ALMA zgłębia tajemnicę powstawania planet

Naukowcy wykorzystali ALMA do obserwacji dysków protoplanetarnych wokół 19 protogwiazd w celu wykrycia wczesnych oznak formowania się planet.

Galactic monster mash

Galactic monster mash

Najdziwniejsze zderzenie we wszechświecie. Coś takiego aż trudno sobie wyobrazić

Wyobraźcie sobie planetoidę, zwykły kosmiczny okruch. Teraz wyobraźcie sobie fascynującą, wściekłą gwiazdę neutronową, będącą pozostałością po masywnej

Pan of the Rho Ophiuchi cloud complex

Pan of the Rho Ophiuchi cloud complex

Tak się produkuje złoto. James Webb dostrzegł zderzenie dwóch gwiazd

Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba nie przestaje zaskakiwać. Odkąd trafił na orbitę półtora roku temu, bezustannie pracuje, przełączając się jedynie z

Radioaktywne źródło pod powierzchnią Księżyca. Satelity wykryły obiekt o średnicy 50 kilometrów

Nawet Księżyc ma przed nami jeszcze sporo tajemnic, czego najlepszym przykładem okazuje się dokonana niedawno detekcja. Stoją za nią orbitery Chang’e 1 i

Szczegółowe obserwacje błękitnych nadolbrzymów

Naukowcy opublikowali wyniki badania blisko tysiąca błękitnych nadolbrzymów w Drodze Mlecznej. To największa próbka gwiazd tego typu dotychczas zbadana. Badanie opierało się na 15 latach obserwacji. Analiza tych danych pozwoli naukowcom rozszerzyć wiedzę na temat ewolucji masywnych gwiazd.

„Chabeta”, czyli dowód na istnienie czarnej dziury już 570 milionów lat po Wielkim Wybuchu

Chodzi o linię emisyjną wodoru Hβ (czytaj: ha-beta) pokazaną na ilustracji tytułowej z kosmologicznym przesunięciem ku czerwieni z = 8,679 (stąd obserwowana długość fali ~4,71μm vs emitowana/laboratoryjna 0,4861μm), a aktywna czarna dziura posiada w Hβ modelowy profil oznaczony linią żółtą. Jest to dowód obserwacyjny, że astronomowie odkryli za pomocą Teleskopu Webba najbardziej odległą obecnie, aktywną supermasywną czarną dziurę w galaktyce macierzystej CEERS 1019, która istniała, gdy Wszechświat liczył zaledwie 570 milionów lat. Czarna dziura w jej centrum okazuje się kilkaset razy mniej masywna niż inne, znane nam supermasywne czarne dziury we wczesnym Wszechświecie.

Odkryto planetę, która nie powinna istnieć

Gdy gwiazda podobna do naszego Słońca kończy życie, rozszerza się tak, że pochłania planety ją okrążające. Astronomowie odkryli jednak planetę, która przetrwała tę fazę rozwoju swojej macierzystej gwiazdy.

Teleskop Webba odkrył obłoki pyłowe wokół dwóch supernowych w Galaktyce Fajerwerk

To odkrycie jest bardzo ważne, ponieważ sugeruje, że supernowe są prawdopodobnym źródłem pyłu we wczesnym Wszechświecie. W dzisiejszych czasach również gwiazdy podobne do Słońca u schyłku życia (astronomowie nazywają to „asymptotyczną gałęzią olbrzymów”) wytwarzają mnóstwo pyłu międzygwiazdowego, ale gdy Wszechświat nie miał jeszcze miliarda lat (z>6), to progenitorzy takich gwiazd jeszcze nie zdążyli wyewoluować poza ciąg główny.

India to launch Chandrayaan 3 moon lander and rover on July 14 (video, photos)

The Chandrayaan 3 mission is getting ready to fly.

Jak powstają małe planety? Nowa koncepcja - Puls Kosmosu

Chcąc dowiedzieć się, jak powstają małe planety pozasłoneczne, trzeba uważnie przyjrzeć się procesom zachodzącym w płaskich dyskach pyłu i gazu otaczających młode gwiazdy, czyli w tzw. dyskach protoplanetarnych. Tam też zajrzeli naukowcy z Uniersity of Warwick w Anglii.

Czas we wszechświecie płynął pięć razy wolniej? Nie do końca, ale tak to wygląda - Puls Kosmosu

Dotychczas wydawało się to niemożliwe. A jednak! Astronomom udało się zaobserwować coś niesamowitego: we wczesnym wszechświecie czas płynął znacznie wolniej niż obecnie. Choć brzmi to abstrakcyjnie, to od dawna na to wskazywała ogólna teoria względności opracowana przez Alberta Einsteina. Problemem jednak było zaobserwowanie tempa upływu czasu na końcu wszechświata.