Maciek

@Maciek Kiedyś poszedłem do lokalnej restauracji i okazało się, że mają craftowe lokalne piwo 'piaseczyńskie' jako fan piwa od razu mówie do kelnera, lej Pan, musze spróbować.

Przyniósł, odszedł, a ja zacząłel delektować się trunkiem przy znajomych - jakie pyszne, wyraziste, ochy achy, nagle wraca kelner z kolejnym piwem

- Przepraszam Pana najmocniej, pomylilem zamówienia, zamiast piaseczyńskiego nalałem Carlsberga, będzie w gratisie, tutaj mam właściwe.

Dodam, że byłem tak zażenowany, że opowiedziałem kelnerowi o moich zachwytach nad carlsbergiem (którego normalnie nie znosze) i uparłem sie, że zapłace za oba, bo skoro mi tak smakowało to znaczy, że nic nie pomylił i wodocznie mój chłopski ryj woli koncernówki. Znajomi sie pośmieli i zapomnieli, a mnie dalej czasem przechodzą ciarki zażenowania, mam też nauczke i już nie udaje znawcy - jestem prosty chłop o marnych gustach.

Degustacja wina to ściema. Były dwa eksperymenty udowadniające, że cały ten proceder jest bezsensowny, a wręcz żenujący.

Pierwszy "Plassmann, H., Weber, B. (2015). Individual Differences in Marketing Placebo Effects: Evidence from Brain Imaging and Behavioral Experiments. Journal of Marketing Research, 52, 493-510":

Jeden z najbardziej znanych eksperymentów obnażających subiektywność degustacji wina został przeprowadzony przez badaczy z INSEAD i Uniwersytetu w Bonn. W tym badaniu uczestnicy oceniali smak win, które rzekomo miały różne ceny, podczas gdy ich mózgi były skanowane za pomocą MRI2.

Kluczowe wyniki eksperymentu:

1. Uczestnikom podano te same wina, ale powiedziano im, że mają różne ceny (od 5 do 90 dolarów).
   

2. Wina rzekomo droższe były oceniane jako smakujące lepiej niż te same wina przedstawione jako tańsze.
   

3. Skany mózgu wykazały zwiększoną aktywność w układzie nagrody, gdy uczestnicy myśleli, że piją droższe wino.
   

4. Efekt ten zaobserwowano nawet wtedy, gdy uczestnicy pili tanie wino, myśląc, że jest drogie.
   

Ten eksperyment pokazuje, że:

• Percepcja smaku wina jest silnie uzależniona od oczekiwań i kontekstu.
  

• Cena może znacząco wpłynąć na odczuwany smak, niezależnie od rzeczywistej jakości wina.
  

• Subiektywne doświadczenie smakowe może być manipulowane przez czynniki zewnętrzne.
  

Wyniki te podważają wiarygodność tradycyjnych metod degustacji wina, sugerując, że oceny mogą być bardziej oparte na psychologicznych uprzedzeniach niż na rzeczywistych różnicach w jakości wina.

Drugi "Degustacja Paryska" (Paris Tasting), został przeprowadzony w 1976 roku przez brytyjskiego marszanda wina Stevena Spurriera".

1. Spurrier zgromadził 15 najbardziej szanowanych francuskich znawców win.
   

2. Przeprowadzono ślepą degustację win francuskich i kalifornijskich.
   

3. Wina zostały wybrane od najlepszych producentów z obu krajów.
   

4. Degustowano czerwone wina (Cabernet Sauvignon) i białe (Chardonnay).
   

Ku zdumieniu wszystkich, francuscy eksperci, nie znając pochodzenia win, przyznali najwyższe noty winom kalifornijskim, zarówno białym, jak i czerwonym. Kwik znawców wina był okrutny.

Trzeci którego źródła niestety nie pamiętam dotyczył barwienia białego wina. Testerzy i degustatorzy nie byli w stanie odgadnąć, że wino jest białe a nie czerwone.

Zróbcie sobie dobrze i swojemu portfelowi. Nie bawcie się w degustacje, obwąchiwanie kieliszka i ciumkanie w restauracjach. Kupcie najtańsze wino w kartonie, które wam smakuje lub najtańsze wino w restauracji, które wasze podniebienie lubi i tyle. Ja się nie dziwie, że te kluby degustatorów upadają, bardzo drogie i bezsensowne hobby.

Wpis fajny daję pioruna

@Maciek Dynamiczniak normik z ciebie.

A tak na prawdę to praca zdalna może być tak samo społecznie angażująca jak na miejscu, tylko musi ogarniać to manager. Ja się zwolniłem z jednej pracy gdzie miałem 100% zdalnie jak zaczęli wymuszać powrót do biura, gdzie ja się dzielnie opierałem do czasu jak dali mi ultimatum wracam albo spadam. Więc powiedziałem papa. Nie miałem żadnych sentymentów bo po 5 latach pracy zdalnej nie znałem kompletnie nikogo oprócz bezpośrednich osób z którymi pracowałem, a ci z którymi zdarzało mi sie pracować poza tą grupą byli wkurzający i nie ogarniali rzeczy jak pisanie maila i ciągle marudzili, że łatwiej by było jakby mógł podejśc mi do biurka...

W nowej firmie w której już 2 lata siedzę robię 100% zdalnie, ale mamy spotkania 3x w tygodniu po 30minut tylko żeby gadać o bzdurach i co tam słychać. I rzeczywiście to pomaga budować zaufanie między pracownikami i wiedzę kto tam pracuje i do kogo można uderzyć po co. I wystarczy pogadać przez internet i ma się ten sam efekt co plotki w kuchni. Ale do tego trzeba mieć managera, który nie ma kija w d⁎⁎ie i nie ma kompleksu boga ktory musi doglądać swojej trzody chlewnej w postaci pracowników na miejscu.

A dojeżdżanie do roboty żeby tylko być, bo robisz to samo co w domu to czystej wody patologia. Zwłaszcza w korpo które bredzą jakie to nie są eko i jak dbają o redukcje emisji CO2. Ale potem pracownikom każą stć w korkach i emitować te spaliny.

@Maciek xDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD

I weź się potem dziw, że nawet przychylni faceci hejtują feminazistki..

No, spoko, może to kiedyś chłop pracował na dwa etaty, a kobieta 'tylko' na jeden i opiekowała się domem, ale to też się zmienia, przecież dążymy do tego żeby faceci też ogarniali dom (swoją drogą odkurzanie to ogarnianie domu, ale że raz w miesiącu opał trzeba do piwnicy zanieść i co trzy dni piec sprzątać to już nie istotne dla nich pewnie xD)

Moja żona pracuje w trybie zmianowym więc są tygodnie, że córkę widzi przez 30 minut dziennie jak ją rano do przedszkola ogarnia, a kiedy wraca to młoda już śpi.

W tym czasie ja zawożę ją do żłobka na 8:00, jak do 15:00 nikt z rodziny nie może mi jej odebrać to wypisuję się pracy.

Jadę ją odebrać, czasem jeszcze zakupy, wychodzimy razem z psem, robię coś świeżego do zjedzenia idę się "zająć domem" (zmywarka i piec to moje zadania) i tak robi się godzina 18.

Więc mam teraz godzinę - albo żeby odpocząć, albo pobawić się z dzieckiem.

O 19:00 kontynuujemy rytuał, a więc kolacja, spacer z psem, wieczorna higiena, kąpiel, wygłupy, książka i tak nam schodzi do 20:30 kiedy gaszę światło.

Posiedzę jeszcze z 30 minut aż na pewno zaśnie i już mam cały dzień wolny i dla siebie xDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD

Na zebrania chodzę ja, urlop albo zdalne jak dzieciak choruje biorę też ja, nawet w weekend daje żonie pospać, a ja wstaję z dzieckiem rano.

I żeby nie było - nie czuję się tym obciążony, wręcz odwrotnie bardzo się spełniam w tej roli i cieszę, że mam taką pracę, która mi na to pozwala.

Ale takiego pierdolenia to zdzierżyć nie mogę.

@Maciek ale temat wjechał

Jako kobieta uważam że wiek emerytalny powinien zostać podniesiony i zrównany dla wszystkich - poszczególnych grup zawodowych również. Przemawia za tym m.in. demografia.

Można mnożyć przykłady dla czego poszczególna płeć ma gorzej, ale to niewiele zmienia bo jako ogół, Państwo, jedziemy na jednym wózku który powoli, systematycznie dostaje piach w tryby. Poza tym zawsze znajdziemy beneficjentów i poszkodowanych - dla tego sprawiedliwy jest wyłącznie równy wiek, bez ulg.

Póki ludzie sami nie zadbają o swoje zabezpieczenie emerytalne (w różnej formie) póty będą skazani na przyjęcie bezwarunkowe aktualnej umowy społecznej.