Najnowsze wpisy o #gulosus

Przeglądasz wpisy z tagu:

#gulosus

obserwujących

121

wpisów

Gulosus

Mocarz

w Ciekawostki 2023-01-17T16:11:50+01:00

Założenie Uniwersytetu Padwskiego
W XIII wieku wiele miast europejskich posiadało swoje uniwersytety. Przodownictwo w rozwoju kultury, sztuki i nauki miały ówcześnie dwie, włoskie uczelnie. Jedną z nich był Uniwersytet Padewski założony w 1222 roku dzięki grupie studentów i profesorów opuszczających dotychczasowy Uniwersytet Boloński. W historii został zapisany jako drugi najstarszy uniwersytet we Włoszech i jako piąty zachowujący ciągłość naukową na świecie.
Początkowo na padewskiej uczelni wykładano nauki prawne i teologię. Dopiero w 1399 roku podzielono go na dwie, odrębne instytucje: Universitas Iuristarum (Uniwersytet Prawa) oraz Universitas Artistarum (Uniwersytet Artystów). Pierwsza z tych instytucji zajmowała się prawem cywilnym, kanonicznym i teologią, a druga podstawami filozofii, astronomii, medycyny, dialektyki oraz retoryki.
Ponowne połączenie nastąpiło dopiero w 1813 roku. Uniwersytet swój największy rozkwit zyskał wraz z nadejściem czasów nowożytnych. Spowodowane to było wspaniałymi szkołami anatomicznymi, teatrem anatomicznym, ogrodem botanicznym oraz wybitnymi nazwiskami lekarzy z całej Europy utrwalonymi w dziejach medycyny. Przyczynili się również do tego licznie przybywający studenci z całej Europy.
Tak duże ilości żaków związane były z brakiem opłat za studia, rozległymi przywilejami, dbaniem o młodych, zapomogami, wolnością (słynna sentencja: „Wolność Padwy jest absolutnie dla każdego”), gdyż przyjmowano tutaj praktycznie wszystkich studentów i z wysokim poziomem nauczania.
***
Kontynuuj czytanie na stronie Pharmacopola: https://pharmacopola.pl/zalozenie-uniwersytetu-padewskiego-1222/
***
#gulosus
Bezpłatne czasopismo Pharmacopola: https://pharmacopola.pl/numery
https://www.facebook.com/pharmacopolawydawnictwo/
https://www.instagram.com/alexander_gulosus/
https://www.instagram.com/pharmacopolawydawnictwo/
https://www.youtube.com/channel/UCM91OjwQwiXZ7tLS4-UVHyg/
https://www.tiktok.com/@pharmacopola.wydawnictwo
Patronite: https://patronite.pl/pharmacopola
Buycoffee: https://buycoffee.to/pharmacopola/
Moje książki: https://pharmacopola.pl/sklep/

Założenie Uniwersytetu Padewskiego (Università degli Studi di Padova) (1222) - Wydawnictwo Pharmacopola

W XIII wieku wiele miast europejskich posiadało swoje uniwersytety. Przodownictwo w rozwoju kultury, sztuki i nauki miały ówcześnie dwie, włoskie uczelnie. Jedną z nich był Uniwersytet Padewski założony w 1222 roku dzięki grupie studentów i profesorów opuszczających dotychczasowy Uniwersytet Boloński. W historii został zapisany jako drugi najstarszy uniwersytet we Włoszech i jako piąty zachowujący ciągłość...

Wydawnictwo Pharmacopola

Gulosus 2023-01-17T19:06:55+01:00

@sullaf Prywatni sponsorzy + budżet miasta

Zaloguj się aby komentować

Gulosus

Mocarz

w Ziołolecznictwo 2022-12-18T15:45:06+01:00

Najnowszy numer czasopisma Pharmacopola!
Zapraszam do lektury:
https://pharmacopola.pl/pharmacopola-numer-6-2022/
Spis treści:
1. Cynamonowiec cejloński — Cinnamomum verum J. S. Presl, mgr farm. Aleksander K. Smakosz
2. Brytyjska moneta pełna roślinnych symboli, Franciszek Kędzierski
3. Gdzie głogi kwitną zimą, czyli relacja z podróży do bram celtyckiego raju i poszukiwań zapachu głogu, mgr Marta K. Grochowalska
4. Czy 1 rok farmacji to najłatwiejszy rok na studiach farmaceutycznych?, Natalia Modzelewska
5. Uniwersytet Padewski jako Alma Mater włoskich studentów. Biogramy wybranych medyków XVI i XVII wieku, mgr Agnieszka Banaś
6. Zarys historii nauk kryminalistycznych na ziemiach polskich, mgr prawa Weronika Bryła
#gulosus
https://www.facebook.com/pharmacopolawydawnictwo/
https://www.instagram.com/alexander_gulosus/
https://www.instagram.com/pharmacopolawydawnictwo/
https://www.youtube.com/channel/UCM91OjwQwiXZ7tLS4-UVHyg/
https://www.tiktok.com/@pharmacopola.wydawnictwo
Patronite: https://patronite.pl/pharmacopola
Buycoffee: https://buycoffee.to/pharmacopola/
Moje książki: https://pharmacopola.pl/sklep/

Pharmacopola numer 6/2022 - Wydawnictwo Pharmacopola

Szanowni Państwo, oto dwunasty numer czasopisma Pharmacopola. Spis treści: pharmacopola_2022_6 Pobierz

Wydawnictwo Pharmacopola

inskpektor 2022-12-18T18:01:40+01:00

@Gulosus Przeczytałem ten o historii kryminalistyki. Pamiętam jak w gimnazjum kolega dzwonił 'na bombę' :). Byłem zaskoczony jak celny był profil dzwoniącego przedstawiony przez policję

Zaloguj się aby komentować

Gulosus

Mocarz

w Ciekawostki 2022-11-24T12:49:40+01:00

Mimo tego, że izolacja morfiny z opium została opracowana w pierwszej dekadzie XIX w. przez Friedricha Sertürnera, dopiero w latach 30. XIX w. firma Merck opracowała metodę izolacji morfiny na szeroką skalę. Opium ekstrahowano zimną wodą, a otrzymany wyciąg zagęszczano do konsystencji syropu. W kolejnym kroku do gorącej mieszaniny dodawano węglan sodu i nadal ogrzewano. Po ochłodzeniu i odczekaniu 24 h, osad był odfiltrowywany i przepłukiwany przy pomocy zimnej wody.
Surową mieszaninę alkaloidów rozpuszczano w alkoholu w 85°C. Po odparowaniu alkoholu, proszek ekstrahowano rozcieńczonym kwasem octowym. Po przepuszczeniu przez węgiel aktywny i przefiltrowaniu do ekstraktu dodawano roztwór amoniaku. Osad płukano i rekrystalizowano morfinę.
Powyższa metoda nie wydaje się zbyt dobra, już sama pierwotna ekstrakcja opioidów przy pomocy zimnej wody wykazuje niską wydajność. Dodatkowo pewnym mankamentem wydaje się wykorzystanie dużej ilości alkoholu i sam proces oczyszczania.
Butelka z mojej kolekcji, II poł. XIX w., najprawdopodobniej tereny niemieckie, z kompletu wojskowego.
Więcej ciekawostek o apotekariach na moim instagramie: https://www.instagram.com/alexander_gulosus/
Oraz na stronie mojego wydawnictwa: https://www.pharmacopola.pl

Gulosus 2022-11-24T15:08:45+01:00

@sullaf Jeszcze mam dwie po morfinie, więc na pewno

Zaloguj się aby komentować

Zostań Patronem Hejto i odblokuj dodatkowe korzyści tylko dla Patronów

Włączona możliwość zarabiania na swoich treściach
Całkowity brak reklam na każdym urządzeniu
Oznaczenie w postaci rogala , który świadczy o Twoim wsparciu
Wcześniejszy dostęp, do wybranych funkcji na Hejto

Gulosus

Mocarz

w Ciekawostki 2022-11-19T20:20:16+01:00

Serdecznie zapraszam do zapoznania się z naszym nowym projektem: Podcastami Pharmacopola.
Dostępny jest już pierwszy odcinek, dotyczy on dawnego stosowania alkoholu i ekstraktów alkoholowych jako leku na dżumę, cholerę i inne choroby zakaźne. Omówiono w nim również znaczenie alkoholu jako leku w dziełach kultury. Zapraszam!
Czyta jeden z moich autorów — Łukasz Martowski
Spotify: https://open.spotify.com/show/5WvHA7CWTwGHlhGO2odrSV
ITunes: https://podcasts.apple.com/pl/podcast/pharmacopola-podcast/id1654717978
Anchor: https://anchor.fm/pharmacopola
Podcast Google: https://podcasts.google.com/feed/aHR0cHM6Ly9hbmNob3IuZm0vcy9jYzQzODZkYy9wb2RjYXN0L3Jzcw

Pharmacopola Podcast

Listen to Pharmacopola Podcast on Spotify.

Spotify

Gulosus 2022-11-21T13:38:26+01:00

@marilmaril Nie inaczej W zeszłym roku ten tekst pojawił się w wersji drukowanej tutaj: https://pharmacopola.pl/produkt/epidemie-2021-acta-uroborosa/

Epidemie — od historycznych postaci leku po COVID-19 – Aleksander K. Smakosz, Mateusz Dąsal (red.) - Wydawnictwo Pharmacopola

Niniejsza publikacja przedstawia różne aspekty walki z epidemiami, od antycznych sposobów leczenia dżumy, po współczesne doświadczenia ludzi medycyny związane z wirusem SARS-CoV-2. Autorami rozdziałów są naukowcy, farmaceuci, lekarze, historycy, prawnicy. Dzięki temu interdyscyplinarnemu podejściu można uzyskać szersze spojrzenie na problematykę epidemii, chorób cywilizacyjnych i zagrożeń...

Wydawnictwo Pharmacopola

Zaloguj się aby komentować

Gulosus

Mocarz

w Ciekawostki 2022-11-17T19:17:59+01:00

XIX wiek to okres w historii ludzkości, który możemy uznać za początek współczesnej epidemiologii. Głównym celem działania epidemiologów było znalezienie i unieszkodliwienie źródła epidemii. Przykładem może być praca lekarza Johna Snowa, który obserwował kilka epidemii cholery w Londynie. Pierwszą z epidemii jakie widział, w stolicy Wielkiej Brytanii, była epidemia w 1831 roku. Wówczas Snow był jeszcze stażystą, został jednak oddelegowany do leczenia górników. Co istotne zauważył wtedy pewne nieścisłości pomiędzy obserwowanymi faktami, a dominującą ówcześnie teorią miazmatyczną chorób.
Działania podjęte przez Johna Snowa były nieskuteczne ze względu na brak leków, które mogłyby pomóc chorym na cholerę w ówczesnym czasie. Epidemia zakończyła się niespodziewanie w roku 1832, tak samo jak niespodziewanie zaczęła się rok wcześniej. Od roku 1849 Snow badał kolejne przypadki cholery. Jego badania utwierdziły go w przekonaniu, iż jest to choroba przenosząca się z osób chorych na zdrowe, dodatkowo podejrzewał, że przenosi się ona za pośrednictwem wody. Snow przychylał się do teorii zakładającej, iż drobnoustroje patogenne wywołują choroby, pogląd ten był jednak niepopularny. Dlatego by nie zniechęcać innych lekarzy pisał i mówił o truciźnie, by nie wywoływać zbędnego sprzeciwu, ale zmienić podejście innych medyków. Jego działania nie okazały się jednak skuteczne.
Podczas kolejnej epidemii w 1854 roku John Snow zauważył, że ilość osób zmarłych z powodu cholery jest większa w domach, które korzystały z usług dwóch firm wodociągowych pobierających wodę poniżej miejsca spustu ścieków do Tamizy, niż w przypadku trzeciej, która ujęcie wody przeniosła powyżej miejsca zrzutu nieczystości. W roku 1853 niedaleko miejsca zamieszkania Snowa wybuchła epidemia cholery, którą ten skojarzył z zanieczyszczeniem pompy wodnej. Pomimo braku akceptacji dla przypuszczeń Snowa władze lokalne zgodziły się na zablokowanie pompy wodnej, co spowodowało wygaśnięcie epidemii.
Dalsze starania i nowe informacje jakie John Snow uzyskał w roku następnym potwierdziły, iż źródłem epidemii była skażona pompa wodna na jednej z ulic Londynu. W przypadku przedsiębiorstw wodociągowych, jak i zanieczyszczonej pompy Snow posługiwał się metodami statystycznymi razem z wywiadami by potwierdzić swoje przypuszczenia. Jego praca była na tyle przełomowa, że nie zyskała uznania ówczesnych autorytetów pomimo dużej ilości dowodów i dobrej korelacji przyczyn ze skutkami, jak na dzisiejsze standardy. Jeszcze wówczas dominowała w Europie miazmatyczna teoria chorób.
John Snow zmarł w 1858 roku nie dowiedziawszy się o zaobserwowaniu i opisaniu Vibrio cholerae przez Fillipo Pacini, który nie skojarzył tegoż patogenu z cholerą. Współczesne dla Snowa środowisko medyczne i naukowe zapamiętało go jako świetnego anestezjologa, który dopracował metody użycia eteru i chloroformu, dowodem jego świetnych zdolności było dokonanie anestezji na królowej Wiktorii podczas porodu 6. kwietnia 1853 roku.
Cały artykuł: https://pharmacopola.pl/kiedy-moja-kolej-o-wspolczesnych-modelach-epidemiologicznych/

Kiedy moja kolej? O współczesnych modelach epidemiologicznych - Wydawnictwo Pharmacopola

Epidemia COVID-19 spowodowała znaczące zwiększenie zainteresowania epidemiologią. Od początku pandemii zaczęto tworzyć plany i scenariusze tego, jak dalej kształtować się będą wskaźniki takie jak liczba chorych, zmarłych czy hospitalizowanych. Celem dla którego takie przewidywania się tworzy może być przygotowanie służby zdrowia, informowanie społeczeństwa, zachęcanie do danych działań, ocena...

Wydawnictwo Pharmacopola

GazelkaFarelka 2022-11-17T22:25:34+01:00

@sullaf to G. R. R. Martin

sullaf 2022-11-18T09:30:38+01:00

@GazelkaFarelka John Snow to Martin, jak najbardziej. Ale motyw mądrali, który odgaduje przyczyny zarazy analizując statystyki i źródła wody pitnej - to już Ziemiański i jego "Achaja".

GazelkaFarelka 2022-11-18T15:28:52+01:00

@sullaf WIem, żartuję sobie.

Zaloguj się aby komentować

Gulosus

Mocarz

w Ciekawostki 2022-11-05T14:48:32+01:00

Epidemie w relacjach z podróży XVIII-wiecznych podróżników
„Urbanizacja, wojna, handel i imperializm” oraz klimat to czynniki sprzyjającymi szybkiemu rozprzestrzenianiu się epidemii w XVIII wieku. W ówczesnych miastach panował brud i nieporządek, a dbałość o higienę mieszkańców plasowała się na bardzo niskim poziomie, co czyniło ich ciała siedliskiem licznych patogenów. Przemieszczanie się armii w czasie wojny prowadziło do łączenia się często odległych od siebie miast w jedno, a także scalania się chorób ludności w nich zamieszkałej.
Skutkiem ubocznym wymiany handlowej, jak również podbojów wielkich imperiów było przenoszenie się chorób między państwami a nawet kontynentami. Co do klimatu, im cieplejszy tym dogodniejsze warunki do inkubacji i rozprzestrzeniania się zarazy. Najczęściej występujące epidemie w Europie XVIII wieku to, m.in.: ospa prawdziwa, gruźlica, gorączki jelitowe, a wśród nich dur rzekomy, dyzenteria, dur plamisty, dur brzuszny, grypa oraz żółta febra.
***
Co pisali o chorobach zakaźnych XVIII-wieczni podróżnicy z Polski? Jakie metody terapeutyczne stosowali?
To wszystko w poniższym artykule: https://pharmacopola.pl/epidemie-w-wybranych-relacjach-z-podrozy-polskich-podroznikow-xviii-wieku/
https://www.facebook.com/pharmacopolawydawnictwo/
https://www.instagram.com/alexander_gulosus/
https://www.instagram.com/pharmacopolawydawnictwo/
https://www.youtube.com/@pharmacopola_redakcja
https://www.tiktok.com/@pharmacopola.wydawnictwo
Patronite: https://patronite.pl/pharmacopola
Moje książki: https://pharmacopola.pl/sklep/

Epidemie w wybranych relacjach z podróży polskich podróżników XVIII wieku - Wydawnictwo Pharmacopola

Celem niniejszego artykułu uczyniono przedstawienie epidemii z punktu widzenia historyka XVIII wieku. Za źródła do analizy posłużyło sześć relacji z podróży polskich podróżników XVIII stulecia, dokładnie drugiej jego połowy, w których epidemie ujęto w ramach kategorii społecznej oraz prywatnej. Kategoria społeczna to wzmianki o epidemiach, które nie dotykały bezpośrednio autora relacji z podróży...

Wydawnictwo Pharmacopola

Zaloguj się aby komentować

Gulosus

Mocarz

w Ciekawostki 2022-11-02T19:33:31+01:00

Początki klasyfikacji chorób (XVIII w.)
Pojęcie choroby w kulturze oparte jest w znacznym stopniu o grecki i łaciński źródłosłów, czyli przede wszystkim o zakres znaczeniowy słów νόσος (czyt. nosos) i morbus. Greckie słowo: ἡ νόσος (he nosos) jest rodzaju żeńskiego i oznacza nie tylko „chorobę” czy „zarazę”, lecz tę samą częstotliwość użycia mają też inne znaczenia tego wyrazu, mianowicie: „szaleństwo”, „żądza”, „namiętność”, „słabość”, „cierpienie”, „męki” oraz „katusze”. Rzeczownik ten pochodzi od greckiego czasownika, który oznacza sytuację krytyczną, m.in. „stanie nad przepaścią” oraz „pozostawanie w stanie zagrożenia”, ale także „pozostawanie bezwolnym, ogarniętym, nawiedzonym przez coś”. We współczesnych językach termin ten używany jest przede wszystkim technicznie i w wersji przymiotnikowej: „nozologiczny” (angielskie: nosological).
Natomiast choroba w języku łacińskim wyrażana jest w rodzaju męskim (morbus, morbi — deklinacja II) i oprócz znaczeń tożsamych z greckimi może oznaczać także „zmartwienie”. Jest to zatem pojęcie szersze od greckiego o ujęcie stanu poprzedzającego lub towarzyszącego chorobie oraz bliskie pojęciu niezgodności z naturą (przymiotnik: morbosus, -a, –um). Takie znaczenie ma angielski przymiotnik morbid, właściwie równoznaczny z pathological („characterized by or appealing to an abnormal and unhealthy interest in disturbing and unpleasant subjects, especially death and disease”; „of the nature of or indicative of disease”). Warto także zwrócić uwagę, że od antycznych grecko-łacińskich początków medycyny europejskiej dostrzegano (a przynajmniej tak wynika z nazewnictwa) dwojaki charakter chorób — fizyczny i psychiczny. Jeden i drugi charakter chorób określany jest tym samym słowem, zarówno po grecku, jak i po łacinie.
Kwestie podziału chorób nie były spójne od czasów antycznych. Za jakąś cechę wspólną można uznać fakt, że we współczesnej nomenklaturze klinicznej zarówno w języku angielskim, jak i polskim, dominuje nazewnictwo greckie, podczas gdy w nazwach anatomicznych — łacińskie. Jednak rodzaje chorób klasyfikowano w różny sposób.
Współczesny podział chorób dokonywany jest z wykorzystaniem dwudziestu sześciu liter alfabetu łacińskiego, zaś każda jednostka chorobowa posiada oznaczenie alfanumeryczne w kolejności: litera-cyfra-podtyp (np. A20.2 — dżuma płucna). Niewiele osób zdaje sobie jednak sprawę, że cały system nozologiczny swoje początki wziął od systematycznych prób podziału chorób, jakich dokonywali, zwłaszcza w wieku XVIII, autorzy łacińskich traktatów, ówcześni medycy-naukowcy.
Cały artykuł dotyczący początków klasyfikacji chorób (XVIII w.): https://pharmacopola.pl/doswiadczenie-choroby-a-ksztaltowanie-sie-klasyfikacji-chorob/
https://www.facebook.com/pharmacopolawydawnictwo/
https://www.instagram.com/alexander_gulosus/
https://www.instagram.com/pharmacopolawydawnictwo/
https://www.youtube.com/channel/UCM91OjwQwiXZ7tLS4-UVHyg/
https://www.tiktok.com/@pharmacopola.wydawnictwo
Patronite: https://patronite.pl/pharmacopola
Buycoffee: https://buycoffee.to/pharmacopola/
Moje książki: https://pharmacopola.pl/sklep/

Doświadczenie choroby a kształtowanie się klasyfikacji chorób — G. C. Stender, Definitiones generum morborum, Gottingae 1764 - Wydawnictwo Pharmacopola

Szkic traktuje o przemianach w rozumieniu choroby (i klasyfikacji chorób) w uniwersyteckich środowiskach medycznych Niemiec w XVIII wieku. Podstawą analizy jest praca dyplomowa młodego lekarza z Saksonii, G. C. Stendera, która odnosi się do tradycji medycznego nazewnictwa antycznego oraz wpływu na terminologię nozologiczną traktatów innych uczonych tego okresu jak Karol Linneusz oraz François...

Wydawnictwo Pharmacopola

Zaloguj się aby komentować

Gulosus

Mocarz

w Ciekawostki 2022-10-26T10:13:23+02:00

Kompostowanie zwłok
Wprowadzony lata wcześniej zielony pochówek stał się preludium dla nowej idei kompostowania przez ludzi. Procedura ta polega na umieszczeniu ciała w pojemniku zawierającym mieszaninę zrębków drzewnych, lucerny, słomy i pokryciu go tą samą kompilacją materiałów. Naczynie posiada system wentylatorów, który umożliwia dostęp powietrza, przede wszystkim tlenu, co umożliwia rozkład zwłok drobnoustrojom. Po miesiącu w miejscu „pochówku” zbierana jest ziemia.
Następnie pobrany materiał, podobnie jak w przypadku zwierząt gospodarskich, jest poddawany obróbce i podgrzewany w temperaturze około 131 stopni Fahrenheita. „Powstała gleba jest bardzo podobna do wierzchniej warstwy gleby, którą można kupić w lokalnej szkółce”. Jest to proces regulowany zarówno pod względem bezpieczeństwa, jak i prawidłowych warunków sanitarnych. Każde ciało wytwarza około jednego metra sześciennego kompostu. Bliskie osoby zmarłego mogą zabrać i wykorzystać tę glebę na własną rękę lub przekazać do wybranego przez siebie lasu chronionego. Tam, gdzie znajdują się pozostałości kompostowe, jest miejsce na rozwój innych działalności, dzięki temu nie dochodzi do niepotrzebnego poświęcania gruntów.
***
O ekologicznych i prawnych kwestiach związanymi z kompostowaniem zwłok ludzkich napisała Wiktoria Wściubiak. Więcej na ten temat w weekend, w nowym numerze "Pharmacopoli".
www.pharmacopola.pl

robertx 2022-10-26T10:44:37+02:00

@Gulosus Kompost, ciekawe. Był taki jeden co podobnie z mydłem kombinował, ale się nie przyjęło

znany_i_lubiany 2022-10-26T10:57:32+02:00

@robertx idea bardzo postępowa, jednak wykonanie słabe to co się dziwić ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Gulosus 2022-10-26T12:51:02+02:00

@sullaf Kontrolowany rozkład, mniej gazów cieplarnianych i innych związków, co mogą być problemem ekologicznym. Zresztą można kontrolować cały proces, co raczej in plus. No i można wykorzystać w rolnictwie

Zaloguj się aby komentować

Gulosus

Mocarz

w Ziołolecznictwo 2022-10-23T13:57:26+02:00

Bezpieczeństwo stosowania muchomorów czerwonych w kosmetykach. Chemizm Amanita muscaria
Zapraszam do zapoznania się z nowym filmem na naszym kanale na Youtube.
Opowiadam w nim o historii użytkowania muchomorów, obecnej legislacji, bezpieczeństwa stosowania i mykochemii Amanita muscaria.
https://www.youtube.com/watch?v=wdZbYJ1Hgng
***
Rejonem, w którym praktyka spożywania muchomorów rozwinęła się najbardziej pozostaje Syberia. Za pierwszy europejski dokument, opisujący rytuały tamtejszych szamanów uznaje się relację szwedzkiego jeńca wojennego, Philipa Johana von Strahlenberga z 1730 R., który to przez 12 lat był więźniem na Syberii.
Opisywał on, że na Kamczatce żyje pogański lud Koriaków, który nie oddaje czci bóstwom wykutym w kamieniu ani drewnie. Swoje wierzenia opierają na magikach, zwanymi Szamanami, którzy żyją w ziemiankach, a nie w chatach.
Rosjanie handlują z nimi rodzajem grzyba, nazywanego muchomorem oraz futrem wiewiórek, lisów i sobolami.
Najbogatsi z tego ludu, mieli robić na zimę duże zapasu tego grzyba. Podczas uczt gotowali oni muchomory w wodzie i pili ten odwar, który powodował u nich odurzenie.
W literaturze naukowej kwestii wykorzystania muchomorów w kosmetykach się nie porusza, a szkoda, bo z roku na rok może to powodować coraz większe zagrożenia zdrowotne.
Muchomora nie wymienia ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 1223/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczące produktów kosmetycznych ani wymienia Wykaz substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych z ROZPORZĄDZENIA MINISTRA ZDROWIA z dnia 17 sierpnia 2018 w sprawie wykazu substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych. Czy w tym wypadku brak regulacji jest lepszy niż regulacja?
Odpowiedzi na to pytanie nie ma w filmie.

ZdrowyStolec 2022-10-23T14:14:52+02:00

Mmmmm.... grzyby halucynogenne

Zaloguj się aby komentować

Gulosus

Mocarz

w Ziołolecznictwo 2022-10-21T09:42:50+02:00

Tinctura haemostyptica
Nalewka powstrzymująca krwawienie była preparatem opracowanym przez aptekarza J. Denzela w 1884 r. Spopularyzował ją profesor Ginekologii Heinrich Fritsch (1844–1915) z Wrocławia. Środek ten był wodno-alkoholowym ekstraktem buławinki czerwonej. Wykonywano go poprzez podgrzanie: sklerocjum buławinki czerwonej (10–50 cz.), spirytusu (20 cz.), kwasu chlorowodorowego (2 cz.) i wody (500 cz.). Całość ogrzewano aż do redukcji, do 200 cz. Jako corrigens stosowano przetwory z cynamonu.
Powyższe remedium było wykorzystywane w przypadku nadmiernych krwawień z dróg rodnych o różnej etiologii (obfita miesiączka, krwawienia poporodowe) w ilości do dwóch łyżeczek stołowych na dzień (odpowiadało to ok. 3,12 g buławinki czerwonej.
Stosowanie buławinki w ginekologii i położnictwie ma bardzo długą historię — rozpoczęło się ok 1747 r. w Holandii. Kilka lat później w 1774 we Francji opublikowano akt, który zakazywał stosowanie tego surowca ze względu na jego silnie trujące i nieprzewidywalne właściwości (na jednym stanowisku zebrane sklerocja (przetrwalniki) mogą mieć całkowicie różne stężenie alkaloidów).
Butelka z mojej kolekcji, lata 90. XIX w.
***
Jeżeli ktoś były zainteresowany, rok temu opublikowałem anglojęzyczny artykuł na temat wykorzystania buławinki czerwonej w dawnej ginekologii i położnictwie: https://www.mdpi.com/2072-6651/13/7/492

Gulosus 2022-10-21T13:23:56+02:00

@sullaf Też z buławinki wyizolowano kwas lizergowy, z którego po raz pierwszy zsyntezowano LSD

sullaf 2022-10-21T15:39:56+02:00

@Gulosus ale jaja, zawsze myślałem że zrobili to że sporyszu!

No nic. Google: gdzie rośnie buławinka czerwona

Gulosus 2022-10-21T20:25:00+02:00

@sullaf Ale sporysz to po prostu przetrwalnik buławinki czerwonej — Claviceps purpurea, więc rację masz

Zaloguj się aby komentować

Gulosus

Mocarz

w Ziołolecznictwo 2022-10-05T15:01:16+02:00

Starożytni autorzy greccy i rzymscy opisywali cis zarówno jako źródło drewna stosowanego do wyrobu łuków, jak i jako źródło trucizny. Teofrast (grecki filozof zwany „ojcem botaniki”, żył w latach 371–287 p.n.e.) wspominał, że liście tej rośliny są trujące dla koni.
Pliniusz Starszy (rzymski przyrodnik i encyklopedysta, żył w latach 23–79 n.e.) zauważył, iż „jagody” T. baccata są śmiertelną trucizną. Zbiory tego surowca miały być szczególnie popularne w Hiszpanii. Ponadto był on zdania, że od nazwy tego drzewa pochodzi słowo Toxicon (łac. trucizna). Jednak nie jest to takie oczywiste. Niektórzy uczeni uważają, że nazwa rodzajowa Taxus pochodzi od pojęcia taxis (gr. układ liści jak zęby grzebienia) lub taxon (gr. łuk). Jest to o tyle ciekawe, że sam Homer w swojej epopei pisał o żołnierzach z Krety wyposażonych w śmiercionośne cisowe łuki. Warto zaznaczyć, iż w starożytności preparaty na bazie cisu były stosowane głównie jako środek poronny — często ze skutkiem śmiertelnym.
Jak później był wykorzystywany cis? Jak z cisu wykonuje się współcześnie lek na nowotwory jąder i płuc?
Więcej w moim artykule dotyczącym właściwości leczniczych cisu w perspektywie historycznej i współczesnej.
https://pharmacopola.pl/cis-europejski-drzewo-o-janusowym-obliczu/

Cis europejski – drzewo o janusowym obliczu - Wydawnictwo Pharmacopola

Root of hemlock digg’d i’ the dark, Liver of blaspheming Jew, Gall of goat, and slips of yew Sliver’d in the moon’s eclipse Cykuty korzeni w nocy kopanych,Bluźnierczego żyda wątroby,Kozła żółci, cisu kory W. Shakespear, Macbeth, Akt IV, Scena I, tłumaczenie własne Historia naturalna cisu Tymi słowami jedna z wiedźm unieśmiertelniona w dramacie Williama Shakespeare’a pt. Makbet...

Wydawnictwo Pharmacopola

sullaf 2022-10-05T15:07:32+02:00

Stary dobry taxol stabilizuje mikrotubule niezmiennie od lat

Gulosus 2022-10-05T17:17:42+02:00

@sullaf Specjalistę to miło posłuchać

sullaf 2022-10-05T17:28:51+02:00

@Gulosus kolegę z pokrewnej branży też miło poczytać:)

Zaloguj się aby komentować

Gulosus

Mocarz

w Hydepark 2022-10-01T12:33:25+02:00

Już ruszyła przedsprzedaż nowej książki pod moją redakcją i wydawnictwem "Wpływ alchemii na współczesny świat: medycyna, farmacja, kultura"
Opisywana książka, i inne moje publikacje dostępne tutaj:
https://pharmacopola.pl/sklep/
Opis:
Brodaty mężczyzna w kolorowych szatach odprawia niezrozumiałe rytuały; jest otoczony retortami, moździerzami, starymi księgami, schematami, symbolami, obok piec, atanor, kaplica i wykreślone kręgi na podłodze. Taki obraz alchemii i alchemików jest powielany w niezliczonych dziełach kultury. Czy rzeczywiście tak wyglądała praca i praktyka tych uczonych, marzycieli i awanturników?
Alchemicy, w przeciwieństwie do przedstawicieli innych nauk i rzemieślników, nie tworzyli cechów, organizacji, samorządów. Najważniejsza w ich pracy była indywidualna praktyka badawcza, samodzielna percepcja natury i próba odkrywania jej tajemnic. Najczęściej odwoływali się oni do prac, które były zgodne z ich własnymi przekonaniami i wnioskami. Ich trud zaowocował wieloma odkryciami z zakresu chemii, metalurgii, farmacji, techniki, medycyny, fizyki, biologii. Izolacja fosforu, produkcja prochu i fajerwerków, lek na malarię, udoskonalenie destylacji i syntezy chemiczne, produkcja czystych metali z rud, tworzenie stopów metali, konstrukcja współczesnego sprzętu laboratoryjnego — to wszystko zawdzięczamy alchemikom.
Ważną przedstawicielką tej profesji była żyjąca między I a III w. n. e. Maria Żydówka, unieśmiertelniona w angielskiej nazwie na laboratoryjno-kulinarną metodę łaźni wodnej — bain-marie (łac. Balneum Mariae).
Alchemię jako naukę i nurt filozoficzny można podzielić na następujące rodzaje:
alchemia transmutatoria („alchemia transmutacji” — przemiana metali); alchemia technica („alchemia techniczna” — receptury i aspekty praktyczne); alchemia medica („alchemia medyczna” — wytwarzanie leków, izolacja czystych związków z surowców leczniczych); alchemia mystica („alchemia mistyczna” — hermetyzm i teorie filozoficzne). W niniejszej monografii wieloautorskiej udało się poruszyć głównie kwestie związane z alchemią medyczną, alchemią techniczną i alchemią transmutacji, czyli tymi odmianami związanymi z praktycznymi aspektami „wielkiego dzieła”.
Rozdziały:
1. Eliksir życia (Elixir vitae): postać leku czy alchemiczne panaceum? (Aleksander K. Smakosz) 2. Od zapisków Ge Honga po rewolucję w leczeniu malarii. Historia artemizyniny (Daniel Grudzień & Aleksander K. Smakosz) 3. Radiofarmacja alchemią XXI wieku (Katarzyna Wer & Mateusz Wojciechowski) 4. Skąd się wzięło określenie „olejek eteryczny”, czyli o wpływie tradycji alchemicznej na współczesną aromaterapię (Marta K. Grochowalska) 5. Psychoanalityczne ujęcia alchemii Gastona Bachelarda, Carla Gustava Junga i Marie von Franz (Paulina Gurgul) 6. Wszechobecny fluid i jak nad nim zapanować — magnetyzm zwierzęcy (Patryk Chłopek) 7. Krótka historia moździerzy aptecznych i alchemicznych (Aleksander K. Smakosz & Charles J. S. Thompson) 8. Wizja alchemii i alchemików na przykładzie dzieła Jana Amosa Komeńskiego — Labirynt świata albo raj serca (Agnieszka Banaś) 9. Tożsamość narracyjna alchemika w tekstach gier (Łukasz Sasuła) 10. Dodatek: alchemia jako motyw satyryczny (Aleksander K. Smakosz)

Sklep - Wydawnictwo Pharmacopola

Ta strona wykorzystuje pliki cookies. Używamy informacji zapisanych za pomocą plików cookies w celu zapewnienia maksymalnej wygody w korzystaniu z naszego serwisu. Mogą też korzystać z nich współpracujące z nami firmy badawcze oraz reklamowe. Jeżeli wyrażasz zgodę na zapisywanie informacji zawartej w cookies kliknij na „x” w prawym górnym rogu tej informacji. Jeśli nie wyrażasz zgody, ustawienia...

Wydawnictwo Pharmacopola

Gulosus 2022-10-01T23:10:27+02:00

Egzemplarze przedsprzedażowe są z podpisem i dedykacją, oczywiście, jak wyrazisz taką wolę

Zaloguj się aby komentować

Ciekawostki

Początki medycyny: ludy pierwotne, Babilonia, Egipt

Na rozwój lecznictwa wśród ludów pierwotnych duży wpływ miały zapewne instynkt i pewne przypadkowe zdarzenia z życia codziennego. W połączeniu z sympatią do innych ludzi, należących do tej samej grupy, motywowały one do znalezienia sposobu, który przyniósłby ulgę cierpiącym w wyniku schorzenia czy urazu. Z tego powodu sięgano po różne rośliny czy stosowano pewne zabiegi przy uż

Znalezisko pharmacopola.pl

Znalezisko 2022-09-29T10:57:53+02:00 3

Gulosus

pharmacopola.pl

Początki medycyny: ludy pierwotne, Babilonia, Egipt

Ziołolecznictwo

Osobliwości muchomora czerwonego

Pół godziny po doustnym spożyciu A. muscaria pojawia się charakterystyczne zaburzenie postrzegania przestrzeni, zwane makropsją. Obiekty postrzegane przez osobę dotkniętą makropsją zdają się być o wiele większe niż w rzeczywistości, co odpowiada „objawom” Alicji. Osoby zatrute muchomorem czerwonym wykazują ponadto nadwrażliwość na bodźce wizualne i dźwiękowe oraz tracą poczucie

Znalezisko pharmacopola.pl

Znalezisko 2022-09-21T18:29:30+02:00 0

Gulosus

pharmacopola.pl

Ziołolecznictwo

Aromaterapia w służbie leczenia AZS

Co to jest atopowe zapalenie skóry? Jakie są przyczyny i objawy AZS? Jakie mamy sposoby dbania o skórę atopową? Czy aromaterapia i olejki eteryczne można stosować w AZS? Na te pytania znajdziecie odpowiedzi w nowym nagraniu na kanale mojego wydawnictwa

Znalezisko youtube.com

Znalezisko 2022-09-16T22:32:17+02:00 0

Gulosus

youtube.com

Gulosus

Mocarz

w Wiadomości Polska 2022-09-03T10:07:47+02:00

Szanowni Państwo,
oto dziesiąty numer czasopisma Pharmacopola.
Jaka jest historia antykoncepcji? Czy w aromaterapii jest miejsce na holizm? Jak wygląda historia promowania sportu na ziemiach polskich? Jak sobie radzić z trądzikiem? Do czego służy aloes?
https://pharmacopola.pl/pharmacopola-numer-4-2022/
Glistnik jaskółcze ziele — Chelidonium majus L., mgr farm. Aleksander K. Smakosz
Aloes — król wśród roślin, mgr farm.Aleksandra Berdys
„Ruch jest w stanie zastąpić prawie każdy lek, ale wszystkie leki razem wzięte nie zastąpią ruchu”: wpływ ćwiczeń fizycznych na ciało człowieka według renesansowego polihistora i padewczyka Ocellusa (1537–1599), mgr Agnieszka Banaś
Po co zdrowej kobiecie tabletki? O tym jak hormony steroidowe zmieniły świat, Julia Kasprowicz
Leki i zioła o potencjale fotouczulającym i fototoksycznym cz. II, mgr farm. Ilona Krzak
Trądzik – choroba nie tylko nastolatków, Monika Adamiec
Holizm w aromaterapii, mgr Marta K. Grochowalska
Zapraszam do lektury i dzielenia się ze światem.

Pharmacopola numer 4/2022 - Wydawnictwo Pharmacopola

Szanowni Państwo, oto dziesiąty numer czasopisma Pharmacopola. Spis treści: Glistnik jaskółcze ziele — Chelidonium majus L., mgr farm. Aleksander K.

Wydawnictwo Pharmacopola

Zaloguj się aby komentować

Gulosus

Mocarz

w Ziołolecznictwo 2022-08-15T09:08:46+02:00

Zapraszam do lektury wywiadu ze mną, dotyczy on fitochemii, bezpieczeństwa olejków eterycznych, historii farmacji i wielu podobnych kwestii
https://aptekarski.com/artykul/z-farmacja-w-tle-farmaceuta-czlowiek-wszechstronny

Z farmacją w tle. Farmaceuta - człowiek wszechstronny

Wybór studiów farmaceutycznych to dla większości początek ścieżki, która prowadzi wprost do apteki. Ewentualnie do firmy farmaceutycznej. Czy może być inaczej? A gdyby tak potraktować studia jako pasję? Miejsce zdobywania i poszerzania wiedzy? Gdzie wówczas zaprowadziłaby nas farmacja? Niewątpliwie w bardzo różne, indywidualne rejony, odpowiadające naszej ciekawości i predyspozycjom. Dziś o...

aptekarski.com

lubieplackijohn

★

2022-08-15T10:58:17+02:00

@Gulosus O proszę! W sam raz do porannej kawy ;)

szybki 2022-08-18T13:00:31+02:00

@lubieplackijohn Witam starego bywalca.

lubieplackijohn

★

2022-08-18T13:08:01+02:00

@szybki Dzień dobry! Dawno szanownego kolegi nie było! Jak życie?

Zaloguj się aby komentować

Gulosus

Mocarz

w Nauka 2022-07-27T21:10:21+02:00

Właśnie ruszył nasz popularnonaukowy kanał na YouTube poświęcony historii farmacji, etnofarmakologii, farmakognozji, perfumiarstwa i czas pokaże czemu jeszcze
Pierwszy odcinek poświęcony jest fenomenowi mumii bitumicznej, czyli surowcowi leczniczemu służącego do leczenia chorób ginekologicznych, konserwacji zwłok i wiele więcej. Szczegóły pod linkiem.
https://www.youtube.com/watch?v=PCcxL3LEFyA

Zaloguj się aby komentować

Gulosus

Mocarz

w Ciekawostki 2022-07-02T17:20:29+02:00

Oto nowy numer, bezpłatnego czasopisma Pharmacopola, a w nim:
Miłek wiosenny — Adonis vernalis L., mgr farm. Aleksander K. Smakosz Elektuaria, powidełka i lektwarze na aptecznych półkach, mgr farm. Magdalena Sokół-Czerwonka Dzwony umarłych biją w ogrodzie, Katarzyna Wer Czy szczepionka na ospę prawdziwą mogła by zostać dzisiaj wprowadzona na rynek?, mgr farm. Aleksander K. Smakosz Lekcja anatomii i stosunek lekarzy wobec pacjentów w świetle Labiryntu świata albo raju serca (1623) Jana Amosa Komeńskiego, mgr Agnieszka Banaś Leki i zioła o potencjale fotouczulającym i fototoksycznym cz. I, mgr farm. Ilona Krzak Goździkowiec, goździk i Rondeletia, czyli odkrywamy tajemnice dawnych receptur perfum. Cz. II, mgr Marta K. Grochowalska https://www.pharmacopola.pl/pharmacopola-numer-3-2022/

Pharmacopola numer 3/2022 - Wydawnictwo Pharmacopola

Szanowni Państwo, oto dziewiąty numer czasopisma Pharmacopola. Spis treści: Miłek wiosenny — Adonis vernalis L., mgr farm. Aleksander K. Smakosz

Wydawnictwo Pharmacopola

Zaloguj się aby komentować

Gulosus

Mocarz

w Ziołolecznictwo 2022-06-27T09:31:53+02:00

o TERPENTYNIE
Rozpuszczalnik, rozcieńczalnik do farb olejnych, składnik werniksów, środek do renowacji mebli, reagent w syntezie chemicznej, dawniej także dezynfekcja (1:75 000 cz.) i odstraszacz królików (po zmieszaniu z olejkami eterycznymi i kamforą)… Terpentyna ma wiele twarzy.
Olejek terpentynowy (potocznie zwany terpentyną) jest jednym z najbardziej kontrowersyjnych surowców leczniczych ze względu na duży potencjał drażniący. Długotrwałe wdychanie oparów olejku terpentynowego powoduje podrażnienie układu oddechowego i oczu. Dodatkowo silnie drażni skórę i może alergizować niektóre osoby.
W aptekach i drogeriach wykorzystywano olejek terpentynowy w dwojaki sposób:
jako składnik leków i kosmetyków lub lek pojedynczy (simplicium); jako surowiec do produkcji środków przemysłowych: pokostów, farb, fajerwerków, politur, past do butów, lakierów, laków, warstw nieprzemakalnych. Produkcja terpentyny polega na destylacji z parą wodną pni lub żywicy roślin iglastych (różne gatunki sosny, modrzew, świerk). Dawniej stosowano również destylację suchą, jednak żywica ulegała wówczas przegrzaniu i przypaleniu, co skutkowało w przykrym zapachu olejku. W USA terpentynę produkuje się częściowo poprzez ekstrakcję z pni drzew iglastych. Colophonium (kalafonia) jest to część żywicy, która pozostaje po oddestylowaniu olejku terpentynowego. W farmacji służyła głównie do produkcji plastrów, m.in. plastra miękkiego (Emplastrum adhesivum).
Samo określenie „terpentyna” jest nieostre. W zależności od czasów i miejsca oznaczało ono żywicę sosny, świerku lub modrzewia, bądź olejek eteryczny z ich żywic. Analizując dawne zapiski, można dziwić się tej niejednoznaczności. W niniejszym artykule pojęcia „terpentyna” i „olejek terpentynowy” stosuję zamiennie, chyba że zaznaczę inaczej.
W poniższym artykule chciałbym przedstawić niektóre z zastosowań terpentyny. W pierwszej części opiszę terpentynę jako surowiec leczniczy i kosmetyczny, druga poświęcona będzie produkcji lakierów, klejów, politur et cetera.
Już w pierwszym lekospisie obowiązującym na ziemiach polskich, Pharmacopoeia Regni Poloniae z 1817 r. (nazywana Farmakopeą Polską I), można znaleźć informacje o stosowaniu surowców leczniczych z roślin z rodzaju Pinus. Były to: resina Pini s. communis czyli żywica z sosny zwyczajnej (farmakopea dopuszczała także otrzymywanie tego surowca ze świerku pospolitego), Colophonium, czyli kalafonia oraz turiones Pini, czyli pączki liściowe (są to wierzchołki gałązek sosny wraz z pąkami).
DALSZA CZĘŚĆ ARTYKUŁU Z OBRAZKAMI: https://herbiness.com/jak-zrobic-leki-i-kosmetyki-z-terpentyny-receptariusz-vintage/

Jak zrobić leki i kosmetyki z terpentyny? Receptariusz vintage - Herbiness

Rozpuszczalnik, rozcieńczalnik do farb olejnych, składnik werniksów, środek do renowacji mebli, reagent w syntezie chemicznej, dawniej także dezynfekcja (1:75

Herbiness - aromaterapia i perfumy naturalne

Smacznyy 2022-06-27T16:47:11+02:00

@pimenista Jak juz osiągniesz poziom menela w #alkohol to możesz pic takie rozpuszczalniki czy inne denaturaty przez chleb

Pimenista 2022-06-27T20:46:49+02:00

@Smacznyy albo wąchać rozpuszczalnik nitro ANSER (jak toluenowy książe)

Smacznyy 2022-06-28T18:49:01+02:00

@Pimenista ( ͡° ͜ʖ ͡°) przez chleb lepiej kopnie

Zaloguj się aby komentować

Poprzednia strona

2 3 4

Następna strona