Cerber108

Skowyrny wynik Milordzie. I motywacja dla mnie.

@Cerber108 (╯ ͠° ͟ʖ ͡°)╯┻━┻

Ziemiomorze pamiętam że bardzo mi się podobało, ale czytałem tak jakoś w wieku 15 lat. Klimat był na pewno fajny

Tylko przetłumaczyć twoją recenzję i wysłać autorowi na święta. :D

Dzięki za ostrzeżenie

@Cerber108 a grane w remake było?

Umiejętności regeneracyjne (anty)bohatera są absurdalnie silne - szczerze powiedziawszy nie chciało mi się już nawet weryfikować czy w takiej i takiej sytuacji zupełnego wycieńczenia powinien sobie poradzić z takimi a takimi obrażeniami

Słuchałem tyko fragmentu audiobooka ale już na początku książki dowiadujemy się że bohater jest "brudnokrwisty" czyli potomkiem człowieka i wampira, co może tłumaczyć zdolności regeneracyjne.

@Cerber108 - Remake był bardzo dobry więc czekam motzno!

Do oryginalnej siódemki na PSXa mam mega sentyment bo dzięki niej, by zrozumieć dialogi i fabułę, zacząłem sam uczyć się angielskiego na poważnie (słownik na kolanach to była podstawa!), gdy w szkole miałem tylko niemiecki. Takim oto sposobem po latach nie potrzebuję by gry były po Polsku

To remake jest na PS4, a rebrith już nie będzie na PS4?

@Cerber108 Mam znajomego który od czasów oryginalniej VIII maksował wszystkie finale (oprócz jakichś online) więc też koleś skreśla kratki w kalendarzu. Pewnie kiedyś ogram te remaki bo grałem w oryginał, ale jakoś wysoko na liście u mnie nie są

To są jakieś pastisze innych autorów?

Ja zacząłem Gaimana od "Amerykańskich bogów". W sumie nie wiem co powiedzieć, pomysł fajny ale miejscami czyta się to tak jak opisujesz inne opowiadania z Twojej recenzji:

opowiadania i opowiastki były albo dziwne, albo nudnawe i nijakie, albo pretensjonalne, albo niezrozumiałe, albo najzwyczajniej w świecie nie dla mnie (oraz wszelkie kombinacje powyższych)

Nie wiem ile w tym wszystkim winy tłumacza a ile autora ale często mam wrażenie, czytając współczesnych, uznanych autorów, że jakoś tak pierdolą bez swady i zaangażowania.

Dla mnie "nigdziebądź" to małe mistrzostwo

@Cerber108 pamiętam pierwsze bodajże wydanie "Wiatru" jak wyszło - Albatros tak nie wiedział jak ją traktować, że wydał ją w miękkiej oprawie i większym formacie niż ówczesne wydania Mrocznej Wieży XD ale tak jak piszesz, nikomu w sumie niepotrzebna część - no chyba że się jest wielkim fanem całego cyklu; ja nie byłem więc raz przeczytałem i mi starczy XD

@Cerber108 czytałem twoje recenzje Mrocznej Wieży po tym jak ci odradzałem czytanie i jakaś taka złośliwa satysfakcja mnie dopadła, że zacząłeś patrzeć na nią, może nie moimi oczyma ale trochę bardziej z mojej perspektywy xd

Generalnie zaś od samego Kinga głównie polecam jego starsze książki i to raczej krótsze formy a nie dłuższe. Bo niestety w dłuższych tekstach wszędzie ma te same problemy z laniem wody i niespójnościami.

No i Mroczna Wieża to King w pigułce, ja czytałem serie jak sporo miałem z nim doczynienia i część pomysłów brzmiała jakbym gdzieś już to czytał, pewnie stąd miałem bardziej odmienne wrażenie. Sam tak miałem, że do 3 części było spoko, od 4 szala zaczęła się przechylać.

Teraz pewnie masz Kinga przedawkowanego ale jego starsze zbiory opowiadań spokojnie polecam.

@Cerber108 tak w skrócie, o czym jest seria mrocznej wieży w jakim settingu osadzona? Zauważyłem, że wysokie oceny jej dajesz.

Najbardziej pojebana seria jaka czytalem. Ogladales film? Nie oddaje za wiele z ksiazek.

4ty tom też jest fajny

jak wy znajdujecie czas na czytanie tylu książek?

@Cerber108 Długich dni i przyjemnych nocy z ka-tet

Mi również najbardziej podobała się 4 część "Czarnoksiężnik i kryształ". Polecam przeczytać wszystkie części

Przeczytałem dwie pierwsze części, ale, nawet jako fan Kinga, od trzeciej poczułem niesamowite znużenie, i jak rzadko, przerwałem. Próbowałem wrócić kilka razy, ale jak poznałem zakończenie, zrozumiałem, że ta udręka nie ma sensu.

Powody:

- jęczenie, narzekanie narratora. Nie wprost. Realizowane przez ciągłe wizje upadku, katastrofy, lopatologiczne wrzucanie poczucia beznadziei. Każda akcja bohaterów, każda sytuacja przedstawiana z punktu widzenia postaci, która wie, że się nie uda, albo uda za jakąś wielką cenę.

- Rolandowy światopogląd to kalka z Josepha Conrada, ale zarazem tak tępo zrealizowana... Rozumiem, że można być fatalista, nużac się w poczuciu winy, ale jak jednocześnie można być tak niezdolnym do wyciągania wniosków? Roland czuje się winny dosłownie wszystkiego, z lubością wspomina swoje fejle, a potem popełnia kolejne.

- podróż bohaterów to podróż przez pokój dziecka i potem nastolatka zasłany zepsutymi zabawkami. Mamy tu chorych psychicznie koleżków, zepsuta ciufcie, siostrę uzależniona od narkotyków, wiecznie nieobecnych ale ciągle wymagających rodziców, wszystkie szkolne problemy czasu dojrzewania...

Pomysł genialny, tylko oglądamy to oczami dziadka, który ciągle podkreśla, że wszystko się źle kończyło.

Mógłbym tak długo... ale ten naiwny amerykański symbolizm (np. jeden bandycki kult wygrywa z całym królestwem, zly gosc z pokręcona agenda do tego stopnia, że King napisał takie zakończenie, a nie inne) i wszechobecne ka-to i ka-tamto... po prostu zbyt duża dawka tego.

Ale jeśli Ci się spodoba, to polecam Hemingwayaa i Conrada. Moim zdaniem fajniejsi.

@Cerber108 fenomenalna seria! Bardzo polecam przeczytać wszystko "na jeden raz". Jest bardzo dużo odniesień pomiędzy książkami, które można nie zauważyć jeżeli nie będziesz na świeżo z historią.

@Cerber108 no autor uważa to za gówno xD

I find it deeply ironic -- but absolutely predictable -- that my best books are out of print while the crappiest thing I ever wrote -- The Centauri Device -- tootles along under the rubric "masterwork".

http://www.sfsite.com/12b/mjh142.htm