@CzosnkowySmok To ogólnie jest solo ze Spotlight Kid - Rainbow Ogólnie to brzmi ciekawie, ale problem jest taki, że przy graniu z tym jest takie echo, że przy przekroczeniu pewnego tempa wyprzedza się to co się słyszy w taki sposób, że ciężko się połapać co się gra Rozwiązaniem pewnie byłoby granie bez tego i dodawanie tego efektu po, ale co to za zabawa

Coś za coś. To akurat trzeba grać wolniej niż oryginał. Myślę, że gdyby było szybciej to też nie byłoby tych skrzypcowych momentów.

Ale ciekawostka to jest. Jak dla mnie

Się rozpisałem i nie wysłałem

Ale skoro już wysyłam (mam nadzieję ) to:

https://jumpshare.com/s/zhBhfnJIUrJ3DfeyVZuX

@KLH2 całe życie na akustyku, a i rocka porzuciłem, gusta mi sie zmieniły, tak to się przepoczwarzyłem

@CzosnkowySmok Na pewno w pięknego motyla. Takie są prawa przyrody Ja zostałem jak ten... Helmut z "Dawno temu w trawie"

@KLH2 w pięknego stonogę

@CzosnkowySmok Nie bądź taki nadmiernie samokrytyczny. Widziałeś "Dawno temu w trawie"?

@KLH2 o kurwa

@CzosnkowySmok Helmut nie jest postacią pierwszo ani nawet drugoplanową. To ten - comic relief Ale zapada w pamięć. I nawet dubbing jest dobry. Piszę to ja - gardzący dubbingiem w Shreku

Polecam - KLH2

@KLH2 ty do mnie obrazkami rozmawiaj, nic nie rozumiem

@CzosnkowySmok 

OK. Helmut jest gruby

@KLH2 który to Helmut? Ten stonog?

@CzosnkowySmok Tak

@KLH2 to nasza rozmowa była dziwna xD

Bo ja nie wiedziałem który to Helmut xD

@CzosnkowySmok Ale przypadkiem wrzuciłeś jego wizerunek, więc Twoja ignorancja nie była oczywista. Tzn była widoczna, ale zaciemniona wizerunkiem Helmuta

@KLH2 chodź na #pompujwpoprzekziemi

@CzosnkowySmok Prędzej czy później, ale jeszcze nie mogę

@KLH2 ja zaczynałem od 1 pompki

@CzosnkowySmok No no, ja zrobię 20, ale teraz robię coś innego i nie chcę dodawać do tego pompek. Poza tym.. nie chcę, żeby ten tag zniknąl

Jak miałem 7 lat to pojechałem na wakacje do "wujka" na wieś. Wujka w cudzysłowie, bo to brat mojej babci był. I tam na miejscu było dwóch kuzynów moich. Wcześniej ich nie znałem. I oni mieli taką zabawę, że podbijali rakietką tę lotkę z badmintona. Kto więcej. No i tam mieli wyniki po kilkanaście czy coś. I ja też spróbowałem i też dobijałem do tego, ale oni jednak byli lepsi. Potem oni pojechali do domu na tydzień, a ja - również dlatego, że nie miałem co robić, ale bynajmniej nie głównie z tego powodu - podbijałem tę lotkę. Bo chciałem więcej niż oni. I jak wrócili, to ja mogłem podbijać w nieskończoność. Dopóki mi się liczenie nie znudziło (a byłem dzieckiem, które nauczyło się wcześnie liczyć - żeby nie było). I zabawa się skończyła

Staram się walczyć z tą swoją cechą, ale czasem się to jeszcze wybija na powierzchnię. Więc nie wiem