bade

29.05.2024 – #diffle #diffleen #grywebowe

Szybko poszło.

19 letters in 2 words
🟢 10 🟡 1 8 0

https://deykun.github.io/diffle-lang/en?r=QIpkTLuVXYuITN10SbvNmLw4COuEjLwEjLwUTMtUWa05WdhhSI

29.05.2024 – 🇵🇱 #diffle #difflepl #grywebowe

Kurdebele, mam ochotę narzekać, ale to by tylko zaspoilerowało. Swoją drogą, piękne otwarcie miałem dzisiaj

35 liter w 5 słowach
🟢 14 🟡 2 19 0

https://deykun.github.io/diffle-lang/pl?r=hkCNhJWMtkmek5yNi1yc5xmLhhTMtkGbz5CNz0ibp1mL4YmY00ieyBnLw4SOx4iMuQTMuATNx0Sez5WaDJUJ1MUJkhSI

28.05.2024 – #diffle #difflepl #grywebowe

Bardzo podoba mi się to hasło :))

34 litery w 4 słowach
17 5 12 0

https://deykun.github.io/diffle-lang/pl?r=hkyN2YTMt82az5SMmNTLvJHZuYWL39mcuAzMmNTMtoncw5CMuITMuUjL3EjL5QTMtsWZu9mc392azhSI

28.05.2024 – #diffle #diffleen #grywebowe

Siadło :))

15 letters in 2 words
8  1  6  0

https://deykun.github.io/diffle-lang/en?r=QIpgTLwFmduATMtgWZi5CMuYjLx4COukDNx0icvBXY2hSI

20.05.2024 – #diffle #diffleen #grywebowe

Do czterech razy sztuka.

30 letters in 5 words
12 0 18 0

https://deykun.github.io/diffle-lang/en?r=hkyMtMnLlJTLu5iMy0SbuITMtwWdn5iM0UTLlZ3buAjL4EjLw4iMx4SM0ETLoNXdnhSI

Luneta wyczyszczona.

Wszystkie elementy mosiężne rozkręcone, wypolerowane, pokryte politurą. Gwinty przeczyszczone, delikatnie nasmarowane. Soczewki ostrożnie pozbawione brudu, przedmuchane. Drewno umyte, zakonserwowane. Wszystko zgodnie z XIX-wiecznymi przepisami.

Celowo nie polerowałem na błysk elementów ruchomych, bo to by było bezcelowe. Byłoby to też ujmą dla takiego sprzętu. Z premedytacją zostawiłem na zaślepce niewyczyszczony kawałek, żeby można było porównać, w jakim złym stanie był przed renowacją. Luneta była, ma być i będzie użytkowana. Przeszła już betatesty ( ͡° ͜ʖ ͡°) na Kopcu Piłsudskiego w #krakow parę nocy temu. Proszę się nie martwić, że jest taka jasna. Politura ściemnieje z czasem, w miarę użytkowania na słońcu.

Jedyne dwie rzeczy, które zostały to: 1) zlutować pierścień z kołnierzem, na którym jest gwint oraz 2) skleić soczewki obiektywu żywicą. To na później.

Czystych nocy! ⋆｡ﾟ︎｡⋆｡ ﾟ☾ ﾟ｡⋆

( tutaj link do poprzedniego wpisu o tej lunecie)

Moje astropierdololo -> #badespace
#ciekawostki #hobby

A mogło być po dwóch nutkach :))

09.05.2024 – #diffle #diffleen #grywebowe

21 letters in 3 words
11 6 4 0

https://deykun.github.io/diffle-lang/en?r=hkiNy0CZ15mLkdTMtQnb15SMx0SdkVmLw4CNuYjLxEjLwMTMtkHdpRWduhSI

Piękna pogoda, więc można się nareszcie zająć hobby.
Luneta dotarła do mnie w średnim stanie. Optyka jednak z grubsza nienaruszona. Wszystko pozostałe jednak poskręcane nierówno, na siłę lub zaklejone smołą. Rozkręciłem, skręciłem tak jak być powinno, oceniłem co jestem w stanie zrobić od ręki, a co będzie wymagało lutowania.

W pierwszym kroku wstępnie wyczyściłem ostatnią tubę. Dla porównania "przed-po" skręciłem wszystko z powrotem i cyknąłem fotkę poniżej.

Teraz czas na dalsze czyszczenie. Potem będzie ręczna polerka elementów, które wypolerowane powinny być. A na koniec zabezpieczanie politurą, zgodnie z tym, jak to było robione w XIX wieku.

Ciąg dalszy i inne astrorzeczy -> #badespace

Jakie tu będą tagi? #hobby ? #astronomia ? #ciekawostki ? #militaria ?#hobby

Dzisiejszonocne podejście do M13. Tak jak pisałem (gadałem?) w nocy w poprzednim wątku, na koniec zaplanowanej pracy spróbowałem zrobić kilka zdjęć Messierów.

Gromada Kulista w Herkulesie (M13) była sfotografowana na 70 klatkach po 20 sekund, ale mój komputer ma problem żeby je poskładać. Moim błędem było zapisywanie zdjęć w pełnej klatce, bez binningu (32 MB na zdjęcie). Następnym razem będę obserwował z binningiem 2x2, żeby komputer dał radę poskładać wszystkie zdjęcia. Poniższe foto powstało po złożeniu zaledwie 30 klatek, a laptop pracował przez kilka godzin. Redukcji na flat nie było, ale będzie.

Poskładane foto kolejnego Messiera jakoś w przyszłości :).

#astrofotografia #astronomia
No i moje randomowe astrorzeczy -> #badespace

Nocna nitka z gwiazdogaworzenia #badespace
Pewnie większość z Was wybyła już na długi majowy weekend. Ja też wybyłem. Ale do "pracy", która teraz jest ratującym nerwy hobby. Prognoza jest zaskakująco dobra, więc pewnie posiedzę przy teleskopie do rana i wtedy z buta ruszę do domu przez lasek Wolski.

Dzisiaj w planach ułożyć dane do archiwów i rozdzielić je pomiędzy uczniów, którzy mają ze mną pracować do kolejnego artykułu. Teleskop będzie sobie monitorował T CrB (układ kataklizmiczny) samoczynnie przez parę godzin, a ja będę tylko co godzinę zaglądał, czy nie trzeba przestawić kopuły. A po pierwszej w nocy przestawię sprzęt na M101 i spróbuję zebrać więcej danych do astrofoto. Zachęciły mnie próby sprzed paru dni.

Udanej nocy :). Jeśli coś będzie się działo, będę dodawał update w komentarzach tutaj.

#astronomia #krakow

Jutro (1 maja) w Krakowie Słońce wzejdzie na azymucie 65 stopni. Stojąc na Kopcu Kraka będzie można zaobserwować wschodzące Słońce nad Kopcem Wandy.

Na tej samej linii leży Obserwatorium UJ oraz Kopiec Piłsudskiego.

#krakow #astronomia #beltane
Randomowe astrorzeczy --> #badespace

Na zakończenie nocnej aktywności ( poprzedni wpis ) zrobiłem siedem zdjęć galaktyki M101 i złożyłem w jedno. Pewnie byłoby lepsze, gdybym zebrał więcej danych, nie było pełni Księżyca i gdybym nie obserwował z Krakowa No ale jest.
#pokazgalaktyke

Randomowe astrorzeczy -> #badespace
+ #astronomia i proszę nie krzyczeć, ale zaryzykuję #astrofotografia

Układy kataklizmiczne same się nie zaobserwują.
Pozdrówka spod kopuły.

#badespace
No i w sumie to #astronomia i podziękować #krakow za łunę ( ͠° ͟ʖ ͡°)

#fajnechmurki dziś widoczne z Krakowa.
Cirrocumulus lenticularis, podłużne chmurki widoczne najlepiej na dole zdjęcia. Znaczy, że zaczął na nas nacierać powolny, zimny front.

Te chmury tworzą się z przechłodzonej wody w ciepłej masie powietrza, która zostaje podniesiona przez wślizgujący się podeń klin powietrza chłodnego. Chmury kształtują się w równoległe pasy, ponieważ górna warstwa masy ciepłego powietrza marszczy się i zmarszczkami wystaje ponad granicę kondensacji. Ponad tą granicą woda w powietrzu przechodzi w postać przechłodzonych kropelek, a te z kolei w małe kryształki lodu.

Cirrocumulus lenticularis są więc szczytowymi częściami zmarszczek ciepłego powietrza, w których woda się zestaliła i teraz odbija światło. Bezpośrednio pod nimi zawartość wody w powietrzu jest podobna, ale tej jest wygodnie wciąż być pod postacią gazową.

Foto sprzed 10 minut.

Uprzejmie proszę o zwiększenie zasięgu. Fundacja Antares zaprasza na Astrotrip - Wyjazd Astronomiczny śladami Mikołaja K., znanego duchownego, ekonomisty oraz astronoma amatora, oskarżonego o zdewaluowanie wartości ludzkości przez konceptualną zmianę centrum Wszechświata z prawilnej Ziemi.

Wiadomość z FB Fundacji:

Jeśli urodziłaś/eś się między 13.07.2005 r. a 12.07.2006 r., pochodzisz z miejscowości do 20 000 mieszkańców i interesujesz się astronomią, ten projekt jest dla Ciebie 

Zgłoś się do projektu wyjazdowego do Włoch w najbliższe wakacje i w gronie studentów astronomii odkrywaj europejskie niebo.

Oferujemy wsparcie liderów grup wyjazdowych, spotkania przygotowawcze oraz wsparcie finansowe (diety wyjazdowe, nocleg, abonament na podróż).

Zarejestruj się już dziś: https://forms.gle/XMDeQaqphSLDm9GC6
Więcej informacji w Regulaminie: http://fundacjaantares.pl/astrotrip.html

Tutaj FB fundacji -> https://www.facebook.com/fundacja.antares

A od siebie uprzejmie proszę o propagowanie tej wiadomości dalej: do znajomych, znajomych z dziećmi, do nauczycieli etc. Polecam mocno, bo wiem, że organizują to ludzie z głową na karku :-].

#astronomia #wiadomoscipolska #podroze
... i trochę nawet #badespace

Od pyłu zacząłeś i do pyłu powrócisz.

Fajnie byłoby napisać coś o tym, co się dzieje w projekcie, tylko, kurcze, nie ma czasu. Teraz skończyłem jedną robotę, ogarnąłem materiały do drugiej , usiadłem żeby coś tu skrobnąć i... Zobaczyłem że już dochodzi 20:00. Będzie więc w skrócie, żeby mieć bodziec do opisania ciekawszych rzeczy kiedyś w przyszłości na -> #badespace .

Dziś dostałem potwierdzenie od redakcji o akceptacji mojego artykułu. Artykuł jest krótki. Prezentuje ogólne wyniki badania pięciu różnych układów, w których są po dwie gwiazdy pozostające w fizycznym kontakcie orbitujące wzajemnie wokół siebie. Dodatkowo orbitują tak, ze obserwator na Ziemi widzi zaćmienia jednej gwiazdy przez drugą i vice versa. Ot, takie standardowe układy zaćmieniowe, nic nowego. Fajne jednak jest to, że nikt wcześniej tych układów nie badał i ten artykuł przedstawia pierwsze wyliczenia mas oraz rozmiarów gwiazd w tych układach.

Był tylko taki problem, że cztery obiekty (tj. cztery układy - układ nazywa się zbiorczo "obiektem") miały "OK" parametry, a jeden obiekt miał masy obydwu gwiazd wywalone w kosmos. Zamiast typowego ~1.5 masy Słońca, obliczenia zwracały około 75% więcej. Nie było błędów w obliczeniach, obserwacje też były zrobione OK, modelowanie numeryczne sprawdziłem cztery razy i też było OK, więc... where problem.

Tutaj muszę wytłumaczyć, że masy pozyskuje się przez kilka przekształceń znanych ze szkoły średniej wzorków, a całość opiera się w dużym stopniu na oszacowanej jasności układu. Ale nie takiej jasności, jaką widzi obserwator na Ziemi, tylko jasności takiej... "prawdziwej". Na przykład wyrażonej w jasnościach Słońca. Taka jasność absolutna jest możliwa do wyprowadzenia z obserwacji oraz paru innych informacji.

Jedną z tych kluczowych informacji jest uwzględnienie, że między nami a gwiazdą jest jakiś pył, który pochłania i/lub odbija część światła z tejże. Wszak gwiazda leży sobie kawałek stąd, a w Galaktyce mamy sporo pyłów i gazów. Część z nich pochodzi z wybuchniętych gwiazd, część to pozostałości po rozpuchniętych czerwonych olbrzymach, a jeszcze inna część to wodór i hel powstałe jeszcze w Wielkim Wybuchu. Mniejsza z tym. Ważne, że to jest i że się to lubi formować w kłaczki. Fyi, nazywamy je '"obłokami".

Astronomowie zrobili jakiś czas temu taką sprytną maszynkę, która pomierzyła, ile tego pyłu jest w jakim kierunku na niebie. Można więc odwiedzić sobie takie mapy pyłu i sprawdzić, jaka jest przewidywana utrata światła, które przychodzi z jakiegoś kierunku na niebie. Ja się wiele nie zastanawiałem, bo żem był w lekkim pośpiechu, sprawdziłem wartość tej "ekstynkcji międzygwiazdowej" w kierunku na mój obiekt i szczęśliwy wrzuciłem ją do wzoru. A potem wyszło, że moje gwiazdy są zbyt masywne :<

Jak już wyeliminowałem wszystkie inne czynniki, które by mogły zwiększyć wyliczaną masę, zwróciłem się ponownie do ekstynkcji. Od pyłu zacząłeś i do pyłu powrócisz. Przyszło mi na myśl, że skoro mamy do czynienia z ekstynkcją w kierunku na gwiazdę, to... nikt przecież nie twierdził, że ten pył jest między mną a gwiazdą. Przecież to może być tak, że gwiazda jest względnie blisko, a ten pył jest na jednej linii Ziemia-Gwiazda, ale z tyłu, za gwiazdą. Wtedy nie miałby on czego przesłaniać i voila, problem z głowy. Zweryfikowałem położenie gwiazdy w Galaktyce (względem Słońca), naniosłem na to szacunkowe odległości do znanych źródeł pyłu w tym kierunku i... faktycznie były one dwa razy dalej od Ziemi niż ta gwiazda!

Zrobiłem pobieżne szacunki, ile z tego pyłu "w kierunku" na gwiazdę jest faktycznie między mną a ta gwiazdą i wyszło mi jakieś 30% tego, co pokazywały mapy. Rzuciłem na szybko okiem jeszcze na kilka innych prac, które miały podobne estymaty, ale robione dość ogólnikowo. Tam wychodziło jakieś 35% :D. Kurde blaszka, tyle wygrać, że na oko szacunki zwracają to samo, co twarde wyliczenia innych. Siedziałem uchachany przy biurku jakbym zjadł cały granulat dla astronomów i teraz jest tylko dobrze.

Oczywiście po wrzuceniu poprawnej ekstynkcji do obliczeń, niesforna gwiazdka schudła do zdrowych wartości masy i takie wyniki mogłem podesłać do żurnalu. Koniec.

Jako obrazek chciałem dodać fancy infografikę, że niewiedzenie o istnieniu pyłu przesłaniającego część gwiazdy może doprowadzić do: 1) stwierdzenia że ta gwiazda jest blisko, ale jest słaba lub 2) stwierdzenia że gwiazda jest bardzo jasna, ale jest daleko, dlatego się ją widzi jako słabą. Manipulacja pyłem w galaktyce może doprowadzić do obydwu rezultatów lub nawet do ich przeciwieństw. Ale że nie mam czasu na szukanie takiej infografiki, to nabazgrałem własną.

Miało być w skrócie, a wyszło jak zwykle.
Wracam do pracy :-].

Aperiodyczne okołoastronomiczne rzeczy -> #badespace
#astronomia #kosmos #ciekawostki #pracbaza

Wam też ten czas tak zaiwania? Mnie niesamowicie. A nie powinien. Przecież dzisiaj było peryhelium!

Tak, to dziś, o 01:38 w nocy czasu polskiego, 3 stycznia 2024 roku Ziemia była najbliżej Słońca podczas całej swojej orbitalnej, rocznej wędrówki.

Jesteśmy teraz* około 147,50 mln km od Słońca. Ziemia ogrzewana jest około 6.8% większą ilością ciepła od Słońca, niż ma to miejsce latem. Nie, to nie z tego powodu nie ma śniegu w Polsce.

Ponieważ znajdujemy się teraz bliżej Słońca, Ziemia pędzi po swojej orbicie szybciej (tak mówi trzecie prawidło Keplera). Przez szybsze pędzenie po orbicie, Ziemia musi dokonać ciuperkę więcej obrotu wokół własnej osi, żeby Słońce widziane na niebie znalazło się znów w tym samym miejscu. To jakieś osiem sekund ekstra długości doby (tzw. słonecznej). Hurra, więcej czasu na sen.

Co więcej, ze względu na nachylenie osi Ziemi względem płaszczyzny orbity, doba wydłużona jest o ekstra ~20 sekund. Bardziej hurra. Daje nam to sumarycznie niespełna 30 sekund więcej. Spokojnie, oddamy ten ukradziony dobie czas kiedy indziej. Latem na przykład.

Najdalej od Słońca będziemy już za pół roku. Aphelium nastąpi 5 lipca 2024 o godz. 07:06 czasu polskiego. Ktoś chce być zawołany, proszę zapiorunować ( ͡° ͜ʖ ͡°) specjalny komentarz poniżej.

*teraz, czyli zgrubnie mówiąc 3 stycznia

PS: tak, wiem, powinienem był zamieścić ten wpis wcześniej. Ale co zrobisz, jak ledwie teraz wróciłem do domu. Wiem że za te wpisy słono mi nic nie płacicie, więc postaram się poprawić już na aphelium :-]

--> #badespace <-- aperiodyczne wpisy astronomiczne

#astronomia #ciekawostki

Dobra, to miała być zwykła odpowiedź na komentarz, ale wyjdzie przydługie, dlatego robię osobny wpis

Refleks, który był moją zgubą.

Wstęp
Dziś @Oczk dodał wpis ze zdjęciem z APODa [link], na którym widać ślad po Geminidzie, tj. widać ładny zielony meteor. Zdjęcie wykonane zostało przez Gaurava Singha z Kanady. Fotka jest całkiem fajnej jakości i złapały się na niej różne ciekawy obiekty. W moim komentarzu wymieniłem kilka z nich, jak Galaktykę w Andromedzie, Jowisza wraz z jego księżycem oraz parę gromad otwartych. Niedługo potem @kubex_to_ja spytał mnie, czy to na pewno jest księżyc Jowisza, na co ja odparłem, że tak, jestem pewny, bo w tym miejscu na niebie nie ma przecież żadnej tak jasnej gwiazdy. Sam robiłem podobne zdjęcia, więc tak, to jest możliwe. Komentarze później potoczyły się w kierunku obserwacji księżyców Jowisza w ogólności.

Rozwinięcie
Dopiero po chwili ogarnąłem, jakiej skali jest to zdjęcie. Nie było dla mnie problemem, że obraz księżyca Jowisza byłby tak jasny. Może była akurat koniunkcja dwóch księżyców i jasność się zlała. Zdarza się. Problemem było jednak to, w jakiej odległości od Jowisza był ten obiekt. Najpierw chciałem ustalić, kiedy dokładnie zdjęcie było wykonane, więc zagłębiłem się w mapy nieba i szukałem odpowiedniej orientacji księżyców Jowisza w różnych latach, kiedy akurat Jowisz był w tym miejscu na niebie. A nuż zdjęcie wcale nie przedstawia Geminida, a może to w ogóle nie jest Jowisz. Nic jednak nie pasowało. Ta kropka po prostu nie miała prawa tam być.

Szybkie przymiarki zwróciły mi wynik taki, jakiego się spodziewałem. Ta kropa jest w odległości dokładnie 2x większej, niż może się od Jowisza najbardziej oddalić Kallisto (czwarty, najdalszy Księżyc Galileuszowy). I co teras.

Jak mówi stare chińskie przysłowie: kiedy wszystko inne zawiedzie, przeczytaj instrukcję. Wszedłem więc w APOD, żeby się upewnić, że rok i obiekty się zgadzają. Się zgadzały. Wlazłem do źródła, tj. na konto Instagram autora fotki. Detali wiele nie było, wszystko tak napisane, jak w APODzie. Wszystko, prócz jednego detalu, który mi wcześniej umknął. Zdjęcie zostało zrobione kamerką GoPro.

Kamery GoPro mają ciekawą, mocno upakowaną optykę, która schowana jest za, uwaga uwaga, grubą, plastikową ochronną szybką. Jeśli jakiś jasny obiekt będzie świecił w ten układ optyczny pod kątem, to powstaną bardzo wyraźne refleksy. Normalnie ich nie widać, bo GoPro są używane zazwyczaj za dnia lub przy dużej dynamice obrazu. Tutaj mamy jednak bardzo ciemne tło i pojedyncze jasne punkty. Refleksy powinny być więc widoczne jak na dłoni.

Już na początku powinienem był zwrócić uwagę na to, jak głównemu śladowi Geminidu towarzyszą boczne, równoległe refleksy. Tak, zdarza się, że kosmiczny pyłek wpada w dobrą atmosferę wraz z kumplami i wspólnie robią kilka kresek jednocześnie. Tutaj jednak nie zgadzają się ich kąty i/lub tempo, w jakim zmienia się ich jasność względem jasności 'głównego meteoroidu'. To nie są towarzyszące pyłki. To jest światło odbite w szybce kamery.

Żeby ostatecznie przetestować hipotezę refleksu, potrzebowałem jakiś inny bardzo jasny obiekt punktowy, który by miał duszka w podobnym położeniu jak ma go Jowisz. Jedynym wystarczająco jasnym obiektem była gwiazda będąca przy lewym brzegu zdjęcia, mniej więcej na tej samej wysokości od dołu, co Jowisz. Panie i Panowie, oto Kapella. Kapella i towarzysząca jej ledwie widoczna kropeczka z prawej strony, podobnie jak i u Jowisza. Kapella nie posiada żadnej gwiazdy w swoim towarzystwie w tym miejscu na niebie. To duszek. Obraz Kapelli odbity w optyce kamery.

Zakończenie
Cóż z tego, że kropka nie miała prawa być na niebie, skoro to jest zdjęcie nieba, a nie niebo :D. Tyle z mojego bycia pewnym, że jasna kropa przy Jowiszu to jego Księżyc. Fakt, że tam nie ma gwiazdy, nie oznaczał więc, że to z automatu musi być księżyc. Mamy zatem Jowisza i po jego prawej... Jowisza.

I tak oto minęła mi ostatnia godzina we czwartek, 28 grudnia 2023 roku. Na ściganiu duszków.

--> #badespace jakby kogoś interesowały takie spontaniczne astropierdoły

#astronomia #astrofotografia #ciekawostki

Dzisiaj Słońce widoczne z Polski góruje najniżej, jak to tylko możliwe. W południe Słońce w Krakowie będzie (było, bo kilka minut temu) tylko 16.5 stopnia nad horyzontem, w Warszawie 14.5 stopnia, w Gdańsku ledwie 12.2 stopnia, a w takim rodzimym Reykjaviku będzie całe 2.7 stopnia nad horyzontem.

W praktyce oznacza to dla nas, że dzisiejsza noc była najdłuższą nocą w roku i od dziś jasna strona doby zaczyna zwyciężać. Dzień się zaczyna wydłużać.

Precyzyjniej mówiąc, przesilenie zimowe nastąpiło dziś (piątek, 22.12.2023) o 4:37 czasu polskiego. Oznacza to też, że od kilku godzin mamy już astronomiczną zimę.

Ja tam mam radochę, że Słońce będzie się południło coraz wyżej, bo mi franca świeci idealnie w oczy jak jestem w domobiurze Będzie już tylko lepiej. Co więcej można dodać? Alleluja i do przodu

#astronomia #ciekawostki
Nieregularnie astrorzeczy --> #badespace