawiana, będący swego rodzaju dowodem zwycięstwa Rzymu nad Kleopatrą oraz aneksji Egiptu do Cesarstwa w roku 30 p.n.e. Moneta wybita została zapewne w roku 29 p.n.e. , jako element propagandy jedynego władcy. Na rewersie denara widoczny jest krokodyl nilowy (symbol Egiptu) wraz z inskrypcją AEGVPTO CAPTA, czyli "Egipt zdobyty".
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/moneta-oktawiana-z-inskrypcja-aegvpto-capta/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Zaloguj się aby komentować
Złota myśl Rzymian na dziś
„Wielu powinien się obawiać ten, którego boi się wielu”
Publiliusz Syrus (Publilius Syrus, I wiek p.n.e.) – mim i pisarz rzymski
https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/zlote-mysli-rzymian/
#imperiumromanum #ciekawostki #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #venividivici #ancientrome
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
„Wielu powinien się obawiać ten, którego boi się wielu”
-
łacina: [Multos timere debet, quem multi timent]
-
źródło: Publiliusz Syrus, Sententiae
Publiliusz Syrus (Publilius Syrus, I wiek p.n.e.) – mim i pisarz rzymski
https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/zlote-mysli-rzymian/
#imperiumromanum #ciekawostki #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #venividivici #ancientrome
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Zaloguj się aby komentować
Odcinek muru Aureliana
Odcinek muru Aureliana, który powstał w latach 271-275 n.e. , w celu uzupełnienia murów Serwiusza, które powstały w IV wieku p.n.e. po najeździe Galów. Od tego czasu Rzym poszerzył swoje granice, a mury wykorzystywane były do upadku Rzymu.
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/odcinek-muru-aureliana/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Odcinek muru Aureliana, który powstał w latach 271-275 n.e. , w celu uzupełnienia murów Serwiusza, które powstały w IV wieku p.n.e. po najeździe Galów. Od tego czasu Rzym poszerzył swoje granice, a mury wykorzystywane były do upadku Rzymu.
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/odcinek-muru-aureliana/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Pewnie Obelix zrobił dziurę.
Zaloguj się aby komentować
Villa Romana del Tellaro na Sycylii
Willa rzymska o nazwie Villa Romana del Tellaro znajduje się we wschodniej Sycylii, na południe od miejscowości Noto. Willa miała charakter rolniczy, jednak wyróżnia się przede wszystkim dużym perystylem oraz pięknymi mozaikami podłogowymi.
Mozaiki ukazują sceny z mitologii (Hektora, Odyseusza i inne), elementy geometryczne czy aspekty przyrodnicze. Willa datowana jest na drugą połowę IV wieku n.e.
Obiekt był odrestaurowany i obecnie znajduje się się na jego terenie muzeum.
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/villa-romana-del-tellaro-na-sycylii/
#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #venividivici #qualitycontent #archeologia
--------------------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Willa rzymska o nazwie Villa Romana del Tellaro znajduje się we wschodniej Sycylii, na południe od miejscowości Noto. Willa miała charakter rolniczy, jednak wyróżnia się przede wszystkim dużym perystylem oraz pięknymi mozaikami podłogowymi.
Mozaiki ukazują sceny z mitologii (Hektora, Odyseusza i inne), elementy geometryczne czy aspekty przyrodnicze. Willa datowana jest na drugą połowę IV wieku n.e.
Obiekt był odrestaurowany i obecnie znajduje się się na jego terenie muzeum.
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/villa-romana-del-tellaro-na-sycylii/
#rzym #antycznyrzym #imperiumromanum #historia #ciekawostki #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #venividivici #qualitycontent #archeologia
--------------------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Zaloguj się aby komentować
Po kolei:
Prize Sheep (ok. 1838) - William Henry Davis (1786 – 1865)
Prize Pig (1872) - Richard Whitford - (ok. 1821 – 1890)
Sussex Cow "Joan" (1874) - James Clark Senior (1860–1902)
Wyobraź sobie, że przenosisz się w przeszłość, do XIX-wiecznej Anglii. Na płótnie samotna @bojowonastawionaowca stoi pośród spokojnego wiejskiego krajobrazu - znajomy widok, ale z niespodzianką. Jest to zagadka „prostokątnych zwierząt Anglii”, artystyczna tajemnica, która intryguje umysły od lat. W XIX wieku w Anglii zamożni rolnicy starali się pokazać swoje bogactwo i status, zamawiając dzieła sztuki przedstawiające ich zwierzęta gospodarskie, w tym krowy, świnie i owce.
Te zamówione dzieła często zawierały przesadne wizerunki zwierząt o nietypowych proporcjach. Na przykład świnie mogły być przedstawiane jako okrągłe jak napompowane piłki nożne, krowy wydłużone do prostokątnych kształtów, a owce rozciągnięte do owalu. Ten artystyczny trend zbiegł się w czasie z okresem, w którym rolnicy aktywnie eksperymentowali z selektywną hodowlą i innowacyjnymi metodami karmienia, aby hodować większe zwierzęta gospodarskie. Duże zwierzęta miały ogromną wartość jako dowód sukcesu ich właścicieli w hodowli pod względem wielkości i wagi.
Zamożni i doświadczeni rolnicy osiągnęli to, stosując selektywne metody rozmnażania, które doprowadziły do wzrostu szybko rozwijających się, masywnych zwierząt gospodarskich. Oprócz tych wysiłków hodowlanych, innowacyjne praktyki rolnicze i żywieniowe przyczyniły się do ogólnego wzrostu wielkości zwierząt. Zamówione obrazy i druki komercyjne często zawierały szczegóły, takie jak wymiary zwierzęcia i informacje o wysiłkach hodowlanych właściciela.
Czasami na obrazie pojawiał się właściciel zwierzęcia (tutaj @AdelbertVonBimberstein), dumnie wpatrujący się w swój cenny dobytek. Alternatywnie, zwierzęta stały samotnie, często przedstawiane tak, jakby mogły pochłonąć całą pobliską wioskę. Powstałe w ten sposób obrazy służyły zarówno jako reklamy, jak i urzekające widowiska.
[skrócone ze źródła]
#ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #heheszki
Prize Sheep (ok. 1838) - William Henry Davis (1786 – 1865)
Prize Pig (1872) - Richard Whitford - (ok. 1821 – 1890)
Sussex Cow "Joan" (1874) - James Clark Senior (1860–1902)
Wyobraź sobie, że przenosisz się w przeszłość, do XIX-wiecznej Anglii. Na płótnie samotna @bojowonastawionaowca stoi pośród spokojnego wiejskiego krajobrazu - znajomy widok, ale z niespodzianką. Jest to zagadka „prostokątnych zwierząt Anglii”, artystyczna tajemnica, która intryguje umysły od lat. W XIX wieku w Anglii zamożni rolnicy starali się pokazać swoje bogactwo i status, zamawiając dzieła sztuki przedstawiające ich zwierzęta gospodarskie, w tym krowy, świnie i owce.
Te zamówione dzieła często zawierały przesadne wizerunki zwierząt o nietypowych proporcjach. Na przykład świnie mogły być przedstawiane jako okrągłe jak napompowane piłki nożne, krowy wydłużone do prostokątnych kształtów, a owce rozciągnięte do owalu. Ten artystyczny trend zbiegł się w czasie z okresem, w którym rolnicy aktywnie eksperymentowali z selektywną hodowlą i innowacyjnymi metodami karmienia, aby hodować większe zwierzęta gospodarskie. Duże zwierzęta miały ogromną wartość jako dowód sukcesu ich właścicieli w hodowli pod względem wielkości i wagi.
Zamożni i doświadczeni rolnicy osiągnęli to, stosując selektywne metody rozmnażania, które doprowadziły do wzrostu szybko rozwijających się, masywnych zwierząt gospodarskich. Oprócz tych wysiłków hodowlanych, innowacyjne praktyki rolnicze i żywieniowe przyczyniły się do ogólnego wzrostu wielkości zwierząt. Zamówione obrazy i druki komercyjne często zawierały szczegóły, takie jak wymiary zwierzęcia i informacje o wysiłkach hodowlanych właściciela.
Czasami na obrazie pojawiał się właściciel zwierzęcia (tutaj @AdelbertVonBimberstein), dumnie wpatrujący się w swój cenny dobytek. Alternatywnie, zwierzęta stały samotnie, często przedstawiane tak, jakby mogły pochłonąć całą pobliską wioskę. Powstałe w ten sposób obrazy służyły zarówno jako reklamy, jak i urzekające widowiska.
[skrócone ze źródła]
#ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #heheszki
BONUSOWE NIEUZBROJONE OWCE
@Atexor co za tyłek tej ostatniej xDDD
@bojowonastawionaowca zazdrościsz czy się zakochałeś xD?
O kurde, ostro musiało być dźgane testosteronem.
Typ kupił szablon do zwierząt hodowlanych i tak cała karierę malarską na jednym leciał i jeszcze pożyczał innym.
@Trupus raczej kilku kumpli się zgadało aby robić od szablonu
Zaloguj się aby komentować
Złota myśl Rzymian na dziś
„Nierządnica jest łaskawa nie twym łzom, lecz twym podarunkom”
Publiliusz Syrus (Publilius Syrus, I wiek p.n.e.) – mim i pisarz rzymski
https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/zlote-mysli-rzymian/
#imperiumromanum #ciekawostki #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #venividivici #ancientrome
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
„Nierządnica jest łaskawa nie twym łzom, lecz twym podarunkom”
-
łacina: [Muneribus est, non lacrimis, meretrix misericors]
-
źródło: Publiliusz Syrus, Sententiae
Publiliusz Syrus (Publilius Syrus, I wiek p.n.e.) – mim i pisarz rzymski
https://www.imperiumromanum.edu.pl/kultura/zlote-mysli-rzymian/
#imperiumromanum #ciekawostki #historia #cytaty #cytatrzymiannadzis #gruparatowaniapoziomu #ciekawostkihistoryczne #sentencjalacinska #rzym #venividivici #ancientrome
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Zaloguj się aby komentować
Dyplom wojskowy Gajusza Gemellusa
Rzymski dyplom wojskowy, który potwierdza nadanie obywatelstwa rzymskiego żołnierzowi Gajuszowi Gemellusowi i jego rodzinie. Mężczyzna pełnił 26-letnią służbę we flocie morskiej w Aleksandrii. Dyplom był sporządzony przez urzędników cesarskich i wystawiony na widok publiczny w Rzymie. Żołnierz dostawał ją w formie dwóch brązowych tablic, które potwierdzone były notarialnie kopią oryginalnej constitutionis (edyktu cesarskiego).
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/dyplom-wojskowy-gajusza-gemellusa/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Rzymski dyplom wojskowy, który potwierdza nadanie obywatelstwa rzymskiego żołnierzowi Gajuszowi Gemellusowi i jego rodzinie. Mężczyzna pełnił 26-letnią służbę we flocie morskiej w Aleksandrii. Dyplom był sporządzony przez urzędników cesarskich i wystawiony na widok publiczny w Rzymie. Żołnierz dostawał ją w formie dwóch brązowych tablic, które potwierdzone były notarialnie kopią oryginalnej constitutionis (edyktu cesarskiego).
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/dyplom-wojskowy-gajusza-gemellusa/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Tyle lat służby a Rzym i tak upadł. Wszystko jak krew w piach.
Zaloguj się aby komentować
Taki tam stary rysunek z międzywojnia...
#historia #ciekawostki #2rp #ciekawostkihistoryczne #litwa
#historia #ciekawostki #2rp #ciekawostkihistoryczne #litwa
@Opornik Jak się skończyło sanacyjne pierdolenie już wiemy.
@Opornik a potem płacz, że olaboga jakie pogromy, czemu wyganiają z domów i zabijają ;(
@BoJaProszePaniMamTuPrimaSorta lepszy płacz był w Kownie, gdy po 17 września litewski rząd poprosił Stalina o darowanie im Wilna. Stalin się zgodził i przyłączył Wilno do Litwy. A potem wziął sobie całą Litwę. Większego kretynizmu w polityce nie widziałem
@Miedzyzdroje2005 może, ale to bez związku
@Opornik Litwini przywłaszczają sobie kogo tylko się da. Np wileńskiego pastora Michała Jastrzębskiego. Facet przez całe życie czuł się Polakiem i pielęgnował polską kulturę na Litwie. Jak jesteś z Warszawy to wybierz się do Biblioteki Narodowej po czasopismo "Szlakiem Reformacji", które ks. Jastrzębski redagował.
Zaloguj się aby komentować
@smierdakow zarzucił tematem kawiarni, to prosz:
1903 "Paryżanki przy kawiarni" (ukr. Парижанки. Біля кав'ярні) - Oleksandr Muraszko (1875-1919)
Malarz ukraiński mocno związany z Kijowem, studiując krótko w Paryżu mógł zaczerpnąć temat. Kilkanaście lat później w opanowanym przez bolszewików Kijowie został zastrzelony przez nieznanych sprawców.
Kawiarnie pochodzą z Imperium Osmańskiego i już u początków ich rozprzestrzeniania (XVI w.) bywało, iż powodowały obawy imamów. Poza piciem kawy służyły przede wszystkim spotykaniu się, graniu w gry bez prądu, dyskusjom o sprawach przyziemnych - ale i nieraz burzliwych o kulturze i polityce.
Ziarna kawy wraz z kawiarniami zaczęły pojawiać się w Europie i Ameryce Brytyjskiej od XVII wieku.
Dla Anglii szczególne znaczenie miały w XVII i XVIII w., gdy za cenę filiżanki kawy otrzymywało się dostęp do miejsca, gdzie zrzeszano się dla wymiany poglądów politycznych, poznania wiadomości ze świata i okolicy oraz dla naukowych dysput. W czasach wiktoriańskich służyły jako "trzeźwa", promowana alternatywa dla pubów.
Przełom XIX/XX w. zaś to tak kosmiczny rozkwit kultury kawiarni w Wiedniu, że trafił na listę UNESCO. Przy kawie i prasie spotykali się w nich czołowi pisarze, ludzie nauki, ideolodzy i działacze. Za ich sukcesem i inspiracją zaczęły powstawać kawiarnie w Europie, w tym w II Rzeczypospolitej m.in. we Lwowie (gdzie przesiadywało środowisko matematyczne z prof. Banachem), w Krakowie ("Esplanda") i w Warszawie (artystyczna "Pod Picadorem").
#historiazpaszkom #ciekawostkihistoryczne
1903 "Paryżanki przy kawiarni" (ukr. Парижанки. Біля кав'ярні) - Oleksandr Muraszko (1875-1919)
Malarz ukraiński mocno związany z Kijowem, studiując krótko w Paryżu mógł zaczerpnąć temat. Kilkanaście lat później w opanowanym przez bolszewików Kijowie został zastrzelony przez nieznanych sprawców.
Kawiarnie pochodzą z Imperium Osmańskiego i już u początków ich rozprzestrzeniania (XVI w.) bywało, iż powodowały obawy imamów. Poza piciem kawy służyły przede wszystkim spotykaniu się, graniu w gry bez prądu, dyskusjom o sprawach przyziemnych - ale i nieraz burzliwych o kulturze i polityce.
Ziarna kawy wraz z kawiarniami zaczęły pojawiać się w Europie i Ameryce Brytyjskiej od XVII wieku.
Dla Anglii szczególne znaczenie miały w XVII i XVIII w., gdy za cenę filiżanki kawy otrzymywało się dostęp do miejsca, gdzie zrzeszano się dla wymiany poglądów politycznych, poznania wiadomości ze świata i okolicy oraz dla naukowych dysput. W czasach wiktoriańskich służyły jako "trzeźwa", promowana alternatywa dla pubów.
Przełom XIX/XX w. zaś to tak kosmiczny rozkwit kultury kawiarni w Wiedniu, że trafił na listę UNESCO. Przy kawie i prasie spotykali się w nich czołowi pisarze, ludzie nauki, ideolodzy i działacze. Za ich sukcesem i inspiracją zaczęły powstawać kawiarnie w Europie, w tym w II Rzeczypospolitej m.in. we Lwowie (gdzie przesiadywało środowisko matematyczne z prof. Banachem), w Krakowie ("Esplanda") i w Warszawie (artystyczna "Pod Picadorem").
#historiazpaszkom #ciekawostkihistoryczne
@UmytaPacha Super, wielkie dzięki. Teraz trzeba zakazać kawiarni bo to islamizacja.
KUPUJĄC CAFE OSIEDLASZ MUSTAFE!!!!1111
@Opornik oj tam, zawsze się trochę islamizuje
@UmytaPacha chyba jeden najlepszych twoich wpisów z historiizpaszka
No i pięknie przedstawia koncepcję naszej kawiarenki, która jest otwarta dla wszystkich i skupia nas wokół pięknych tematów.
@CzosnkowySmok : 3
Jako ekspert dodam ze te 3 pary brwi sie w koncu polaczyly tworzac historycznie slynna linie Maginot'a ktora miala podczas 2giej wojny zatrzymac niemcow.
@ErwinoRommelo no i jak mogli byśmy egzystować bez twoich komentarzy
@ErwinoRommelo xD zabiłyby cię wzrokiem gdyby to usłyszały
Zaloguj się aby komentować
Polowanie w świecie rzymskim
Antyczni Rzymianie nie pasjonowali się polowaniami tak samo jak Grecy. Bardziej traktowali to jako sport i rozrywkę niżeli jako element wychowania. Łowiectwo zapewniało ruch i ćwiczenia fizyczne. Zazwyczaj polowano w dni wolne od pracy (otium). Polowano głównie na zające, dziki, ptactwo przy pomocy najbardziej skutecznych i najprostszych metod, m.in.: sideł oraz różnego rodzaju potrzasków. Świetnym przykładem takiego podejścia jest relacja Pliniusza Młodszego ze swojego polowania. W "Listach" Pliniusz opowiada o swoich trofeach myśliwskich i spokoju z jakim obserwował łowy z pozycji widza. Jak sam mówi "obok mnie nie było ani oszczepu, ani dzidy, lecz... rylec i tabliczki do pisania". Ponadto radził adresatowi, by na podobną wyprawę wziął zapas żywności, buteleczkę i coś do pisania.
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/polowanie-w-swiecie-rzymskim/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Antyczni Rzymianie nie pasjonowali się polowaniami tak samo jak Grecy. Bardziej traktowali to jako sport i rozrywkę niżeli jako element wychowania. Łowiectwo zapewniało ruch i ćwiczenia fizyczne. Zazwyczaj polowano w dni wolne od pracy (otium). Polowano głównie na zające, dziki, ptactwo przy pomocy najbardziej skutecznych i najprostszych metod, m.in.: sideł oraz różnego rodzaju potrzasków. Świetnym przykładem takiego podejścia jest relacja Pliniusza Młodszego ze swojego polowania. W "Listach" Pliniusz opowiada o swoich trofeach myśliwskich i spokoju z jakim obserwował łowy z pozycji widza. Jak sam mówi "obok mnie nie było ani oszczepu, ani dzidy, lecz... rylec i tabliczki do pisania". Ponadto radził adresatowi, by na podobną wyprawę wziął zapas żywności, buteleczkę i coś do pisania.
https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/polowanie-w-swiecie-rzymskim/
#imperiumromanum #rzym #ciekawostki #antycznyrzym #historia #ciekawostkihistoryczne #gruparatowaniapoziomu #ancientrome #rzym #venividivici
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na portalu, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Zaloguj się aby komentować