matczak

Kto na polskiej prawicy jest odpowiednikiem prof\. Dudka albo prof\. Matczaka? Kogo mógłbym posłuchać, żeby wyjść ze swojej bańki?
Każdy kto pomoże może się poczęstować małym, kraftowym, bezglutenowym piwem bezalkoholowym\. Słomki zaraz doniosę\.
[\#pytanie](https://www.hejto.pl/tag/pytanie) [\#polityka](https://www.hejto.pl/tag/polityka) [\#hejtopomusz](https://www.hejto.pl/tag/hejtopomusz) [\#antonidudek](https://www.hejto.pl/tag/antonidudek) [\#polska](https://www.hejto.pl/tag/polska) [\#pytaniedoeksperta](https://www.hejto.pl/tag/pytaniedoeksperta) [\#pomocy](https://www.hejto.pl/tag/pomocy) [\#matczak](https://www.hejto.pl/tag/matczak)

Kto na polskiej prawicy jest odpowiednikiem prof. Dudka albo prof. Matczaka? Kogo mógłbym posłuchać, żeby wyjść ze swojej bańki?
Każdy kto pomoże może się poczęstować małym, kraftowym, bezglutenowym piwem bezalkoholowym. Słomki zaraz doniosę.
#pytanie #polityka #hejtopomusz #antonidudek #polska #pytaniedoeksperta #pomocy #matczak

Kto na polskiej prawicy jest odpowiednikiem prof. Dudka albo prof. Matczaka? Kogo mógłbym posłuchać, żeby wyjść

W tym odcinku omawiam książkę [Jacka Dukaja "Po piśmie"](https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4883598/po-pismie) , w której wykazuje on, że ludzie współcześni chętniej myślą konkretem niż systemowo, a to daje pożywkę populistom. Omawiam także ostatni tekst Jacka Dukaja, w którym postuluje on wprowadzenie cenzury, by uratować demokrację. Nie zgadzam się fundamentalnie z tą tezą.

  

(Koniec pisma i człowiek tracący podmiotowość w nowym dziele Jacka Dukaja.

  

Intelektualna podróż wokół najbardziej fascynujących zagadnień współczesnej cywilizacji – aż do jej kresu i do kresu człowieka.

  

Przez ostatnich kilka tysięcy lat pismo, książki i biblioteki były nośnikami i skarbnicami wiedzy. Technologia pisma stworzyła cywilizację człowieka. Myślenie pismem oznacza myślenie symbolami, ideami i kategoriami. Daje bezpośredni dostęp do wnętrza innych: ich emocji, przeżyć i poczucia „ja”. Wyniósłszy tę umiejętność na wyżyny sztuki, w istocie tworzy nasze życie duchowe.

  

W Po piśmie Dukaj pokazuje ludzkość u progu nowej ery. Kolejne technologie bezpośredniego transferu przeżyć– od fonografu do telewizji, internetu i virtual reality – wyprowadzają nas z domeny pisma. Stopniowo, niezauważalnie odzwyczajamy się od człowieka, jakiego znaliśmy z literatury – od podmiotowego „ja”.

  

„Mechanizm «wyzwalania z pisma» napędzają miliardy codziennych wyborów producentów i konsumentów kultury. Nie napiszę listu – zadzwonię. Nie przeczytam powieści – obejrzę serial. Nie wyrażę politycznego sprzeciwu w postaci artykułu – nagram filmik i wrzucę go na jutjuba. Nie spędzam nocy na lekturze poezji – gram w gry. Nie czytam autobiografii – żyję celebów na Instagramie. Nie czytam wywiadów – słucham, oglądam wywiady. Nie notuję – nagrywam. Nie opisuję – fotografuję”.

  

Literatura, filozofia, popkultura, neuronauka i fizyka – zaglądamy za kulisy cywilizacji i odkrywamy, że to nie człowiek posługuje się stworzonymi przez siebie narzędziami, ale to one coraz częściej posługują się człowiekiem.

  

Nadchodzą czasy postpiśmienne, gdy miejsce człowieka-podmiotu i jego „ja” zajmują bezpośrednio przekazywane przeżycia.

  

„Czy mogę powiedzieć o sobie: «jestem oglądaniem serialu», «jestem śledzeniem celebów na Instagramie»?”

  

Człowiek staje się maszyną do przeżywania.)

  

﻿[#ksiazki](/tag/ksiazki)﻿ ﻿[#nauka](/tag/nauka)﻿ ﻿[#psychologia](/tag/psychologia)﻿ ﻿[#jacekdukaj](/tag/jacekdukaj)﻿ ﻿[#matczak](/tag/matczak)

W tym odcinku omawiam książkę Jacka Dukaja &quot;Po piśmie&quot; , w której wykazuje on, że ludzie współcześni chętniej myślą konkretem niż systemowo, a to daje pożywkę populistom. Omawiam także ostatni tekst Jacka Dukaja, w którym postuluje on wprowadzenie cenzury, by uratować demokrację. Nie zgadzam się fundamentalnie z tą tezą.
(Koniec pisma i człowiek tracący podmiotowość w nowym dziele Jacka Dukaja.
Intelektualna podróż wokół najbardziej fascynujących zagadnień współczesnej cywilizacji – aż do jej kresu i do kresu człowieka.
Przez ostatnich kilka tysięcy lat pismo, książki i biblioteki były nośnikami i skarbnicami wiedzy. Technologia pisma stworzyła cywilizację człowieka. Myślenie pismem oznacza myślenie symbolami, ideami i kategoriami. Daje bezpośredni dostęp do wnętrza innych: ich emocji, przeżyć i poczucia „ja”. Wyniósłszy tę umiejętność na wyżyny sztuki, w istocie tworzy nasze życie duchowe.
W Po piśmie Dukaj pokazuje ludzkość u progu nowej ery. Kolejne technologie bezpośredniego transferu przeżyć– od fonografu do telewizji, internetu i virtual reality – wyprowadzają nas z domeny pisma. Stopniowo, niezauważalnie odzwyczajamy się od człowieka, jakiego znaliśmy z literatury – od podmiotowego „ja”.
„Mechanizm «wyzwalania z pisma» napędzają miliardy codziennych wyborów producentów i konsumentów kultury. Nie napiszę listu – zadzwonię. Nie przeczytam powieści – obejrzę serial. Nie wyrażę politycznego sprzeciwu w postaci artykułu – nagram filmik i wrzucę go na jutjuba. Nie spędzam nocy na lekturze poezji – gram w gry. Nie czytam autobiografii – żyję celebów na Instagramie. Nie czytam wywiadów – słucham, oglądam wywiady. Nie notuję – nagrywam. Nie opisuję – fotografuję”.
Literatura, filozofia, popkultura, neuronauka i fizyka – zaglądamy za kulisy cywilizacji i odkrywamy, że to nie człowiek posługuje się stworzonymi przez siebie narzędziami, ale to one coraz częściej posługują się człowiekiem.
Nadchodzą czasy postpiśmienne, gdy miejsce człowieka-podmiotu i jego „ja” zajmują bezpośrednio przekazywane przeżycia.
„Czy mogę powiedzieć o sobie: «jestem oglądaniem serialu», «jestem śledzeniem celebów na Instagramie»?”
Człowiek staje się maszyną do przeżywania.)
﻿#ksiazki﻿ ﻿#nauka﻿ ﻿#psychologia﻿ ﻿#jacekdukaj﻿ ﻿#matczak

Świat, jaki znamy, upada. Dukaj o emocjach i cenzurze

O języku jako zastępstwie fizycznej przemocy, o kulcie siły. Media a obiektywizm.

#matczak

Świat, jaki znamy, upada. Dukaj o emocjach i cenzurze

Wolność słowa dla każdego? Profesor Marcin Matczak u Moniki Jaruzelskiej