Dziś rocznica jednej z najgłośniejszych zbrodni II RP.
W nocy z 1 na 2 grudnia w Pieruszycach w Wielkopolsce, 25-letni Czesław Konieczny zamordował siekierą swoją matkę, trzech braci i dwie siostry oraz zranił śmiertelnie kolejnego brata, który zmarł w szpitalu.
Rodzina Koniecznych była podzielona głębokim konfliktem po śmierci ojca Czesława. Sam Czesław był przygotowywany przez ojca do przejęcia gospodarstwa jako najstarszy syn, posłusznie wykonywał on polecenia matki, licząc że pewnego dnia gospodarstwo stanie się jego własnością.
Matka miała jednak inne plany: potajemnie chciała przepisać gospodarstwo innemu synowi - Michałowi. Matka nieustannie krytykowała Czesława, nazywała go "głupcem", zarzucała mu niedbalstwo i nieodpowiednie prowadzenie gospodarstwa. Zarzut niegospodarności był wyssany z palca, sąsiedzi zgodnie potwierdzili że gospodarstwo było dobrze prowadzone. Twierdziła również w rozmowach z dalszą rodziną, że Czesław ją okrada (nigdy nie udało się potwierdzić tych oskarżeń). Rodzeństwo Czesława opowiedziało się po stronie matki. Czesław odsunął się od rodziny, zaczął unikać spędzania z nią czasu. Pewnego dnia Czesław postanowił się ożenić. Matka zakazała mu ślubu pod groźbą wydziedziczenia, a rodzeństwo z niego drwiło.
1 grudnia Czesław wrócił do domu późnym wieczorem. Załatwiał matce pożyczkę w sąsiedniej miejscowości. Zapytał się czy zostawiono dla niego kolację. W odpowiedzi usłyszał że domownicy celowo wszystko zjedli, "bo tak zły gospodarz jak on nie zasługiwał na posiłek". W Czesławie coś wtedy pękło. Chwycił siekierę i powiedziawszy słowa: "Wszyscy mieliście dla mnie twarde serca, to i ja będę mieć dla was twarde serce" zaczął mordować swoją rodzinę.
Najpierw odrąbał siostrze rękę, a potem zabił ciosem w głowę. Potem zabił brata Jana, który przybiegł zaalarmowany krzykami siostry. Czesław po drugim morderstwie poszedł do drugiego pokoju, gdzie zabił matkę oraz dwójkę młodszego rodzeństwa. Na koniec poszedł do stodoły, gdzie spała dwóch braci. Jeden z nich przeżył atak, ale zmarł kilka dni później w szpitalu. Ze względu na umiejscowienie ran na ciałach ofiar (ciosy w głowy i szyje) nie ma wątpliwości, iż każdą ze swych ofiar Czesław zaatakował z bezpośrednim zamiarem zabójstwa.
Po zbrodni Czesław zaalarmował sąsiadów i policję, twierdząc że jego rodzina została napadnięta i zamordowana przez nieznanych sprawców. Szybkie śledztwo przez przybyłych na miejsce policjantów wykazało że żadnego napadu nie było, a pies tropiący wskazał na Czesława. Konieczny został aresztowany i przyznał się do zbrodni, wskazując miejsce w którym schował zakrwawiony płaszcz i siekierę. W czasie rozprawy Czesław sam się przyznał i żądał dla siebie kary śmierci. Dwóch biegłych psychiatrów orzekło że Czesław wprawdzie w momencie popełnienia zbrodni był pod wpływem silnych emocji spowodowanych szykanami ze strony swojej rodziny, ale był poczytalny.
Zapytany, czy żałuje, Konieczny stwierdził, iż żałuje samego czynu, żal mu najmłodszej siostry Leokadii, jednak pozostałych członków rodziny nie żal mu ani trochę.
Sąd skazał Czesława Koniecznego na siedmiokrotną karę śmierci. Został stracony w Ostrowie Wielkopolskim 30 lipca 1930 r.
#historia #kryminalne #sprawykryminalne #zbrodnia #zbrodnie #ciekawostkihistoryczne
W nocy z 1 na 2 grudnia w Pieruszycach w Wielkopolsce, 25-letni Czesław Konieczny zamordował siekierą swoją matkę, trzech braci i dwie siostry oraz zranił śmiertelnie kolejnego brata, który zmarł w szpitalu.
Rodzina Koniecznych była podzielona głębokim konfliktem po śmierci ojca Czesława. Sam Czesław był przygotowywany przez ojca do przejęcia gospodarstwa jako najstarszy syn, posłusznie wykonywał on polecenia matki, licząc że pewnego dnia gospodarstwo stanie się jego własnością.
Matka miała jednak inne plany: potajemnie chciała przepisać gospodarstwo innemu synowi - Michałowi. Matka nieustannie krytykowała Czesława, nazywała go "głupcem", zarzucała mu niedbalstwo i nieodpowiednie prowadzenie gospodarstwa. Zarzut niegospodarności był wyssany z palca, sąsiedzi zgodnie potwierdzili że gospodarstwo było dobrze prowadzone. Twierdziła również w rozmowach z dalszą rodziną, że Czesław ją okrada (nigdy nie udało się potwierdzić tych oskarżeń). Rodzeństwo Czesława opowiedziało się po stronie matki. Czesław odsunął się od rodziny, zaczął unikać spędzania z nią czasu. Pewnego dnia Czesław postanowił się ożenić. Matka zakazała mu ślubu pod groźbą wydziedziczenia, a rodzeństwo z niego drwiło.
1 grudnia Czesław wrócił do domu późnym wieczorem. Załatwiał matce pożyczkę w sąsiedniej miejscowości. Zapytał się czy zostawiono dla niego kolację. W odpowiedzi usłyszał że domownicy celowo wszystko zjedli, "bo tak zły gospodarz jak on nie zasługiwał na posiłek". W Czesławie coś wtedy pękło. Chwycił siekierę i powiedziawszy słowa: "Wszyscy mieliście dla mnie twarde serca, to i ja będę mieć dla was twarde serce" zaczął mordować swoją rodzinę.
Najpierw odrąbał siostrze rękę, a potem zabił ciosem w głowę. Potem zabił brata Jana, który przybiegł zaalarmowany krzykami siostry. Czesław po drugim morderstwie poszedł do drugiego pokoju, gdzie zabił matkę oraz dwójkę młodszego rodzeństwa. Na koniec poszedł do stodoły, gdzie spała dwóch braci. Jeden z nich przeżył atak, ale zmarł kilka dni później w szpitalu. Ze względu na umiejscowienie ran na ciałach ofiar (ciosy w głowy i szyje) nie ma wątpliwości, iż każdą ze swych ofiar Czesław zaatakował z bezpośrednim zamiarem zabójstwa.
Po zbrodni Czesław zaalarmował sąsiadów i policję, twierdząc że jego rodzina została napadnięta i zamordowana przez nieznanych sprawców. Szybkie śledztwo przez przybyłych na miejsce policjantów wykazało że żadnego napadu nie było, a pies tropiący wskazał na Czesława. Konieczny został aresztowany i przyznał się do zbrodni, wskazując miejsce w którym schował zakrwawiony płaszcz i siekierę. W czasie rozprawy Czesław sam się przyznał i żądał dla siebie kary śmierci. Dwóch biegłych psychiatrów orzekło że Czesław wprawdzie w momencie popełnienia zbrodni był pod wpływem silnych emocji spowodowanych szykanami ze strony swojej rodziny, ale był poczytalny.
Zapytany, czy żałuje, Konieczny stwierdził, iż żałuje samego czynu, żal mu najmłodszej siostry Leokadii, jednak pozostałych członków rodziny nie żal mu ani trochę.
Sąd skazał Czesława Koniecznego na siedmiokrotną karę śmierci. Został stracony w Ostrowie Wielkopolskim 30 lipca 1930 r.
#historia #kryminalne #sprawykryminalne #zbrodnia #zbrodnie #ciekawostkihistoryczne
I tak się załatwiało rodzinne konflikty, kiedy nie było "Sprawy dla reportera"
@Michal9787 Dobrze Czesiek zrobił.
Zaloguj się aby komentować
