Początek stycznia i powrót do pracy po urlopie to dobry czas na #podsumowanieroku
Przeczytałam moje zeszłoroczne podsumowanie i mogę powiedzieć, że mam powody do radości.
Zeszły rok był dla mnie... przełomem. Rozwiązały się wszystkie moje problemy, które miały sprawić, że bałam się jego nadejścia. Pojawiły się też nowe problemy, ale wszystkie znalazły swoje szybkie, nieoczekiwane rozwiązanie
Z rzeczy z teorii pozytywnych, w końcu przełamałam swój strach przed lataniem i w wieku 37 lat po raz pierwszy wsiadłam na pokład samolotu, obecnie mam za sobą już 5 lotów, a za 2 tygodnie wyruszam na samotny urlop do #hiszpania :3 natomiast lato przyniesie zapewne nowe loty, ale już wraz z całą rodzinką. Nie mówię, że strach przed lataniem minął całkowicie, ale już nie jest dla mnie blokadą.
Niestety ostatnia wiosna przyniosła też pożegnanie z moim kochanym #rower, którym zaliczyłam niezliczoną ilość kilometrów (oraz #rowerowyrownik) w ciągu ostatnich kilkunastu lat. Co prawda jeździłam na rowerze męża ale jakoś bez przekonania, chyba musiałam przejść czas żałoby xD Na wiosnę kupię sobie nowy rower i mam zamiar nadrobić zeszłoroczne słabe kilometry.
Z porażek to nie udało się rzucić palenia ;[ Ale jest plan aby ponowić probę kiedy zacznę sezon rowerowy aby mieć coś czym skutecznie zajmę głowę.
Za porażkę uważam również zwiększenie ilości wypijanego alkoholu. Nie wiem jak to się wiąże z tym, że w tym roku w końcu skończyły się prawie wszystkie wieloletnie stresy i w końcu zaczęłam mówić, że jestem szczęśliwa? Na pewno muszę nad tym popracować.
Książek przeczytałam trochę mniej niż w zeszłym roku, ale to uważam za zaletę, bo niestety potrafiłam 2 tygodnie zimowego urlopu spędzić WYŁĄCZNIE na czytaniu, co w pewnym momencie sprawiło że niemalże traciłam kontakt z rzeczywistością xD co do książek to postaram się przeczytane pozycje wrzucać na #bookmeter, ale nie obiecuję, że nie stracę motywacji
W pracy udało się przetrwać mimo kryzysu w branży i fakapie na jednym z projektów. Wciąż pracuję całkowicie zdalnie i to jest najlepsze co dała mi ta branża.
Czy w wieku po 30stce, a właściwie to już przed 40stką można narzekać na zbyt intensywne towarzyskie zobowiązania? Owszem, można. Do tego stopnia, że ostatnie dwa dni zeszłego roku miałam wyłączony telefon aby się trochę zdystansować, szczególnie po 3 świątecznych dniach przyjmowania gości. Oczywiście znajomych i rodzinę bardzo cenię, ale moja introwertyczna dusza ostatnio się trochę dusi, szczególnie przez jedną osobę, która od kilu miesięcy zaczęła mnie nazywać swoją najlepszą przyjaciółką i pisze do mnie kilka razy dziennie o wszystkim. Do tego jest to osoba dość zaburzona, przez co do mojego zrównoważonego świata wkrada się dużo treści, które na portalu społecznościowym zablokowałabym po tagu. Nie mam serca jej odrzucić, ale ma to swoją cenę.
#gif przedstawia jedną z najlepszych rzeczy jakie widziałam w tym roku, nocny Dublin chwilę po starcie samolotu, może i Rzym był piękniejszy, ale ten widok chyba najlepiej opisuje poprzedni rok. Wystartowałam!
W 2025 życzę Wam i sobie aby udało się rozwiązać obecne problemy, a nowe się nie pojawiały. Oby #hejto wciąż trwało w swojej pięknej formie i pozwalało nam, anonom, dzielić ze sobą memy, newsy i przemyślenia.