Ostatnio mam taki powracający #sen ktory miałem conajmniej dwa lub trzy razy

cofam się w czasie do czasów PRL. Mam ze sobą wszystko co miałem przy sobie: komórkę i portfel. Ale są lata 60, moi rodzice są jeszcze dziećmi a moi dziadkowie są młodsi ode mnie. Chodzę po centrum i śmieje się jak tu pusto i badziewnie.

Ale też nie wiem co robić:
co Powiedzieć dziadkom żeby uwierzyli mi że jestem ich wnukiem a nie wezwali milicji albo ub?
czy mój dziadek, kochany i dobry dziadek, był też takim miłym młodym człowiekiem czy może sprzeda mnie jako szpiega albo wariata?

szybko znajduje jakieś ciuchy z okresu i niczym zebrak przemykam się do domu dziadków.

nie mogę nikomu pokazać swoich dokumentów czy aktualnych pieniędzy. Za orła w koronie i brak „ludowa” potraktują mnie jako wywrotowca i wsadza do więzienia a wcześniej przesłuchania i tortury.

dziadek był elektrykiem więc może byśmy ogarnęli jak ładować komórkę ale co z telefonu mogę wykorzystać bez Internetu. Zdjęcia z przyszłości kotów i memy?

co wiem z historii lub techniki co mógłbym wykorzystać do ogarnięcia sobie życia.

takie mam zagwozdki ale później się budzę.

fajny sen, chętnie bym poczytał #ksiazki o podobnym temacie współczesnego człowieka przeniesionego do PRL, znacie może takie? Bym chyba jakiś film Polski.