@sawa12721 Hej, fajna ciekawostka, nie zgłębiłam tego uniwersum.

Dzięki za feedback, bardzo mi miło

@Musztarda Ja też dziękuję. Wspomnienie Smerfa Ważniaka przywróciły mi pamięć o jednej z moich ulubionych komiksów za czasów dziecięcych, a bliżej mi do czterdziestki niż trzydziestki

@em-te jedno to to, jak rodzic czy opiekun wpływał na nasz rozwój, a drugi to kwestia, co z tym robisz już jako dorosły, jak dajesz tym negatywnym aspektom wpłynąć na swoje życie. Osobom uzdolnionym, nadinteligentnym łatwo jest naturalnie popaść w depresję i ogólne zniechęcenie. Ale można się z tego wyprowadzić pod opieką dobrego terapeuty, żeby te cechy pracowały na naszą korzyść.

@em-te

To jest fascynujące, że granica między neurotypowością a Aspergerem to nie gruba, czerwona krecha. Jest rozmyta, jest gradientem. W ogóle nie ma dwóch tak samo funkcjonujących umysłów, niektórzy są bardziej aspergerowi, inni mniej. Kryteria diagnostyczne są skomplikowane, można spełniać dużą część z nich, a nadal nie spełniać kluczowego kryterium i nie dostać diagnozy. Co oczywiście nie oznacza, że nie musimy w dalszym ciągu mierzyć się z podobnymi trudnościami.

@em-te Przypomniałeś mi zerówkę, dostaliśmy elementarze i gdy wróciłem do domu przeczytałem cały do ostatniej strony. Całą zerówkę nudziłem się niemiłosiernie, poznajcie literkę A, poznajcie literkę B, ciągle się zastanawiałem, jak można nie umieć czytać idąc do zerówki.

@em-te łap pioruna, nie chce pisać więcej

@mk-2

@s_____ ja pytałem czy mogę przeczytać coś z końca z czytanki odwróconej do góry nogami i pójść robić coś innego cicho w kącie

@ataxbras Dzięki za podzielenie się Twoją perspektywą. Muszę powiedzieć, że komentarze takie jak Twój są dla mnie na wagę złota. Dają mi niepowtarzalną okazję, by wyobrazić sobie, jak mój syn może funkcjonować w przyszłości.

@Musztarda To, że rozumiesz jego uwarunkowania, może znacząco pomóc w przyszłości. Konflikt w dzieciństwie, wynikający z niezrozumienia ograniczeń i rozszerzonych umiejętności dziecka, potrafi rzutować na późniejsze życie przez wiele lat - czego sam doświadczyłem.

Aspie mają i tak względnie łatwiej od innych autystyków, choćby katatonicznych. My potrafimy grać role społeczne (grać, bo to nie nasz naturalny stan a zespół wyuczonych akcji i reakcji), wszakże w ograniczonym stopniu. Twój syn się tego wyuczy i będzie w społeczeństwie funkcjonował w jakimś stopniu (nigdy zaś w pełni).

Twoją rolą jest przekazać mu, że nie może tego robić ze szkodą dla siebie. Bo aspie siebie nie przeskoczy, upośledzenie jest trwałe. Więc bezsensowne parcie w kierunku całkowitego zgrania się ze społeczeństwem jest z gruntu skazane na niepowodzenie.

@ataxbras Twoją rolą jest przekazać mu, że nie może tego robić ze szkodą dla siebie. Bo aspie siebie nie przeskoczy

Mega cenne słowa! Jeśli ktokolwiek zyskuje na tych moich wpisach, to na pewno ja z komentarzy pod nimi! Czego w sumie się nie spodziewałam. (ʘ‿ʘ)

@Musztarda Miło, że tak to odbierasz.

To jeszcze jedna rada. Pchaj go w kierunku specjalizacji. Aspie potrafią zagłębić się w różne zagadnienia dalece bardziej niż neurotypowi kiedykowiek będą w stanie. Daj mu wolność wyboru ścieżki, a on znajdzie sobie zakres zagadnień, w którym będzie naprawdę perfekcyjny. To może być kilka zagadnień, nie jedno.

Aspie nie powinien podążać ścieżką powierzchowności, jak neurotypowi, bo to odbiera mu tę jedyną przewagę, którą ma.

Tak więc, popychaj go, niech grzebie w czymś, co go podnieca. Dowolnie głęboko.

Ach, i jeszcze jedno, coś co często powtarzam jeśli ktoś mnie pyta o kwestie związane z aspie. Tłumacz mu uczucia. My naprawdę nie możemy ich internalizować. I jedynym sposobem choćby powierzchownego ich dotknięcia jest opis. To brzmi dziwnie, jeśli jesteś neurotypowa. Ale tak to działa - my mamy uczucia (nieco spłaszczone), ale nie mamy dostępu do uczuć innych.

@ataxbras Po stokroć dzięki! Tłumaczenie uczuć - staram się o tym pamiętać, ale co jakiś czas muszę sobie przypominać! O zainteresowaniach młodego będę co jakiś czas wspominać. Co ciekawe, obiekty jego zainteresowań zmieniają się z biegiem czasu. Staram się go nie ograniczać w żaden sposób w zgłębianiu wybranej tematyki. Sama jestem ciekawa, na jaką drogę zawodową ostatecznie się zdecyduje

@piksel169 Siemanko Świetna pasja! Czuję, że mógłbyś dużo ciekawych rzeczy opowiedzieć!

@piksel169 jakiś ulubiony kolor?

@em-te fioletowy

@Musztarda Będę pisał kompendium wiedzy o łódzkich bocznicach, wiem o nich wszystko xD I najśmieszniejsze jest to, że nikogo to nie obchodzi xD

@piksel169 niepoprawne, niestosowane, ale diagnozy pozostają . Zostałam zdiagnozowana z ZA jak jeszcze w Polsce nie dotarła najnowsza wersja DSM i nikt o Aspergera problemów nie robił, i do końca życie będę twierdzić że mam ZA, bo z tym zostałam zdiagnozowana

@camonday Nie no, chodzi o to, że jesteś w spektrum autyzmu i tyle

@piksel169 tak ale ile mi jakieś płatki śniegu czy julki nie będą mówić, że Asperger to nie poprawne i nie mogę tak mówić, to to nie wpłynie na to jak będę o sobie mówić. Jak będę mieć ochotę mówić spektrum to będę mówić spektrum a jak ZA to ZA i to i to będzie prawdziwe

Ps przepraszam za opryskliwość/agresywny ton wypowiedzi, jestem zmęczona

@piksel169 Formalnie ICD-11 jeszcze nie zaczęło obowiązywać w Polsce. I dopóki tak się nie stanie, wszyscy, którzy otrzymali diagnozę wczoraj, dzisiaj, czy otrzymają za tydzień nadal będą mieli wpisane "Zespół Aspergera". I ci wszyscy zdezorientowani i zagubieni rodzice i zdiagnozowani dorośli będą pod tą nazwą szukać informacji i wsparcia. Dlatego ja używam w dalszym ciągu tego nazewnictwa lub używam naprzemiennie. Zmiana klasyfikacji jest nieunikniona i wiem, że będę musiała się przestawić, ale osobiście nie czuję, że to zmiana w dobrym kierunku. Ciekawa jestem Twojej opinii.

@Musztarda Moja opinia jest taka — trzeba znaleźć złoty środek To, co mówisz, to oczywiście stuprocentowa prawda, jednak stojąca w kontrze do nadchodzących, nieodzownych zmian.

Teraz uwaga, polityka! (uwielbiam ją — Twój syn też?)

Prace nad ICD-11 zaczęły się w 2001 lub 2007 roku (źródła mówią różnie, a sprawdzam na szybko), a publikacja pierwszych prac nastąpiła w 2018 roku. ICD-11 wcielono w życie w 2022, do dziś obowiązuje w 35 krajach. Co zrobił PiS w sprawie spolszczenia przedsięwzięcia? Cytuję: "Decyzja o dofinansowaniu projektu zapadła 26 marca 2021 r." a prace miały trwać do roku 2023. Dla mnie to żenada, skoro żyjemy w państwie pierwszego świata.

Wiem i bez tego też, że dla PiS sfera psychiczna jest jedną z najbardziej znienawidzonych i wykorzystywanych przeciw nam kwestii naszego życia.

Dlatego też stwierdziłem, że warto to powoli wprowadzać samemu, co potwierdzili moi diagności. Ustaliliśmy między sobą, że diagnoza będzie ze mną omawiana w ramach ICD-11, pod kątem praktyczno-językowym, jak i wdrażając mnie po prostu w słuszne zmiany.

A ja stwierdziłem z nimi po tym, że będę tym słownictwem operował, szerząc lepszą nowinę Dzięki za poruszenie tego tematu, bo to w sumie bardzo ważne.

Tak samo już zaczynam powoli przyzwyczajać się i wdrażać nadchodzącą reformę języka polskiego, którą popieram w 300%, więc już jako Łodzianin pisany wielką literą, serdecznie pozdrawiam

PS. Mam takie pytanie, które nurtuje mnie od pewnego czasu. Czy mogłabyś zapytać syna o stwierdzenie "Artysta bez weny"? Tak się często czuję jako osoba w spektrum, biorąc pod uwagę swoją wrażliwość, połączoną jednak nie z praktyczną twórczością, a jedynie z głęboką analizą danej rzeczy. A to jest czasami dobijające

PS2. Kiedyś o tym wspomniałem, ale jak coś jestem przypadkiem AuDHD, więc to już w ogóle kosmos XD Ale może to mieć wpływ na pytanie z pierwszego post scriptum.