Recenzja: Historia wychowania w starożytności

Książka "Historia wychowania w starożytności" autorstwa Henri-Irne Marrou to kompendium wiedzy o wychowaniu i edukacji na przestrzeni wieków (X p.n.e. - V wiek n.e.) w epoce starożytności (greckiej i rzymskiej), które jest rezultatem długich badań autora. Książka wydana została przez wydawnictwo Aletheia.

Henri-Irne Marrou to francuski historyk i badacz z XX wieku, którego zainteresowania skupiały się przede wszystkim na późnym antyku, okresie średniowiecza i historii edukacji. Recenzowana pozycja jest rezultatem jego analizy źródeł i opracowań w kwestii wychowania.

Książka jest masywną pozycją, liczącą niemal 600 stron właściwej treści i ponad 100 stron przypisów uzupełniających. Oceniając pracę nie sposób nie dostrzec ilości imponującego materiału, jaki zgromadził autor oraz mnogich przypisów u dołu strony, które odnoszą się do konkretnych źródeł. Jak historyk w przedmowie zaznacza, powstało wiele poważnych publikacji i opracowań tyczących się omawianego zagadnienia. Zamierzeniem autora była jednak sytneza prac i przedstawienie wniosków, uwzględniając najnowsze badania.

Książka składa się de facto z trzech głównych części: okresu od Homera do Izokratesa; okresu helleńskiego; i okresu rzymskiego. Jesteśmy przeprowadzani przez kolejne zagadnienia, m.in.: "rycerstwo homeryckie", wychowanie spartańskie, pederastię, filozofie, kulturę paidei, kolejne etapy wychowania greckiego i rzymskiego czy stopień zaangażowania państwa w kwestie edukacji. Finalnie autor porusza także temat chrześcijaństwa i pojawienia się szkół teologicznych.

Podsumowując, mnogość tematów i względnie łatwy język pozwalają zaproponować książkę praktycznie każdemu, kto chciałby lepiej zrozumieć proces ewolucji edukacji w świecie grecko-rzymskim. Jest to bardzo zgrabne kompendium dotyczące tematyki wychowania w starożytności. Nie mam niestety kompetencji do porównania pozycji względem innych publikacji tego typu, jednak z mojej perspektywy (zwłaszcza w kwestii rzymskiej) jest to bardzo wartościowa publikacja.

https://imperiumromanum.pl/recenzje/recenzja-historia-wychowania-w-starozytnosci/

#imperiumromanum #ciekawostki #ksiazki #recenzja #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #venividivici #qualitycontent #archeologia

#perfumy #recenzja

Skoro mamy lato to czas na przedstawienie typowego zimowego zapachu

Salvatore Ferragamo Spicy Leather

W skrócie świetny skórzany zapach.
Nie kojarzę w jakiej innej kompozycji jest w taki sposób ukazana skóra.
Dochodzą cytrusy, szałwia, szafran co ze sobą bardzo dobrze współgra.

Parametry też bardzo dobre.

Na plus na pewno ładny i dobrze wykonany flakon.

Jeżeli ktoś planuje j już zakupy na zimę to polecam.

Recenzja: Gramatyka monet rzymskich okresu republiki i cesarstwa

Książka „Gramatyka monet rzymskich okresu republiki i cesarstwa” autorstwa Bartosza Awianowicza to prawdziwe kompendium wiedzy o monetach rzymskich okresu republiki i cesarstwa oraz ich legendach. Pozycja została wydana przez Wydawnictwo Naukowe UMK.

Dr Bartosz Awianowicz jest filologiem klasycznym, który specjalizuje się w łacinie i numizmatyce antycznej, zwłaszcza rzymskiej. Na swoim koncie ma już kilka publikacji; tym razem postanowił skupić się na analizie i rozwiązaniu skrótów łacińskich, jakie znajdziemy na licznych zachowanych monetach rzymskich z czasów republiki i cesarstwa.

Książka, na ponad 400 stronach, w sposób niezwykle merytoryczny przedstawia gramatykę języka łacińskiego, strukturę imienia rzymskiego i tytulatury i analizuje legendy z różnego okresu państwa rzymskiego. Najbardziej godną podziwu pracą była umiejętna systematyka i podział egzemplarzy numizmatycznych na kartach pozycji. Czytelnik kupując książkę otrzymuje nie tylko fachowy opis przykładowych monet i i umieszczonych skrótów, ale przede wszystkim możliwość samodzielnemu przyjrzenia się znaleziskom. W książce znajdziemy bardzo dużo zdjęć monet rzymskich, z szerokiego zakresu czasowego.

Nie wydaje mi się, by na polskim rynku wydawniczym była lepsza pozycja poświęcona tematyce skrótów i legend na monetach rzymskich. Książka jest genialnym prezentem dla każdego, kto interesuje się numizmatyką i lubi czytać antyczne eksponaty. Jak się okazuje, monety rzymskie kryją olbrzymią ilość informacji, a w czasach antycznych stanowiły swojego rodzaju propagandę i drogę komunikacji władzy ze społeczeństwem.

Reasumując, uważam że dr Bartosz Awianowicz stworzył niezwykle imponujące dzieło, które warto mieć na swojej półce; zwłaszcza w sytuacji kiedy będziemy chcieli lepiej zrozumieć daną monetę rzymską. Na domiar wszystkiego książka została wydana w bardzo elegancki sposób. Gorąco polecam!

https://imperiumromanum.pl/recenzje/recenzja-gramatyka-monet-rzymskich-okresu-republiki-i-cesarstwa/

#imperiumromanum #ciekawostki #ksiazki #recenzja #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #venividivici #qualitycontent #archeologia

Recenzja: Orły Imperium. Zdrajcy Rzymu

Książka "Orły Imperium. Zdrajcy Rzymu" autorstwa Simona Scorrowa to 18 tom słynnej serii, opowiadającej o losach przyjaciół: centuriona Makrona i trybuna Katona. Tym razem zostają oni zamieszani w akcję dyplomatyczną, której celem jest udanie się na dwór króla Wologazesa i nawiązanie porozumienia z Partami. Książka wydana została przez wydawnictwo Publicat.

Myślę, że nie trzeba zbytnio przedstawiać głównych bohaterów powieści, gdyż ich losy dla wielu pasjonatów cyklu są bardzo dobrze znane. W powieści przyjdzie nam poznać dodatkowo m.in. wybitnego wodza Korbulona, który dowodzi armią rzymską na wschodzie i przygotowuje wojska na ewentualną wyprawę na Partów; oraz Apoloniusza, tajnego agenta Korbulona, który bierze udział w misji Katona do króla Partów. Nie zabraknie także takich postaci, jak: wierny pies Kasjusz; syn Katona - Lucjusz; czy ukochana Makrona - Petronnela oraz osób związanych z dworem Partów.

Akcja powieści toczy się w roku 56 n.e., kiedy w Rzymie władzę dzierży cesarz Neron, a Korbulon niepewny sytuacji politycznej stara się zadbać o jak najkorzystniejszą sytuację na granicach wschodnich Imperium. W tym celu decyduje się wysłać zaufanego i sprawdzonego oficera - Katona - do samego króla Wologazesa, aby zapewnić chwilowy pokój na limes. Jak się jednak okazuje, "łatwe" zadanie jest przeplecione licznymi intrygami oraz walką i śmiercią wielu ludzi. Makron w między czasie pozostaje w obozie oddziałów pretoriańskich i pracuje nad poprawą dyscypliny wśród żołnierzy. Na domiar wszystkiego, panujący głód doprowadza do rebelii wojsk.

Dla wygody Czytelnika, na początku książki umieszczono spis postaci, które pojawiają się w 18 tomie powieści. Dodatkowo zamieszczono mapę pogranicza rzymsko-partyjskiego, co ułatwia śledzenie drogi Katona do stolicy Partów. Na końcu książki otrzymujemy wywiad z autorem powieści, w której ustosunkowuje się on do wybranych pytań. Wydaje się to być formą posłowia, w której autor przedstawia swoje przemyślenia i informacje o omawianych miejscach i bohaterach.

Podsumowując, tom 18 jak najbardziej nie zawiódł i autor w bardzo ciekawy przedstawia dalsze losy naszych bohaterów. Nie brakuje scen walki, pościgów, czy zwrotów akcji. Dodatkowo, jak zawsze, możemy liczyć na solidną dawkę wiedzy historycznej o Rzymie oraz Partii.

https://imperiumromanum.pl/recenzje/recenzja-orly-imperium-zdrajcy-rzymu/

Gdzie kupić? https://www.poczytaj.pl/ksiazka/orly-imperium-18-zdrajcy-rzymu-scarrow-simon,563457?pp=5

#imperiumromanum #ciekawostki #ksiazki #recenzja #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #venividivici #qualitycontent #archeologia

Recenzja: Boski Neron

Książka "Boski Neron" autorstwa Zenona Gołaszewskiego to powieść historyczna mająca na celu przedstawienie sylwetki Nerona w zupełnie innym, lepszym, świetle. Autor stara się ukazać cesarza, jako reformatora i postać tragiczną. Pozycja została wydana przez wydawnictwo WIMANA.

Zenon Gołaszewski jest pisarzem i historykiem, który ma swoim koncie liczne publikacje popularnonaukowe i historyczne; z czego dwie poświęcone są czasom rzymskim. "Boski Neron", jak tytuł wskazuje, skupia się na postaci Nerona - niezwykle kontrowersyjnym władcy rzymskim, który do historii przeszedł m.in., jako pierwszy z cesarzy, który rozpoczął prześladowania chrześcijan lub na polecenie którego miał wybuchnąć pożar w Rzymie, aby później ten mógł zbudować sobie potężny pałac. Do naszych czasów zachowały się źródła antyczne, które jednak nierzadko sobie przeczą i wskazują na fałszowanie historii. Z tego też względu, autorzy mają szansę na naszkicowanie zupełnie odmiennego rysu psychologicznego i biografii bohatera.

Autor bardzo umiejętnie rysuje nam postać młodego Nerona, który za sprawą zdecydowanej i gotowej na wszystko matki Agryppiny, staje się adoptowanym synem cesarza Klaudiusza i jego następcą. Jak się okazuje, młodzieniec spełnia pokładane w nim nadzieje i rządzi roztropnie, będąc wspieranym przez gremium doradców: nauczyciela - Senekę Młodszego i prefekta pretorianów – Sekstusa Afraniusza Burrusa. Agrypina z czasem staje się zbyt agresywna i nie podatna na kontrole, w związku z czym - bez wiedzy - Nerona ginie w "wypadku".

Autor przedstawia nam Nerona, jako osobę wrażliwą, myślącą o innych i o artystycznej duszy. Jego otoczenie i senatorzy knują spiski, w wyniku których pewnego razu poroni jego żona Poppea Sabina. Z kolei słynny wybuch wielkiego pożaru w roku 64 n.e. w Rzymie zastaje Nerona poza miastem. Młody władca rusza jednak natychmiast do stolicy i organizuje akcję pożarniczą. Po zdławieniu pożaru, bazując na informacjach od swojego otoczenia, oskarża chrześcijan o podpalenie i skazuje wybrane osoby na publiczne egzekucje, unikając jednak masowych prześladowań. Po pożarze Neron, nierzadko z własnych pieniędzy, pokrywa koszta odbudowy zniszczonego miasta i wspiera mieszkańców.

Czytając powieść Pana Zenona Gołaszewskiego miałem cały czas przeczucie, że autor panuje nad fabułą, którą uzupełniał o antyczne zwroty (nie zabrakło także przypisów) i przekazy oraz umiejetnie posługuje się znaną nam wiedzą historyczną. Na minus - niestety brak wykorzystanych źródeł na końcu publikacji lub szerszej bazy książek opisujących postać Nerona; oraz brak ilustracji, które urozmaiciłyby treść.

Podsumowując, książka jest napisana w bardzo przyjemny sposób, a postać Nerona naszkicowana w taki sposób, że darzymy ją dużym szacunkiem i sympatią. Niepewne czasy, w jakich przyszło żyć Neronowi i otaczający go rządni władzy ludzie, powodują, że Neron staje się finalnie zbędnym pionkiem na planszy do gier i zmuszony jest popełnić samobójstwo. Gorąco polecam książkę!

https://imperiumromanum.pl/recenzje/recenzja-boski-neron/

#imperiumromanum #ciekawostki #ksiazka #recenzja #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #venividivici #qualitycontent #archeologia

Recenzja: Bestie zza muru
Książka „Bestie zza muru” autorstwa Roberta Lee to pierwszy tom nowej serii „Braterstwo areny”. Fabuła opowiada o losach dwóch byłych gladiatorów, którzy zostają wysłani daleko na północ Brytanii, aby w tajemniczej misji odszukać pewną kobietę i dziecko. Akcja toczy się w czasach rządów Septymiusza Sewera. Książka wydana została przez wydawnictwo REBIS.
Robert Lee, jak się okazuje, ma na swoim koncie różne powieści historyczne, które dotychczas skupiały się na przedstawieniu świata wikingów lub XIV-wiecznej Szkocji. Tym razem jednak zdecydował się na akcję w czasach antycznego Rzymu; jak się okazuje bardzo słusznie.
Głównymi bohaterami powieści są gladiatorzy oraz przyjaciele Drust, który jest Trakiem; i Kag, pochodzący z Kaledonii. Akcja toczy się pod koniec panowania starego cesarza Septymiusza Sewera, który w roku 208 n.e. udaje się do Brytanii z ambitnym planem podboju Kaledonii (dzisiejsza Szkocja), aby umocnić pozycję dynastii. Nasi bohaterowie otrzymują od swojego patrona Septymiusza Structusa tajemnicze zadanie odnalezienia porwanej kobiety i jej dziecka; a ich głównym przeciwnikiem ma być niejaki „Pies”. W wyprawie towarzyszą im kompani, także byli gladiatorzy m.in. Sib, Kwintus, Maniusz czy Ugo.
Do plusów zaliczyć należy bardzo ciekawe przedstawienie dialogów i akcji; a przede wszystkim bardzo przyjemny sposób przekazywania wiedzy i ciekawostek o gladiatorach czy wyścigach rydwanów. Po pierwszych zdaniach dostrzec można wprawę pisarza w tworzeniu intrygującej fabuły oraz przygotowanie merytoryczne. Robert Lee za wszelką cenę stara się ukazać brutalny (nie brakuje tutaj krwawych i realistycznych opisów) i tajemniczy świat cesarstwa rzymskiego: od Rzymu, po Trypolitanię czy Brytanię.
Autor na końcu publikacji umieścił słowniczek z użytymi łacińskimi sformułowaniami, które w fabule starał się zgrabnie zamieszczać i tłumaczyć; oraz zwięźle przedstawione tło historyczne.
Do minusów – z pewnością brak mapy poglądowej miejsca akcji, zaznaczenia ziem Kaledończyków; zarysowania, gdzie przebiegały mury Antoninusa i Hadriana czy gdzie znajdowało się główne miasto rzymskie na czas inwazji Sewera – Eboracum (obecny York).
Podsumowując, książka jest jak najbardziej godna polecenia. Na rynku jest wiele powieści historycznych i autorów zajmujących się światem Rzymian; jak się okazuje jednak wciąż jest miejsce na kolejne powieści historyczne w tematyce rzymskiej. Z pewnością Robert Lee będzie wymieniany obok takich nazwisk jak Ben Kane, Geraint Jones, Robert Fabbri czy Harry Sidebottom.
Gdzie kupić? https://www.poczytaj.pl/ksiazka/bestie-zza-muru-low-robert,561376?pp=5
#imperiumromanum #ciekawostki #ksiazki #recenzja #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #venividivici #qualitycontent #archeologia #rebis

#recenzja #perfumy
Wczoraj trafił do mnie świeżak na lato, czyli
JOOP FRESH WOW
Typowy letniaczek, o przyzwoitych parametrach.
Projekcja nie powala, trwałość też bez szału, nie jest to poziom Joop Homme EDT
Ale za cenę 55 zł /40ml jest dobrze.
Polecam

Recenzja: Ciemniejący wiek. O niszczeniu świata klasycznego przez chrześcijan
Książka „Ciemniejący wiek. O niszczeniu świata klasycznego przez chrześcijan” autorstwa Catherine Nixey to pozycja podejmująca się ukazania chrześcijaństwa w świecie antycznym w nieco inny i bardziej kontrowersyjny sposób. Autorka odważnie prezentuje swoje spojrzenie na rolę chrześcijaństwa w upadku Rzymu i kultury antycznej. Książka została wydana przez wydawnictwo Filtry, które wydaje pozycje zachęcające do społecznej dyskusji na wiele kontrowersyjnych tematów.
Catherine Nixey to angielska dziennikarka i historyczka, która za recenzowaną książkę wyróżniona została prestiżową nagrodą Jerwood, przyznaną przez Królewskie Towarzystwo Literatury (z siedzibą w Londynie). Publikacja uznana została także przez „The New York Times”, „The Spectator”, „The Observer” oraz BBC History za jeden z najważniejszych tytułów w 2018 roku.
Jak sama autorka zaznacza, pochodzi z religijnego domu, gdzie jej matka jest byłą zakonnicą, a ojciec byłym mnichem. Jak się jednak okazuje, autorka nie miała żadnych nieprzyjemnych doświadczeń w świecie kościoła, a jej publikacja nie ma charakteru ofensywy na instytucję jako taką. Jest to swego rodzaju manifest, mający na celu odkrycie społeczeństwu nieprzyjemnych kart historii kościoła i wiary chrześcijańskiej w czasach antycznych. Publikacja ma skłonić do dyskusji i poruszyć kontrowersyjny temat roli kościoła w historii.
Autorka w swojej treści bazuje na źródłach, gdzie dużą część stanowią zapiski pisarzy chrześcijańskich, którzy w zaledwie dwa wieki po śmierci Jezusa na krzyżu tworzyli propagandę, nawoływali do nieprzychylnej postawy wobec kultury klasycznej oraz radowali się destrukcyjnymi działaniami wyznawców. Stopniowa ekspansja wiary chrześcijańskiej, jej zalegalizowanie oraz triumf pod koniec IV wieku n.e., jako jedynej religii państwowej, oznaczały zmianę podejścia do wartości które głosili pierwsi wyznawcy Chrystusa. Zaczęły się prześladowania, niszczenie posągów antycznych, oznaczanie rzeźb znakiem krzyża, konfiskata mienia, palenie bibliotek i dzieł antycznych, zakazywanie dawnych rytuałów.
Tym jednak co najbardziej poraża, jest fakt że autorka w swoich opisach bazuje przede wszystkim na źródłach. W książce znajdziemy wiele przypisów, odwołań do literatury i tekstów źródłowych. Poznajemy historię o brutalnym mordzie wybitnej kobiety-naukowiec Hypatii z Aleksandrii w 415 roku, zburzeniu świątyń w pięknej Palmyrze w 387 roku, zniszczeniu świątyni Serapisa w Aleksandrii w 392 czy ucieczce ostatnich filozofów neoplatonizmu w 529 roku z Aten; są to brutalne opowieści i dowody na to, jak niekiedy wiara potrafi przysłonić wzrok i skłonić do najgorszych rzeczy.
Jak zaznacza wielokrotnie autorka, oczywistym jest że kościół, mnisi czy inni chrześcijanie wielokrotnie czynili godne rzeczy i pozwalali m.in. zachować część twórczości antycznej lub krzewili równość wśród ludzi. Niestety jednak, do historii powszechnej przeszły jedynie dobre uczynki kościoła; jego prawdziwe oblicze nie jest nam jednak w pełni znane.
Przechodząc do treści – liczy ona niemal 400 stron, która podzielona została na 16 rozdziałów, w których poruszane są kolejne zagadnienia, które zarysowują kontrowersyjną postawę kościoła i wiary chrześcijańskiej. Na końcu znajdziemy recenzję pozycji autorstwa profesora Stanisława Obirka, bibliografię, indeks i spis przypisów.
Pozycja wydana została w sposób przykuwający oko – czarna okładka z fragmentem płomienia. Dodatkowo treść urozmaicona została o ilustracje. Na minus: przypisy na końcu książki oraz bardzo słabe mocowanie kartek; po wielokrotnym przekartkowaniu, kartki zaczęły się odczepiać.
Podsumowując, książka jest moim zdaniem jak najbardziej do polecenia. Autorka używa w swojej pracy bardzo przyjemnego języka, a opisy są zwięzłe i ciekawe. Wszystkie historie i opowieści bazują na źródłach, co jedynie dodaje fachowości twórczości.
Naturalnie, zdaję sobie sprawę, że wiele osób może odebrać tę publikację jako atak na własne ideały; myślę jednak że warto czasami spojrzeć na wszystko z drugiej strony i nie widzieć wszystkiego tylko w barwach białych lub czarnych.
https://imperiumromanum.pl/recenzje/recenzja-ciemniejacy-wiek-o-niszczeniu-swiata-klasycznego-przez-chrzescijan/
#imperiumromanum #ciekawostki #ksiazki #recenzja #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #venividivici #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/

#recenzja #perfumy
Na tapet dzis wziąłem
L'Uomo Gianfranco Ferre
Według Fragnatica podobny do Abercrombie First Instict Extreme
Ja czuję nutkę Armani Stronger with You, ale Abercrombie też. Według mnie świetny zapach na wiosnę i lato, zwłaszcza na ciepły wieczór.
Trwałość przeciętna, ale rekompensuje to cena czyli około 90 PLN za 50 ml.
Zawsze to coś innego niż kolejny klon arabski.
Do tego bardzo ładny flakon z pięknym korkiem.
Polecam

Recenzja: Komedia według Terencjusza
Książka „Komedia według Terencjusza” autorstwa Ewy Skwary to pozycja, która w sposób niezwykle obszerny analizuje i prezentuje całe spektrum interpretacji dzieł Terencjusza – rzymskiego komediopisarza. Książka wydana została przez Wydawnictwo Naukowe UMK.
Pani Ewa Skwara jest profesorem i filologiem klasycznym, mającym na swoim koncie wiele tłumaczeń dzieł antycznych i pozycji poświęconych komediom rzymskim. Tym razem autorka w swojej książce skupiła się na analizie i opracowaniu zachowanych dzieł wybitnego rzymskiego komediopisarza Terencjusza.
Pozycja liczy łącznie 500 stron treści właściwej, która podzielona została na osiem rozdziałów, w których autorka kolejno analizuje dzieła Terencjusza: „Dziewczyna z Andros”, „Za karę”, „Eunuch”, „Pasożyt Formion”, „Teściowa”, „Bracia”. W pierwszym rozdziale autorka zarysowuje nam sylwetkę komediopisarza, który żył między III i II wojną punicką oraz mimo młodego wieku osiągnął olbrzymią popularność w antycznym Rzymie. W dużej mierze zawdzięczał to swoim wpływowym przyjaciołom, m.in. Scypionowi Afrykańskiemu Młodszemu. Zgodnie z przekazem Swetoniusza, Terencjusz należał do „złotej młodzieży rzymskiej”, która charakteryzowała się uwielbieniem Hellady i próbą przeniesienia ideałów greckich na grunt rzymski. Terencjusz, z racji na swoją popularność, stał się ofiarą szerokiej krytyki – zarzucano mu m.in. że otrzymywał pomoc przy pisaniu swoich dzieł. Jednym z najbardziej zagorzałych wrogów Terencjusza był, zapewne znacznie starszy od niego, inny komediopisarz Luscjusz z Lanuwium, który nie ograniczał się jedynie do krytyki i pomawiania młodego pisarza na odległość, ale i nie stronił od wyrażania swoich negatywnych opinii w czasie próbnego wystawiania sztuk Terencjusza. Fachowa analiza Pani Ewy Skwary ukazuje nam, że zazdrość i rywalizacja w świecie kultury obecna była także w świecie antycznym.
Kolejne rozdziały to już skupienie się na dziełach Terencjusza. Rozdział II to streszczenie i opis fabuły opisywanych komedii; rozdział III – analiza bohaterów; rozdział IV – opis motywów, jakie pojawiają się w komediach; rozdział V – to już dogłębna analiza sfery językowej i metrycznej.
Jak sama autorka zaznacza komedie Terencjusza obfitują w ciekawe sentencje i zwroty, które można traktować jako „złote myśli” antycznych. Twórczość Terencjusza charakteryzowała się łączeniem motywów i aspektów wybitnych greckich dzieł (np. Menandra, Apollodora) i tworzeniem komedii dopasowanej do rzymskiego odbiorcy. Dzieła Terencjusza przez wieki były szanowane i doceniane przez kolejne epoki historyczne.
Podsumowując, lektura książki wskazana jest każdemu, kto chciałby bardzo dokładnie zapoznać się z twórczością słynnego rzymskiego komediopisarza Terencjusza. Czytanie i zgłębianie tematyki było, mimo wstępnych obaw, bardzo przyjemnym czasem i pozwoliło mi jeszcze bardziej zachwycić się światem antycznym. Na plus oczywiście, także bardzo dobre wydanie pozycji. Gorąco polecam!
https://imperiumromanum.pl/recenzje/recenzja-komedia-wedlug-terencjusza/
#imperiumromanum #ciekawostki #ksiazki #recenzja #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #venividivici #qualitycontent #archeologia

Seko śledź po kaszubsku - nie polecam!
Masa netto 800g cena 20zł na opakowaniu podana masa po odsączaniu 600g tylko że 60% z tego to cebula! Następnym razem jak to kupie to wyjmę wszystkie kawałki śledzi odsączę wrzucę na wagę kuchenną i dam zdjęcie. Na moje oko było ze 250g śledzia czyli wychodzi 80zł/kg śledzia XD XD XD
To i tak wychodzi lepiej niż słynny śledź w śmietanie Lisnera gdzie jest czasem jeden kawałek śledzia - powinno ich się za jaja powiesić za to co sprzedają. Zawsze mam bekę jak ktoś zachwala Polską żywność że niby lepsza niż w europie zachodniej. Gówno prawda na rynków wciąż masa badziewia januszerki i oszukanych składów.
#jedzenie #recenzja #recenzjakulinarna #zalesie #ryby

Recenzja: Myśli
Książka „Myśli” jest zbiorem myśli i sentencji słynnego rzymskiego filozofa-stoika, pisarza i polityka Seneki Młodszego. Wyboru i tłumaczenia tekstów źródłowych podjął się profesor Stanisław Stabryła, wybitny historyk i znawca literatury łacińskiej. Pozycję wydało wydawnictwo Aletheia.
Recenzowana pozycja nie jest nowością, a wznowieniem publikacji, która pojawiła się pod koniec 80. XX wieku. Nie ukrywam, że z wielką przyjemnością sięgnąłem po dzieło profesora Stabryły, nie tylko ze względu na świadomość, że jest to z pewnością dzieło fachowo przygotowane, ale i dlatego, że Seneka jest autorem wielu naprawdę interesujących myśli, którymi ludzie starożytni starali się w życiu kierować.
Książka podzielona została na przedmowę, w której autor przekładu przedstawia nam postać Seneki, jego twórczość, zaznacza także hipokryzję myśliciela – o czym notabene wiedzieli już starożytni. Co więcej, poznajemy założenia i dzieje filozofii stoickiej, dla której kluczem było osiągnięcie w życiu cnoty, nie poddawanie się emocjom i akceptowanie tego co przynosi nam życie.
Seneka, jak wielu Rzymian swoją karierę polityczną zawdzięczał w dużej mierze koneksjom rodzinnym. Jako, że swoją działalność publiczną prowadził w czasie rządów czterech cesarzy: Tyberiusza (14-37 n.e.), Kaliguli (37-41 n.e.), Klaudiusza (41-54 n.e.) i Nerona (54-68 n.e.) liczyć się musiał z bardzo zmiennym nastawieniem władzy do niego. I tak za rządów Tyberiusza jego kariera nabrała rozmachu, głównie za sprawą skutecznej kwestury, w czasie której wyróżnił się wybitnymi mowami i tekstami. Za Kaliguli, ze względu na zazdrość cesarza o jego popularność, o mały włos nie stracił życia. Za rządów Klaudiusza, za sprawą jego żony Messaliny, został wygnany na Korsykę, będąc oskarżanym o skandal seksualny. Szczyt swojej potęgi osiągnął za panowania Nerona, którego matka przywróciła go do Rzymu i nakazała opiekę nad młodym władcą. Mimo początkowego, pomyślnego okresu rządów, Neron zaczął przejawiać szaleństwo i pozbył się ludzi, którzy starali się go kontrolować, w tym swojej matki i Seneki. To właśnie za rządów Nerona, Seneka udowodnił, że piękne idee stoicyzmu, które tak chętnie głosił, nijak się miały do realiów jego życia. Przykładowo filozof pisał pochlebstwa dla Klaudiusza, którego po jego śmierci wyśmiał i zmieszał z błotem; dorobił się olbrzymiego bogactwa na podboju Brytanii, wykorzystując nieszczęście lokalnej ludności; otaczał się zbytkiem; tłumaczył na polecenie Nerona morderstwo Agrypiny.
Właściwa treść książki to 300 stron wybranych sentencji i fragmentów tekstów Seneki (rozprawy, listy, tragedie, inne utwory), które podzielono na wersję oryginalną, łacińską po lewej stronie, a po prawej tłumaczenie Pana profesora. Jak czytamy w przedmowie, autor tłumaczenia celowo pozostawił oryginał, aby czytelnik mógł „konfrontować tekst przekładu z oryginałem i korygować na własny użytek”. Jak sam też zaznacza, zebrane sentencje stanowią najcelniejsze i najbardziej atrakcyjne w jego opinii myśli filozofii moralnej tego pisarza.
Podsumowując, lektura tego dzieła była dla mnie olbrzymią przyjemnością. Niezależnie od tego, że Seneka nie zawsze przekładał na życie głoszone przez siebie myśli, warto się z nimi zaznajomić, gdyż niektóre treści są naprawdę interesujące i mogą pomóc wielu osobom usystematyzować sobie życie i skorygować system wartości.
https://imperiumromanum.pl/recenzje/recenzja-mysli/
#imperiumromanum #ksiazka #recenzja #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #venividivici #qualitycontent #archeologia