WybranyGrabarz: znam temat az zbyt dobrze, co prawda blisko mi do 18 ale wszystko zalezy tez od budowy, ja jestem bardzo wysoki i taki rozmiar wyglada wrecz komicznie malo... cale zycie zastanawialem sie co bedzie jak ktorejs partnerce sie nie spodoba, a moze wrecz mnie wysmieje? nie dawalo mi to spokoju. tym bardziej ogladajac wiadome filmy gdzie masz przepasc jesli chodzi o wymiary. no i tak sie dreczylem az w koncu trafilem na taka co wysmiala, ze maly, ze co to ma byc itd. rozstalismy sie i od tego czasu nie zwracam na to uwagi.rozmawialem tez z wieloma kobietami ne ten temat i mimo tego co mowia "oficjalnie" to tak naprawde zwracaja na to ogromna uwage. i jesli trafi taka na posiadacza >20cm to jest wrecz przeszczesliwa i w 99% tylko dlatego ze moze sie pochwalic wsrod kolezanek. serio....

niestety baby upodobaly sobie zwracac szczegolna uwage na cechy mezczyzn z ktorymi sie rodzi i nie bardzo jest sie w stanie je zmienic, poprawic operacyjnie. wzrost, dlugosc penesa, charakterystyka owlosienia glowy, itd.

mitem jest tez ze rozmiar nie ma znaczenia bo ma ogromne. chociazby na pewnosc siebie. ktos kto ma mikrusa przewaznie jest jak baba, niepewny siebie, babki to wyczuwaja. tak jak z poziomem tescia. taka juz nasza natura. do tego w mediach, filmach, mainstreamie uksztaltowal sie wrecz mit duzej palki. no i panny to lykaja.

nic sie z tym juz nie da zrobic wiec pozostaje sie pogodzic, trafisz na taka jak ja co cie wysmieje ale pozniej trafisz na taka dla ktorej bedzie spoko, albo na taka ktora zabawy nie kreca i tez sie dogadacie. do nba tez sie kurduple nie pchaja.

Zaakceptował: HannibalLecter

@anonimowehejto Tu nie chodzi o długość szpady tylko o to jak nią władasz. Zawsze będą jacyś więksi ale kobiety cenią u chłopów pewność siebie. Bierz przykład z pana Wołodyjowskiego i nie porównuj się z innymi bo laska spotyka się z tobą żeby pobyć z tobą a nie z nimi.

ZakochanaUkochana:

Mam też małego a na pewno sporo poniżej przeciętnej, zorientowałem się tak naprawdę dopiero w liceum na jakichś wyjazdach jak się inni kąpali na basenach itp bez gaci.

Nigdy nie miałem z tym problemu, gdzieś kiedyś przeczytałem że dla laski grubość jest ważniejsza niż długość i sobie wkręcam że mam grubego (a tak naprawdę nie wiem) i że lepiej potrafię ją zadowolić. Czasami miałem problem kiedy żona chciała wypróbować jakieś nowe pozycje a do nich niestety dłuższy był konieczny ale jak tylko zdawałem sobie sprawę to zmieniałem szybko na wygodniejszą.

A tak w ogóle to nie wiem jak inni ale w moim przypadku to jak już dochodziło do łóżka (zawsze trwało to dłużej niż 3 randki) to laska była na mnie tak napalona że nawet nie zwracała uwagi na mojego penisa.

Zaakceptował: HannibalLecter

Nie akceptować

@anonimowehejto też tak mam. Każda mijana kobieta na mnie patrzy i też się już przyzwyczaiłem. Mam 157 cm wzrostu.

Raczej każdy normalny człowiek się patrzy. XD wg mnie nie ma różnicy czy to kobieta czy mężczyzna, każdy spojrzy na wielkoluda. Uśmiechy i obczajanie to już inna sprawa.

@anonimowehejto Strasznie mi z tego powodu wszystko jedno.

OP: 1. dlaczego piszę anonimowo? często udzielam się na hejto w różnych wątkach więc pewnie w miarę łatwo mnie w soc mediach odnaleźć i po imionach znajomych odnaleźć też ich. A ponieważ chciałem opowiedzieć o sprawach raczej prywatnych o których się gada przy piwku to zależy mi żeby bohaterowie nigdy się nie dowiedzieli że ich tutaj opisuję.

2. Tag -> niechaj będzie w takim razie #zyciewonucowie
   

3. Wracając do Alexa, miałem z nim kilka rozmów w których to namawiałem go na zostawienie rodziny i zaczęcie życia na nowo, jednak w obu przypadkach po dłuższym czasie samemu na obczyźnie dotykała go samotność i decydował się na powrót. Koleś jest typowym IT introwertykiem, ciężko mu było poznać ludzi i nawiązać relacje za granicą. Z ciekawostek to wymyślił ostatnio sposób na pozyskanie zarobionej na zachodzie kasy w rosji. Chce kupić za granicą samochód który to zaimportuje do kraju, podobno używane zachodnie samochody bardzo dobrze teraz się tam sprzedają.
   

Ten komentarz został dodany przez osobę dodającą wpis (OP)

Zaakceptował: HannibalLecter

@anonimowehejto jasne sankcje na jakieś gówno przelewy albo gotowke nie do ominięcia ale saszka ominie sankcje na import auta XD ale bredzisz opie

Nie chce mi się tutaj odpisywać każdemu trollowi z osobna, od "nieudaczników" i "gównianych starych".

Nie macie pojęcia o czym piszecie, w tamtych latach po prostu nic nie było, każda śmieszna dziś rzecz była rarytasem, jak ktoś nie miał rodziny za granicą i dolarów to nawet będąc dobrze sytuowany w tamtych realiach miał to co wszyscy czyli gówno. Moje dzieciństwo to lata '80, rodzice byli "prywaciarzami", czyli dosyć zaradnymi ludźmi w tamtych czasach, ale w domu nigdy nie było zbędnych wydatków na głupoty, całe pieniądze zawsze szły w rozwój firmy, rodzice też budowali dom w tym czasie, to też wydatki, wiadomo. Pierwszą wymarzoną dżinsową spódniczkę kupiłam sobie w wieku 7 lat za pieniądze zarobione na sprzedaży porzeczek i malin na skupie, trochę pieniędzy dołożył mi dziadek na urodziny. Lalkę Barbie (podróbę, bo na oryginalną było szkoda pieniędzy) za pieniądze z komunii. Pierwszego w życiu banana zjadłam chyba dopiero jak upadł ZSRR, serio, to już była może 3-5 klasa podstawówki? Pamiętam swoje rozczarowanie. Wydawało mi się, że banan jest w środku jak pomarańcza, soczysty. Nie trzeba było być biednym niedożywionym dzieckiem, żeby pizza, hamburgery i cola wydawały się w tamtych czasach luksusowym posiłkiem z innego świata.

Końcówka lat 80' i lata '90 to był zupełnie inny świat. Wychowywałem sie w dużym mieście w blokowisku. Bieda na każdym kroku. @GazelkaFarelka pisała o bananie, a ja pamiętam scenkę, jak moja siostra pomarańczę jadła pierwszy raz w wieku chyba 4 lat. Nie wiadziała co to jest i myślała, że to piłka i zaczęła się nią bawić. Mama nie wytrzymala i sie rozryczała.

Nigdy nie chodziłem głodny spać, ale na obiad zdarzał się ryż z cynamonem.

Dla mnie to była niezła szkoła życia. I taki kompas moralny, że jak nie będę się ogarniał, to będzie bieda jak w 90'.

Z pozytywów to były wtedy mega filmy i muza.

@anonimowehejto też doskonale zapamiętałem ten odcinek i też z tego względu. Czegoś takiego się po prostu nie jadało.

SzczęśliwaStara: Nie mam kredytu. Nie mam mieszkania. Nie mam dzieci a rodzina to już jednostki. Kasy mam dużo jak na polskie warunki, mógłbym kupić te 3 mieszkania ale wolę wynajmować i tak też robię, co rok, 2 lata w innym miejscu innym środowisku. Nie potrafię przywiązać się do jednego miejsca. Nie widzę potrzeby wyłożenia swoich oszczędności tylko po to by się kisić w jednym miejscu. Póki Polska jest tania to jeszcze żyje tutaj ale koniec końców pewnie zamieszkam gdzieś na starość gdzie nie będę musiał jeździć elektrykiem i czytać komentarzy jak bardzo truje świat swoim autem a wraz z tym z innymi nowymi regulacjami jakie zaserwuje nam nasza władza i nie reagujące na to społeczeństwo. Dla jednych posiadanie

mieszkania oraz dziewczyny :) to wyjście z przegrywu. Ja się czuję w swojej skórze dobrze, inwestuje w siebie by te ostatnie 25 lat spędzić bezproblemowo, bezstresowo, robiąc to co lubię i żyć tam gdzie mi się tego dnia to spodoba. Świat jest ogromny i pełen pięknych miejsc,

Zaakceptował: HannibalLecter

Anonimowy: Bez obrazy, ale z reguły ludzie z pracą fizyczną mają wąskie horyzonty oraz postrzegają świat prosto i ty dałeś tu tego dowód. Nie bierzesz pod uwagę masy różnych sytuacji życiowych. No a jak kupiłeś pierwsze mieszkanie? Jeżeli oszczędziłeś no to musiałeś gdzieś mieszkać, pewnie u rodziców, a nie wszyscy mają taką możliwość, bo albo mają toksycznych rodziców albo musieli wyjeżdżać z pipidówy za pracą. Jeżeli na pierwsze miałeś kredyt, no to też nie wszyscy mieli taką możliwość w młodym wieku, bo poszli na studia wierząc że da im to lepszą pracę ale rzeczywistość okazała się inna a nikt im nie powiedział jak naprawdę jest. Niektórzy rozkręcali własny biznes ładując tam wszystkie możliwe pieniądze, niektórzy mieli kłopoty zdrowotne i leczyli się prywatnie, innych ogołociła żona podczas rozwodu, inni zmieniali miejsce zamieszkania szukając swojego miejsca i nie chcieli siedzieć w jednym mieście. Taki chłopek-roztropek z ciebie z prostym rozumem pt. czarne albo białe.

Zaakceptował: HannibalLecter

@anonimowehejto po prostu 2 pokoje w Warszawie są warte tyle ile łącznie 3 twoje mieszkania. A pracy w korpo nie znajdziesz w pipidowce.

Gdybyś umiał sam odciąć w się odpowiednim czasie od alkoholu i dzięki temu uniknął terapii to zrobiłbyś to?

@anonimowehejto kazdy z nas czasem cierpi. Jest x sposob na poradzenie sobie ze stresem i smutkiem. Mozesz wybrac sport, albo mozesz wybrac flache. Wybor nalezy do Ciebie. Trzymaj sie cieplutko.

A dlaczego ten przyjaciel co go wyciągnąłeś z alkoholizmu teraz Tobie nie daje wsparcia? Powinien być z Tobą w trudnych chwilach i walczyć o Ciebie tak samo jak wtedy Ty o niego.

OP: @Kubilaj_Khan Nie

@Basement-Chad @grzyp-prawdziwek Wiele razy podnosiłam ten temat, proponowałam pójście do specjalisty, rozpoczęcie leczenia, przy pełnym moim wsparciu, proponowałam też wspólną terapię, ale on nie chce o tym słyszeć i irytuje się. Tak jak pisałam w poście, on nie chce z kimś obcym rozmawiać o swoim życiu i problemach. Nie potrafię do niego dotrzeć.

Ten komentarz został dodany przez osobę dodającą wpis (OP)

Zaakceptował: HannibalLecter

@anonimowehejto Brakuje wam prawdopodobnie emocjonalnej więzi, poczucia, że mozecie siebie czytać. Wcześniej naturalnie rozumieliscie się nawzajem.

Powinniście zadbać o swoje emocje. Przyglafnij się jak sie zachowuje. Prawdopodobnie gnieździ w sobie bardzo dużo smutku, wstydu i słabości.Nie chce się tym z tobą dzielić, moze się po prostu boi.

Rozmawiaj z nim, zadawaj pytania ale nie oceniaj. Musicie postarać sie z powrotem zaufać. Nie obciążaj go za bardzo swoimi uczuciami ale tez ich nie ukrywaj. Nie wiń go za niepowodzenia. Moze kilka razy zdarzyło ci sie go ocenić i po prostu teraz woli nie dzielić się swoimi uczuciami.

Nie licz na szybką zmianę, to w jakim momencie zycia jesteście pracowaliście wiele lat, nie zdarzylo sie to z dnia na dzień, więc naprawa tego tez potrwa. Podobnje jak z odchudzaniem, z dnia na dzień nikt nie stał sie gruby.

Spróbuj do niego dotrzeć, daj mu sie spokojnie podzielić jego uczuciami, niech sie wygada. Nie oceniaj i nie staraj sie pomóc mu za wszelką cenę. Musi spokojnie ci zaufać a ty musisz ufać jemu. Zadawaj pytania, zadawaj pytania, zadawaj pytania. Dowiedz się co w nim siedzi. Pewnie nawet znasz odpowiedź, ale to on sam musi ci to powiedzieć. Poczytaj co to są pytania pionowe i poziome.

Staraj sie spędzać z nim wiecej czasu choćby wykonując razem jakieś czynnosci domowe, nawet nie musicie rozmawiać, po prostu poczuć że jesteście tu interaz... razem.

Wspominałem o pytaniach?

OP: @Basement-Chad @CzosnkowySmok Bardzo dziękuję za odpowiedzi. To też nie jest tak że ja nie wiem jaka jest przyczyna i ja nie wiem co mu jest i co przeżywa, bo jednak jesteśmy już długo i dobrze się znamy. Podczas ciągnięcia za język i wychodzenia z mojej inicjatywy rozmów wyszło że on nie jest w stanie funkcjonować dopóki nie skończy projektu w pracy, który prowadzi już kilka lat, miał zostać skończony rok temu i wciąż dochodzą nowe rzeczy i przeciwności które to przedłużają. Dodatkowo ma problem zdrowotny który pomimo dwóch operacji i leków wciąż nie pozwala mieć dobrego samopoczucia. Te dwie rzeczy w połączeniu powodują że on nie może normalnie funkcjonować, mieć normalnego życia i związku. Teraz nawet gdy go gdzieś wyciągam żeby wyjść albo coś zrobić, to nie cieszy się niczym i od razu chce wracać do domu. Ja już przestałam cokolwiek proponować.

Rozmawialiśmy i on obiecywał że jak skończy projekt to nasze życie się zmieni, że odżyjemy, że on się weźmie porządnie za zdrowie, że on będzie innym człowiekiem i on mi wszystko wynagrodzi. Początkowo w to wierzyłam i tym żyłam, w domu będąc idealną partnerką dając mu spokój i warunki jakich potrzebuje. Ale to trwa już tyle czasu, że ja powoli tracę wiarę i zaangażowanie w ten związek, boję się że gdy on wreszcie znajdzie czas dla nas to ja już nie będę nic czuć... Boli mnie to, bo ja uważam że związku nie można odłożyć na półkę na kilka lat i przypomnieć sobie po czasie że pasowałoby o niego dbać. Czuję się nieszanowana i na drugim miejscu. Boję się że ja stracę uczucia, one się wypalą i nie będę potrafiła się cieszyć tym znowu.

@Kubilaj_Khan Ja wiem że on robi to dla nas, dla naszej przyszłości, ale on idzie w skrajności. Nie chcę go zostawiać, on jest naprawdę fajnym i dobrym człowiekiem. Nie jest łatwo trafić na kogoś takiego jak on. Wizja rozstania tylko go dodatkowo załamie, sprawi że nie dokończy tych rzeczy co robi i skończy źle. Ja nie chcę nikogo innego, chcę jego i nasz związek z powrotem. No ale jeśli sytuacja się nie zmieni to chyba nię będę miała wyboru bo tak się nie da żyć.

Ten komentarz został dodany przez osobę dodającą wpis (OP)

Zaakceptował: HannibalLecter

Pierdol robotę, bądź facet i idź na terapię

rady kurwa od parady.

1 co to znaczy ze pijesz 5 dzień ? ile ? dla jednego 3 piwa to będzie dużo, dla drugiego 12 mało. 0.75L / dzień ?

anyway, abys wyhamował przed poniedziałkiem dzisiaj musi byś ostatni dzień chlania!!!!.

jutro będzie kac, i niestety słabe samopoczucie. pij dużo wody. dziś wieczorem weź jakiś Apap aby głowy nie rozsadzilo. pewnie się porzygasz, ale spoko. zjedz coś lekko strawnego. niedziela, tutaj już będzie lepiej. trzęsące ręce to raczej nie.

skończ dzisiaj pić toj w poniedziałek będziesz na chodzie, nawet samochodem będziesz mógł jechać.. tylko nie możesz pić w weekend. znajdź sobie jakieś zajęcie.

zabieranie kart etc nie pomoże. alko siedzi w głowie. zajmij głowę. najlepiej jakbyś dzisiaj już przestał. przeszedł się na spacer. jak pijesz piwo, zrób sobie wiadro herbaty i pij ja zamiast. zajmiesz ręce..

@anonimowehejto ja dwa dni temu wypiłem sam 0.7 45% whisky ale się chujowo czułem następnego dnia. Masakra