@anonimowehejto nie wiem, terapia? Sam niszczysz swoje zdrowie psychiczne przez to.

Jak się kochają to uj z nimi, to chyba oni najlepiej wiedzą jak im jest, bez sensu takie pytanie, nie ma żadnych reguł do relacji międzyludzkich

xD ona zwyczajnie trzyma go jako lądowanie awaryjne z braku okazji. Bo to powinno wyglądać tak, że siedzi u niego i często zagląda do niedomagających rodziców.

Wyjścia są trzy:

1. On się przeprowadza do niej/w jej strony. I jeśli nie chodzi tylko o ewentualną opiekę na starość, to żyje w związku we czworo, bo rodzice będą mieszać. Albo wytrzyma, albo się rozstaną.
   

2. Ona przeprowadza się do niego. Jeśli odetnie pępowinę dadzą radę, jeśli nie, będzie kombinowała wspólną przeprowadzkę do rodziców, duża szansa że się rozstaną.
   

3. Żadne nie będzie chciało zmienić miejsca zamieszkania i po prostu się rozstaną.

Dobrze że nie przeputałeś ale za 2 bańki o mogłeś 2 lakale pod żabki kupić od developera i co miesiąc mieć kasę i jeszcze twoim dzieciom by zostało.

@anonimowehejto dlatego ja zawsze mówię, że jak już wygrywać, to w eurojackpot - naście/dziesiąt milionów, bo takie 2 miliony to mogą albo trochę życie ułatwić, np poprzez spłatę kredytu lub budowę oszczędnego domu, ale na dłuższą metę nic nie zmieniają, bo dalej trzeba pracować i zarabiać.

A wielu jest takich, którzy pierwszy miesiąc po wygranej, w którym zakładają sobie, że trzeba się wyszaleć i posmakować tego, na co nigdy nie było ich stać, przeciągają jakoś mimowolnie na najbliższy rok-dwa-trzy i budzą się w osranych gaciach, bez hajsu, z długami i depresją, przynajmniej tak mówi obiegowa opinia. Sam znam gościa, który 1kk spadku rozjebał w niecały rok, jedyne w miarę wartościowe co kupił to samochód za 25k i mieszkanie 45m2 w bloku, resztę przepierdolił na imprezy, wyjazdy, prezenty dla żony i córki i tak dalej. Nie pracował, bo po co w jakimś januszexie robić, jak ma się 500, 400, 300, 200k na koncie, został taksówkarzem, bo nie ma janusza nad głową i sam jest sobie panem, ale nie chciało mu się jeźdźić, no bo przeciez bogaty. Stan na dziś - żona odeszła, kiedy dowiedziała, że typ w ogóle nie pracuje, tylko śpi sobie na parkingu albo siedzi u kumpli, narobił xx tysięcy długu na chwilówkach żeby utrzymywać pozory, że jednak zarabia, wjazd komornika, zadłużenie u wszystkich znajomych - nic nie pooddawał, wszyscy oprócz mamy i ojczyma sie od niego odwrócili (przez hajs, albo przez to że próbował szczuć wszystkich na swoją eks-żonę), sprzedaż mieszkania i kupno mniejszego, sprzedaż mniejszego i wynajem, sprzedaż samochodu, z 3 czy 4 januszexów go wyjebali, teraz wynajem w jakimś obskurnym bloku, którego zarządce zna jego ojczym i załatwili mu po jakiś preferencyjnych stawkach - słowem: upadek.

Trochę się rozpisałem, ale pointa jest taka - żeby zarabiać dobre hajsy i dorobić się czegoś w życiu, trzeba po prostu umieć to robić, wynieść z domu, lub nauczyć się samemu. Kogoś, kogo nigdy hajsy się nie trzymały, wygrana w totka może zmieść z planszy i zmienić życię w piekło.

A zacząłem pisać właściwie o czymś innym, że jak wygrywać, to naście-dziesiąt baniek, tak żeby nie trzeba było już pracować, inwestować i się przejmować, tylko za gotówkę zrobić sobie jakieś fajne miejsce do życia, z odsetek z lokat żyć na fajnym poziomie i realizować pasje.

@anonimowehejto lata temu doszedłem do wniosku, że wygrane "jak w Lotto" są dla ludzi o małej wyobraźni.

Bez problemu "rozpierdolę" 10 mln na rzeczy rozsądne (mieszkania dla dzieci, letnia rezydencja w ciepłym kraju, rozwiązanie paru problemów osób mi bliskich). Dlatego gram tylko w eurojackpot.

@anonimowehejto sam fakt , że o tym piszesz oznacza że potrzebujesz terapii, skoro nie potrafisz kontrolować spożycia alkoholu, lepiej coś zacząć z tym robić zanim pojawią sie trwałe straty, może bardziej chodzi o treme , że głupio pośród uzależnionych przyznać się do nałogu, tak czy owak nie ma sie czego bać, nie trzeba też zakładać że do końca życia będziesz tam musiał chodzić , po prostu warto spróbować

@anonimowehejto wiesz, że sobie nie radzisz ale uważasz, że nie potrzebujesz terapii?

No to chyba są w tobie dwa wilki i każdy gada coś innego.

PonadgabarytowaDama: Może jak sobie uświadomisz co się stanie w ciągu kilku lat jak NIE pójdziesz z tym do specjalisty przekona Cię do działania. Usiądź sam i wypisz na kartce co stanie się z Twoim życiem jak dalej będziesz trwał w nałogu.

Zaakceptował: HannibalLecter

@anonimowehejto Grecja jest piękna... dla turystów. Wystarczy zejść z wyznaczonych szlaków i widać bardziej realny obraz, biedę i beznadzieję. Rozmawiałem z ludźmi z wysp (dodekanez), praca tylko sezonowa w turystyce, zarobki "greckie", atmosfera w pracy feudalna, język pohański. Jeśli tam wyjeżdżać, to tylko wolny zawód/praca zdalna lub emerytura w ciepłym klimacie z dobrym zapleczem finansowym.

SkrajnaLama: Wynajmij polskie mieszkanie i będziesz miał jakąś kasę co miesiąc. Do tego coś zarobisz, nawet dorywczo i jesteś ustawiony na start a potem jak się spodoba to możesz zawsze sprzedać nieruchomość w Polsce i przenieść się juz na stałe.

Zaakceptował: HannibalLecter

DestrukcyjnyCzubek: @voltsge @Voltage: bo takie np zycie w Grecji czy innych krajach znanych wg. Nas "słabo rozwiniętymi' wcale takie nie są. Praca tak nie oznacza zmywarka jak to się myśli np o UK.

Szczerze co mi po tym, że mogę za ten hajs kupić mieszkanie w De czy inne w Polsce jak wolałbym w takiej Grecji np

Zaakceptował: HannibalLecter

OP: @dsol17: Zaczynam niedługo w tej administracji, bo co innego mi w tym momencie zostało, a w korpo jako praktykant nie dostawałem wcale dobrej kasy. Mógłbym dostać lepszą jako asystent, gdybym nie zrezygnował i by mi przedłużyli umowę.

@koniecswiata: Niezaprzeczalną zaletą jest możliwość rzucenia wszystkiego w cholerę. Kasa wtedy mi jakoś szczególnie potrzebna nie będzie, bo jak będzie zakwaterowanie i wyżywienie to tylko coś na grzbiet ogarnąć i można funkcjonować. Bardziej mi chodzi o cel w życiu, jasno wyznaczone obowiązki, rolę społeczną i ogólnie tożsamość jaką człowiek otrzymuje razem z sutanną. Poza tym sama służba jako ksiądz mi się wydaje czymś szlachetnym, choć ewidentnie materiał na kaznodzieję i spowiednika ze mnie żaden. Większa szansa, że bym się zakopał w książkach i ciągnął jakiś niszowy temat, próbując zostać specjalistą od np. teologii moralnej jednocześnie starając się ogarnąć zwykłe obowiązki stanu.

Ten komentarz został dodany przez osobę dodającą wpis (OP)

Zaakceptował: HannibalLecter

@anonimowehejto jak nie mogłeś w korpo wytrzymać to jak chcesz znieść bycie księdzem? Zostaniesz zniszczony jeszcze w seminarium. A tak poważnie to jedna rada, przestań myśleć o przeszłości. Co było to było i tego nie zmienisz. Zacznij żyć od nowa i rozwiązuj swoje problemy jeden po drugim. Najpierw praca, potem dziewczyna, potem wyprowadzka od starych. Przeszłość z której nie jesteśmy zadowoleni istnieje tylko w naszej głowie, jej już nie ma .. a najlepiej pomyśleć że tego nie było. Inaczej zamienia się w straszny kamień u szyi i negatywnie wpływa na teraźniejszość i przyszłość. Aha, zainteresuj się jakąś filozofią która Ci pomoże psychicznie. Polecam stoicyzm i kaizen. Dzięki nim da się wyjść z każdego szamba.

OP: @tmg: W poniedziałek zaczynam robotę na stanowisku pomocy administracyjnej w jednym z miejskich urzędów. Niestety pensja mi nie pozwoli na wyprowadzkę i przeżycie z cenami wynajmu w moim mieście (chyba, że bym się zdecydował na wynajem pokoju tylko, ale jaki jest w tym sens, jeśli u siebie w domu rodzinnym wynajmuję pokój o wiele taniej), na dziewczynę póki co nie liczę, choć może znów pójdę na szybkie randki (chociaż lecą cztery pytania - praca, zarobki, auto oraz mieszkanie i momentalnie odpadam z gry). Stoicyzm i kaizen to niekoniecznie moje tematy, za to się zainteresowałem jakiś czas temu religioznawstwem i się powoli, ale konsekwentnie przekopuję przez Eliadego.

Ten komentarz został dodany przez osobę dodającą wpis (OP)

Zaakceptował: HannibalLecter

@anonimowehejto powiedz mu, ale przy okazji zastanów się sam nad sobą, jakim typem człowieka jesteś, że sypiałeś z zajętą laską.

@anonimowehejto a sam chciałbyś wiedzieć, zanim powiesz 'tak'? No to zrób tak, jakbyś chciał, żeby ciebie potraktowano.

@anonimowehejto czyli posuwales panne, ktora byla w zwiazku z kims innym i póki mowila, ze bedzie z tobą to bylo to ok, a jak sie na ciebie wypiela to nagle ci sie moralnosc wlaczyla i polecisz ostrzec faceta, ktoremu rogi przyprawiles, z jaką to on szmatą się nie spotyka? Masz ty rozum chociaz? bo godnosci to widzę ze nie

Iwuć na swoim kanale często robi filmy o nieruchomościach. Posłuchaj, czasem daje niezłe ogólnie rady jak podejść do tematu.

https://youtu.be/NUaiTHWxE10

@anonimowehejto Rozważałem coś takiego i przynajmniej dla mnie gra jest nie warta świeczki. Musiałbyś zyskiwać rocznie ponad 2% + marża banku. Jest coś takiego jak spokój ducha czego ludzie nie biorą pod uwagę biorąc kredyt.

Zdecydowanie kredyt bardziej się opłaca. Zaoszczędzone pieniądze możesz chociażby zainwestować w obligacje skarbu państwa, które dają w pierwszym roku 7% i potem 1% + inflacja

Jak masz kupca na skórę, to może nawet za darmo xD

@anonimowehejto zrób tak

Anonim: Masz bana na google?

Zaakceptował: HannibalLecter

Anonim: Doskonale wiem o czym piszesz, bo ja też byłam wychowywana na grzeczną, posłuszną dziewczynkę co bardzo, BARDZO potem przeszkadzało mi w życiu. Słuchaj się innych, ustępuj, bądź pracowita i pomocna - to idealny przepis na wyhodowanie frajerki życiowej która daje się wykorzystywać i boi się żyć. Dużo czasu zajęło mi wypracowanie w sobie asertywności, śmiałości do ludzi i walczenia o swoje.

Po prostu musisz zbudować siebie na nowo, małymi krokami. Zacznij poznawać kobiety przeciętne, które nie do końca są w twoim typie i "ćwicz" na nich. W codziennych sytuacjach staraj się rozmawiać z kobietami, różnymi, choćby to były sprzedawczynie w sklepach czy panie na poczcie. Dzięki temu wyrobisz sobie nawyk że rozmawianie z kobietami to jest coś normalnego i naturalnego u ciebie, przez co potem nie zapomnisz języka w gębie kiedy przyjdzie ci porozmawiać z jakąś fajną dziewczyną.

Pozwalanie sobie na zabujanie się w tej dziewczynie o której piszesz to rzucanie się na głęboką wodę w której nie potrafisz dobrze pływać. Atrakcyjne kobiety ze zgrabnym ciałem i śliczną buźką potrafią wam dosłownie wyłączyć mózg, bo tak jest w waszej męskiej naturze (nie jest to żaden przytyk, po prostu fakty - kobiety bardziej pragmatycznie podchodzą do wyboru partnera). Moim zdaniem laskę lepiej odpuścić i zająć się wzmacnianiem siebie i tak jak napisałam - treningiem. A nuż poznasz jakąś uroczą szarą myszkę która okaże się nieoszlifowanym diamentem. Takie przebojowe laski tylko na pozór wydają się być fajne, często okazuje się że związek i wspólne życie z takimi jest dosłownie męczarnią.

Z tego co piszesz to głęboko siedzi w tobie brak poczucia własnej wartości, niedocenianie przez rodzinę, poczucie że nie jesteś wystarczający - świetnie to znam bo kiedyś sama taka byłam. Ale uwierz mi że można nad tym popracować i się zmienić bo sama jestem tego żywym przykładem. Zacznij od tego żeby odrzucić uzależnienie własnej wartości od innych. Po prostu olej co gadają inni, nawet rodzina, miej wywalone. Pracuj nad sobą i odowiadaj tylko przed sobą. Gdy inni zobaczą że masz wywalone na ich opinie i dobrze ci z tym, to paradoksalnie wtedy będą cię szanować - ja mam to przetestowane.

Zaakceptował: HannibalLecter

OP: @anonimowehejto: Anonim: No właśnie tak to się kończy. Z asertywnością nie mam większych problemów - na poziomie zawodowym, koleżeńskim. Uczuciowym - zdecydowanie XD

Mega prawdziwe jest to co napisałaś "boi się żyć" - cały ja w kontaktach damsko męskich.

Kontakty z innymi kobietami są.. różne... Nie wiem czy to zauważyłaś u siebie, ale jest pewna grupa ludzi, z którymi gadka sama sie klei, jest bardzo sympatycznie, zabawnie, tematy się nie kończą - bez względu na wiek, czy to kasjerka, czy to pani na poczcie, czy koleżanki - i tak szczerze - nie wysilam się aż nadto, język w gębie jest, "forma jest"

A jest też grupa osób (ja to nazywam) "co wyżej srają niż dupe mają" - którzy mnie ignorują, traktują jakby byli lepsi (a nie są xDD) i mogę stawać na rzęsach ale rozmawia się jak z debilami.. (jak z jakimiś NPC) Tak jest zarówno w przypadku kobiet jak i mężczyzn, przy czym faceci głównie ci "top atrakcyjni"..

Poczucie wartości jest żadne, to sprawia mi problem.. Niektóre opinie mnie nieruszają, jednak w znacznej części, przejmuję się uwagami na mój temat... Najdziwniejsze jest to, że mam świadomość tego, że to czyjaś opinia i grunt by robić rzeczy zgodnie z samym sobą (zazwyczaj to robię, ale tak jakby z poczuciem "winy") i jest stres z tym związany... (znów "boi się żyć")

Zaobserwowałem u siebie, że w obcym gronie jestem praktycznie nieobecny. Mam nawet wrażenie że nie pasuje do 99% młodych ludzi. Nigdy nie interesowały mnie internetowe trendy, rozrywki (chlanie, ćpanie, palenie), zabawa na imprezach.. i potem dochodzi do tego, że nie mam o czym z takimi ludźmi rozmawiać - ba nawet nie wiem o czym z nimi rozmawiać, więc zazwyczaj siedzę cicho i się nie odzywam. Gdy chce się odezwać, to jestem dosłownie ignorowany, często zdarza mi się nie dojść do głosu. Zamiast przekrzykiwać się, zamykam się bardziej, bo uważam że to brak kultury :D I w taki sposób mam skromne grono znajomych i przez większość czasu jestem sam. Prawie nikt się nie odzywa do mnie dopóki ja nie wykonam pierwszego kroku.. to demotywuje...

Może moim głównym problemem jest brak akceptacji? Przez rówieśników, co przekłada się na akceptacje siebie??

PS. Jesteś psychologiem? Bo dobra jesteś w tym.. Hah ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Ten komentarz został dodany przez osobę dodającą wpis (OP)

Zaakceptował: HannibalLecter

Anonim: Cóż - pewne podejście do życia i ludzi wypracowuje się z biegiem czasu i doświadczeniem. Ja jak patrzę na siebie z kiedyś kiedy przejmowałam się tym że ktoś mnie nie lubi, nie akceptuje czy zrobił mi przykrość to mi się śmiać chce. Dzisiaj robię tylko XD i jeśli to są niewartościowi ludzie to odcinam się od nich, a jeśli wartościowi to zastanawiam się nad sobą czy może faktycznie to ze mną może być problem. Wszystko trzeba sobie przetłumaczyć żeby żyło się lżej. Wiadomo że człowiek to istota społeczna i potrzebuje przynależności i akceptacji, ale też nie za wszelką cenę, kiedy ktoś cię nie akceptuje. Wiadomo że jesli chodzi o ludzi na których nam zależy to chcemy przed nimi wypaść jak najlepiej, ale często jest tak że im bardziej się staramy tym bardziej nie wychodzi ;) Skille społeczne i tzw. dynamiczność trzeba po prostu wyćwiczyć, jak jakiś sport. Uwierz mi że to działa jeśli spróbujesz i nie będziesz się poddawał.

Rozumiem jak się czujesz z tym niepasowaniem do rówieśników bo ja miałam tak samo. Radą na to jest po prostu słuchanie siebie i robienie tego co czujesz a nie tego aby się przypodobać innym i wpasować w środowisko. Sam wybieraj sobie towarzystwo, ja też nie mogąc dogadać się z rówieśnikami, obracałam się w towarzystwie nieco starszych koleżanek, gdzie czułam się świetnie. Sam kierujesz swoim życiem i możesz kształtować go jak chcesz. Znajdź sobie towarzystwo gdzie będziesz wysłuchany i będziecie nadawać na tych samych falach, nawet jeśli miałoby to oznaczać kontakt z zaledwie kilkoma osobami. Jakość, nie ilość. Powiesz że wtedy nie poznasz dziewczyn - no ale one i tak będą ze środowiska w którym się nie odnajdujesz zatem i z nimi się nie dogadasz i ich nie zadowolisz. W życiu ważne są relacje, ale tylko te wartościowe, jakościowe. Płytkimi znajomościami nie ma się co przejmować, bo w tym wszystkim chodzi o to aby mieć wspólny flow.

Żaden ze mnie psycholog, po prostu życie ;)

Zaakceptował: HannibalLecter

MeksykańskiUrolog: > Nie liczę na żaden powrót do związku z nią itp., wolę sobie znaleźć kogoś innego

Jesteś pewny?

Zaakceptował: HannibalLecter

@anonimowehejto a to na pewno mitomanka? Bo notorycznie kłamią psychopaci, socjopaci i narcyzi (chociaż ci chyba najmniej patologicznie).

No mój ojciec psychopata kłamał zawsze i wszędzie. Jak go złapałeś na kłamstwie to mówił, że miał co innego na myśli.

@anonimowehejto ogólnie, żeby komuś pomóc, to najpierw ten ktoś musi chcieć pomóc samemu sobie, spojrzeć krytycznie na siebie, dokonać oceny i poszukać rozwiązań. W wielu problemach pomoc może zapewnić specjalista, środowisko (rodzice, partner) mogą jedynie wspierać w dobrym, co bywa trudne, konfliktogenne. Pytanie brzmi, czy ta osoba nie odróżniała swoich kłamstw od prawdy? Socjopata, psychopata, manipulant wie, że kłamie, bo kłamie instrumentalnie.

Z mitomania pracować może terapeuta, tylko że mitoman uważa, że nie kłamie, to inni go atakują.