DonJuan

Powrót do Żeczy ważnych
Życie człowieka jest podobne do tego jakie toczy Syzyf w micie. Zawsze wtaczamy kamień na szczyt i zawsze on spada. Tak samo dzieje się z naszymi wysiłkami i planami - gdzieś gubimy się po drodze.
Zaczynam znów od nowa.
Znam niestety tylko jedno rozwiązanie: wybrać właściwy głaz, który z chęcią będziemy wtaczać. W ten sposób można się radować już na samym początku, a nie czekać do momentu aż wtoczymy go na szczyt.
Zatem:
Plan na jutro:

• Doczytać "Skazanego na trening" i stworzyć plan treningowy (do tej pory ćwiczyłem chaotycznie)
  
• Zastanowić się nad wznowieniem studiów
  

#chcezostacDonJuanem
#wychodzimyzprzegrywu
https://www.youtube.com/watch?v=qzCNxmMTAR4

Ma ktoś może książkę "Skazany na trening" ? Jest ktoś chętny na wymianę (chętnie wymieniłbym coś z fantastyki Sandersona) lub odsprzedaż używanej?
#wymiana #hejtokoksy #ksiazki

O staniu w miejscu
Jest przyjemny wieczór, właśnie kończysz spoczynek po dniu pracy - przeszedłeś wiele. "Czas porozmawiać z Don Juanem. Ciekawe jak daleko jeszcze do celu" - pomyślałeś. Don Juan siedział przy ognisku i wpatrywał się w płonące kawały drewna.
"Don Juanie. idziemy już pół miesiąca. Gdzie jesteśmy?"
"Niedaleko"
"Świetnie, chciałbym w końcu ujrzeć królewskie miasto"
"Miasto? Wciąż jesteśmy pustyni! Tutaj nie ma nawet żadnej wioski!"
"Ale..."
"Widzisz ten drogowskaz przed nami?" - wskazał palcem - "Niedługo dojdziemy tam skąd wyruszyliśmy."
"Jesteś może kawałek drogi do tyłu względem stojącego przegrywa w miejscu, ale przynajmniej wiesz dokąd nie iść. Dlatego cenne jest, aby próbować -to już wiesz od wielu lat zanim mnie poznałeś. Co więcej iskra nadziei i działania w Tobie nie zgasła. To dobrze rokuje, ale nie wystarczy do wykonania kroku na przód!"
"Zatem co robić?"
"Trzeba wezwać pomoc. O narratorze życia, o wyrocznio prawdy. Odpowiedz jak znaleźć drogę!" - Zawołał Don Juan i rzucił garścią piasku w ognisko. Natychmiast wzbił się nie przeniknione, gęste kłęby dymu. Gdy tylko opadł pojawiłem się w typowym ubraniu ludzi pustyni. Trzymałem flet w ręce, usiadłszy zagrałem:
Spójrz na to co robisz - tam właśnie idziesz. Spójrz na ludzi dookoła:
przegryw - narzeka, siedzi przed kompem, postuje memy. Resztę dnia egzystuje - śpi, je i tyle.
Przegryw po kilku tygodniach przytyje kolejne kilka kilo. Będzie przygnębiony, a walentynki przypomną mu tylko o samotności.
miły chłopak - zastanawia się jak przebywać w towarzystwie kobiet, jak się im przypodobać i zyskać akceptację
Będzie lizusem, co będzie brzydziło obrzydzenie kobietek. Będzie zdesperowany, co na zawsze przypieczętuje jego los.
normik - pracuje, robi coś co sprawia mu przyjemność, czasem coś stworzy
Radosny mężczyzna. Będzie żył z etatu do emerytury. Być może zostanie artystą.
Don Juan - spotyka, poznaje, zaprasza kobiety, flirtuje, zajmuje się ważnymi rzeczami
Osiągnie swoje cele, będzie żył w dostatku lub już żyje. Spędzi radośnie czas na wielu randkach. Pozna tą jedyną. Będzie duszą towarzystwa.
Stąd wiem dokąd idę. Żeby iść naprzód zadaje sobie pytanie - kim jestem? Myślę sobie - Jestem człowiekiem sukcesu. A co robi człowiek sukcesu? Tworzy plany i je realizuje.
Niektórzy zmieniają swoje nawyki - np. przykładowy przegryw.
Obudził się ze snu i poszedł na siłownie. Przeprowadził się do większego miasta i opuścił kiepską robotę w poszukiwaniu nowej. Poszedł nawet na randkę! Ale! Nowa praca okazała się też Januszexem, w większym mieście wcale nie jest łatwiej, a randka nie wypaliła. Gdzie zobaczysz go za miesiąc? Znów będzie siedział na necie i oglądał memy, czytał generyczne artykuły i strony. Po roku wróci do rodzinnego miasta/wsi.
A teraz przyjrzyjmy się udanej przemianie:
przegryw zmienił pracę, przeprowadził się, poszedł na siłownię i na randkę. Ale po nieudanej randzce skupił się na zapoznaniu ludzi w nowym januszexie(!), szukał nowych współlokatorów i tańszego wynajmu. Znów się rozglądał za pracą.
Co się zmieniło? Pomyślał sobie - "Jestem od teraz Don Juan, więc robię to i to" i zaczął to robić. Pierwsze kroki potwierdziły jego myśl i utrwaliły wizerunek.
"Strasznie sucha ta piosenka" - zawołałeś
"Ale prawdziwa" - odpowiedziałem
Niedługo melodia ucichła i nim się spostrzegłeś narratora już nie było.
Don Juan spojrzał ostrym wzorkiem w Twoje oczy:
"Kim jesteś?"
https://youtu.be/QXZ3mXL8tnA?t=1387

Co Cię trzyma przy komputerze?
Komputer wszedł w nawyk od młodzieńczych lat. Kradnie nasz czas. Kiedy ostatnio poczułeś, że zyskałeś czas dzięki komputerowi?
*Gość z garbem od siedzenia:* Zakupy?
Ok, ale spójrzmy w szerszej perspektywie:
Czy pomyślałeś kiedyś sobie - "gdyby nie komputer w tym tygodniu musiałbym przeznaczyć więcej czasu na obowiązki" albo
"Mogę dzięki siedzeniu przed komputerem spełniać marzenia" - takie słowa nigdy nie padły.
A to właśnie robisz - wegetujesz przed komputerem - niczym ludzie przed telewizorem! Niczego nie tworzysz tylko grzmocisz wpisy, najwyżej kopiujesz średniośmieszne obrazki z innych stron albo krążysz po nic nie znaczących stronach internetowych.
*Don Juan:* "wyprostuj się"
"świetnie, zaczynasz coś już robić" - powiedział z uśmiechem.
"A teraz zamiast ronić łzę nad przeminiętym dniem, weź tę lekcję i idź spać natychmiast."
"Nie twórz nadziei z wieczora, bo nim minie noc zapomnisz" - "Stwórz swoje nadzieje z rana, a myśl będzie Cię prześladować i stanie się prawdą za Twoją sprawą"
"Jutro pójdziesz po pracy po kawałek wolnego miejsca i zrobisz trzy serie po trzy ćwiczenia: pompki, plancka, przysiady"
"Potrzebujesz siły"

Właściwy czas, żeby się odpiwniczyć i przemienić swoją egzystencję. Nigdy nie byłem w bliskiej relacji z kobietą - zawołałeś. Nieśmiały lub stroniący od działania w istotnym momencie, choć łaknący dotyku.
Czasem kobiety jakie spotkałem były zainteresowane kontaktem dopóki ich nie zaprosiłem. Dlaczego?
*Ale cóż to! Po niemal trzech dekadach pojawia się drogowskaz na pustyni Twojego życia*
"Już teraz rozumiesz" - powiedziała nieznana Ci postać z za Twoich pleców.
Nie nadawałen swoim działaniom kierunku, intencji i zdecydowania! Zwlekałem, gdy Mi bardziej zależało , bo się bałem zaprosić na spotkanie. Albo zbierałem się na odwagę i zapraszałem w ten sposób żeby wyglądało to na zwykłe spotkanie, a potem nic więcej nie robiłem. Rzucałem się w bezwład na spotkaniu i po, czekając aż COŚ się stanie.
"Twoje winy zostają Ci odpuszczone. Chodź za mną i nie grzesz więcej." - odezwał się ponownie mężczyzna.
Ale drogowskaz przecież pokazuje drogę, muszę iść w tamtym kierunku, aby dojść do miasta pełnego kobiet. - i pokazujesz palcem na horyzont.
"Brak Ci sił na całą podróż. Pokażę Ci w czym jest odwaga, plan i wytrwałość. "
Odwróciłeś się.
Od postaci biła aura nieprzeciętna, wręcz wyjątkowa i jednocześnie wspaniała. Chociaż nie dostrzegałeś za nim żadnej poświaty.
"Jestem Don Juan" - powiedział mężczyzna w całej swojej niesamowitości
Ja jestem mężczyzną -powiedziałeś i poszedłeś za nim.