Astronomia

Kolejny odcinek #astronarium

https://youtu.be/yf1LbZPBeYg

Jeszcze nie zdążyłem obejrzeć, bo wrzucili 5 minut temu.
#kosmos #astronomia #nauka #ciekawostki

Toyohiro Akiyama – japoński dziennikarz telewizyjny i astronauta.

[...]

17 sierpnia 1989 roku został wybrany do treningu kosmonauty jako dziennikarz-kosmonauta sponsorowany przez TBS. W grudniu 1990 roku poleciał w kosmos na pokładzie Sojuza TM-11 na stację kosmiczną Mir i powrócił na Ziemię na pokładzie Sojuza TM-10. W przestrzeni spędził 7 dni 21 godzin i 54 minuty. Był pierwszym Japończykiem w kosmosie, chociaż pierwszym zawodowym astronautą japońskiej agencji kosmicznej NASDA był Mamoru Mōri w 1992 roku.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Toyohiro_Akiyama

Akiyama nie był wykwalifikowanym astronautą, naukowcem ani inżynierem. Podczas pobytu na stacji Mir każdego dnia nadawał na żywo, dokumentując życie na pokładzie stacji, ale jego widoczny dyskomfort sprawił, że został opisany jako pierwszy „antybohater w kosmosie”. Opisywał swoje zmagania, takie jak choroba kosmiczna i silne pragnienie zapalenia papierosa. Podczas treningu rzucił palenie, mimo że wcześniej palił cztery paczki dziennie. Przed startem, zapytany, na co najbardziej czeka po powrocie na Ziemię, odpowiedział: „Nie mogę się doczekać, żeby zapalić papierosa”. Jego koledzy kosmonauci później relacjonowali, że jeśli chodzi o jego nudności, to „nigdy wcześniej nie widzieli, żeby ktoś aż tyle wymiotował”.

https://en.wikipedia.org/wiki/Toyohiro_Akiyama

#japonia #kosmos #astronautyka #astronomia

Oto gromada M45, znana również jako Plejady lub Siedem Sióstr. Jedna z najbardziej rozpoznawalnych gromad otwartych na niebie, dobrze widoczna gołym okiem. Znajduje się w gwiazdozbiorze Byka Często dostaję zapytania co to za "cuś" na niebie. Niektórzy mylą ją też z Małym Wozem.

W mitologii greckiej Plejady były córkami Plejone i tytana Atlasa, które Zeus umieścił na niebie jako gwiazdy, aby uchronić je przed myśliwym Orionem.

W starożytności gromada ta była niezwykle istotna i pełniła funkcję kalendarza. Dla Greków pojawienie się Plejad na niebie oznaczało rozpoczęcie sezonu żeglarskiego na Morzu Śródziemnym, gdyż wtedy panowały najbardziej sprzyjające warunki. Zachodzące Plejady zbiegały się z końcem żeglugi i rozpoczęciem sezonu burz. Natomiast na drugiej półkuli koniec widoczności Plejad oznaczał dla Indian porę do zasiewu.

Plejady mają około 100 milionów lat, co w skali kosmicznej jest bardzo młodym wiekiem. Kiedy na Ziemi pojawiły się dinozaury to nie było ich jeszcze na niebie

Na gromadę składa się w sumie około 500 gwiazd. Większość z nich stanowią błękitne olbrzymy. Znajdują się w odległości około 444 lat świetlnych, a ich światło po drodze rozświetla pył, który jest prawdopodobnie pozostałością po mgławicy z której powstały.

Teleskop SW Evoguide 50ED z flattenerem.
Kamera ZWO ASI 585 MC z filtrem UV/IR
Stack 250 klatek po 16 sekund.

#kosmos #astrofotografia #astronomia

#astronomia #astronarium #kosmos #nauka #teleskopy
Nowy odcinek astronarium, tym razem o obserwatorium na pustyni Atacama.
https://www.youtube.com/watch?v=bA8Vn3WEGAs

:waxing_crescent_moon:

#astronomia &źródło

#heheszki #heheszkinauka #astronomia #kosmos

Dzisiaj na Placu Litewskim będzie okazja, żeby popatrzeć na Saturna przez teleskop (i to być może ostatni raz w tym roku).
Godziny 1800, gdzieś między fontanną, a pocztą.

#astronomia #kosmos #lublin

Tetyda rzuca cień na potęgę Kronosa

#apod na dziś
https://www.astrobin.com/f1sjci/

Saturn jest obecnie względem nas w ustawieniu, które nie jest najbardziej spektakularne jeżeli chodzi o prezencję pierścieni. Niemniej, dalej jest ciekawym obiektem do obserwacji (zwłaszcza jak macie teleskop o średnicy 35cm :v).

Na prezentowanym zdjęciu widzimy transfer Tedydy, piątego co do wielkości księżyca Satruna, na tle tarczy swojej planety. Po lewej stronie widać też jeszcze jeden księżyc, sądząc po rozmiarach - większy.
Może być to zatem Tytan, Rhea, Japet albo Dione - raczej wykluczam 141 mniejszych obiektów (tak, Saturn posiada 146 naturalnych satelitów).

Bardzo przyjemny widok, zazdraszczam.
Załączam też podkład muzyczny do spoglądania na zdjęcie, przygotowany specjalnie przez Gustava Holsta
https://www.youtube.com/watch?v=MO5sB56rfzA

#astronomia #astrofotografia

Obserwacja Komety C/2023 A3 (Tsuchinshan-ATLAS) zaliczona!

Mimo zanieczyszczenia światłem udało się ją dojrzeć gołym okiem z tarasu widokowego w Centrum Spotkania Kultur.

Jeśli prognozowana pogoda się utrzyma to w piątkowy wieczór poobserwujemy sobie Księżyc i Saturna z Placu Litewskiego. To może być ostatnia okazja w tym roku!

#astronomia #kosmos #kometa #astrofotografia

Kiedy kometa na niebie zaświeci
Na #apod wrzucana aż kurz leci
z dedykacją dla @UmytaPacha

https://www.astrobin.com/umfirj/C/

Kolejne piękne ujęcie C/2023 A3 (Tsuchinshan-ATLAS) (zastanawia mnie czemu ta nazwa zawsze jest pisana w nawiasie, jaki jest kod tego zapisu) z, ponownie, hiszpańskiego La Palma, ponownie wykonana z początkiem miesiąca, nad ranem. Pewnie jakaś zorganizowana akcja

#astronomia #astrofotografia

Wyobraź sobie nurka wielokrotnie wchodzącego do basenu i tworzącego plusk za każdym razem, gdy wchodzi do wody – powiedział Matt Nicholl z Queen’s University Belfast w Wielkiej Brytanii, główny autor artykułu, który ukazał się 9 października 2024 roku w Nature. Gwiazda w tym porównaniu jest jak nurek, a dysk jest basenem, i za każdym razem, gdy gwiazda uderza w powierzchnię, tworzy ogromny „plusk” gazu i promieni rentgenowskich. Gdy gwiazda krąży wokół czarnej dziury, robi to raz za razem.

Masywna czarna dziura rozerwała na strzępy jedną gwiazdę, a teraz wykorzystuje te gwiezdne szczątki, aby zmiażdżyć inną gwiazdę lub mniejszą czarną dziurę, która wcześniej znajdowała się w zasięgu wzroku.

Bardzo mi brakuje regularnych wrzutek materiałów @MiernyMirek z Uranii, a to jest wyjątkowo ciekawy artykuł. Mam nadzieję, że u kolegi wszystko dobrze, żyje i po prostu ma wolne od social mediów.

https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/czarna-dziura-niszczy-gwiazde-i-rusza-za-inna

https://chandra.harvard.edu/press/24_releases/press_100924.html

#astronomia #odkrycia #nauka #kosmos

No elo

Tym razem nie apod, a zdjęcia autorskie

C/2023 A3 Tsuchinshan-ATLAS, z zaskoczenia

Dlaczego "z zaskoczenia"? Otóż polowałem na tę kometę już od 10.10, kiedy to rzekomo miała zacząć być widoczna ale nic nie zobaczyłem. 11. były chmury; 12. w momencie kiedy była najbliżej nas, bo raptem 0,472 au (około 70,6 mln km) wypatrywałem jej trochę za wcześnie po zachodzie słońca, a potem musiałem walczyć z przebodźcowanym kaszojadem który nie chciał spać;
A wczoraj, kiedy już porzuciłem wszelką nadzieję wychodząc z domu, bo rozpętała się nawałnica taka, iż obawiałem się czy mi auta nie zwieje z drogi, niebo na zachodzie zrobiło się niemal idealne XD

Kometę pierwszy raz ujrzałem wjeżdżając autem w ulicę prowadzącą do mojego domu. Widoczna była w aucie oświetlonym zarówno wewnątrz, jak i długimi na zewnątrz (technologia oświetlania ulic nie dotarła na moje zadupie, całe szczęście), także naprawdę dawała czadu. Dosłownie 5 minut później stałem już z aparatem na ulicy (jako że nie lubię po sobie sprzątać, to wychodząc z domu przestawiłem go tylko z tarasu <gdzie stał od dwóch dni> pod drzwi, więc proces rozstawiania sprzętu zajął mniej niż minutę).

Widoczność gołym okiem uważam za porównywalną z tym, co widać na poniższych zdjęciach - wiadomo że aż tak nie świeciła, ale praktycznie cały ogon był widoczny i mocno odróżniał się od tła. Widok przepiękny, ale krótki - zdjęcie pierwsze i ostatnie dzielą raptem 4 minuty, po zrobieniu ostatniego szybko schowała się pod chmurkami.

U mnie dziś nie zapowiada się dobra pogoda, ale jeżeli ktoś ma okazję, to szczerze zachęcam do wpatrywania się w niebo 45 minut-godzinę po tym, jak Słońce schowa się pod horyzontem! dokładnej godziny nie podam, bo to może być różnica nawet pół godziny w zależności od waszego położenia, nawet w Polsce - np w Lublinie Słońce zachodzi dziś o 17:38, a w Szczecinie o 18:07. Sam swoje obserwacje prowadziłem spod Lublina o 18:37-42, ale pewnie była widoczna już chwilę wcześniej.

Lokalizację komety najlepiej sobie wypatrzeć w aplikacji mobilnej Stellarium bądź przez stronę internetową https://stellarium-web.org/


Teraz kometa stopniowo oddala się, więc z dnia na dzień będzie świeciła słabiej, ale za to będzie widoczna dłużej (i później) na niebie, co przekłada się na większy komfort obserwacji, bo niebo się bardziej ściemni.

A co do technikaliów zdjęć:
Canon eos 1100D z wyciętym filtrem podczerwieni (astromod)
Obiektyw Tamron 17-50 f2.8, ustawiony na 50mm i f3.5 - miałem kosmiczne (:v) szczęście, że zapomniałem go oddać koledze w zeszłym tygodniu

Naświetlanie 10s (pierwsze zdjęcie), 13s drugie i trzecie
ISO 1600

Obróbka w Photoshopie.

Kadrów próbowałem różnych, bo nie umiem fotografii szerokokątnej i mam zaburzoną percepcję jakie proporcje i tło są najlepsze (względem tego, co sądzą wszyscy których pytam o zdanie, to zawsze mam odmienne xD)

#astronomia #kometa #fotografia #astrofotografia #tworczoscwlasna

Dzisiaj w nocy (w nocy na Słońcu, hehe) miał miejsce rozbłysk klasy X7 z obszaru aktywnego skierowanego w stronę Ziemi. Poszło również CME, które ma do nas dotrzeć 5 października, czyli krótko mówiąc będą szanse na #zorza

#astronomia #kosmos

#astronomia #wszechswiat
Michio Kaku: „Wszechświat jest symfonią strun. Odkrywam ją”

https://youtu.be/W-QDAyRV0VQ?si=2sFqfUsERYDjdc72

Przez niemal dwa miesiące, od 29 września do 25 listopada, Ziemia będzie miała aż dwa naturalne satelity - informują astronomowie. Oprócz Księżyca po orbicie ziemskiej będzie poruszała się również asteroida 2024 PT5, określana jako miniksiężyc.

"Ziemia może regularnie przechwytywać asteroidy z obiektów bliskich Ziemi (NEO) i wciągać je na orbitę, tworząc miniksiężyce" - informują na łamach "The Research Notes of the AAS" astronomowie: Carlos de la Fuente Marcos i Raúl de la Fuente Marcos z Uniwersytetu Complutense w Madrycie. Właściwości asteroidy 2024 PT5 odkryli oni podczas rutynowego monitoringu nowo odkrytych obiektów.
Jak podają, asteroidę 2024 PT5 zidentyfikowano 7 sierpnia br. za pomocą systemu ATLAS - narzędzia służącego do wykrywania planetoid potencjalnie zagrażających Ziemi (Asteroid Terrestrial-impact Last Alert System). Asteroida ma około 10 m średnicy, jest więc zbyt mała i niewystarczająco jasna, by można było ją obserwować gołym okiem, a nawet przez amatorskie teleskopy.

W jaki sposób poruszająca się w pobliżu Ziemi asteroida może stać się miniksiężycem? - Nie jest to bardzo częste zjawisko, chociaż asteroid, które przelatują w pobliżu naszej planety, czasem nawet w odległościach mniejszych niż odległość do Księżyca, jest całkiem sporo. Zwykle mijają Ziemię, nie stając się jednak księżycami, tylko dalej podróżują po swojej orbicie - powiedział PAP wicedyrektor Planetarium Śląskiego Damian Jabłeka.
Jak wyjaśnił, nawet drobne ciało niebieskie może być traktowane jako naturalny satelita, o ile dostanie się na orbitę Ziemi i utrzyma się na niej przez pewien czas. Aby to było możliwe, muszą zajść jednak określone warunki. - Czasami zdarza się, że złożenie zarówno odległości, kierunku lotu i prędkości takiego małego ciała niebieskiego powoduje, że zostanie ono złapane w grawitacyjny potencjał naszej planety i zaczyna orbitować. Wszystkie obiekty, również sztuczne satelity, które wysyłamy w kosmos, muszą mieć odpowiednią prędkość, żeby utrzymały się na orbicie, nie spadły na Ziemię, ani nie odleciały w przestrzeń kosmiczną. Jest więc dosyć dużym zbiegiem okoliczności, żeby ciało niebieskie znalazło się w dobrej odległości od Ziemi, poruszało z dobrą prędkością i dobrym kierunkiem - opisał rozmówca PAP.

Prof. Carlos de la Fuente Marcos z Uniwersytetu Complutense w Madrycie, cytowany przez serwis Space.com, wyjaśnił, że aby stać się miniksiężycem, zbliżające się ciało musi dotrzeć na odległość około 2,8 miliona mil (4,5 miliona km)od Ziemi i poruszać się "powoli", z prędkością około 2 200 mil na godzinę (3 540 km/h). - Nie zdarzyło się jeszcze, żeby np. asteroidy zaczęły orbitować wokół Ziemi na stałe, bo obecność Księżyca i Słońca powoduje, że po kilku obiegach, odlatują w przestrzeń kosmiczną - zauważył Damian Jabłeka.
Dodał, że zbadane i udokumentowane ciała niebieskie, które na dłużej znalazły się na orbicie ziemskiej, są do tej pory dwa. To asteroida 2006 RH120, która od lipca 2006 roku przez niemal rok była naszym drugim księżycem i 2020 CD3, która - jak podają badacze - aż trzy lata orbitowała wokół Ziemi. Publikowano też przykłady krótkich przechwyceń obiektów jak: 1991 VG oraz 2022 NX1, która jako miniksiężyc powróci prawdopodobnie jeszcze w 2051 roku.
Po opuszczeniu orbity ziemskiej, obiekt 2024 PT5 najbliżej Ziemi znajdzie się 9 stycznia 2025 roku, a następnie opuści okolice planety, aby znaleźć się ponownie w pasie asteroid. W okolice Ziemi powróci dopiero w 2055 roku.

#ciekawostki #astronomia

Droga mleczna rozciąga się na 100 tysięcy lat świetlnych. Ogromna odległość na którą składa się ponad 300 miliardów gwiazd.

Tymczasem jeden jet z jednej czarnej dziury osiąga odległość 23 milionów lat świetlnych od swoich krawędzi.
Jeden jet z jednej czarnej dziury jest wielokrotnie większy niż cała nasza galaktyka.
Do poczytania
https://www.caltech.edu/about/news/gargantuan-black-hole-jets-are-biggest-seen-yet

Do obejrzenia
https://youtu.be/1QsG9v\_QHF8?si=qs9mPzLUhtaNwETz

#kosmos #astronomia #nauka