AlvaroSoler

Właśnie sobie przeglądam łóżka i leci ten soundtrack
https://www.youtube.com/watch?v=MIk4DWfLhOI

BTW
A może polecicie coś?
Ma to być dla jednej osoby, szerokość najlepiej 120 cm.
Łóżko, nie kanapa czy wersalka.
Coś łatwego do utrzymania w czystości, więc najlepiej drewniane.
#lozko #meble #zakupy #muzyka

Bohater słynnego filmiku ma ważne przesłanie po tylu latach:
https://youtu.be/s8Ju3Yl5gfY
#sylwesterzhejto

Kiedyś to było...
Chyba nawet widziałem ten komentarz w owym czasie.
#wykop #gimbynieznajo

Człowiek wolny nie mierzy swojej wartości tym, co robią inni. Nie musi poddawać się zgiełkowi Sylwestra ani uczestniczyć w zabawach, by poczuć się szczęśliwym. Może z równą swobodą świętować, przeglądać Hejto, czy po prostu pójść spać, jeśli taka jest jego wola. Jego decyzje nie wynikają z nacisków świata, lecz z wewnętrznego spokoju i zgodności z samym sobą.

Gipsowa Głowa w Liście do Marmurowej Głowy, str. 1
#heheszki #sylwesterzhejto #stoicyzm #stoicmeme

Życzenia specjalnie dla #sylwesterzhejto
#hejtomeme #heheszki #hejto

Ktoś wie jak przenieść sejwy z Icewind Dale z androida na PC?
Piszą w internecie, że sejwy są na data/com.beamdog.icewinddale, ale jak wchodzę w ten folder to jest pusty

#android #technologia #icewinddale

Kiedyś z tego Drozdy to był niezły troll
https://youtu.be/grw1zDZuLMk
#heheszki

#heheszki #memy #theoffice

Używacie aplikacji typu Notion albo Obsidian? A może są jakieś lepsze tego typu?
#technologia

#hejto #hejtomeme #justhejtothings #heheszki

Z ciekawości dałem prompta AI napisz opowiadanie o zapomnianym wiedźminie który zaczyna się od "był bezdomny i czekał na śmierć". Oto efekt:

Zapomniany

Był bezdomny i czekał na śmierć. Leżał pod zrujnowanym młynem, gdzieś na skraju wioski, której nazwy już nie pamiętał. Deszcz bębnił miarowo o dach, wypełniając ciszę pustkowia. Był zimny, ale nie na tyle, by przynieść ulgę w rozgorączkowanym ciele. Przetrwał setki walk, potwory o imionach bardziej przerażających niż historie wiejskich bardów, a jednak nie potrafił pokonać tej jednej, najgorszej – własnej zapomnianej legendy.

Wiedźmin. Tak go kiedyś nazywano. Dziś był tylko starcem o białych włosach, cuchnącym od starości i gnijącego sumienia. Jego miecz, o ile nadal go miał, rdzewiał w kącie. Kiedyś budził respekt, teraz przynosił jedynie litość. Ludzie przestali potrzebować wiedźminów. Dzikie bestie wybiły wojska. Magowie zepchnęli ich do opowieści. Był ostatnim – i wiedział o tym.

Drzwi do młyna skrzypnęły. W mroku pojawiła się smukła sylwetka, ubrana w ciężki płaszcz. Deszcz ściekał strugami z kaptura, ale głos kobiety, która pod nim się kryła, był jak stal.

— Jesteś tym, którego szukam? Wiedźminem? — zapytała, zbliżając się powoli.
— Jeśli tak, to masz pecha — wychrypiał, podnosząc głowę. Jego oczy – kiedyś przenikliwe jak wilcze – teraz przypominały zamglone niebo. — Wiedźmini nie żyją.

Kobieta zbliżyła się jeszcze bardziej. Wyciągnęła coś spod płaszcza – niewielki worek, który wylądował obok niego z głuchym dźwiękiem. Pachniało monetą, a on znał ten zapach aż za dobrze.

— To na początek — powiedziała. — Nie będę się wdawać w szczegóły. Wioska, którą minęłaś w drodze tutaj, umiera. Nie od głodu ani zarazy, ale od czegoś gorszego. Mówią, że to czarownica, która przyzwała demona.

Wiedźmin splunął.
— Czarownice. Demony. Bajki na dobranoc. Idź do kapłana albo do straży. Ja jestem za stary, żeby polować na dziecięce strachy.

Kobieta pochyliła się nad nim, zrzucając kaptur. Jej oczy były pełne determinacji.
— Kapłani boją się jej imienia, a straż uciekła. Jeśli nie ty, to nikt.

Milczał przez chwilę. W głowie pulsowała mu myśl, że powinien ją odprawić. Ale ciężar monet obok niego i coś w jej spojrzeniu sprawiły, że znów poczuł znajome ukłucie. Nie dumy, ale obowiązku.

— A jeśli odmówię? — zapytał cicho.
— Wtedy umrzesz tu jak pies. Sam i zapomniany — odparła równie cicho.



Rankiem ruszyli w drogę. Jego ruchy były powolne, kości bolały, a ciało przypominało bardziej ruinę niż narzędzie śmierci. Ale w palcach czuł jeszcze ciężar miecza, a w sercu słabą, dogasającą iskrę. Wędrowali w milczeniu, kobieta prowadziła, on podążał za nią, wspierając się na starym drzewcu.

Wkrótce dotarli do wioski. Była cicha, zbyt cicha. Na ulicach nie było nikogo, a okna domów zasłonięte.

— Co tu się stało? — zapytał, zerkając na kobietę.

— Sama się przekonasz. Czeka na ciebie w karczmie.

Gdy wszedł do środka, poczuł zapach krwi i zgnilizny. W mroku na środku sali siedziała postać – wysoka, zbyt chuda, o nienaturalnie długich palcach.

— Wiedźmin — wysyczała, unosząc głowę. Jej oczy płonęły czerwienią. — Nareszcie.

A wtedy przypomniał sobie, dlaczego nienawidził wiedźmińskiego życia. Nie chodziło o potwory. Chodziło o to, że nigdy nie umierały same.

Jakie wrażenia? Dać dalszą część?
#wiedzmin #tworczoscwlasna #pisanie #ksiazki #opowiadanie

Felix Navidad, chicos!
#hiszpanskizalvaro

Sluchajcie, mam wyzwanie dla bywalców kawiarni za firewallem i nie tylko:

Spróbuj przetłumaczyć żart z poniższego filmiku na język polski, żeby końcowa puenta kończyła się rymowanką/gra słów:
https://youtu.be/xPkP801USTU

#zafirewallem #heheszki #pasjonaciubogiegozartu

#hihiszki #heheszki

#heheszki

https://youtu.be/xFwiNOA9M6o
#heheszki

Jestem na drugim odcinku Watchmen i jakoś mi to nie podchodzi. Dalsze odcinki są lepsze?
#seriale #watchmen