W nawiązaniu do wydarzeń z poprzedniej edycji poniżej publikuję wytwór powstały poprzez wyciągnięcie z tych wydarzeń wniosków:

***

Jak się nie umie pisać, to zawsze się można „zainspirować”

To była nasza ostatnia niedziela…
O Ela! Straciłaś przyjaciela!
Piękni jak okręt pod pełnymi żaglami,
a tak łatwopalni! Tak śmiesznie mali.

Nie odnajdę cię, mój miły!
Choćbym i statkiem-tango do Piły,
płynęła: kamienie. Benzyna w butelkach.
Sytuacja, w której serce klęka.

Teraz nie ma, nie ma ciebie;
dałabym po ślubie siebie.

I co, krakowski smoku-osiłku?
No bo ja sonet ten bez wysiłku
napisałem. I właśnie go publikuję.
Tam, napisałem! Ukradłem! Ale nie, nic nie żałuję!

***

#nasonety
#zafirewallem

No i tekst di proposta