Grób Jadwigi Zarugiewicz - polskiej Ormianki - symbolicznej matki Nieznanego Żołnierza. Jej najstarszy syn Konstanty był ochotnikiem w wojnie polsko-bolszewickiej i w wieku 19 lat poległ w obronie Zadwórza (17.08.1920 r.). Matka nigdy nie odnalazła ciała swojego syna. Kiedy podjęto decyzję o budowie Grobu Nieznanego Żołnierza – symbolizującego wszystkich polskich żołnierzy, którzy poświęcili życie w walce o niepodległość – to ją poproszono o wskazanie jednej z trzech trumien żołnierzy ekshumowanych na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. Po II wojnie światowej musiała opuścić rodzinny Lwów. Mieszkała przez pewien czas w Nisku, w Rabce (tam zmarł jej mąż, Andrzej), u córki w Krakowie, następnie u syna Wacława w Białymstoku. Zmarła w 1968 r. w Suwałkach, gdzie została pochowana i zapomniana. Dopiero w 2016 roku Jadwiga Zarugiewiczowa spoczęła na Powązkach, dzięki staraniom sekretarza Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa A. Kunerta oraz Fundacji Ormiańskiej. Prezydent Andrzej Duda w 2016 r. odznaczył ją pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W drodze na cmentarz w wojskowej asyście, kondukt pogrzebowy zatrzymał się na chwilę przy Grobie Nieznanego Żołnierza. Odegrano na trąbce „Śpij, kolego w ciemnym grobie”. Została pochowana w kwaterze wojennej żołnierzy WP poległych w wojnie polsko-bolszewickiej, wśród towarzyszy broni swego syna. Na grobowcu stanął chaczkar, ormiański krzyż wotywny wykuty w tufie, wulkanicznej skale sprowadzonym specjalnie na tę okoliczność z Armenii.
Źródło i więcej: https://fundacjaormianska.pl/ormianie/zarugiewicz/

Źródło: MLiskiewicz

#roznoscidziwnosci #historia