@bimberman @GazelkaFarelka @lubieplackijohn C⁎⁎ja się znam, ale napiszę co znalazłem:

Atakujący sprawdzał jakie jest konto administratora używając następującego sposobu:

1. Wchodził na https://adres.pl/?author=1 , jak można się domyślić user z id 1 to ja z uprawnieniami administratora. Tak poznawał login.
   

2. Chwilę później odwiedzał adres.pl/wp-admin robił nieznaną mi rzecz i przychodził do mnie za każdym razem mail z informacją o resecie hasła.
   

Zrobiłem taką regułę w nginxie:

   if ($args ~ "^author=([0-9]*)") {

        return 302 https://127.0.0.1:8080/?;

   }

i od tej pory wszystkie próby logowania robi jako:

Users: array ( 0 => 'wwwadmin', )

ClientIP: 172.70.91.226

Wcześniej używał zawsze poprawnego loginu który jest inny niż wwwadmin

Czyli pewnie dalej mam dziurę na stronie ale skrypt nie umie nazwy użytkownika znaleźć xD

@kornil20082 nie mam pojęcia, też chciałem zamówić drugą do pracy, tak żeby była na stałe w labie i też mi się nie udało, skończyło się na tym, że dociąłem takiego dynksa ze starego śledzia od peceta.

A ten mój własny pochodzi jeszcze ze starych dobrych czasów, gdy moim formalnym pracodawcą był Siemens, a wyposażenie do montażu na kontrakty przychodziło przygotowane iście na niemiecką modłę, gdzie w wielkiej skrzyni (albo dziesięciu) było wszystko, począwszy od urządzeń do zamontowania, poprzez wszystkie możliwe kable, śrubki i nakrętki, a skończywszy nawet na takich drobiazgach, jak trytytki, taśmy numerowe do labelkowania przewodów, bardzo fajna taśma klejąca z tych "nie do zdarcia", czy właśnie tego typu blaszka do zakładania czekoladek. Wtedy się to traktowało jako oczywistość i siało tym na prawo i lewo, bo z każdego kontraktu tego mnóstwo zostawało. Teraz - co starsi pracownicy jakieś zachomikowane resztki jeszcze bywa, że mają i traktują jako skarb prawdziwy 😃

Ech, kiedyś to były czasy, teraz to już nie ma czasów...

@kornil20082 nie mam pojęcia, też chciałem zamówić drugą do pracy, tak żeby była na stałe w labie i też mi się nie udało, skończyło się na tym, że dociąłem takiego dynksa ze starego śledzia od peceta.

A ten mój własny pochodzi jeszcze ze starych dobrych czasów, gdy moim formalnym pracodawcą był Siemens, a wyposażenie do montażu na kontrakty przychodziło przygotowane iście na niemiecką modłę, gdzie w wielkiej skrzyni (albo dziesięciu) było wszystko, począwszy od urządzeń do zamontowania, poprzez wszystkie możliwe kable, śrubki i nakrętki, a skończywszy nawet na takich drobiazgach, jak trytytki, taśmy numerowe do labelkowania przewodów, bardzo fajna taśma klejąca z tych "nie do zdarcia", czy właśnie tego typu blaszka do zakładania czekoladek. Wtedy się to traktowało jako oczywistość i siało tym na prawo i lewo, bo z każdego kontraktu tego mnóstwo zostawało. Teraz - co starsi pracownicy jakieś zachomikowane resztki jeszcze bywa, że mają i traktują jako skarb prawdziwy 😃

Ech, kiedyś to były czasy, teraz to już nie ma czasów...