Są de facto trzy możliwe rozwiązania/poglądy/opcje w temacie aborcji:
1. Aborcja pod żadnym pozorem nie jest dozwolona
2. Aborcja powinna być dozwolona tylko pod pewnymi warunkami (nieważne jakimi, ale do tego dojdziemy zaraz)
3. Róbta co chceta
Przejdźmy po każdej opcji.
Aborcja pod żadnym pozorem nie jest dozwolona
Po pierwsze kwestią BARDZO MOCNO kontrowersyjną jest gwałt. Biorąc pod uwagę traumę po takim wydarzeniu + konieczność donoszenia ciąży (uwzględniając realia naszej psychiatrii) oznacza zniszczenie życia kobiety.
Po drugie kwestia urodzenia dziecka martwego / dziecka które przeżyje kilka godzin - efekt jest dokładnie taki sam jak w przypadku przeprowadzenia aborcji, ale jednak oszczędzamy cierpienia kobiety. Nawet biorąc pod uwagę ideologiczne patrzenie na temat, pamiętajmy że wychodzimy tutaj z punktu w którym dziecko rodzi się martwe/umiera krótko po urodzeniu - ciężko oczekiwać że znajdziemy rozwiązanie które będzie dobre. Nie zapominajmy o przypadku kiedy kobieta po prostu nie przeżyje donoszenia ciąży, więc umrze w wyniku komplikacji razem z dzieckiem.
Po trzecie i moim zdaniem najważniejsze - turystyka aborcyjna. Jaki jest sens zakazywania aborcji w naszym kraju, jeśli (o ile kogoś stać) spakuje kobietę do Czech i tam zrobi co chce? Czy więc logicznym byłoby np penalizowanie w naszym kraju aborcji przeprowadzonej poza granicami kraju? Co z przypadkiem naturalnego poronienia podczas np wakacji - czy nie będzie tutaj akcji w stylu więzienie za po prostu nieszczęśliwy wypadek, bo zostanie on uznany za celowo przeprowadzoną aborcję? No bo jeśli nie będziemy tego penalizować to dajemy jasny sygnał - skrobać można, ale tylko jeśli Cię stać na zorganizowanie tego za granicą.
Aborcja powinna być dozwolona tylko pod pewnymi warunkami
Po pierwsze trzeba określić zakres przypadków w których będziemy zezwalać na aborcję. Jest to o tyle problematyczne że jakikolwiek zbiór warunków doprowadzi, prędzej czy później, do naginania warunków. Jeśli zdecydujemy że tylko i wyłączenie gwałt, to możemy się spodziewać "niezidentyfikowanych gwałcicieli". A co jeśli kobieta została zgwałcona, ale równolegle sypia z mężem/partnerem? Zrobimy testy DNA dziecka żeby określić którego z nich jest to dziecko i wtedy zdecydujemy czy można usunąć?
Ciągnąc jeszcze chwilę temat ustalania zbioru warunków. Jeśli wejdziemy w kwestie medyczne jako wskazanie do aborcji to automatycznie wchodzimy w sferę nieoznaczoności. Jest to historia którą z resztą już przerabialiśmy w nowoczesnej Polsce. Czy jeśli donoszenie ciąży z chorym dzieckiem doprowadzi do samobójstwa kobiety, to czy ciąża zagraża życiu matki? Czy dziecko które umrze przed ukończeniem pierwszego roku to nieodwracalnie uszkodzony płód? Jeden lekarz powie tak, inny powie inaczej - czyli co? godzimy się na to że w necie będzie wisiała lista lekarzy którzy orzekają tak jak byśmy tego chcieli?
Ostatnią kwestią warunków jest tematyka wieku ciąży. Prawdę powiedziawszy nie rozumiem i jakoś niespecjalnie byłem w stanie ustalić argumentację czemu jedna granica jest dobra, a inna jest zła.
Po drugie, pozostaje nam temat turystyki aborcyjnej, która podważa wszystkie wcześniejsze rozważania na temat "ograniczenia skali aborcji" - bo jaka jest różnica że u nas nie można przeprowadzić aborcji na dziecku z zespołem XYZ, albo po x tygodniu, jeśli wystarczy pojechać 200km za granicę i już można?
Róbta co chceta
No i dotarliśmy (niestety) do ostatniej opcji, która została nam drogą eliminacji. Sam mam trójkę dzieci i delikatnie mówiąc nie jestem zwolennikiem aborcji.
ALE
No właśnie, co nam właściwie zostało? Nie widzę tutaj sensownego rozwiązania. Jeśli weźmiemy pod uwagę tylko jeden problem - turystyki aborcyjnej - nie zostaje nam nic innego niż polegać na ludziach, że nie będą robić aborcji raz w miesiącu. Więc skoro tak to CHYBA jedynym logicznym wyjściem jest wyjście "róbta co chceta". Oczywiście, są wątpliwości natury moralnej, czy przypadkiem nie wywalimy na orbitę w statystykach aborcji. Z drugiej strony hipokryzją jest myślenie, że skoro zabroniliśmy u nas to temat zniknął - przecież wystaczy pojechać 200 km dalej i już można robić co się chce. Szczytem niemoralności natomiast (w mojej ocenie) jest zabronić u nas, wiedząc że, jeśli kogoś stać, to nadal może robić co chce.
Temat trudny, ja do pewnej konkluzji doszedłem mimo że nie jestem z niej zadowolony. Przedstawiłem w miarę kompletnie (choć kompaktowo) mój sposób myślenia - jeśli ktoś się ze mną nie zgadza, albo widzi luki w moim sposobie myślenia - zachęcam do dyskusji. Ale proszę - zróbmy to kulturalnie.
#polityka - dorzucam, choć moim zdaniem z polityką nie ma to nic wspólnego.
![mroczny_pies userbar](https://cdn.hejto.pl/uploads/users/images/userbars/cd201bfb81948c1ac4ca10791e33ff35.png)