Nurkujący koń w Hanlan’s Point, Toronto, 1907 r.
Wtf?!? Mieli tam aquapark dla koni?
@watss nie wpuszczają koni do aquaparku
więc ten ze zdjęcia widocznie wskoczył przez płot
Widocznie w Toronto wpuszczają
@watss takie aquaparki dla koni można kupić w każdym sklepie z aquaparkami dla koni.
Hopla w przepaść!
Hmmm otagowany jako historia jednej fotografii, a historii brak. Szkoda, bo wygląda na coś ciekawego
@alaMAkota Pokazy kaskaderskie z udziałem nurkujących koni rozpoczęły się w latach osiemdziesiątych XIX wieku i przez dziesięciolecia cieszyły się ogromną popularnością, pomimo oczywistego okrucieństwa wobec zwierząt i niebezpieczeństwa, jakie stwarzało. Jak na ironię, wydawało się, że bardziej dotyczyły jeźdźców niż koni.
Według Texas Escapes nurkowanie konne zostało „wynalezione” przez mężczyznę o imieniu William „Doc” Carver. Carver współpracował z Buffalo Billem Codym, ale w latach osiemdziesiątych XIX wieku podróżował po kraju ze swoim własnym programem na Dzikim Zachodzie. Był mistrzem w strzelectwie wyborowym, a jego umiejętności strzeleckie były główną atrakcją programu, ale po pewnym czasie dodał nowy chwyt: nurkujące konie.
Podobno w 1881 roku Carver przechodził przez most na rzece Platte (Nebraska), który częściowo się zawalił. Jego koń spadł/zanurkował do wód poniżej, co zainspirowało Carvera do opracowania aktu nurkującego konia.
Carver tresował różne zwierzęta i wyruszał w trasę. Rampę i wieżę zbudował jego syn, Al Floyd Carver.
Platformy ustawiono na wysokości 40 stóp. Nurkujący koń wbiegł po wyłożonej wykładziną rampie, podczas gdy jeździec czekał na szczycie i wspiął się na wierzch, gdy koń przebiegł obok, aby razem skoczyć.
Kiedy konie lądowały w zbiorniku o głębokości około 3 metrów, schodziły w dół, aż ich kopyta dotknęły dna, a następnie odpychały się, aby wrócić na powierzchnię. Nurkowie często trenowali z końmi latami, stopniowo przenosząc się na wyższe i bardziej wymagające platformy nurkowe.
Konie często podnosiły głowy do góry, aby pomóc sobie w pędzie. Nurkujący jeździec musiał uważać, aby trzymać głowę przechyloną na bok, w przeciwnym razie wynurzy się z zakrwawionym nosem, podbitymi oczami lub połamanymi kośćmi policzkowymi i obojczykami.
Jeźdźcem była dziewczyna.
Drugie zdjęcie to Sonora Webster w 1904 r.
@suseu od razu lepiej
Zaloguj się aby komentować