Recenzja: Ciemniejący wiek. O niszczeniu świata klasycznego przez chrześcijan
Książka „Ciemniejący wiek. O niszczeniu świata klasycznego przez chrześcijan” autorstwa Catherine Nixey to pozycja podejmująca się ukazania chrześcijaństwa w świecie antycznym w nieco inny i bardziej kontrowersyjny sposób. Autorka odważnie prezentuje swoje spojrzenie na rolę chrześcijaństwa w upadku Rzymu i kultury antycznej. Książka została wydana przez wydawnictwo Filtry, które wydaje pozycje zachęcające do społecznej dyskusji na wiele kontrowersyjnych tematów.
Catherine Nixey to angielska dziennikarka i historyczka, która za recenzowaną książkę wyróżniona została prestiżową nagrodą Jerwood, przyznaną przez Królewskie Towarzystwo Literatury (z siedzibą w Londynie). Publikacja uznana została także przez „The New York Times”, „The Spectator”, „The Observer” oraz BBC History za jeden z najważniejszych tytułów w 2018 roku.
Jak sama autorka zaznacza, pochodzi z religijnego domu, gdzie jej matka jest byłą zakonnicą, a ojciec byłym mnichem. Jak się jednak okazuje, autorka nie miała żadnych nieprzyjemnych doświadczeń w świecie kościoła, a jej publikacja nie ma charakteru ofensywy na instytucję jako taką. Jest to swego rodzaju manifest, mający na celu odkrycie społeczeństwu nieprzyjemnych kart historii kościoła i wiary chrześcijańskiej w czasach antycznych. Publikacja ma skłonić do dyskusji i poruszyć kontrowersyjny temat roli kościoła w historii.
Autorka w swojej treści bazuje na źródłach, gdzie dużą część stanowią zapiski pisarzy chrześcijańskich, którzy w zaledwie dwa wieki po śmierci Jezusa na krzyżu tworzyli propagandę, nawoływali do nieprzychylnej postawy wobec kultury klasycznej oraz radowali się destrukcyjnymi działaniami wyznawców. Stopniowa ekspansja wiary chrześcijańskiej, jej zalegalizowanie oraz triumf pod koniec IV wieku n.e., jako jedynej religii państwowej, oznaczały zmianę podejścia do wartości które głosili pierwsi wyznawcy Chrystusa. Zaczęły się prześladowania, niszczenie posągów antycznych, oznaczanie rzeźb znakiem krzyża, konfiskata mienia, palenie bibliotek i dzieł antycznych, zakazywanie dawnych rytuałów.
Tym jednak co najbardziej poraża, jest fakt że autorka w swoich opisach bazuje przede wszystkim na źródłach. W książce znajdziemy wiele przypisów, odwołań do literatury i tekstów źródłowych. Poznajemy historię o brutalnym mordzie wybitnej kobiety-naukowiec Hypatii z Aleksandrii w 415 roku, zburzeniu świątyń w pięknej Palmyrze w 387 roku, zniszczeniu świątyni Serapisa w Aleksandrii w 392 czy ucieczce ostatnich filozofów neoplatonizmu w 529 roku z Aten; są to brutalne opowieści i dowody na to, jak niekiedy wiara potrafi przysłonić wzrok i skłonić do najgorszych rzeczy.
Jak zaznacza wielokrotnie autorka, oczywistym jest że kościół, mnisi czy inni chrześcijanie wielokrotnie czynili godne rzeczy i pozwalali m.in. zachować część twórczości antycznej lub krzewili równość wśród ludzi. Niestety jednak, do historii powszechnej przeszły jedynie dobre uczynki kościoła; jego prawdziwe oblicze nie jest nam jednak w pełni znane.
Przechodząc do treści – liczy ona niemal 400 stron, która podzielona została na 16 rozdziałów, w których poruszane są kolejne zagadnienia, które zarysowują kontrowersyjną postawę kościoła i wiary chrześcijańskiej. Na końcu znajdziemy recenzję pozycji autorstwa profesora Stanisława Obirka, bibliografię, indeks i spis przypisów.
Pozycja wydana została w sposób przykuwający oko – czarna okładka z fragmentem płomienia. Dodatkowo treść urozmaicona została o ilustracje. Na minus: przypisy na końcu książki oraz bardzo słabe mocowanie kartek; po wielokrotnym przekartkowaniu, kartki zaczęły się odczepiać.
Podsumowując, książka jest moim zdaniem jak najbardziej do polecenia. Autorka używa w swojej pracy bardzo przyjemnego języka, a opisy są zwięzłe i ciekawe. Wszystkie historie i opowieści bazują na źródłach, co jedynie dodaje fachowości twórczości.
Naturalnie, zdaję sobie sprawę, że wiele osób może odebrać tę publikację jako atak na własne ideały; myślę jednak że warto czasami spojrzeć na wszystko z drugiej strony i nie widzieć wszystkiego tylko w barwach białych lub czarnych.
https://imperiumromanum.pl/recenzje/recenzja-ciemniejacy-wiek-o-niszczeniu-swiata-klasycznego-przez-chrzescijan/
#imperiumromanum #ciekawostki #ksiazki #recenzja #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #venividivici #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
Książka „Ciemniejący wiek. O niszczeniu świata klasycznego przez chrześcijan” autorstwa Catherine Nixey to pozycja podejmująca się ukazania chrześcijaństwa w świecie antycznym w nieco inny i bardziej kontrowersyjny sposób. Autorka odważnie prezentuje swoje spojrzenie na rolę chrześcijaństwa w upadku Rzymu i kultury antycznej. Książka została wydana przez wydawnictwo Filtry, które wydaje pozycje zachęcające do społecznej dyskusji na wiele kontrowersyjnych tematów.
Catherine Nixey to angielska dziennikarka i historyczka, która za recenzowaną książkę wyróżniona została prestiżową nagrodą Jerwood, przyznaną przez Królewskie Towarzystwo Literatury (z siedzibą w Londynie). Publikacja uznana została także przez „The New York Times”, „The Spectator”, „The Observer” oraz BBC History za jeden z najważniejszych tytułów w 2018 roku.
Jak sama autorka zaznacza, pochodzi z religijnego domu, gdzie jej matka jest byłą zakonnicą, a ojciec byłym mnichem. Jak się jednak okazuje, autorka nie miała żadnych nieprzyjemnych doświadczeń w świecie kościoła, a jej publikacja nie ma charakteru ofensywy na instytucję jako taką. Jest to swego rodzaju manifest, mający na celu odkrycie społeczeństwu nieprzyjemnych kart historii kościoła i wiary chrześcijańskiej w czasach antycznych. Publikacja ma skłonić do dyskusji i poruszyć kontrowersyjny temat roli kościoła w historii.
Autorka w swojej treści bazuje na źródłach, gdzie dużą część stanowią zapiski pisarzy chrześcijańskich, którzy w zaledwie dwa wieki po śmierci Jezusa na krzyżu tworzyli propagandę, nawoływali do nieprzychylnej postawy wobec kultury klasycznej oraz radowali się destrukcyjnymi działaniami wyznawców. Stopniowa ekspansja wiary chrześcijańskiej, jej zalegalizowanie oraz triumf pod koniec IV wieku n.e., jako jedynej religii państwowej, oznaczały zmianę podejścia do wartości które głosili pierwsi wyznawcy Chrystusa. Zaczęły się prześladowania, niszczenie posągów antycznych, oznaczanie rzeźb znakiem krzyża, konfiskata mienia, palenie bibliotek i dzieł antycznych, zakazywanie dawnych rytuałów.
Tym jednak co najbardziej poraża, jest fakt że autorka w swoich opisach bazuje przede wszystkim na źródłach. W książce znajdziemy wiele przypisów, odwołań do literatury i tekstów źródłowych. Poznajemy historię o brutalnym mordzie wybitnej kobiety-naukowiec Hypatii z Aleksandrii w 415 roku, zburzeniu świątyń w pięknej Palmyrze w 387 roku, zniszczeniu świątyni Serapisa w Aleksandrii w 392 czy ucieczce ostatnich filozofów neoplatonizmu w 529 roku z Aten; są to brutalne opowieści i dowody na to, jak niekiedy wiara potrafi przysłonić wzrok i skłonić do najgorszych rzeczy.
Jak zaznacza wielokrotnie autorka, oczywistym jest że kościół, mnisi czy inni chrześcijanie wielokrotnie czynili godne rzeczy i pozwalali m.in. zachować część twórczości antycznej lub krzewili równość wśród ludzi. Niestety jednak, do historii powszechnej przeszły jedynie dobre uczynki kościoła; jego prawdziwe oblicze nie jest nam jednak w pełni znane.
Przechodząc do treści – liczy ona niemal 400 stron, która podzielona została na 16 rozdziałów, w których poruszane są kolejne zagadnienia, które zarysowują kontrowersyjną postawę kościoła i wiary chrześcijańskiej. Na końcu znajdziemy recenzję pozycji autorstwa profesora Stanisława Obirka, bibliografię, indeks i spis przypisów.
Pozycja wydana została w sposób przykuwający oko – czarna okładka z fragmentem płomienia. Dodatkowo treść urozmaicona została o ilustracje. Na minus: przypisy na końcu książki oraz bardzo słabe mocowanie kartek; po wielokrotnym przekartkowaniu, kartki zaczęły się odczepiać.
Podsumowując, książka jest moim zdaniem jak najbardziej do polecenia. Autorka używa w swojej pracy bardzo przyjemnego języka, a opisy są zwięzłe i ciekawe. Wszystkie historie i opowieści bazują na źródłach, co jedynie dodaje fachowości twórczości.
Naturalnie, zdaję sobie sprawę, że wiele osób może odebrać tę publikację jako atak na własne ideały; myślę jednak że warto czasami spojrzeć na wszystko z drugiej strony i nie widzieć wszystkiego tylko w barwach białych lub czarnych.
https://imperiumromanum.pl/recenzje/recenzja-ciemniejacy-wiek-o-niszczeniu-swiata-klasycznego-przez-chrzescijan/
#imperiumromanum #ciekawostki #ksiazki #recenzja #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #venividivici #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
@imperiumromanum Uu-a, niebezpieczne tematy.
Zaloguj się aby komentować