Cytat na dziś:

Babcia nic nie miała przeciwko wróżeniu, pod warunkiem, że wykonywały je fatalnie osoby bez krzty talentu. Co innego, kiedy zajmowali się nim ludzie, którzy powinni okazać więcej rozsądku. Uważała, że przyszłość w najlepszym razie jest rzeczą delikatną i jeśli ktoś za mocno się jej przygląda, może ją zmienić. Miała kilka złożonych teorii na temat czasu i przestrzeni, i dlaczego nie powinno się z nimi igrać. Na szczęście dobre wróżki trafiały się rzadko, a ludzie i tak woleli te marne, gdyż zawsze mogli u nich liczyć na właściwą dawkę pociechy i optymizmu.

Babcia znała się na złym wróżeniu. Było trudniejsze niż prawdziwe. Wymagało wyobraźni.

Terry Pratchett, Równoumagicznienie

#uuk

1162 + 1 = 1163

Tytuł: Żyć szybko
Autor: Brigitte Giraud
Kategoria: literatura piękna
Wydawnictwo: W.A.B.
ISBN: 9788383194523
Liczba stron: 224
Ocena: 8/10

Po lekkim zmęczeniu Bookerami, wybór padł na kolejną literacką nagrodę - Nagrodę Goncourtów. Żyć szybko otrzymała ją w 2022 roku.

Jest to niezwykle intymna i przejmująca opowieść, która rozgrywa się na styku pamięci, żałoby i próby zrozumienia nieodwracalnego. Autorka, opierając się na własnych przeżyciach, snuje refleksję nad tragicznym wydarzeniem, które na zawsze zmieniło jej życie – śmiercią męża w wypadku motocyklowym. To książka, która nie unika trudnych pytań i odważnie zagłębia się w kruchą materię straty.

Giraud podchodzi do tematu z niezwykłą precyzją, rozkładając wydarzenia na czynniki pierwsze. Próbuje odpowiedzieć na pytanie, czy inaczej podjęte decyzje – te małe i te większe – mogłyby zapobiec tragedii. Szuka efektu motyla, który doprowadził do tragicznej śmierci jej męża. Z każdą stroną autorka odtwarza przebieg zdarzeń z niemal detektywistyczną skrupulatnością, analizując nie tylko okoliczności, ale też swoje emocje i relacje z bliskimi. Książka staje się nie tyle próbą poradzenia sobie z żałobą, co swoistą podróżą w głąb siebie. Styl Giraud jest surowy, momentami niemal ascetyczny, co nadaje książce jeszcze większej mocy. Zaczyna zdania od Gdybym, jakby obwiniając siebie za to co się stało i musząc z tą winą żyć. Autorka rezygnuje z patosu, oddając pierwszeństwo autentycznym emocjom.

Każde zdanie jest tu przemyślane, pełne czułości i tęsknoty, ale jednocześnie wolne od sentymentalizmu. To sprawia, że lektura jest niezwykle poruszająca, a jednocześnie wymagająca – zmusza czytelnika do refleksji nad własnym życiem, wyborami i ich konsekwencjami. Choć mówi o osobistej tragedii, jej przekaz jest uniwersalny – przypomina o kruchości życia i o tym, jak ważne jest docenianie chwil, które nam pozostały.

Wygenerowano za pomocą https://bookmeter.xyz
Osobisty licznik 143/128
#bookmeter

Sto tysięcy miliardów wierszy (org. Cent mille milliards de poèmes) – eksperymentalny tom poetycki Raymonda Queneau, łączący literaturę i kombinatorykę, opublikowany we Francji w 1961 roku. Tomik składa się z dziesięciu sonetów, pozbawionych przerzutni i zawierających te same rymy. Każdy wiersz umieszczony jest na kartce pociętej na czternaście poziomych pasków, zawierających pojedyncze wersy. Dzięki takiemu układowi tekstu czytelnik może dowolnie manewrować fragmentami utworów Queneau, uzyskując w ten sposób za każdym razem inny, własny sonet. Queneau obliczył, że można w ten sposób uzyskać sto tysięcy miliardów różnych sonetów, a przeczytanie wszystkich możliwych kombinacji zajęłoby w sumie niecałe 200 milionów lat (zakładając, że ułożenie pasków zajmuje 15 sekund, przeczytanie jednego utworu 45 sekund, a czytelnik poświęca na lekturę tomu całą dobę). Inspiracji do stworzenia tak skomponowanego tomu dostarczyła autorowi książeczka dla dzieci pt. Têtes folles (lub Têtes de Rechange), w której na każdej, pociętej na poziome paski stronie, znajduje się inna postać; czytelnik może tworzyć dowolne postacie, manewrując paskami.

#zafirewallem

“James R. Keene był wybitnym spekulantem. Nigdy nie kłócił się z rynkiem, był odważny - ale nigdy lekkomyślny. W mgnieniu oka potrafił odwrócić swoją pozycję, jeśli tylko stwierdził, że się omylił.”

Jesse Livermore

#cytaty z książki #wspomnieniagraczagieldowego