Artystyczna wizja Haumei i jej księżyców
Haumea – planeta karłowata z Pasa Kuipera, należąca do grupy plutoidów, odkryta 7 marca 2003 roku.

Rozmiary i właściwości fizyczne

Ciało to nie ma kształtu sferycznego, choć jego rozmiary i masa (ponad 30% masy Plutona) pozwalały, by w przeszłości uformowało się w obiekt prawie kulisty. Jednak bardzo szybki ruch obrotowy wokół najkrótszej osi (niespełna 4 godziny – jeden z najkrótszych spośród wszystkich ciał Układu Słonecznego o średnicach przekraczających 100 km) spowodował rozciągnięcie planetoidy. Według pomiarów przeprowadzonych za pomocą teleskopu Kecka miał to być obiekt o kształcie grubego cygara o rozmiarach ~1960×1518×996 (średnio 1500) km. Nowsze oszacowania mówią jednak o średnicy około 1595 km[2].

Przypuszcza się, że w okresie kształtowania się planet ta planetoida transneptunowa mogła wziąć udział w jakiejś ogromnej kosmicznej kolizji z innym ciałem niebieskim. Wtedy właśnie doszło do przyśpieszenia ruchu obrotowego i utworzenia satelitów tego obiektu oraz innych jeszcze ciał, które nie są już powiązane grawitacyjnie z Haumeą. Wskazuje na to odkrycie pięciu planetoid o orbitach zbliżonych do orbity Haumei, których symulacje orbit prowadzą do wspólnego dla tych obiektów punktu. Byłaby to pierwsza znaleziona w Pasie Kuipera rodzina planetoid powstała w trakcie jednej kosmicznej katastrofy.

Około 75% powierzchni Haumei jest pokryte lodem[10][11].

https://pl.wikipedia.org/wiki/(136108)_Haumea

Zaćmienie gwiazdy zaobserwowane 21 stycznia 2017 roku i opisane w artykule w Nature z października 2017 roku wskazało na obecność pierścienia wokół 136108 Haumea. Jest to pierwszy odkryty system pierścieniowy dla obiektu transneptunowego (TNO). Pierścień ma promień około 2 287 km, szerokość ~70 km i nieprzezroczystość na poziomie 0,5. Znajduje się w granicach limitu Roche’a Haumei, który wynosiłby około 4 400 km, gdyby była ona sferyczna (jej niesferyczny kształt przesuwa ten limit jeszcze dalej).

https://simple.wikipedia.org/wiki/Haumea_%28dwarf_planet%29

#astronomia
360e4104-dc7a-4a4c-8fa8-cbcb1009d728
171e8e4a-f997-4521-a3ad-b720d79c0f0c
afd42ef8-c647-4587-9116-33d505ec51ad
1

Komentarze (1)

Granica Roche’a (czasem promień Roche’a) – promień sfery wokół cięższego ciała w układzie dwóch ciał o znacznej różnicy mas, po przekroczeniu którego ciało o mniejszej masie może się rozpaść pod wpływem sił pływowych[1], gdyż sama siła grawitacji nie jest w stanie utrzymać mniejszego ciała w całości[2]. Granica Roche’a wynosi od 2 do 3 promieni ciała o dużej masie. Promień nie jest jednoznacznie określony dla danego ciała centralnego, zależy też od właściwości satelity[3].

Pojęcie nazwano na cześć francuskiego astronoma Édouarda Roche’a, który pierwszy obliczył tę teoretyczną granicę w 1848[4].


https://pl.wikipedia.org/wiki/Granica_Roche%E2%80%99a

d556233a-5064-496f-a44a-2b0332ae9e1e
cbd6d51b-88b8-4af3-adbc-098e62179f7d
cda521d2-56d5-4683-a9a3-0d99aa4b308f

Zaloguj się aby komentować