Astronomia

Sonda Solar Orbiter doświadczyła drugiego bliskiego spotkania ze Słońcem. Dostarczyła więcej danych w wyższej rozdzielczości niż kiedykolwiek wcześniej .Moment największego zbliżenia nastąpił 12 października o godzinie 19:12 UTC (21:12 CEST), kiedy Solar Orbiter znajdował się zaledwie 29% odległości Ziemi od Słońca. Nagranie opublikowane przez ESA zostało nagrane 13 października krótko po przejściu peryhelium. Do jego stworzenia wybrano dane uzyskane przez aparat sondy Extreme Ultraviolet Imaging (EUI), który zapewnia maksymalną jakość obrazu. Każdy piksel obrazu obejmuje około 105 kilometrów powierzchni Słońca, a powierzchnia całego kadru odpowiada 2048 planetom wielkości Ziemi.
https://www.youtube.com/watch?v=dQmMCJMEzik

Hej,
Dziś przychodzę do was z najtrudniejszym materiałem, jaki do tej pory przyszło mi obrabiać!
Możemy na nim zaobserwować kilka ciekawych elementów - najważniejszy, ten na którym skupiłem całą swoją uwagę, to
Mgławica Serce https://pl.wikipedia.org/wiki/Mg%C5%82awica_Serce
Odległość od Ziemi: 7500 lat świetlnych. Szerokość: 200 ly.
W lewym dolnym rogu serduszka widnieje mgławica Głowa Ryby. Te dwa obiekty po odwróceniu do góry nogami dadzą nam inną mgławicę :v :v :v
Jeszcze w samym centrum Serca mamy gromadę otwartą, ok. 6000ly od nas https://pl.wikipedia.org/wiki/Melotte_15
Na prawo jest powiązana z Sercem Mgławica Dusza https://pl.wikipedia.org/wiki/Mg%C5%82awica_Dusza
Wydaje się nieco ciemniejsza, ale to tylko przez to, że jej obróbki jednak się nie podejmowałem. Jak już wspomniałem, jest to dla mnie cholernie ciężki temat do obróbki a materiału zebranego mam dość mało.
**
Osiągnięty efekt przeszedł moje oczekiwania Zwłaszcza, że "przez przypadek" zdecydowałem się na ustrzelenie tej mgławicy.
Miałem jeszcze częściowo rozstawiony sprzęt po zaćmieniu Słońca (jedynie elektronikę schowałem do domu, reszta 2m dalej pod dach), więc na szybko widząc czyste niebo stwierdziłem, że dozbieram materiału na Plejady, ale tym razem w celach edukacyjnych, zrobię zdjęcia po 60s zamiast 120 czy więcej - chciałem zobaczyć, czy otrzymany efekt będzie ostatecznie podobny + 2x mniej czekania na zrobienie darków.
A że akurat przez Plejady przelatywał samolot, stwierdziłem że przy okazji zobaczę, czy uda mi się trafić Serce albo Duszę na 60s. Trafiłem za pierwszym razem centralnie w środek kadru, więc szkoda było nie skorzystać z takiej okazji
Zdecydowanie uratowała mnie tu astromodyfikacja aparatu, bo bez niej na tej 60s klatce nie zobaczyłbym nawet śladu mgławicy. Tak to widziałem przynajmniej delikatnie, co pozwoliło mi ocenić kadr.
Przy okazji przekonałem się, jakim game changerem są dobrze zrobione kalibracyjne flat frames - udało mi się je poprawnie zrobić dopiero dziś przy kompie, pierwszej obróbki podjąłem się jeszcze bez nich i efekt był nieporównywalnie gorszy. Pomogły usunąć bardzo dużo szumu i pozbyć się winiety.
**
Tak więc zaprezentowane zdjęcie zostało wykonane przez:
Canon eos 1100D astromod
Obiektyw Jupiter 37A 135mm f4
Montaż eq3-2 z napędem RA
Klatki
95 x 60s
30 dark
30 bias
30 flat
**
Co bym poprawił na drugi raz:

• wydłużył jednak czas naświetlania do co najmniej 120s. Spróbowałem krótszej ekspozycji, zdecydowanie mniej roboty - montaż nie musi być precyzyjnie wycelowany w gwiazdę polarną, klatki kalibracyjne zajmują mniej czasu. Jednak potem proces stackowania tak ogromnej ilości zdjęć może spalić mi procesor XD No i zgodnie z wynikami tego "eksperymentu", 120 wypada jednak lepiej https://www.galactic-hunter.com/post/short-vs-long-exposures-for-astrophotography-galactic-experiment-3
  
• Zebrał więcej materiału - klasyk na mojej liście do poprawy Ale niestety domyślna bateria w moim aparacie cudowna nie jest, ale właśnie przed godziną przyszła mi druga, nieco większa + nowa, a to już pozwoli wydłużyć zabawę. Dotychczas po prostu bateria nie pozwalała mi na więcej niż te 2h pracy w terenie, a nie chciałem czekać na podładowanie się baterii, żeby zrobić darki.
  
• obejrzał jakiś filmik z obrabania mgławic, bo naprawdę ciężki temat z tego wyszedł i cieszę się, że chociaż Serce udało mi się jakoś zaprezentować. Następnym razem - Dusza!
  

*** Post sponsorujący ***
Serdecznie zachęcam do wspierania hejto finansowo przez patronite https://patronite.pl/hejto/description
Podobno nawet można dostać kubek :v Każda złotówka pomoże utrzymać serwer, opłacić picke i kebsa adminom i przyczyni się do rozwoju tej super społeczności!
*** /Post sponsorujący ***
Pozdrawiam i miłego weekendu

No dobra, to kilka fotek z zaćmienia
Niestety chmury mocno przeszkadzały i nie w każdej "fazie" zaćmienia udało mi się strzelić coś porządnego - w zasadzie dopiero na sam koniec miałem czyste niebo. Niemniej jestem całkiem zadowolony, udało się wyostrzyć na tyle, że widać cienie gór księżycowych, plamy słoneczne i nawet trochę granulację
Klasycznie zdjęcia dostępne pod linkiem https://drive.google.com/drive/folders/1VB_DDLJCMLShwJevVN-r3K8CrijgTlTL?usp=sharing
Sprzęt:
Aparat: Canon eos 1100D
Tuba: SkyWatcher BK707
Montaż eq 3-2 z prowadzeniem (jestem też zadowolony, że "na oko" ustawiłem montaż tak, że silnik pięknie zostawił słońce praktycznie w centrum kadru przez ponad godzinę )
Domowej roboty filtr słoneczny z folii Baadera
+ Filtr planetarny #8 jasnożółty wkręcony w aparat (pomógł zniwelować niebieską aberrację chromatyczną)

Profesjonalny sprzęt zawsze na propsie A wy czego używaliście do zaobserwowania zaćmienia?

ZŁO
Technika: Samsung S9 + dyskietka 3.5" + brudna szyba

Przypomiam, że właśnie mamy zaćmienie Słońca Ja już ubrany

Dzień dobry.
Zaczynamy

Częściowe zaćmienie Słońca nastąpi we wtorek, 25 października, kiedy Księżyc znajdzie się pomiędzy Słońcem, a Ziemią, częściowo zasłaniając tarczę naszej życiodajnej gwiazdy. Zaćmienie Słońca 25 października 2022 r. będzie widoczne w Europie, Północno–Wschodniej Afryce i Południowo–Zachodniej Azji.
https://www.youtube.com/watch?v=0sx_vuKEGlY

Bardziej jako ciekawostkę niż chwalenie się efektami:
Tak wyglądają zdjęcia nocnego nieba zrobione telefonem Google Pixel 6 w trybie astrofotografii.
Czas naświetlania o ile dobrze pamiętam 4:05 minuty, zdjęciom z aparatu nie podskoczy, ale dla kogoś kto się w fotografię nie bawi - mała rzecz i ciszy

Hej,
Ładnie wczoraj mroziło wieczorkiem
Kiedyś wrzucałem takie zdjęcie, jak telefonem udało mi się uchwycić galaktykę Andromedy i Plejady (zaznaczone na czerwono).
No i właśnie wczoraj wieczorem do tych plejad wróciłem, tylko już z nieco lepszym sprzętem
https://pl.wikipedia.org/wiki/Plejady
Aparat: Canon eos 1100D mod (chociaż w tym wypadku to modyfikacja nic nie dała)
Obiektyw Jupiter 37a 135mm, f.4
Montaż eq3-2 z napędem w jednej osi
Zebrany materiał to 15x150s, 30 dark, 30 bias, 0 flat - mam ostatnio jakieś problemy z robieniem flatów i przy dodawaniu praktycznie całkowicie wygłusza mi dół zdjęcia.
Zdjęcie przycięte do ok 1/5 całości. Bez flatów wyszła potworna kaszana na rogach. Samego materiału też raczej mało, co odbija się na ilości szumu. Może dziś jeszcze dozbieram tak z 1h (wczoraj zawiesił mi się soft do robienia zdjęć i ok. pół godziny aparat stał bezczynnie). Albo spróbuję ustrzelić Galaktykę Trójkąta, zobaczymy
A i dla jasności - gwiazdy w centrum kadru nie są prześwietlone, to mgławica
Miłego weekendu!

Takie niebo będę kiedyś miał nad domkiem na naszym zadupiu :3

Dobry wieczór :)
Dzisiaj chciałem się z Wami podzielić zdjęciem komety NEOWISE która stała się widoczna dla gołego oka podczas osiągania peryhelium na początku lipca 2020 roku.
Zdjęcie to pojedyncza klatka, zostało wykonane na Hałdzie Skalny w woj. Śląskim. Nie było to najciemniejsze miejsce co zresztą widać po zabudowaniach i źródłach światła a mimo to kometa była widoczna na tle zachodu Słońca.
14-ty lipca 2020 roku.
Link do zdjęcia w HQ - https://drive.google.com/file/d/1hStqvwp-QOROhD37e7o_OH6rtPHhEqAa/view?usp=sharing

No. Mogę iść spać
Mozaika z avikowania (po 500 klatek, z tego użyte 30% najlepszej jakości).
Z programów to Sharpcap -> Autostakkert2 -> microsoftowy ICE do panoram.
Mozaika ma prawie 4000x4000, może się nada na tapetę (o ile serwer nie zje jakości).
Gdyby było zainteresowanie to mogę wytłumaczyć w wolnej chwili co i jak. Szczerze mówiąc nie potrzeba do tego kamerki za x tysięcy, a efekt zwala z nóg.
HEQ5|SW150/750|barlow x2|ASI120MC

Dzieje się

Startrails i księżyc 12.10.2022
Folder z dzisiejszymi zdjęciami "startrails + księżyc" https://drive.google.com/drive/folders/1lMeXO4amRdGBXnc_gmBLGajIt9Bp3u9V
***
Hej,
Wczoraj trafiła się nie najgorsza pogoda, miałem chwilę wieczorem, a dodatkowo dzień wcześniej przyszedł mi statyw Camrock cp-530, zwykły składany statyw pod aparat z głowicą 360 za 90 zł. Póki co jestem zadowolony
Od dłuższego czasu chodziło mi po głowie zrobienie Star trails - czyli zdjęcia ukazującego ruch gwiazd, najlepiej na tle nieruchomego obiektu. Ponad pół godziny chodziłem z aparatem po podwórku i wybierałem odpowiedni kadr, w końcu zdecydowałem się wycelować ponad dom somsiada, prosto w Gwiazdę Polarną. Rozstawiłem też teleskop, żeby przy okazji spojrzeć sobie na księżyc i Jowisza.
**
No więc o godzinie 19:10 zamocowałem aparat w statyw, załączyłem kitowy obiektyw z:

• ogniskową ustawioną na 18mm,
  
• przesłoną f/4,
  
• ekspozycją 30 sekund,
  
• iso 1600.
  
• Ostrość ustawiłem sobie jeszcze jak było widno i skleiłem pokrętło ostrości przy pomocy taśmy izolacyjnej, tak żeby przy ściąganiu/zakładaniu wieczka nie przestawić ostrości. Było to też istotne do klatek kalibracyjnych, które powinny być zrobione na takich samych parametrach jak zdjęcie główne, włączając w to ostrość.
  

**
Zostawiłem zamknięty aparat na robienie darków, sam poszedłem załatwiać inne sprawy aż się totalnie ściemniło, efektem czego było aż 58 zdjęć kalibracyjnych. Nie wiem, czy aż tyle było potrzebnych, ale skoro już zrobiłem to nie zaszkodziły. Następnie ustawiłem robienie zwykłych zdjęć i wróciłem do domu. Nie przewidziałem jednak strasznej rzeczy, która jak w pierwszej chwili myślałem, zniszczyła mi całą sesję - rosa
Obiektyw szybko zaparował, efektem czego z 75 minut nagranego materiału, do stackowania nadało się raptem 17
No trudno, dorobiłem jeszcze flaty świecąc telefonem bezpośrednio w obiektyw i poszedłem do stanowiska nr 2, gdzie zamontowany był teleskop.
**
Z pomocą t-ringa podpiąłem aparat prosto pod tubę teleskopu, ustawiłem

• ekspozycję na 1/640s,
  
• iso 800,
  
• przysłona mojego teleskopu to domyślnie f/10
  

i efektem było drugie widoczne zdjęcie. Trochę cierpiałem przez brak załączonego silniczka do montażu, bo silnik zajmuje miejsce pokrętła na mikroruchy, więc musiałem "odblokowywać" hamulec w montażu żeby celować w uciekający księżyc, a że nie wyważyłem odpowiednio całego zestawu za pomocą przeciewwagi, to było nieco problemów ze złapaniem Łysego :v
Jakość zdjęcia i ilość szczegółów bez porównania na korzyść apratu (canon 1100D), względem tego co robiłem telefonem.
Co bym poprawił?
Jakbym skupił się tylko na jednym obiekcie, to zestackowałbym księżyc zamiast jednej klatki.
**
Dziś rano złączyłem zdjęcia gwiazd za pomocą programu Sequator. Bardzo prosty w obsłudze, załącza się zdjęcia, wybiera opcję "star trails", zaznacza się gdzie niebo a gdzie stały ląd, innych opcji nie włączałem i tyle. Potem mała obróbka w Lightroomie i voila - efekt widzicie
Co bym poprawił?
Na ten moment ciężko mi powiedzieć, bo nigdy nie robiłem wcześniej star trailsów i uważam że wyszło całkiem OK. Dłuższa sesja byłaby bardziej widowiskowa, ale to do tego potrzebowałbym odrośnika na obiektyw, a tego typu kitowy chyba nie ma możliwości założenia odrośnika, albo opaska grzewcza, ale to jest też kolejny wydatek, a z wydatkami na astro obiecałem sobie wstrzymać się do końca roku. No, może do świąt :v
Pozdrawiam!

Hejo!
Przypominam/informuję, że 25.10.2022 mamy zaćmienie słońca.
Warto wcześniej załatwić sobie folię np. ND5 Baader w formie kawałka folii, lub bajeranckich okularów Lepiej wydać 20-30 złotych i nie martwić się o oczy, niż bawić się w dyskietki lub inne wynalazki.
Wrzucam linka do strony gdzie znajdziecie m.in. godzinową rozpiskę.
https://www.astromat.pl/czesciowe-zacmienie-slonca-25-10-2022/
EDIT: Kurde, linka nie wrzuciłem

Dobry wieczór pierony
Dzisiaj wyciągam dla was z archiwum NASA zdjęcie promu kosmicznego Endeavour. Statek zbliża się do ISS aby zadokować podczas misji STS-130. Wahadłowiec został sfotografowany przez członka załogi na stacji kosmicznej.
9 lutego 2010 roku.
Źródło na stronie NASA - https://www.nasa.gov/multimedia/imagegallery/image_feature_1592.html

Po pół roku od startu misja Mars 2020 wchodzi w swoją decydującą fazę, ludzie na całym świecie nie mogli się doczekać informacji o przebiegu lądowania i losie łazika który wprowadzi badania Marsa na zupełnie nowy poziom.
Zdjęcie dzięki któremu wielu odetchnęło, łazik Perseverance podchodzi do lądowania w kraterze Jezero na Marsie, 18-ty lutego 2021 roku.
https://mars.nasa.gov/resources/25609/high-resolution-still-image-of-perseverances-landing/

Zakup montażu paralaktycznego, aparatu i pierwsze próby DSO
***
Folder ze zdjęciami (będzie aktualizowany przy okazji następnych wpisów) "pierwsze próby aparatu": https://drive.google.com/drive/folders/1lMeXO4amRdGBXnc_gmBLGajIt9Bp3u9V?usp=sharing
***
Hej,
Mam chwilę czasu, a więc podzielę się kolejnymi efektami nauki astrofotografii
W poprzednim poście opisałem ekwipunek jaki dokupiłem do samego teleskopu, łączna wartość ok. 450zł, co razem z teleskopem daje już 1000pln wydane na "zabawki". Następnym krokiem było podwojenie tej wartości i zakup używanego montażu paralaktycznego klasy eq3-2, na stalowych nogach, z lunetką biegunową i napędem w jednej osi, 1k zł.
Montaż paralaktyczny działa tak, że z po wypoziomowaniu i wycelowaniu lunetką biegunową w gwiazdę polarną, jedna z osi montażu (RA) podąża "po ruchu obrotowym Ziemi", a druga (DEC) prostopadle do niej. Czyli po założeniu odpowiedniego silniczka na oś RA, montaż może automatycznie podążać za obiektami w tempie gwiazdowym - nic nie ucieka nam z kadru. Przydatne przy obserwacjach, kluczowe przy fotografiach DSO.
Level Up od napędu w jednej osi jest napęd GOTO, czyli napęd w dwóch osiach sterowany pilotem/aplikacją, który sam namierza wskazany obiekt. Mimo że miałem możliwość dopłacić 400 zł za takie cudo, zdecydowałem się na jedną oś żeby nie zabierać sobie od razu całej zabawy z wyszukiwaniem obiektów
**
Z pomocą szyny dovetail i obejm do rur spustowych z castoramy xD (całość ok 150zł) udało mi się zamocować teleskop na montażu. Niestety żadnych zdjęć w ten sposób nie zrobiłem, bo uchwyt telefonu nie trzymał nieruchomo przy okularze, tylko powoli zjeżdżał, więc zdjęcia z dłuższą ekspozycją z pomocą telefonu i teleskopu nie przechodziły. Zdecydowałem się więc na kolejny zakup.
Trochę poczytałem o różnych aparatach i uznałem, że dla początkującego astrofotografa wystarczy Canon EOS 1100D. Stary aparat ze średniej półki, ale bardzo spoko na początek astroprzygody, bo dobry crop i mało szumi (tak przeczytałem :P). Udało mi się znaleźć używkę na Allegro z jakiegoś lombardu za 600zł. Stan idealny, a do tego przebieg raptem 3600 zdjęć, czyli praktycznie zerowy (na fejsbukowej grupie "Giełda sprzętu astronomicznego" aparaty z przebiegiem 20-30k uznawane są za "prawie nowe"). W zestawie był jeszcze kitowy obiektyw 18-55mm i jakaś tam karta pamięci 4gb. Do zamocowania aparatu kupiłem szynę dovetail L z obrotową głowicą i od razu adapter T-2 i pierścień do zamocowania aparatu bezpośrednio w teleskop. Dodatkowe 270zł.
Obiektyw kitowy całkiem spoko do szerokich kadrów, robi bez porównania lepsze jakościowo zdjęcia niż telefon, jednak niestety szerokie kadry próbowałem do tej pory robić raz i bardzo średnio ustawiłem ostrość + zabrakło mi baterii na dłuższą sesję (zapomniałem naładować). Na dysk wrzucam pojedynczą klatkę zrobioną na szybko, czas naświetlania 60 sekund - mimo wspomnianego braku ostrości na gwiazdach, widać od razu że potencjał bez porównania większy niż smartfon
**
Na drugi dzień podjąłem próbę podłączenia aparatu pod teleskop i ustrzelenia Słońca. Jedna klatka, nie stackowałem bo robiłem zdjęcie na szybko, a przyjąłem zasadę żeby w krótkich odstępach czasu nie fotografować dwa razy tego samego obiektu, a za każdym razem coś innego, żeby przy ponownyc próbach zobaczyć progres Więc póki co lepszego Słońca nie będzie. Tak czy inaczej, porównując z telefonem, jakość zdecydowanie lepsza i granulacja powierzchni też bardziej widoczna.
**
W przeciągu tygodnia od zakupu aparatu, zaopatrzyłem się w wysłużony, jeszcze radziecki, obiektyw Jupiter 37A, ogniskowa 135mm, światłosiła f/3.5 i ostrzenie na nieskończoność (działające!). Jasny obiektyw, jednak wymaga przymykania tak do 4.5 co najmniej, bo aberracja chromatyczna na maksymalnym otwarciu jest gigantyczna. Za ten "made in USSR" sprzęt dałem 190zł.
W międzyczasie zainstalowałem na Canonie oprogramowanie magicLantern, które pozwala ustawić strzelanie serii zdjęć z dowolnie zaprogramowanym czasem naświetlania, a nie maksymalnym systemowym 30s.
***
No więc takim oto sprzętem, montażem z napędem, canonen 1100D i Jupiterem przymkniętym do 5.6 udało mi się zrobić pierwsze poważne zdjęcie DSO - galatykę Andromedy Kiedy po zestackowaniu zdjęć i wrzuceniu do GIMPa zobaczyłem, co właśnie wyłapał mój aparat, zaniemówiłem na jakieś 10 minut XD Nie mogłem się nacieszyć tym widokiem, bo spełniłem swoje marzenie o zrobieniu tego właśnie zdjęcia!
Parametry zdjęcia:
27x120s, 1600iso, stack z 80%
14 dark, 30 flat, 30 bias
Co wiem że zrobiłem źle?

• Więcej zdjęć, same klatki też mogłem wydłużyć do 3 minut zamiast 2;
  
• Mniej przymknąć obiektyw - jak wspomniałem, 4.5 byłoby wystarczające, a efekt końcowy wymagałby ok. 20% mniej zdjęć
  
• Więcej klatek kalibracyjnych, zwłaszcza darków. Powinno być tak ze 20, ale nie chciało mi się już na nie czekać, bo późno było XD I nie mialem pewności czy w ogóle coś z tego zdjęcia wyjdzie.
  
• Obróbkę też muszę poprawić, tzn. najlepiej byłoby ją zminimalizować kosztem jakości samych zdjęć, ale jednak potem też trzeba coś poprawiać, wyciągać, przyciemniać etc.
  

***
Potem przyszedł czas brzydkiej pogody i mojego wyjazdu w delegację, więc wysłałem aparat na modyfikację do pana Michała Kałużnego http://astrofotografia.pl/?p=3687
Za 300zł wyciął on filtr podczerwienii sprzed matrycy, co pozwala zbierać więcej czerwonego światła z nieba Tak w skrócie, w linku powyżej dużo więcej rzeczowych informacji.
***
Z modyfikacji z powodu brzydkiej pogody i wyjazdu na wakacje miałem okazję skorzystać raptem raz, przy fotografowaniu mgławicy Ameryka Północna
https://pl.wikipedia.org/wiki/Mg%C5%82awica_Ameryka_P%C3%B3%C5%82nocna
Niestety, byłem wtedy lekko pijany a i gości miałem, więc kard ustawiony na odpierdol i zapomniałem przymknąć obiektywu, przez co większe gwiazdy (Deneb zwłaszcza) wyszły fatalnie. Mimo to efekt końcowy nie jest tragiczny, widać czemu mgławica nazywana jest Ameryką Północną Kiedyś się to poprawi. Wrzucam ku przestrodze, jak bardzo aberracja może zniszczyć zdjęcie. Wrzucam też screena ze Stellarium, żeby było odniesienie jak duży obszar nieba sfotografowałem. Kółko "C20" to właśnie ten czerwony obszar mgławicy.
25 x 150s, 1600iso, stack z 80%
Co wiem że zrobiłem źle?

• Nie zostawiać więcej obiektywu otwartego na 3.5;
  
• Lepiej wykadrować zdjęcie;
  
• Więcej klatek kalibracyjnych - przy robieniu darków (po 7....) padła mi bateria i zdjęcie jest mało odszumione;
  
• Dłuższy czas naświetlania by nie zaszkodził;
  

***
Na ten moment dotarłem do "teraz" swojej przygody z astrofoto. Czekam na dobrą pogodę żeby uchwycić piękno nocnego nieba (Orionie, patrzę na Ciebie) i na pewno będę się dzielił swoimi fotkami. A lista "co robię źle" za każdym razem będzie coraz krótsza
Miłego dnia!