#popkulturka

4
59
Wczoraj, czyli 21 lutego, miały miejsce dwie rocznice. Pierwszą z nich była premiera kreskówki na stacji Nickelodeon - "Avatar: Legenda Aanga". Chcę wspomnieć o tym wspaniałym serialu animowanym, bo mam do niego ogromny sentyment i rewatchowałem go niezliczoną ilość razy.
Jeśli ktoś nie zna fabuły to już śpieszę z opisem. "Avatar: Legenda Aaanga" to serial opowiadający historię młodego awatara Aaanga - maga powietrza, którego zadaniem będzie opanowanie wszystkich czterech żywiołów: wspomnianego powietrza, wody, ziemi i ognia. Oprócz tego, Aaang będzie musiał wprowadzić pokój w świecie, gdzie trwa stuletnia wojna.
Choć jest to kreskówka, to z każdym kolejnym odcinkiem staję się ona coraz dojrzalsza. Bohaterzy, których poznajemy jako dzieci, zamieniają się w pełnoprawnych młodych-dorosłych, przekuwających swoje doświadczenia na decyzje które podejmują. Oprócz tego, świat przedstawiony w tej animacji jest równie ciekawy i boli mnie, że nie jest on eksplorowany po dziś dzień.
Jest to krótka notka na temat tej produkcji, ponieważ gdybym miał streścić moje przemyślenia na temat 3 sezonów (tj. 61 odcinków) to prawdopodobnie spędziłbym nad jednym wielkim wpisem tydzień.
No chyba, że są na hejto fani tej animacji i mają ochotę na kolejną serię wpisów, w której bym eksplorował tą animację (oczywiście od czasu do czasu). Co Wy na to?
A o kolejnej wczorajszej rocznicy później. Do zobaczenia!
f8baf5ae-c235-46d4-966b-9806238e29fa
HappyNewYear88

Oglądałem ale bardzo epizodycznie, dlatego nigdy nie znałem całej fabuły. Teraz chyba się nie zbiorę do oglądania, ale może kiedyś akurat.

piwowar

@Popkulturnik_Kulturnik Avatar jest niesamowity. Bardzo podoba mi się to, że świat przedstawione w tym serialu wygląda na żyjący, pełen miast i mniejszych wiosek, czuć tam życie. To coś, czego brakowało mi np. w ekranizacjach Władcy Pierścieni. Historia jest piękna i interesująca, a nawet graficzny jest estetyczny i pasuje do historii.

Popkulturnik_Kulturnik

@piwowar Świat awatara jest przepiękny. Uwielbiam to połączenie duchów i różnorodności ludzi władającymi żywiołami

Zaloguj się aby komentować

Kolejny obraz z #sztukanacodzien ,czyli...
"Narcyz" Caravaggio
Przenosimy się bliżej baroku. Wbrew pozorom to prosty obraz, bo prawdopodobnie każdy mit o Narcyzie zna i kojarzy. Jednak jest w tym, coś melancholijnego i smutnego. Zapatrzenie się w samego siebie i brak możliwości zobaczenia tego co jest dookoła. Wykreowanie samego odbicia w wodzie w tak idealny sposób zasługuje na dodatkowy poklask dla Caravaggia.
Lepsza jakość: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/75/Narcissus-Caravaggio_%281594-96%29.jpg
11fdf535-0898-47ed-b7ba-db001db60ce1
HappyNewYear88

Obraz bardzo ładny, a prosty w swoim przekazie. Lubię bardzo.

Zaloguj się aby komentować

Zacząłem oglądać ostatnio sitcom pt. "Community" . Stąd przychodzę do Was z pytaniem. Jakie są Wasze ulubione sitcomy? Oprócz wspomnianego wyżej serialu obejrzałem też "Przyjaciół" niezliczoną ilość razy (nadal bawi) i okazjonalnie jak leci w telewizji "Teorię Wielkiego Podrywu" (raz bawi, raz nie).
https://www.youtube.com/watch?v=j25tkxg5Vws
Redrum

Dzięki temu serialowi wiem jak wygląda internet

b07ceb01-d7cc-47c2-b781-eaf2ced06224
Inspektor_RODO

Różowe lata 70te, Jim wie lepiej, dwóch i pół, jeden gniewny Charlie,

Redrum

Jeszcze a propos IT crowd, to Richard Ayoade praktycznie rzecz biorąc gra siebie w tym serialu https://youtu.be/y0_82toFEFg

Zaloguj się aby komentować

Zostań Patronem Hejto i odblokuj dodatkowe korzyści tylko dla Patronów

  • Włączona możliwość zarabiania na swoich treściach
  • Całkowity brak reklam na każdym urządzeniu
  • Oznaczenie w postaci rogala , który świadczy o Twoim wsparciu
  • Wcześniejszy dostęp, do wybranych funkcji na Hejto
Zostań Patronem
Witam Was w kolejnym poście z serii #historiakina . Mam nadzieję, że wpisy spełniają wszelkie oczekiwania, bo przyszedł czas, aby zobaczyć jak powstały trzy nurty w kinematografii po fabularnych próbach Méliès. Zapraszam!
A więc jednym z pierwszych filmowych nurtów, który ujrzał światło dzienne to tzw. "Brightończycy". Nurt z Wielkiej Brytanii, w którym twórcy wprowadzili pojęcia zbliżenia oraz wielkiego planu, jak i również starali się pokazywać elementy z życia codziennego. Jednym z czołowych twórców tego kierunku był George Albert Smith oraz jego film "Szkło powiększające babuni" (1900r.). Film lepiej traktować jako ciekawostkę i eksperyment, bo stanowi tak naprawdę dokumentalną zabawę twórcy poprzez formę.
Powstał również kolejny nurt we Francji, czyli tzw. d'art. D'art polegał na rejestrowaniu sztuk teatralnych. I tyle - co wsm pokazuję jak uwsteczniający był to kierunek i na szczęście został wyparty przez bardziej kreatywne podejścia.
Trzeci nurt, który chciałem sprezentować, czyli Szkoła Włoskich Monumentów, jak sama nazwa wskazuje, wywodzi się z Włoch. Włosi nie stawiali na fabułę czy nawet zabiegi realizacyjne. Postanowili w swoich filmach pokazywać bogactwo swojego kraju, dlatego też produkcje te były cholernie długie i obfite w urozmaiconą scenografie i rekwizyty. Warto wymienić tutaj reżysera Enrico Guazzoniego, który zekranizował powieść "Quo Vadis" (1913r.).
Tak się prezentują trzy pierwsze nurty na świecie. Francja, Wielka Brytania i Włochy. Trzy kraje, w których kino powoli rozkwitało. A gdzie w tym wszystkim Polska? Dowiecie się w kolejnym wpisie, a na ten moment podlinkuje Wam "Szkło powiększające babuni", abyście mogli zobaczyć ten jednominutowy eksperyment.
https://www.youtube.com/watch?v=s_JPJQ5e4u0
Bipalium_kewense

@Popkulturnik_Kulturnik Dostałem kiedyś w prezencie książkę o historii kina (taką dla młodzieży) i był tam wspomniany ten eksperymentalny film "Szkło powiększające babuni". Jakoś nie przychodziło mi do głowy, żeby sobie wyszukać, więc w końcu miałem okazję, żeby to zobaczyć. Dzięki!

piwowar

@Popkulturnik_Kulturnik Wciąż podtrzymuję opinię spod ostatniego wpisu. Choć tym razem nie widziałem tej publikacji wcześniej, to próbowałem przesłuchać ją bez dźwięku teraz. Jako osoba przyzwyczajona do filmu dźwięcznego nie jestem chyba w stanie tego oglądać bez choćby najprostszego podkładu.

Popkulturnik_Kulturnik

@piwowar Dlatego udostępniam wersje z jakimś pianinkiem w tle. Ja też choć uwielbiam kino nieme, to jednak nie potrafiłbym przejść przez taki film bez jakiegokolwiek dźwięku.

Zaloguj się aby komentować

Pojawiły się już opinie o "Diable wcielonym" i "Rękopisie znalezionym w Seragossie", jednak dzisiaj przyszedł czas przyjrzeć się ciekawej, kameralnej i horrorowej produkcji.
Przedstawiam Wam film pt. "Czarownica: Bajka Ludowa z Nowej Anglii" w reżyserii Roberta Eggersa.
Powyższy film Eggersa to jego debiut z 2016 roku, jednak ja poznałem jego twórczość i nietypowy styl w 2019 roku przy kinowej premierze jego drugiego dzieła, czyli "The Lighthouse" - produkcji opowiadającej o obłędzie, gdzie rzeczywistość zlewa się z alkoholowymi omamami. Film silnie popierniczony, który uznałem za jeden z najlepszych filmów 2019 roku, odmieniający oblicze horroru. Co ciekawe to samo reprezentuje "Czarownica".
"Czarownica: Bajka Ludowa z Nowej Anglii" opowiada historię XVII wiecznej, ubogiej rodziny wychowującej piątkę dzieci. Pewnego dnia najmłodsze dziecko znika, a rodzina zostaje wystawiona na mroczne siły, które nastawiają ich przeciwko sobie.
Eggers jest niezwykłym erudytą. Stawia w swoich filmach na masę metafor i symboli. Jest też świetnym reżyserem (to przede wszystkim) - perfekcyjnie prowadzi aktorsko Anye Taylor-Joy (ta sama pani odgrywającą główną rolę w "Gambicie Królowej") i ma idealne wyczucie obrazu - każdy kadr jest tu po coś, odpowiednio wprowadza niepokój.
Właśnie, pogadajmy o kameralności i o tym co wyróżnia "Czarownicę" na tle innych horrorów.
Minimalizm. Minimalizm to kluczowe słowo, bo to ono warunkuje charakter dzieła Eggersa. Nie ma tutaj beznadziejnych i niepotrzebnych jumpscare'ów czy magicznych stworów pokazywanych na lewo i prawo. Eggers straszy realizmem, choć jest to oczywiście horror zahaczający o tematykę fantastyczną, to siły nieczyste są tak rzeczywiste, że czuć po prostu niepokój tragedii, które się odbywają na ekranie.
Omówiłem krótko stronę wizualną oraz stylistykę, ale nie byłbym sobą gdybym nie zreflektował się nad treścią. A jest to intrygujący obraz o wierze. O tym, czym jest wiara dla ludzi i jak jest przez nich pojmowana. Jest to również film o niezależności i dość nietypowym wyzwoleniu.
Co ciekawe piszę ten post w rocznicę tego filmu, bo dokładnie 5 lat temu wszedł na ekrany kin. Mi pozostało na ten moment zaprosić Was na obejrzenie tej pozycji na Netflixie i oczekiwać na kolejny film Eggersa, czyli "The Northman", którego premiera ma się odbyć już w tym roku.
(zachęcam do zaobserwowania tagu #popkulturka aby nie przegapić tego typu treści)
6e4e71e0-6f56-4458-a25d-587bb0f7e1ad
mateusz-wrona-148

@Popkulturnik_Kulturnik O panie, pamiętam jak obejrzałem ten film, długo nie mogłem ogarnąć "co ja żem właśnie obejrzał". Bardzo dobry, bardzo sugestywny obraz. Nawet nie wiedziałem, że Lighthouse jest od tego samego reżysera, czeka na obejrzenie w niedługim czasie.

pomidor

Jeden z ciekawszych horrorów jakie oglądałem. Aktorstwo genialne - zwłaszcza scena opętania chłopca. Robi wrażenie.

Popkulturnik_Kulturnik

@pomidor Gdy oglądałem tą scenę - ciarki były, nie zmyślam

Zaloguj się aby komentować

FINISH HIM!
Czyli zwiastun "Mortal Kombat". Film będziemy mogli zobaczyć w kwietniu i co by tu dużo mówić - będzie krwawo. Czuję, że to może być udana bijatyka filmowa
https://www.youtube.com/watch?v=ow3fhDtRHiU
Popkulturnik_Kulturnik

@chusteczka_haftowana Dziękuję za przypomnienie mi o nadrobieniu tego (podobno) wspaniałego zbioru kiczu i rozwałki. Będzie oglądane dzisiaj

HappyNewYear88

Okey czekam na bijatyki bo są zawsze fajne do oglądania.

chusteczka_haftowana

@Popkulturnik_Kulturnik genialne to jest! jeśli nie miałeś okazji, to koniecznie obejrzyj

Zaloguj się aby komentować

Kolejny wpis będący krótką opinią na temat albumu
Ostatnim razem miałem okazję przesłuchać Kwiatu Jabłoni oraz The Weekend, dzisiaj przyszedł czas na płytę dość kontrowersyjną, ale napewno ciekawą, czyli...
"Cuz I Love You" Lizzo
Na album natrafiłem kompletnie przypadkowo, choć co nie co słyszałem o Lizzo, o której było dość głośno przez jej różne wypowiedzi czy filmiki, w których pokazywała swoją akceptację i miłość do swojego większego ciała. Persona ciekawa i napewno dzieląca ludzi na tych, którzy patrzą optymistycznie na to co robi, jak i na tych oceniających jej działania sceptycznie. Ale skupmy się na albumie.
Proszę państwa, dlaczego dopiero teraz odkryłem ten różnorodny i tak rytmiczny album z 2019 roku, to ja nawet nie wiem. Ale nie ma co drążyć, trzeba się zachwycać, bo Lizzo po prostu tutaj wymiata.
Realizacyjnie to gatunkowy misz-masz: soulu, hip-hopu, R&B oraz popu. Nie ma opcji by natknąć się tutaj na nudę (no chyba, że ktoś nie lubi wymienionych wyżej gatunków). Wszędzie brzmi ciekawy rytm pełen energii, po którym chętnie potupie się nóżką. Jeszcze Lizzo ma na dodatek głos o kilku barwach, który wręcz hipnotyzuje. Czyli jest różnorodnie, bez monotonii. O to tutaj chodzi.
Co do liryczności to jest to jeden wielki list do miłości do samego siebie, akceptacji tego kim się jest i próba zignorowania osób, które nas niepotrzebnie oceniają. Myślę, że tekstowo są to rzeczy dość ważne, bo przecież każdy chcę na tym świecie czuć się kochanym.
ULUBIONE UTWORY: "Jerome", "Tempo", "Better in Color".... wsm wszystkie utwory. Nie ma tutaj słabego ogniwa
Mam nadzieję, że Lizzo nie poprzestanie i jej kolejne albumy będą tak samo barwne realizacyjnie jak ten. Miłej reszty dnia!
874dc78b-779b-4746-81c6-e893cb358416
pukpuk

@Popkulturnik_Kulturnik dooobre, nie słyszałem wcześniej

Zaloguj się aby komentować

Dzisiaj sprezentuje Wam...
"Alegoria życia ludzkiego" Tycjana
Nadal zostajemy w sferze renesansu, ale następnym razem zahaczymy o jakąś inną epokę. Choć oczywiście do renesansu wrócimy, bo to obfity w dzieła sztuki okres w sztuce.
W sposób klarowny i prosty Tycjan przedstawia prawdy o przemijaniu ludzkiego życia. Niezwykle intrygujący obraz, dzięki umiejętnemu zastosowaniu pierwszego i drugiego planu.
Wgl te obrazy będę umieszczał pod #sztukanacodzien więc jak chcecie to zaobserwujecie. Kolejny # do kolekcji po #historiakina i ogólnym #popkulturka
Lepsza jakość: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/6/61/Tizian_002.jpg
40c6c08e-e8c2-4a11-81fb-7ba990d0198c
gacek

@Popkulturnik_Kulturnik super ! Dodaje

Zaloguj się aby komentować

Nie wiem czy są tu fani kina typowo superbohaterskiego, ale ostatnio pojawił się zwiastun Ligi Sprawiedliwości Zacka Snydera, który muszę skomentować jednym wielkim "XD", ponieważ to co zobaczyłem to wspaniały koszmar. Wspaniały koszmar, który będziemy mogli obejrzeć na HBO GO i będzie trwał 4h...
Jednak wyjaśnię kontekst powstania tego filmu (a raczej jego rozszerzonej wersji), aby pokazać Wam niedorzeczność całej sytuacji.
Zacznijmy od roku 2016, gdzie powstaje film "Batman v Superman" w reżyserii Zacka Snydera. Nie chcę o tym za dużo pisać, więc skomentuje to tylko tak - paździerz i przykład jak nie robić filmów z facetami w rajtuzach (beznadziejny scenariusz, niepotrzebny patos, nagromadzenie slow-mo itp.).
I później ten sam reżyser tworzy w 2017 roku "Ligę Sprawiedliwości" - kolejny szrot (jednak mniejszy szrot), ponieważ przez problemy osobiste tego twórcy, za dokończenie tego filmu odpowiadał Joss Whedon (reżyser "Avengers). I chyba przez to, że Whedon w jakiś 40% robił ten film, jest to dzieło znośne, ale nie zmienia faktu, że produkcja wygląda jak potworek Frankensteina.
Wielu fanów krzyczało po wypuszczeniu do kin "Ligi Sprawiedliwości", że film jest tragiczny, bo nie dano go dokończyć Snyderowi (co jest totalnym bullshitem, bo jedyne co sprawia, że znośnie się to ogląda to praca Whedona na planie). Sam Snyder wsm płakał, że gdyby w pełni zrobił ten film to by wgl powstało arcydzieło kinematografii światowej.
No i stało się...
Snyder się napłakał Warnerowi i takim sposobem ogłosił w 2020 roku, że studio wyłoży mu kasę na dokończenie Ligi Sprawiedliwości (wtf).
Serio, to jest tak niedorzeczne. Jesteś dużym studiem (Warner Bros) i wykładasz "trochę" kasy na film, który został zapomniany już w 2017 roku i spełniasz marzenia gościa, który totalnie nierozumie jak tworzy się filmy superbohaterskie (przynajmniej takie jest moje zdanie, no bo błagam robienie z gościa w czerwonej pelerynie poważnego typa, który rozpieprza połowę miasta i zabija przy tym niewinnych ludzi jest niedorzeczne). Ale no, chłop się napłakał i będziemy mieli 18 marca "Ligę Sprawiedliwości Zacka Snydera".
I na dowód jak koszmarnie to wygląda macie podlinkowany zwiastun (oczywiście możecie się ze mną nie zgodzić).
Ale wiecie co? Wsm może dobrze, że to wyjdzie. W końcu ludzie zobaczą jakim większym koszmarem mogłaby być "Liga Sprawiedliwości"...
https://www.youtube.com/watch?v=0QmSF7WUyN0
lubieplackijohn

@Popkulturnik_Kulturnik Tia, o historycznych filmach to już nie wspomnę. FIkołki pierwsza klasa. Pytam się, po co?

Popkulturnik_Kulturnik

@lubieplackijohn Ale przynajmniej można oglądać sobie małe filmy artystyczne, gdzie twórcy mają swobodę artystyczną i mogą sobie robić co im się żywnie podoba. To jest paradoks, mniejszy budżet = równa się większa swoboda artystyczna (choć oczywiście brak wtedy kasy na efekty specjalne czy na inne wizualia, ale jak ktoś robi kino jako sztukę dla sztuki to mu to nie przeszkadza).

lubieplackijohn

@Popkulturnik_Kulturnik Coś w tym jest. Czasem żałuję, że nauczyłem się czytać, Może gdybym nie czytał tylu książek, to te filmy oglądałoby mi się lepiej.

Zaloguj się aby komentować

Witam Was w pierwszym poście z serii #historiakina . To seria postów, w której przyglądamy się temu jak raczkowały filmy i jak wyrosły na jedne z najbardziej oglądanych dzieł kultury. Zaczynajmy!
Jak powszechnie wiadomo kino ma swoje początki we Francji. To tam 13 lutego 1895 roku, bracia Auguste i Louise Lumiere opatentowali kinematograf. Co ciekawe, bracia podłapali pomysł Thomasowi Edisonowi (tak właśnie, temu Edisonowi, co to zawsze kradł pomysły od innych - karma wraca) i wprowadzili do niego kilka unowocześnień, dzięki czemu mogli zaprezentować swój wynalazek - kinematograf
Minęło kilka miesięcy, by 28 grudnia 1895 roku, w paryskiej kawiarni Grand Café, ojcowie kina mogli zaprezentować swoją maszynę, a wraz z nią kilka pierwszych filmów - "Wyjście robotnic z fabryki" czy "Polewacz polany". Były to krótkie filmiki dokumentalne, które oczywiście w dzisiejszych czasach nie zrobiłyby na nikim wrażenia (ludzie podobno uciekali z kawiarni, gdy widzieli te obrazy - ale ile w tym prawdy?).
Pokazując swoje filmy - bracia Lumieré zwrócili uwagę pewnego starszego pana siedzącego w tej kawiarni. Pana, dzięki któremu można mówić o filmach fabularnych oraz efektach specjalnych. O tym człowieku usłyszycie w kolejnym poście. Pozdrawiam!
12d0b66a-e8a6-483b-ad49-8594a69fd104
lubieplackijohn

@Popkulturnik_Kulturnik O! Zrobiłeś smaka! Masz piorunka na zachętę! ( ͡° ͜ʖ ͡°)

gacek

@Popkulturnik_Kulturnik mega!

Popkulturnik_Kulturnik

@gacek @lubieplackijohn Super, że się podoba!

Zaloguj się aby komentować

Kolejna książka za mną, czyli dramat "Tango" autorstwa Sławomira Mrożka
Uwielbiam absurd. Absurd jest nośnikiem dość specyficznych emocji, które przez przerysowanie świata potrafią wyrazić więcej niż tysiąc słów. Nie inaczej było w "Tangu". Dramacie, który postanawia powywracać system wartość. Jest to książka, gdzie wyznawcą wartości konserwatywnych jest młody człowiek - Artur, natomiast osobami, które wyznają idee postępowe jest jego rodzina. Genialne!
Nie chcę się dużo rozpisywać, ale jest to z pewnością ciekawa pozycja literacka ukazująca zamęt ideologiczny, jak i również mentalność społeczeństwa PRL-u. Również doceniam komizm, który może nie zawsze mnie bawi, ale z pewnością jest interesujący i oferuje coś więcej niż typowy gag, że "chłop jest przebrany za babę".
No to pora zabrać się za kolejną książkę...
13c93f32-e308-43e2-b065-1e53122f3f0c
pukpuk

@Popkulturnik_Kulturnik dzięki, może być spoczko!

lubieplackijohn

@Popkulturnik_Kulturnik Krótko i na temat, bez spoilerów. +1

Popkulturnik_Kulturnik

@Szostakowicz Nie widziałem spektaklu, ale ostatnio gdzieś leciał w telewizji. Swoją drogą z Kowalewskim w roli Edka

Zaloguj się aby komentować

Kolejny obraz na dziś, czyli...
"Sąd Ostateczny" Hansa Memlinga
Nadal jakoś nie wychodzę ze wczesnego renesansu (ewentualnie końca średniowiecza jak kto woli), ale po prostu jest wiele artystów tej epoki, którzy malowali naprawdę zacne dzieła. Tutaj mamy do czynienia z tryptykiem, przedstawiającym Sąd Boga nad duszami ludzkimi. Podoba mi się skontrastowanie po jednej stronie piekła, a po drugiej nieba. Centrum obrazu przepełnione różnymi figurami świętych i samym Chrystusem. Wspaniała rzecz, tak bardzo symetryczna jak i przesycona wieloma elementami jednocześnie.
Lepsza jakość: https://pl.wikipedia.org/wiki/Sąd_Ostateczny_(obraz_Hansa_Memlinga)#/media/Plik:Das_Jüngste_Gericht_(Memling).jpg
423ecaba-2ab9-43b1-9d43-340eef95385d
Popkulturnik_Kulturnik

@piwowar Nawet coś w rodzaju abordażu

HappyNewYear88

Chyba jeden z ciekawszych obrazów jaki kiedykolwiek powstał. Niby przedstawia prostą i znaną scenę, lecz mimo wszystko robi to w sposób dość nowy. Jak dla mnie naprawdę fajne dzieło. Mam nadzieje że pojawi się jeszcze trochę rzeczy z renesansu.

Popkulturnik_Kulturnik

@HappyNewYear88 Myślałem czy nie zapostować czegoś bardziej współczesnego, ale rzeczywiście w renesansie bym jeszcze posiedział, w szczególności w obrazach Bruegela

Zaloguj się aby komentować

Były opinie filmów. Były krótkie wpisy na temat obrazów. Nawet recenzja książki "Rok 1984". Nie było natomiast sfery kultury, która też jest mi bliska, czyli muzyki . Dzisiaj przedstawię Wam dwa albumy, które towarzyszyły mi przez najbliższy tydzień.
"Mogło być nic" --- Kwiat Jabłoni
Jakiś tydzień temu udostępniałem ich utwór "Buka", który urzekł mnie swoją luźną estetyką, jak i bajkowym klimatem. Taka stylistyka została utrzymana przez całą płytę. Przyznam, że jest to moje pierwsze zetknięcie się z Kwiatem Jabłoni, ale uznaję je za udane.
Podoba mi się przede wszystkim podejmowana tematyka - album przybiera formę manifestu ekologicznego, który (dziękować niebiosom) nie jest bezpośredni i nie rzuca pustymi frazesami. Oprócz tego dużo tutaj o żyćku, podejmowaniu dobrych decyzji i docenianiu tego co się ma, przy akompaniamencie świetnego wokalu Kasi i Jacka.
Pierwsza połowa albumu jest naprawdę przyjemna, pełna bajkowego vibe'u, natomiast druga spada poziomem przez monotonnie w melodii (oprócz ostatnich dwóch utworów na płycie tj. "Przezroczysty świat" i "Idzie zima".)
ULUBIONE UTWORY: "Buka", "Kometa", "Byle jak", "Nie ma mnie", "Drogi proste"
MOGŁO BYĆ LEPIEJ: "Zaczniemy od zera", "Maska"
"After Hours" --- The Weekend
Spróbowałem podejść do tego albumu po raz drugi, gdyż za pierwszym razem nie do końca byłem przekonany i przeszkadzała mi monotonia. Jak się jednak okazało po ponownym odsłuchu mogę stwierdzić, że album The Weekend'a to zbiór dobrze wyprodukowanych utworów nawiązujących w stylistyce do lat 80.
Jest tu wiele eksperymentowania i dźwiękowego dobra, które wylewa się z głośników podczas słuchania piosenek z "After Hours". Potrzebowałem po prostu czasu, aby móc w pełni zachwycać się tym, co zostało tutaj dokonane. To pewnego rodzaju laurka dla starszych kawałków muzycznych, może nawet zahaczanie o nurt postmodernistyczny? Kto wie.
ULUBIONE PIOSENKI: "Save Your Tears", "Hardest To Love", "Blinding Lights", "In Your Eyes", "Snowchild"
MOGŁO BYĆ LEPIEJ: "Escape From L.A", "Repeat After Me"
To na tyle w kwestii albumów. Mam nadzieję, że Wam się podobało. Jak przesłucham coś godnego uwagi (lub nie do końca godnego) to się z Wami podzielę. Miłej reszty dnia!
02e5edcf-eedf-4e06-91f3-dd7eafed87f3
d0124589-807d-4025-b8eb-5f76093c4ccc
Popkulturnik_Kulturnik

@HappyNewYear88 Muszę się zabrać za ich wcześniejszy projekt

Popkulturnik_Kulturnik

@Bipalium_kewense The Weekend z Daft Punkiem magiczne rzeczy wyczyniał, a co do teledysków to rzeczywiście urywają banie. Szczególnie te do płyty "After Hours". Teledysk do "Blinding Lights" to wręcz masowy zbiór nawiązań filmowych, jeszcze wykonany w tak świetnym stylu!

Bipalium_kewense

@Popkulturnik_Kulturnik Jest też na YouTube filmik, jak ten teledysk kręcono. Rozśmieszyło mnie, że The Weeknd tak naprawdę nie jechał samochodem, tylko stał w miejscu, a ekipa robiła latarkami smugi światła na karoserii XD

Zaloguj się aby komentować

Czy społeczność hejto ma ochotę na serię postów prezentujących historie kina? Od początków do czasów współczesnych?
Posty pojawiałyby się conajmniej raz w tygodniu i skupiałyby się na ogólnym kinie światowym, ale również na kinie polskim.
Zaznaczone by były tagiem #edukacja oraz #historiakina , tak żeby każdy mógł sobie zaobserwować. Dajcie znać co sądzicie
A na dole kadr z "Barry Lyndon" w reżyserii Stanleya Kubricka
2420bfb2-54d9-47e9-90a6-e3eae355b40a
dildo_swaggins

Podczas krecenia tego filmu Kubrick calkowicie odrzucil pomysl uzycia sztucznego swiatla. Calosc zostala zfilmowana przy pomocy swieczek :).

Chyba nawet specjalna kamere do potrzeb tego filmu budowali.


Nawet w tej scenie przy szerszym kadrze latwo zauwazyc ze swiatlo pochodzi ze slonca.

Zwroccie uwage podczas ogladania na te ogromne kandelabry.

Popkulturnik_Kulturnik

@dildo_swaggins To chyba było najlepsze co Kubrick mógł zrobić, bo dzięki temu każdy kadr wygląda tutaj jak namalowany na jakimś płótnie. Coś pięknego

HappyNewYear88

Historia kina jest wartościowa, więc ja chętnie poczytam na ten temat. Czekam na ten kontent.

Zaloguj się aby komentować

Dzień doberek w Walentynki!
Miałem napisać krótką recenzje "Córek dancingu", jednak postanowiłem, że pójdę o krok dalej i pokażę Wam zbiór kilku filmów na Walentynki. Oczywiście z moją krótką opinią do tego. Będą tutaj filmy artystyczne, jak i rozrywkowe, więc każdy znajdzie coś dla siebie. Wpis nie jako stanowi kolejne walentynkowe propozycje do posta @gacek. Zaczynajmy!
"Córki Dancingu" reż. Agnieszka Smoczyńska
Film nietypowy, bo łączący gatunek horroru i musicalu. Historia skupia się na dwóch syrenach, które wychodzą z rzeki Wisły i zaczynają śpiewać w warszawskim klubie za czasów PRL-u. Nie jest to film idealny i napewno odrzuci część osób swoją nietypową konwencją. Jednak jest tam obecny dziwny wątek miłosny oraz neonowe światła oświetlające nasze syreny, więc jak fabularnie Wam nie spasuje to z pewnością macie zagwarantowaną ucztę dla oka.
"Gnijąca panna młoda" reż. Tim Burton
Burton to koleś, który już dawno stracił dar w tworzeniu nietypowych i przepełnionych groteską historii. Jednak ten film pewnie po grób (ha ha), będzie uważany przeze mnie za najlepszy w dorobku filmowym tego reżysera. A to wszystko za prostą opowieść o przypadkowym oświadczeniu się damskiemu trupowi.
"Lolita" reż. Stanley Kubrick
Nie zabrakło również reżysera nad reżyserami, czyli Stanleya Kubricka i jego "Lolity", dość kontrowersyjnego filmu opowiadającego o relacji nastolatki z mężczyzną w średnim wieku. Dużo ciekawej psychologii i interesujących obserwacji na temat relacji damsko-męskich.
"Między słowami" reż. Sofia Coppola
Film o samotności w Tokio i że po prostu czasem każdy chcę mieć blisko kogoś... To jedna z tych produkcji, która po mimo nastawienia na walory artystyczne, będzie przystępna dla tak naprawdę każdego. Chyba nikt jeszcze nie pokazał w taki sposób samotności w tłumie.
"Historia małżeńska" reż. Noah Baumbach
Ten film boli. Serio, nie widziałem tak szczerego filmu o rozwodzie. Pokazując każdą stronę konfliktu, reżyser nie bierze jeńców. Film przedstawiający rozwód jako siłę niszczącą. Weźcie chusteczki.
"Zimna wojna" reż. Paweł Pawlikowski
"Dwa serduszka, cztery oczy, ojojojjjj...". Tak to ten film, który niestety przegrał z "Romą" (też świetny film) na Oscarach. Ta rodzima produkcja to idealny dowód na to, że w Polsce operatorzy mają się naprawdę dobrze. Każdy kadr z tego dziełka powiesiłbym w swoim pokoju. Jest to również film o miłości dwójki osób granych przez Tomasza Kota i Joannę Kulig. Toksyczna relacja, mająca przebłyski prawdziwej miłości, a tak naprawdę złożona psychologiczna zależność pomiędzy tą dwójką.
No i to by było na tyle. Większość z tych produkcji znajdziecie na Netflixie. Na dole macie międzynarodowy plakat do filmu "Córki Dancingu", a ja Wam życzę miło spędzonych Walentynek! Do zobaczenia!
19114fd6-e41b-4bb3-bef8-9cddf83ece35

Zaloguj się aby komentować

Przychodzę z kolejnym obrazem, tym razem "Portret małżonków Arnolfinich" autorstwa Jana van Eycka.
Nie wychodzimy ze sfery renesansu i zahaczamy o artystę, który postawił na namalowanie ciekawego portretu. Portretu mnogiego w symbole, co gwarantuje intelektualną zabawę przy każdej styczności z tym obrazem. Jednak najbardziej interesujące jest chyba umieszczone z tył lustro. Dzięki niemu autor stworzył ciekawą perspektywę.
Tutaj lepsza jakość: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/33/Van_Eyck_-_Arnolfini_Portrait.jpg
6b2ab30f-3acf-426f-aae6-7820c0e59e67
Bipalium_kewense

@Popkulturnik_Kulturnik I znowu jeden z moich ulubionych obrazów. Świetny pomysł miał artysta z tym lustrem.

Popkulturnik_Kulturnik

@Bipalium_kewense Eyck wgl miał jakąś schizę na punkcie tego typu perspektyw i akurat na tym obrazie świetnie to wykorzystał dzięki zastosowaniu lustra

Zaloguj się aby komentować

Kolejny wpis o filmie, tym razem odejdziemy trochę od kina amerykańskiego, by zawitać na nasze polskie rejony . Pragnę przedstawić Wam film z 1964 roku, czyli "Rękopis znaleziony w Seragossie" w reżyserii Wojciecha Jerzego Hasa.
Film Hasa do łatwych nie należy i wcale się nie dziwie, ponieważ reżyser wziął sobie za zadanie zaadaptowanie książki niejakiego Jana Potockiego, który wcześniej jeszcze przed Nolanem zaczął tworzyć zjawisko "incepcji" - tylko, że w literaturze. Jednak z dumą muszę powiedzieć, że Has nie tylko w perfekcyjny sposób opowiada tą chaotyczną historię, ale na dodatek tworzy film będący chyba najlepiej zrealizowaną produkcją polską pod względem realizacyjnym.
"Rękopis znaleziony w Seragossie" opowiada historie hiszpańskiego oficera Alfonsa Van Wordena (granego przez wybitnego już Zbigniewa Cybulskiego), który wybiera się do Madrytu, aby objąć wyższe stanowisko. Niestety wybiera najkrótszą drogę, która skutkuje serią niewytłumaczalnych zdarzeń.
Jak wspomniałem wcześniej, Has zaadaptował książkę, która wprowadza zjawisko kompozycji szkatułkowej (tzw. historia w historii), dlatego powyższy film, oprócz głównej linii fabularnej, ma masę linii pobocznych. Gdy pojawiają się nowi bohaterowie i zaczynają swoją opowieść - widz podąża za tą historią i zostaje na chwile odciągnięty od głównej osi fabularnej. Co ciekawe, mogłoby się wydawać, że film w sposób bezsensowny wprowadza te historie, aby jakoś przez te 3h zająć widza. Nic bardziej mylnego! Okazuje się, że cały zabieg wchodzenia głębiej w kolejne opowieści ma za zadanie omamić i pogubić widza - i to jeszcze w szczytnym celu!
Has w sposób inteligentny poprzez abstrakcje i mnogość historii wprowadza zamęt. Zamęt, który powinien sprawić, że będziemy się czuć tak jak bohater tej powieści - zatracimy postrzeganie pomiędzy rzeczywistością a snem. Fikcja i prawda przeplata się tu ze sobą, niczym dwie podobne do siebie materie. Gwarantuje Wam, że "Rękopis znaleziony w Seragossie" to niezwykłe doznanie artystyczne, dzięki operatorskiemu wyczuciu oraz obfitości scenograficznej. Dodać do tego rozbudowany scenariusz pełen kontrolowanego zamętu i dostajemy jedną z ciekawszych perełek polskiej kinematografii. Zachęcam do zapoznania się z tym dziełem!
7525de82-ec34-4f9a-b50b-9a35304bd101
lubieplackijohn

@Popkulturnik_Kulturnik Zbieram się w sobie, żeby wreszcie obejrzeć. Może wreszcie uda mi się przełamać. W końcu jest to film, który na stałe wpisał się do kanonu legend powojennej kinematografii. Dzięki!

Popkulturnik_Kulturnik

@gacek Trzeba dawkować stopniowo. Choć przyznam szczerze, że "Rękopis.." w odrestaurowanej wersji wygląda tak jak film z XXI wieku tylko, że czarno-biały

Popkulturnik_Kulturnik

@lubieplackijohn Oj tak! Przyznam szczerze, że dopiero za drugim razem doceniłem wszystkie walory tego filmu. Ale też kawał dziełka, bo 3h, więc nie ma co się śpieszyć i najlepiej na spokojnie obejrzeć

Zaloguj się aby komentować

A wieczorkiem zapraszam Was na popatrzenie sobie na jeden z moich ulubionych obrazów, czyli "Walka karnawału z postem" Pieter Bruegla
Kontrast biedy z przesytem jest cudowny, a mnogość postaci i elementów sprawia, że za każdym razem odnajdziemy tu coś nowego.
Przy okazji tworzę tag #popkulturka ,abyście mogli sobie zaaobserwować treści, które postuje. Miłego wieczoru!
e12f01b0-402a-4fae-a471-4979dbad7705
lubieplackijohn

@Popkulturnik_Kulturnik takie obrazy mają moc. Z powstaniem każdego wiąże się jakaś mniej lub bardziej ciekawa historia. Dzięki i wrzucaj częściej!

Bipalium_kewense

Też podoba mi się ten obraz. Oprócz tego lubię np. Boscha i surrealistów.

Zaloguj się aby komentować

Poprzednia