@DerMirker 1/10? Na bogato, ja bym tak wysoko nie dał.

@DerMirker dałam piorunka ale zaraz zabrałam żeby panu Pilpiukowi nie było za smutno

@DerMirker No mnie to wymęczyło przy okazji części 4? Albo 5, już nie pamiętam. Trzeba wiedzieć kiedy formuła się wyczerpała, ale Pilipiuk ewidentnie nie wie. Wynika to też z tego że Fabryka Słów ma tych swoich ulubionych pisarzy i będzie ich wydawać do zesrania, ewentualnie do czasu gdy sprzedaż spadnie tak bardzo że zaboli to ich. Pytanie czy wtedy spróbują z nowymi autorami, czy zamkną interes.

@Whoresbane yay*2! szczęśliwy podwójnie bo całość wydana

21 albo 37 raz to wznawiają

okładkę zdobi piękna grafika

Gdzie ta piękna grafika?

@cyberpunkowy_neuromantyk Całkiem fajnie, Sezon Burz krytykowany przez innych mi się bardzo podobał.

Do pełni szczęścia brakuje mi dokończenia wersji audiobooku sagi ale chyba się nie doczekam

Oj. Poruszyłeś temat drogi mojemu sercu.

Więc tak:

Najbardziej ceniona częścią przeze mnie są losy Kompanii w pierwszym tomie, bo łączą podwójna egzotykę: najemników działających w europejskim, bardzo wspolczesnym stylu i tło, które z brak porownania, nazwałbym silnie orientalnym.

Zderzenie tych światów, zwłaszcza w starciu z forwalaka, tworzy smak, który powraca zbyt rzadko w dalszych czesciach.

Dalej mamy dark high fantasy, w którym dostęp do magii pozwala przekraczać ludzkie możliwości w zamian za utratę człowieczeństwa - użytkownicy magii to w najlepszym wypadku długowieczni dewianci (patrz Jednooki, Milczek i Goblin), a na ogół to nadludzie wg definicji Nietzsche'go z niefajnymi tendencjami. Schwytani to, spoiler, liches, a Pani i Dominator to coś pomiędzy lichami a czymś jeszcze (powiedziałbym, że to liches z bardzo specyficznym rodzajem phylactery i umiejętnościa trwałego utrzymywania żyjącego ciała. - Pani nie tyle traci moce ile zostaje uwięziona w swoim aktualnym klonie, i dlatego się starzeje).

Ten przydługi wstęp wskazuje na powód wyczerpania formuły - bohaterowie tracą zaczepienie w świecie egzotycznym, ale z drugiej strony żyją za krótko by wkroczyć jako równoprawni bohaterowie do świata czarodziejów.

Więc Cook każe im się tułać... rozsądnie zauważając, że kolejny Dominator nie ma sensu, ale jednocześnie nie mając pomysłu na kolejne wyzwania. Zwłaszcza, że dopuszcza do tego, że Pani odzyskuje moce, a Konował, co tu ukrywać, zaczyna się po prostu starzec. Więc ich drogi się po prostu rozchodzą.

Czego zabrakło?

Konsekwentnego i rozbudowanego świata. Antagonistów z królewskich rodów, kupieckich magnatow i wielkich natchnionych kultów. Saladyna, Piusa I Ryszarda Lwie Serce.

Głodnych mocy i władzy magów, chętnych do sojuszy z armia. Karierowiczów, ale niekoniecznie zdrajców. Partnerów i niekoniecznie wrogów.

Ericsson w tak przeze mnie nielubianym cyklu Malazanskim potrafił jednak zainteresować nas losami nowych postaci (a potem padł i sczezł pod ciężarem nadmiernie rozbudowanych wątków wiodących donikąd), więc gdyby Cook trochę podgapil i dodał coś podobnego do wątków migracji ludów czy po prostu wojny o nowe terytoria, to byłoby ciekawiej.

No ale cóż.

Na osłodę mamy Tyranie Nocy, ktorej idzie zdecydowanie lepiej.

@Apaturia heh, historia pierścionka została opowiedziana na wykopie

@Apaturia a pokaż od tyłu

@Apaturia widziałem na necie takie szkatułki z pozytywką w środku z filmów. Może fajny pomysł kupić pozytywkę z LOTR I w takim klimacie zrobić pudełeczko.

@banita77 Panie ten matrix jest po łyngielsku!

@banita77 tak, szkoda, że nie ma kontynuacji- albo może w sumie dobrze?

Oglądałem ostatnio Johna Wicka- bo się wszyscy podniecają. Pierwszy film to taki średniaczek- 6/10. Jakiś tam klimacik ma i swoją tajemniczość, dodatkowo kilka scen walki w miarę ciekawych.

Następne części- szkoda strzępić ryja.

Przewijałem- sceny- akcji- w - filmie- akcji.

Jakby mieli tak zgównoć Constantina to dobrze, że go nie ruszają.

Keanu kopsnij szluga

Piękne jak zwykle 🙂

@Apaturia jak zawsze piękne

@Odczuwam_Dysonans @Zapster @enkamayo @rodarball Dziękuję za dobre słowa

@l__p @l__p uwielbiam Pratchetta, na półce prawie pełna kolekcja. Niektóre części mają dla mnie zbyt abstrakcyjne elementy.

w Kosiarzu, jeśli dobrze pamietam, był to supermarket produkujący agresywne wózki sklepowe. Nie pamietam dokładnie, o co z tym motywem chodziło, ale nie pasował mi trochę do klimatu.

Bill Brama był oczywistym nawiązaniem do Billa Gatesa, chociaż nie zrozumiałem chyba roli tego nawiązania w tej książce. Może pomożesz?

W „Muzyce duszy” był bodajże Buddy Hall, co było nawiązaniem do znanego muzyka, a wiec adekwatne też do tematyki powieści.

Ale jeden element rozbawił mnie bardzo. Krasnoludy, które nie rozumieją ironii i wyjaśnienie dynamiki powstawania pryzmy kompostu

Mam nadzieję, że nie mieszam części, sporo tego, a czytałem dawno.

EDIT: oczywiście pomyliłem części, komentarz pisałem do „Kosiarza”. Widziałem w powiadomieniach, że wrzuciłeś w innym wpisie i w głowie miałem właśnie tamtą powieść

właśnie kończę trzeci tom

czas na spojler