Czasem, gdy jestem na lotnisku i czekam na lot Polska - UK moje oczy zetkną się z JEGO oczami.

ON, sam ON, od ktorego czujesz to, że jest lepszy, silniejszy, ma kariere o jakiej marzysz. Patrzy groźnie na Ciebie, szukając konfliktu. Zbyszek.

Zbyszkowi po 20 latach na emigracji we wschodnim Londynie udało się w końcu wynegocjować większy pokôj w szeregówce. Ale to nie jest koniec sukcesów. Zbyszek również juz nie pakuje z frajerami tira. Zbyszek dostarcza im palety do rozpakowania widlakiem. Jest grypsujący. Być może nie jest już pracownikiem tymczasowym, a dostał kontrakt. W końcu po 8 latach w Tesco, doceniają pracowników.

Normalnie nic do Zbyszka bym nie miał i ogólnie miałbym w dupie jego życie, gdyby nie fakt, że zerka... a ja już wiem, nawet przed wejsciem na pokład. Zbyszek bedzie ze mną siedział.

To też by nie było niczym złym - człowiek jak człowiek.

Wsiadamy. Mam słuchawki na uszach, slucham Tako Rzecze Zaratrusta by Nietzsche, jakbym akurat w tym momencie nie mogl sluchac czegos mniej kontrastowego.

Lektor robi pauzę.

SZMATY BRĄZOWE - słyszę

Zbyszek siedzi za mną i najwyraźniej opowiada o współpracownikach lub lokatorach.

"Gdy przyjaciela pragniesz a i przyjacielem chcesz być, musisz otworzyć się na walkę za niego, zatem musisz kochać wojnę. Musisz posiąść wrogów i miłować ich" - stwierdził emocjonalnie lektor

JEBANY KURWA LATA JAK CHUJ, TOMECZKU ALE CI SIE TRAFILO ZE SIEDZISZ ZE MNA - krzyknął entuzjastycznie Zbyszek do kolegi.

A ja widzę czerwoną diodę sygnalizującą słabą baterię słuchawek bluetooth.

Niemniej dotarłem i jestem na moim najukochanszym lotnisku w Europie - London Luton. Kurwa.

#tworczoscwlasna #heheszki #samoloty #uk

Jak ja kocham latać xD

I cannot help it, I long for the day
I sail ahead far, far away
Through all the storms and restless seas
On unknown lands I'll find my peace
#zafirewallem #poezja #tworczoscwlasna #chcialbymumicangielski

Wezmę udział, ale nie odpowiadam za prokrastynację.

Więcej moich prac: | INSTAGRAM | ARTSTATION

#grafika #tworczoscwlasna #inktober #inktober2024

Siema,
Oto moja #diriposta na niesamowity utwór di proposta w bitwie #nasonety - dziś trochę #pdk i #krakow

----------

Wielopole 15

Obrazy najróżniejsze zdobiła twoja rama
I niejeden rozegrał się w jej obrębie dramat
Opróżnione butelki, pety, paw kolorowy
I szkarłatem upstrzona posadzka betonowa

Tak właśnie cię pamiętam - lecz czy tak tylko? O, nie!
Bo poza tym śmierdziałaś moczem oraz tytoniem
Dla młodego, biednego, krakowskiego centusia
Piątkowy wieczór zawsze zaczynał właśnie tu się

I pewnie miejsca lepsze były gdzieś do ochlaju
Lecz jak świat światem młodzi prostotę wybierają
Więc gościłaś nas w sobie, a potem na ulicy
Krążył tłum dzieci twoich, pijany, buntowniczy

Choć przeszłość to odległa, niemalże zapomniana
Czasem cię miło wspomnę, ma wielopolska bramo

----------

Różna #tworczoscwlasna , choć głównie #poezja , w kawiarence #zafirewallem

Zapyziałe zakątki, piękne w swej brzydocie
#fotografia #tworczoscwlasna #azja

Budynek Pompowni nr 1 na zbiorniku Dziećkowice. Nie da się wejść, budowla grozi zawaleniem i jest zamknięta na milion spustów. Ale jest to jak najbardziej #urbex Mam nadzieję się tam dostać, bo obiekt stoi na terenie jacht klubu i może po znajomościach ( @paulusll znasz tam kogoś?) coś ugram (° ͜ʖ °)
Ostatnie zdjęcie jest z domeny publicznej. prawdopodobnie z okresu 1973-1976 kiedy zbiornik był w budowie.
#ciekawostki #slask #fotografia #tworczoscwlasna

Mapa Zjednoczonego Królestwa, gdyby Malta dołączyła po referendum w 1956 roku

#mapy #heheszki #tworczoscwlasna #theuk #uk #malta

Węgiel, nie Roksana.

Więcej moich prac: | INSTAGRAM | ARTSTATION

#grafika #tworczoscwlasna

Witam wszystkich serdecznie

Chciałbym podzielić się, taką animacją prezentującą laseczkę w bikini w stylu pixel artu.

Jak wyszło?

Pierwszy raz rysowałem, w stylu podchodzącym już pod lekki semi-realizm.

---------------------
Jeśli chodzi o rysowanie pixel artu, to postuję na instagramie, więc jeśli lubi takie pixel arty to zapraszam

https://www.instagram.com/devkxm

#pixelart #tworczoscwlasna #animacja #rysowanie #retrogaming #rozowepaski
#rpg

Dzień dobry Tomasze i Katarzyny,

To być może ostatnia aktualizacja o projekcie gilotyny jeszcze w trakcie jej tworzenia. Bardzo zaniedbałem wszystko inne. Rowerem jeździłem w tym roku tylko do pracy, ledwo cieszyłem się z postępów w bieganiu i szybko przestałem. To nie tak, że brakuje mi czasu. Jak coś zaczynam, to chcę skupić się na tym w całości i skończyć, przez co też w dzień wolny i obijając się myślę tylko o jednym. Niestety w tym przypadku prace przedłużają się o wiele miesięcy i skala projektu w pewnym momencie mnie prawie przerosła. W każdym razie udaje mi się w miarę regularnie streamować i tylko podczas transmisji na żywo na twitchu montuję konstrukcję.

Dziś dotrze do mnie worek używanych guzików za dwie dychy z olxa, ponieważ osobiście skończyły mi się osoby, które mogę o takie poprosić. xD Tymczasem przestrzeni na "martwej materii" ze styropianu jest do zapełnienia jeszcze bardzo dużo, więcej niż myślałem. Ryby gibają się na boki, ale brakuje im płetw. Człowiek rzuca sieci, a bóg ryby ponosi - w tle jednego ze zdjęć widać kawałek ręki, która będzie trzymać rybę, a po niewidocznej stronie są jeszcze palce wydzierające rafę - to wszystko gotowe do malowania. Potem zostanie tylko uszycie kurtyny trzymającej ostrze, na której chciałbym coś wyhaftować.

Działanie konstrukcji chcę sfilmować, a pod materiał podłożyć mój utwór. Możliwe, że jeszcze dziś nagram wokal do prawie gotowego podkładu. Dużo pracy, ale jestem już bardzo blisko zakrętu ku ostatniej prostej. Potem będę spamował do miejsc, w których chciałbym to i poprzednie prace pokazać. Jestem no-namem, więc możliwe że nie uda się. Jak się wkurzę to przygotuję wystawę u siebie w domu. xD Coś się wymyśli.

Ciekawostka - samo wycinanie łusek z blachy po puszkach zajęło mi 12 godzin.

Spadł mi telefon ostatnio podczas napełniania worków z piaskiem i uszkodziła się osłona aparatu, więc dziwnie zachowuje się światło.

#tworczoscwlasna #instalacja

Dzisiaj, w końcu, dostałem (po wielu miesiącach czekania) maskotkę strony www.monkeytype.com

Tylko się chwalę.

#tworczoscwlasna #maskotki #fotografia #chwalesie

Witam serdecznie!
Tym razem short odnośnie rysowania SLIM'A w pixel arcie, może komuś pomoże przy tworzeniu assetów, czy po prostu przy rysowaniu.
Jeśli ktoś potrzebuje jakiegoś poradnika lub czegoś związanego z pixelartem lub game devem, dajcie znać!

https://www.youtube.com/shorts/9-mXWYD9Hcs

#rpg #gryrpg #pixelart #digitalpainting #tworczoscwlasna #gry #retrogaming #gamedev #rysowanie #rpg #gryrpg

Żar

#fotografia #tworczoscwlasna

#fotografia #fotografiaanalogowa #tworczoscwlasna #czarnobiale #warszawa

Karwiny I, Gdynia.

Pięknie dzisiaj jest!

#tworczoscwlasna #natura #gdynia #spacer

Grzybowe świry poratujecie identyfikacją znalezionych grzybów? #grzyby #tworczoscwlasna

halo #katowice i #okolice
i Hejtowcy spod mojego tagu: #w8jek

otóż mój ostatni animowany klip dostał się na konkurs "Czarnego konia wideoklipów"
i 11 października od 22:00 będzie można go zobaczyć na wielkim ekranie Kina Światowid w Katowicach,
ale to nie wszystko!
będzie też tam głosowanie publiczności na najlepszy klip. konkurencja jest ogromna (bo z całego świata),
ale można by ten wieczór spędzić jako taki beforek przed drugim #hejtopiwokatowice

program festiwalu wrzucę w komentarz gdyby ktoś chciał się wybrać, ja pewnie będę,
ale krótko bo następnego dnia mam wesele kolegi
#tworczoscwlasna #animacja

Kto wczoraj zwyciężył? Czterech ich było
Trzech z nich dotarło, jednego ubyło

Temat: beznadzieja

Rymy: stole - padole - szczura - natura

GL&HF
#zafirewallem #naczteryrymy #tworczoscwlasna

#fotografia #fotografiaanalogowa #tworczoscwlasna #prawoslawie #jesien #podlasie

#kawiarnianasaga
Część 1.

Część 2.

Wychodzę na zewnątrz. Chłód momentalnie owiewa moją twarz. Rozkładam czarny parasol, aby uchronić się przed deszczem. Ciężkie krople rozbijają się o jego powierzchnię spływając cienkimi strużkami po gładkim materiale i ostatecznie dołączając do reszty swoich sióstr tworzących rozległe kałuże, w których odbijają się niebieskie neony miasta. Mojego miasta.

Poprawiam kołnierz i ruszam przed siebie. Idę ciasnymi uliczkami, pełnymi śmieci, brudu i rymowych ćpunów, czytających w otępieniu zniszczone tomiki poezji i nie zauważających w ogóle tego, że są przemoknięci do suchej nitki. Obdarte z tynku ściany otaczających mnie budynków są pobazgrane prymitywnymi obrazkami i hasełkami. Moją uwagę przykuwa jeden z napisów widniejących na murze Miejskiego Ośrodka Liczenia Sylab: „Jeżeli ktoś rymuje, to go nie szanuję”. Minęły lata, od kiedy byłem w tej dzielnicy ostatnio i absolutnie nic się nie zmieniło. Nie będę kłamać, że tęskniłem.

Przyspieszam kroku. Na końcu ulicy widzę już niebieską parasolkę i wiem, że za moment mnie zaatakuje. Podchodzi do mnie młoda dziewczyna, na oko dwudziestoletnia, od której czuję intensywny zapach czosnku. Zaprasza do klubu, można się nieźle zabawić, gołe baby i te sprawy. Spoglądam na ogromny, migający na niebiesko napis widoczny nad obskurnym wejściem: SMOCZE JEBANIE. Pamiętam to miejsce, kiedyś znajdowała się tu księgarnia. Kiwam przecząco głową i idę dalej. Czasami chciałbym, żeby deszcz padał cały czas i w końcu zmył cały ten syf i brud, ale wiem dobrze, że temu miastu pomógłby jedynie potop.

Otrząsam się z tych myśli. Trzeba skupić się na pracy, opracować dalszy plan działania. Piechur nie żyje, więc jedno z potencjalnych źródeł informacji uschło. Z drugiej strony – jaka byłaby wartość informacji pozyskanych od zdrajcy? Kodeks Archiwisty wyraźnie określa ramy, w jakich powinniśmy się poruszać i wiem dobrze, że działam na granicy, jednak mam coraz mniejsze pole do manewru. Liczba świadków tamtych wydarzeń kurczy się z każdym dniem.

W oddali widać błysk, a po kilku chwilach słychać rozciągający się na wszystkie strony złowieszczy pomruk. Wkrótce opuszczam obskurne uliczki i kieruję się w stronę Placu Natchnienia. Niebawem moim oczom ukazuje się potężna bryła posągu przedstawiającego Oświeconego, zajmująca centralne miejsce Placu, do którego, niczym do serca, zbiegają najważniejsze arterie miasta: aleje Nasonety, Naczteryrymy, Naopowiadania oraz Nasranie. Szlachetne oblicze Najwyższego Twórcy góruje nad okalającymi go kamienicami, spoglądając w dal spokojnymi, mądrymi oczami. Prawa dłoń mocno trzyma pióro, natomiast lewa jest pewnie wyciągnięta w stronę północną, wskazując majaczącą w oddali potężną siedzibę Imperatora Von Bimbersteina. Jeśli Plac jest sercem miasta, to ona zdecydowanie jest mózgiem.

Spoglądam na posąg. Pamiętam dobrze, jak na zajęciach z Kawiarenkoznawstwa uczono nas, jakie były ostatnie słowa Jego Ekscelencji Starka: „Nie budujcie mi pomników. Piszcie wiersze dla ludzi”. Cóż, po jego śmierci okazało się, że stawianie pomników jest znacznie łatwiejsze. Uśmiecham się do siebie i podchodzę do stojącej niedaleko latarni, jedynej niedziałającej na całym Placu. Wspinam się na znajdującą się obok niej ławkę i wprawnym ruchem odczepiam niewielkich rozmiarów krążek, skrywający w sobie kamerę. Deszcz przybiera na sile.

Wyciągam transmiter i szybko łączę się z kamerą. Na ekranie pojawia się obraz, na którym widoczny jest postument. Cofam nagranie, a następnie odtwarzam je w przyspieszonym tempie. Obserwuję niezliczone ilości ludzi przechodzących obok posągu, składających pod nim kwiaty, dzieci bawiące się w berka, turystów robiących zdjęcia. Każdy spogląda na Oświeconego z niekrywanym zachwytem i uwielbieniem, niektórzy z trwogą. Zawdzięczamy mu tak wiele, tak bardzo chcemy uczcić pamięć naszego Ojca, że wszyscy zapominamy o Matce…

Zatrzymuję nagranie, a następnie odtwarzam je w normalnym tempie. Obserwuję pusty plac, przez który powolnym tempem, utykając lekko na jedną nogę, sunie przygarbiona postać. W pierwszej chwili wygląda, jakby również kierowała się w stronę postumentu, jednak ostatecznie zmierza do jego prawego krańca. Na krótką chwilę znika między krzewami, po czym wyłania się spomiędzy nich, trzymając coś w ręku. Przybliżam obraz, jednak i bez tego nie mam najmniejszej wątpliwości, czym jest ta rzecz. To kwiat róży.

Przede wszystkim gratuluję tym, którzy przebili się przez tę ścianę tekstu, ale cóż - słowo dane musi być dotrzymane A że najwidoczniej imię moje czterdzieści i cztery, niniejszym uroczyście otwieram XLIV edycję bitew #nasonety !
Poniżej przedstawiam #diproposta (można rymować do pierwszych 14 pogrubionych rymów, lub do wszystkich 16), a zasady wygranej będą przedstawione na samym końcu.

-------------

Majka Jeżowska
Kolorowe dzieci

Gdyby, gdyby moja mama
Pochodziła z wysp Bahama
To od stóp po czubek głowy
Byłabym czekoladowa

Mogłam przyjść na świat w Cejlonie
Na wycieczki jeździć słoniem
I w Australii mieć tatusia
I z tatusiem łapać strusie

Nie patrz na to i (jo) w jakim kraju
Jaki kolor i (jo) dzieci mają
I jak piszą na tablicy
To naprawdę się nie liczy!

Przecież wszędzie i (jo) każda mama
Każdy tata i (jo) chce tak samo
Żeby dziś na całym świecie
Mogły żyć szczęśliwe dzieci

-------------

Zasady wygranej: W najbliższy piątek, a więc 4 października 2024, o godzinie 18:01, sprawdzę, kto wrzucił ostatni sonet i właśnie ta osoba będzie mogła wskazać zwycięzcę* tej edycji według własnego uznania - wskazanie samej/samego siebie nie będzie w złym guście Zastrzegam, że będzie się liczyć to, co ja zobaczę w danym momencie (na wypadek, gdyby ktoś dodawał sonety na ostatnią chwilę).

*Poza mną hehe

Powodzenia!

#zafirewallem #tworczoscwlasna