#wojsko

15
2000
Aquis Querquennis - rzymski fort w Hiszpanii

Aquis Querquennis to rzymski obóz wojskowy, położony na północnym zachodzie Hiszpanii, w Galicji, nad rzeką Limia. Jest to jedno z najważniejszych stanowisk archeologicznych regionu, które dostarcza fascynujących informacji o rzymskiej ekspansji na Półwysep Iberyjski i życiu rzymskich legionistów w prowincji Gallaecia.

Obóz powstał prawdopodobnie w I wieku n.e., w czasach panowania cesarza Domicjana (81-96 n.e.). Aquis Querquennis miał charakter tymczasowego obozu, w którym stacjonowali legioniści, a także pełnił funkcję obozu budowniczych, którzy w tym czasie zajmowali się budową Via Nova (dziś znanej jako Vía XVIII), ważnej drogi łączącej Astorgę (antyczna Asturica Augusta) z Bragą (antyczna Bracara Augusta). Ta droga była częścią sieci komunikacyjnej, która spajała rzymskie imperium, umożliwiając szybki transport wojsk i dóbr handlowych.

Odkrycie Aquis Querquennis miało miejsce w XX wieku, kiedy poziom wód w sztucznym zbiorniku As Conchas, powstałym na rzece Limia, obniżył się, odsłaniając pozostałości obozu. Dzięki wieloletnim pracom archeologicznym, badacze odkryli znaczne fragmenty obozu, w tym fundamenty budynków administracyjnych, koszar, spichlerzy łaźni, a także pozostałości umocnień i bram wejściowych.

Jednym z najbardziej interesujących elementów obozu jest kompleks termalny, który świadczy o znaczeniu, jakie Rzymianie przykładali do higieny i relaksu nawet w obozach wojskowych. W pobliżu obozu znajdują się również gorące źródła termalne, z których Rzymianie korzystali. Dziś ten obszar, znany jako Baños de Bande, jest popularnym miejscem kąpieli zarówno dla turystów, jak i miejscowej ludności.

Dziś Aquis Querquennis jest otwarty dla zwiedzających, oferując nie tylko możliwość zobaczenia pozostałości rzymskiego obozu, ale także zapoznania się z rekonstrukcjami i informacjami dotyczącymi życia w rzymskiej prowincji Gallaecia. Wokół ruin znajduje się także muzeum, które przedstawia eksponaty związane z archeologią tego miejsca, m.in. narzędzia, ceramikę i inne artefakty.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/aquis-querquennis-rzymski-fort-w-hiszpanii/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
cdf85acf-dfa7-43be-96f4-ed70ecdcfed7

Zaloguj się aby komentować

Carpentum - rzymski luksus na kołach

Carpentum było jednym z najważniejszych środków transportu w starożytnym Rzymie, pełniącym zarówno praktyczne, jak i symboliczne funkcje. Ten dwukołowy pojazd, najczęściej ciągnięty przez konie lub muły, służył przede wszystkim rzymskim elitom – zwłaszcza kobietom i kapłanom.

Carpentum było znane z solidnej konstrukcji, przypominającej coś na kształt eleganckiego wozu. Zwykle jego konstrukcja była wykonana z drewna, a dla zapewnienia wygody pasażerów, wewnętrzne elementy mogły być wyściełane miękkimi materiałami. Zadaszenie wozu chroniło pasażerów przed słońcem i deszczem, dodając jednocześnie element luksusu.

Chociaż carpentum było środkiem transportu, który miało ułatwić poruszanie się po mieście lub podczas podróży między miastami, nie było ono dostępne dla każdego. Korzystali z niego głównie patrycjusze oraz osoby pełniące ważne funkcje religijne, a także cesarze i ich rodziny.

Carpentum miało również silne znaczenie symboliczne. Pojazd ten był wykorzystywany w trakcie uroczystych ceremonii, szczególnie religijnych.

W rzymskim prawodawstwie pojazdy takie jak carpentum były też przedmiotem szczególnych regulacji. Na przykład, w czasach Republiki, wprowadzono ograniczenia dotyczące jego użycia w obrębie miasta, co miało związek z rosnącymi problemami komunikacyjnymi na zatłoczonych ulicach Rzymu.

Mimo swojej popularności w czasach Republiki i wczesnego Cesarstwa, carpentum stopniowo zaczęło tracić na znaczeniu wraz z pojawieniem się innych, bardziej zaawansowanych form transportu. Niemniej jednak, jego symboliczne znaczenie przetrwało długo w rzymskiej kulturze, gdzie kojarzone było z bogactwem, prestiżem oraz funkcjami religijnymi.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/carpentum-rzymski-luksus-na-kolach/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
f822fb6c-3437-44b8-a9c3-fdd43b766071

Zaloguj się aby komentować

Calceus - rzymski but

Calceus to typowy rzymski but, który pełnił kluczową rolę nie tylko jako ochrona stopy, ale także jako wyznacznik pozycji społecznej. Był to but zakrywający całą stopę, wiązany na wysokości kostki i na przodzie, wykonany z trwałej skóry, często barwionej na charakterystyczne kolory, odzwierciedlające status jego właściciela.

Dla patrycjuszy, czyli najwyższej klasy społecznej w starożytnym Rzymie, zarezerwowane były calcei barwione na czerwono. Nowo mianowani senatorowie natomiast nosili klasyczne, czarne buty. Kolorystyka była nieprzypadkowa – purpurowy i czerwony kojarzyły się z władzą, prestiżem i ceremonialnymi wydarzeniami, co podkreślało rolę i pozycję osoby noszącej te buty.

Calcei były również związane z funkcją publiczną. Rzymscy senatorowie, którzy mieli obowiązek noszenia togi, musieli także zakładać odpowiednie obuwie, jakim były calcei senatorius. Buty te, wykonane z czarnej skóry, miały cztery rzemyki (corrigiae), które dodatkowo podkreślały ich dostojny charakter. W niektórych przypadkach mogli nosić buty na wyższych podeszwach podczas specjalnych uroczystości, co dodawało im dodatkowej wysokości i godności.

Co ciekawe, Rzymianie często importowali materiały i techniki obróbki skóry z innych krajów, w tym z Grecji i Babilonii, co wpływało na rozwój i różnorodność rzymskiego obuwia. Calceus, jako klasyczny element garderoby obywateli, był symbolem nie tylko bogactwa, ale i władzy politycznej, a także wyznacznikiem obywatelskiego obowiązku w rzymskim społeczeństwie.

Ten rodzaj butów, poza swoją elegancką formą, miał również praktyczne zastosowanie. Chronił stopy przed trudnymi warunkami pogodowymi i był odpowiedni zarówno na co dzień, jak i na formalne okazje. Dzięki solidnej konstrukcji z kilku warstw skóry, calcei były wygodne i wytrzymałe, co czyniło je popularnym wyborem wśród rzymskich obywateli.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/calceus-rzymski-but/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
05ff2269-a09d-40f8-a691-adc6ae5087a0
dolitd

@imperiumromanum Taguj #streetwear xD

Zaloguj się aby komentować

Zostań Patronem Hejto i odblokuj dodatkowe korzyści tylko dla Patronów

  • Włączona możliwość zarabiania na swoich treściach
  • Całkowity brak reklam na każdym urządzeniu
  • Oznaczenie w postaci rogala , który świadczy o Twoim wsparciu
  • Wcześniejszy dostęp, do wybranych funkcji na Hejto
Zostań Patronem
Adlocutio - przemowa rzymskiego wodza do żołnierzy

Adlocutio, czyli mowa rzymskiego wodza do żołnierzy, była jednym z najważniejszych aktów publicznych w armii starożytnego Rzymu. Była to zarówno formalna przemowa, jak i gest władzy, który manifestował siłę autorytetu wodza. Cesarz, generał lub inny wyższy dowódca zwracał się do zgromadzonego wojska, by motywować, inspirować lub przekazywać rozkazy przed bitwą.

Samo przedstawienie adlocutio było często wspominane w sztuce rzymskiej, zwłaszcza na monetach czy reliefach, które ukazywały wodza przemawiającego do swoich żołnierzy. Cesarze tacy jak Trajan czy August wykorzystywali te sceny do podkreślenia swojego autorytetu i boskiego przywództwa.

Z perspektywy retoryki, adlocutio była niezwykle starannie przygotowywana, wypełniona klasycznymi technikami perswazji i odwołaniami do wspólnej przynależności. Dzięki niej dowódcy potrafili wzbudzać lojalność, wiarę w zwycięstwo i gotowość do poświęcenia się dla dobra Rzymu.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/adlocutio-przemowa-rzymskiego-wodza-do-zolnierzy/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
01687c08-df97-40b8-8765-870973ff79f2

Zaloguj się aby komentować

Popularzy (Populares) – głos ludu w senacie rzymskim

Rzymska republika słynie z bogatego systemu politycznego, który przez stulecia wykształcił skomplikowaną strukturę władzy. W sercu tego systemu rywalizowały ze sobą różne stronnictwa polityczne, z których najbardziej znane to optymaci (optimates) i popularzy (populares). Podczas gdy optymaci reprezentowali interesy arystokracji, popularzy stali się rzecznikiem plebejuszy oraz tych, którzy byli marginalizowani przez tradycyjne elity.

Kim byli populares?

Popularzy (Populares) byli grupą polityków rzymskich, którzy od II wieku p.n.e. starali się zdobyć poparcie ludu, czyli plebejuszy, przez obietnice reform społecznych, gospodarczych i politycznych. Ich działalność często była przeciwstawna do optymatów, czyli stronnictwa konserwatywnego, które dążyło do utrzymania przywilejów senatorów oraz bogatych warstw społecznych.

Populares nie byli formalnie zorganizowaną partią, lecz raczej grupą polityków działających na rzecz ludu. Dążyli do zmian poprzez wykorzystywanie zgromadzeń ludowych i trybunów ludowych, którzy mieli prawo weta wobec decyzji senatu. W ich działaniach chodziło o ochronę interesów szerokiej rzeszy obywateli, przeciwdziałanie nadużyciom ze strony elit oraz poprawę warunków życia najuboższych.

Najważniejsze postaci ruchu

Jedną z czołowych postaci wśród populares był Tyberiusz Grakchus. Jako trybun ludowy w 133 r. p.n.e. zaproponował on reformę agrarną, która miała na celu rozdzielenie gruntów państwowych między biednych obywateli rzymskich. Jego brat, Gajusz Grakchus, kontynuował tę politykę, dążąc do jeszcze szerszych reform, m.in. poprzez programy rozdawania żywności oraz planów kolonizacyjnych dla rzymskich obywateli.

Innym znanym przedstawicielem populares był Gajusz Juliusz Cezar. Jego polityka w dużym stopniu opierała się na zdobywaniu poparcia ludu przez wielkie projekty publiczne, reformy agrarne oraz hojność wobec żołnierzy. Cezar umiejętnie wykorzystał swoją popularność, by osłabić władzę senatu, co doprowadziło go do niebywałej pozycji w Rzymie i ostatecznie do przejęcia władzy jako dyktator.

Metody działania

Populares starali się pozyskać lud za pomocą reform, które bezpośrednio odnosiły się do codziennych problemów Rzymian. W odróżnieniu od optymatów, którzy dążyli do utrzymania istniejącego status quo, populares szukali wsparcia w zmianach, które miały na celu osłabienie władzy senatu na rzecz ludu. Najczęściej korzystali z trybunów ludowych, którzy mieli możliwość przedstawiania nowych ustaw bezpośrednio zgromadzeniom ludowym, omijając przy tym senat. Innym narzędziem była instytucjawetowania decyzji senatu przez trybunów, co często prowadziło do politycznych impasów.

W praktyce, działania popularów często prowadziły do wzrostu napięć i konfliktów społecznych, w tym do zamieszek, wojen domowych oraz krwawych starć politycznych, jak choćby w przypadku śmierci Tyberiusza Grakchusa z rąk przeciwników jego reform. Pomimo to, wiele idei lansowanych przez popularów miało długotrwały wpływ na rozwój Rzymu.

Wpływ na historię Rzymu

Choć ostatecznie wiele reform proponowanych przez populares zostało zmodyfikowanych lub nawet cofniętych, ich działania znacząco wpłynęły na losy Republiki Rzymskiej. Przede wszystkim, podkopali autorytet senatu i pokazali, że poparcie ludu może stanowić ważną siłę polityczną. Nie bez powodu wielu historyków uważa, że działania popularów zapoczątkowały procesy, które ostatecznie doprowadziły do upadku republiki i przekształcenia Rzymu w imperium.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/popularzy-populares-glos-ludu-w-senacie-rzymskim/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
565b7376-f3da-4db2-a1c7-b49056dd2f9f

Zaloguj się aby komentować

Kuria Hostiliusza – pierwszy senat rzymski

Kuria Hostiliusza (Curia Hostilia) to jedno z najstarszych i najważniejszych miejsc związanych z funkcjonowaniem politycznym starożytnego Rzymu. Zbudowana według legendy przez trzeciego króla Rzymu, Tullusa Hostiliusza, kuria ta stanowiła centralne miejsce obrad senatu – najważniejszego organu rządzącego w republice rzymskiej. To tutaj senatorowie spotykali się, aby debatować nad prawami, decyzjami wojennymi i polityką zagraniczną, kształtując przyszłość jednego z największych imperiów starożytności.

Kuria Hostiliusza znajdowała się na Forum Romanum, w sercu Rzymu, i pełniła funkcję zarówno miejsca politycznych zebrań, jak i przestrzeni ceremonialnej. W jej murach odbywały się nie tylko posiedzenia senatu, ale także najważniejsze wydarzenia publiczne, w tym uroczyste przyjęcia i procesje.

Zbudowana w VII wieku p.n.e., Kuria Hostiliusza była kilkukrotnie niszczona i odbudowywana. W 52 roku p.n.e., po pożarze, który strawił oryginalną strukturę, odbudował ją Faustus Korneliusz Sulla, a budowla przyjęła nazwę Kuria Kornelia. W 44 roku p.n.e. za sprawą Juliusza Cezara doszło do przebudowy Forum Romanum, a miejsce dotychczasowej kurii zajęła nowa budowla - Curia Julia.

Pierwotna kuria była raczej skromną budowlą, wybudowaną z kamienia i drewna. Z czasem, gdy rola polityczna senatu wzrosła, kuria przekształciła się w bardziej reprezentacyjną strukturę, odpowiadającą prestiżowi tego zgromadzenia. Wnętrze było ozdobione marmurem, a w centralnym miejscu znajdował się ołtarz poświęcony bogom Rzymu, gdzie senatorowie składali ofiary przed rozpoczęciem obrad.

Kuria Hostiliusza była sceną dla kluczowych wydarzeń politycznych. To tutaj senatorowie dyskutowali o losach Rzymu, wprowadzali prawa i omawiali kwestie związane z ekspansją terytorialną. Kuria Hostiliusza symbolizowała także ciągłość władzy i tradycji Rzymu, stanowiąc polityczne centrum od czasów królestwa przez republikę, aż po początki imperium.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/kuria-hostiliusza-pierwszy-senat-rzymski/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
7ea519f3-002e-4d5a-a3b4-10904666d014

Zaloguj się aby komentować

Recenzja: „24 godziny w starożytnym Rzymie”

Książka „24 godziny w starożytnym Rzymie” autorstwa Philipa Matyszaka to fascynujący przewodnik po życiu codziennym w sercu starożytnego imperium. Autor zabiera nas w podróż przez jeden dzień w Rzymie około 137 roku n.e., pozwalając nam spojrzeć na miasto z perspektywy dwudziestu czterech jego mieszkańców, reprezentujących różne warstwy społeczne i zawodowe. Każda godzina to spotkanie z inną postacią – od niewolnika po senatora, od kupca po gladiatora. Pozycja wydana została przez Wydawnictwo Lira.

Matyszak zorganizował książkę w taki sposób, że każda godzina doby przedstawiona jest oczami innej osoby. Dzięki temu czytelnik zyskuje szeroki wgląd w różnorodność codziennych zajęć Rzymian oraz ich realia życiowe. Poznajemy jak mogło wyglądać życie strażnika, ucznia, prawnika, posłańca cesarskiego, młodej niewolnicy czy kamienierza. Styl autora jest przystępny, pełen barwnych opisów i niepozbawiony lekkiego humoru, co sprawia, że lektura nie przypomina suchego wykładu z historii, lecz bardziej opowieść pełną detali. Autor zręcznie balansuje między faktami a narracją, przedstawiając złożoność rzymskiego społeczeństwa w sposób angażujący.

Jednym z największych atutów książki jest jej bogactwo szczegółów. Matyszak nie ogranicza się do ogólnikowych opisów historycznych wydarzeń, ale skupia się na drobnych aspektach życia codziennego, takich jak menu rzymskich posiłków, zwyczaje związane z kąpielami publicznymi, a nawet zawiłości życia politycznego i rodzinnego. Każdy rozdział jest pełen anegdot, które przybliżają czytelnikowi mentalność Rzymian i ich podejście do rzeczywistości, czyniąc historię bardziej namacalną.

Książka wydana została w eleganckiej i trwadej oprawie. Druk jest bardzo ładny, a oczy nie męczą się w czasie czytania. Treść wzbogacona została w czarno-białe ilustracje.

Książka doskonale oddaje ducha epoki, jednak nie jest to typowa książka akademicka. To raczej popularnonaukowa lektura, która ma na celu przybliżenie laikom rzymskiej cywilizacji w sposób zrozumiały i interesujący. Autor bazuje na rzetelnych źródłach historycznych, ale przedstawia je w lekkiej, łatwo przyswajalnej formie. Czytelnik ma także możliwość zapoznania się cytatami z antycznych dzieł, co dodaje waloru merytorycznego pozycji. Na końcu utworu znajdziemy także indeks oraz źródła wykorzystanie i dalsze polecane lektury.
Do minusów zaliczę jedynie umieszczenie przypisów na książki; jest to niewygodne pod kątem doczytywania informacji.

„24 godziny w starożytnym Rzymie” Philipa Matyszaka to inspirująca i pouczająca lektura, która przenosi nas w czasy świetności Rzymu, ukazując nie tylko monumentalne wydarzenia historyczne, ale przede wszystkim życie zwykłych ludzi. To idealna książka dla każdego, kto chce zgłębić rzymską rzeczywistość w przystępnej, a jednocześnie wartościowej formie.

https://imperiumromanum.pl/recenzje/recenzja-24-godziny-w-starozytnym-rzymie/

Gdzie kupić? https://www.poczytaj.pl/ksiazka/24-godziny-w-starozytnym-rzymie-zycie-codzienne-oczami,599571?pp=5

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
b68c311d-88bf-4191-9628-fc1820f63276
ipoqi

Dzięki za wstawkę, człowiek nie wiedział, że taka ciekawa pozycja jest w księgarniach. Szukam i zamawiam

Edit: zamówiona

Zaloguj się aby komentować

Heron z Aleksandrii – geniusz starożytnej techniki

Heron z Aleksandrii, jeden z najbardziej znanych uczonych starożytnego świata, zasłynął jako genialny wynalazca i matematyk, którego prace do dziś budzą podziw. Żył w I wieku n.e. i działał głównie w Aleksandrii, która była wówczas centrum naukowym świata. To właśnie tam stworzył jedne z najważniejszych dzieł w dziedzinie matematyki, fizyki oraz inżynierii, które wywarły ogromny wpływ na rozwój technologii przez wieki.

Heron najbardziej znany jest z opracowania pierwszych, prymitywnych maszyn parowych, co sprawiło, że niektórzy uważają go za prekursora nowożytnej inżynierii i automatyki. Jego słynna maszyna, zwana "Banią Herona" (znana też jako aeolipila), była urządzeniem napędzanym parą wodną, które wykorzystywało zasadę reakcji odrzutowej. Choć nie znalazła ona praktycznego zastosowania w tamtym czasie, była rewolucyjnym osiągnięciem ukazującym możliwości zastosowania siły pary.

Kolejnym imponującym wynalazkiem Herona były automaty, które wykorzystywały systemy ciśnieniowe, koła zębate oraz dźwignie. Przykładem był automat wylewający wino lub mleko w świątyniach lub system do otwierania i zamykania drzwi. Heron stworzył także automat wydający świętą wodę w świątyniach – po wrzuceniu monety mechanizm zwalniał zawór, który nalewał odpowiednią ilość cieczy. To pierwsze znane urządzenie działające na zasadzie zapłaty!

Heron napisał również wiele dzieł z zakresu matematyki i mechaniki. Jego książka "Metrica" zawierała szczegółowe opisy metod obliczania powierzchni i objętości różnych brył. Najbardziej znany jest jednak wzór Herona, który pozwala na obliczenie pola trójkąta na podstawie długości jego boków.

Jego prace były inspiracją dla późniejszych pokoleń inżynierów i wynalazców. Pomimo że wiele z jego dzieł zaginęło, to te, które przetrwały, pokazują głęboki intelekt i kreatywność tego starożytnego geniusza, który wciąż pozostaje ikoną techniki.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/heron-z-aleksandrii-geniusz-starozytnej-techniki/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
2755ad64-c8e5-46fe-9071-656a8976471d

Zaloguj się aby komentować

Negotium - biznes, praca i życie publiczne w antycznym Rzymie

W starożytnym Rzymie termin „negotium” oznaczał działalność zawodową, zarówno w sensie ekonomicznym, jak i politycznym. Stanowił przeciwieństwo "otium" – czasu wolnego, poświęconego na wypoczynek, refleksję czy życie kulturalne. Negotium odgrywało kluczową rolę w kształtowaniu struktury społecznej i gospodarczej Imperium Rzymskiego, gdyż Rzymianie postrzegali pracę nie tylko jako środek do zarabiania na życie, ale także jako sposób realizacji ambicji i zdobywania prestiżu.

W Rzymie podejście do pracy i negocjacji zawodowych było mocno związane ze statusem społecznym. Dla arystokracji, negotium oznaczało przede wszystkim działalność publiczną, zwłaszcza sprawowanie urzędów, zarządzanie majątkiem, a także polityczne intrygi. Z drugiej strony, dla klas niższych, takich jak plebejusze czy niewolnicy, negotium oznaczało codzienną pracę, która zapewniała im przetrwanie lub umożliwiała awans społeczny.

Co ciekawe, w późniejszym okresie cesarstwa, podejście do negotium ewoluowało. Wielu członków wyższych warstw społecznych, mimo wcześniejszego gardzenia pracą ręczną czy handlem, zaczęło angażować się w działalność handlową i finansową, widząc w tym szansę na zdobycie większej niezależności i majątku.

Negotium było siłą napędową gospodarki rzymskiej, zarówno w kontekście rolnictwa, handlu, jak i przemysłu. Rzymianie byli znani z organizowania przedsiębiorstw, takich jak warsztaty rzemieślnicze czy przedsięwzięcia budowlane, które miały ogromne znaczenie dla rozwoju imperium. Powstawanie sieci handlowych w basenie Morza Śródziemnego oraz rozwój infrastruktury, w tym dróg i portów, sprzyjały dynamicznemu rozwojowi negotium.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/negotium-biznes-praca-i-zycie-publiczne-w-antycznym-rzymie/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
24161a69-9a37-485b-81a9-66572fd6a9f6

Zaloguj się aby komentować

"Gdzie ty, Gajusie, tam i ja, Gaja" - znany zwrot rzymski

Zwrot „Gdzie ty, Gajusie, tam i ja, Gaja” (Ubi tu Gaius, ibi ego Gaia) stanowi jedno z najbardziej symbolicznych powiedzeń związanych z małżeństwem w starożytnym Rzymie.

Historyczny kontekst

Zwrot ten używany był jako część rytuału ślubnego w starożytnym Rzymie, szczególnie wśród wyższych warstw społecznych. Był on elementem formalności podczas zawierania confarreatio – najstarszej i najbardziej uroczystej formy rzymskiego małżeństwa. Confarreatio wymagała obecności dziesięciu świadków oraz specjalnych rytuałów religijnych, co czyniło ten typ ślubu dostępny tylko dla wybranych, przede wszystkim arystokratycznych rodzin.

Słowa te wypowiadane były podczas przekazywania ręki panny młodej przez jej ojca mężowi. Wyrażenie to symbolizowało jedność małżeńską – nie tylko w sferze osobistej, ale także prawnej. Kobieta, opuszczając rodzinę ojca, wchodziła do nowej rodziny, gdzie podległa swojemu mężowi. Jej pozycja była jednak istotna, gdyż odtąd współdzieliła z mężem obowiązki, zasoby oraz odpowiedzialność za rodzinę.

Znaczenie i symbolika

Słowa „Gdzie ty, Gajusie, tam i ja, Gaja” są swego rodzaju oświadczeniem lojalności, które wyraża gotowość żony do towarzyszenia mężowi w każdej sytuacji, niezależnie od okoliczności. Imiona „Gajus” i „Gaja” w tym zwrocie są symboliczne i ogólne – reprezentują każdego mężczyznę i każdą kobietę, co pokazuje uniwersalny charakter tej formuły.

Dziś, kiedy myślimy o tej formule, możemy postrzegać ją jako odzwierciedlenie starożytnych wartości małżeńskich: wzajemnego wsparcia, lojalności i współdzielenia losu. W rzeczywistości, w społeczeństwie rzymskim, kobieta często nie miała równego statusu z mężczyzną, ale ta formuła pokazuje, że oczekiwano od niej pełnego zaangażowania w życie męża, zarówno prywatne, jak i publiczne.

Prawa kobiet w małżeństwie

Małżeństwo w starożytnym Rzymie wiązało się z szeregiem prawnych i społecznych konsekwencji. W najbardziej tradycyjnym modelu cum manu, żona wchodziła pod pełną władzę męża (manus). Była ona wtedy formalnie częścią jego rodziny, tracąc jednocześnie formalne powiązania z rodziną, z której pochodziła. Jej los, majątek i status były ściśle powiązane z jej mężem.

Z biegiem czasu, w Rzymie rozwijały się inne formy małżeństwa, takie jak sine manu, które dawały kobietom większą niezależność, zwłaszcza w sferze majątkowej, a co więcej prawnie pozostawały pod władzą (potestas) ojca. Jednak nawet wtedy społeczne oczekiwania dotyczące lojalności i oddania między małżonkami pozostawały głęboko zakorzenione, co dobrze odzwierciedla rytuał „Ubi tu Gaius, ibi ego Gaia”.

Współczesne odniesienia

Mimo że formuła ta odnosi się do starożytnej tradycji, jej echo przetrwało w wielu kulturach i praktykach związanych z małżeństwem. Współczesne śluby często przywołują podobne idee – zobowiązanie do wspólnego życia, niezależnie od okoliczności, radości czy trudności. To ukazuje, jak pewne wartości są ponadczasowe i przenikają różne epoki oraz kultury.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/gdzie-ty-gajusie-tam-i-ja-gaja-znany-zwrot-rzymski/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
bdb753d0-0cec-4f7a-9d19-1f59584dae50

Zaloguj się aby komentować

Rzymskie plany miejskie - jak Rzymianie wytyczali ulice?

Rzymianie byli znani ze swojego doskonałego zmysłu inżynieryjnego, który znalazł swoje odzwierciedlenie nie tylko w budowie akweduktów czy dróg, ale także w planowaniu miast i fortów. W szczególności system wytyczania ulic stał się jednym z najbardziej charakterystycznych elementów ich urbanistyki, a jego wpływy są widoczne w miastach na terenie dawnego Imperium Rzymskiego aż do dzisiaj.

Cardo i decumanus

Rzymskie miasta oraz forty (castra) były planowane według rygorystycznych, prostokątnych siatek ulic. Najważniejszym elementem tego systemu były dwie prostopadłe arterie – cardo maximus oraz decumanus maximus. Cardo to główna ulica biegnąca z północy na południe, natomiast decumanus przebiegał ze wschodu na zachód. Te dwa szlaki krzyżowały się zazwyczaj w centrum miasta, tworząc forum – miejsce spotkań, handlu i religijnych ceremonii.

Forty rzymskie miały podobny plan, z bramami na końcach każdej z osi głównych ulic. Ta siatka ulic nie tylko ułatwiała poruszanie się, ale także była kluczowa dla skutecznej obrony – szybki transport wojsk i zaopatrzenia był dzięki temu znacznie prostszy. Co więcej, rozmieszczenie budynków mieszkalnych, świątyń, rynków czy bazarów wzdłuż tych osi gwarantowało łatwy dostęp do wszystkich kluczowych funkcji miasta.

Pragmatyzm i funkcjonalność

Plany rzymskich miast były oparte na praktycznym myśleniu. Każda przestrzeń była dokładnie przemyślana. Podział na kwadraty pozwalał na uporządkowane osiedlanie mieszkańców oraz łatwe budowanie i rozbudowywanie struktur miejskich. Dzięki temu Rzymianie mogli szybko tworzyć miasta w nowo zdobytych prowincjach, zapewniając sobie kontrolę nad danym terytorium.

Nie tylko aspekty obronne i militarne były brane pod uwagę. System ulic miał także funkcję sanitarną – wzdłuż głównych arterii budowano kanalizacje, które odprowadzały wodę deszczową i ścieki, utrzymując miasta czyste i zdrowsze niż wiele innych osad w starożytności.

Trwałe dziedzictwo

Rzymskie wytyczanie ulic miało olbrzymi wpływ na rozwój urbanistyki w Europie. Wiele współczesnych miast, które rozwijały się na fundamentach dawnych rzymskich osad, wciąż zachowuje ślady tego planowania. Przykładem są chociażby miasta takie jak Paryż (Lutetia) czy Londyn (Londinium), których stare dzielnice są wyraźnie zorganizowane w nawiązaniu do rzymskich siatek ulic.

Z perspektywy historycznej, system ten nie był jedynie wynikiem wojskowej precyzji, ale także świadectwem geniuszu organizacyjnego Rzymian. Ich urbanistyka nie tylko służyła codziennym potrzebom mieszkańców, ale także przetrwała wieki, inspirując późniejsze pokolenia architektów.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/rzymskie-plany-miejskie-jak-rzymianie-wytyczali-ulice/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
398298dc-2099-4787-96e6-953564dbb605

Zaloguj się aby komentować

Bursztyn w antycznym Rzymie - skarb Bałtyku w rękach cesarzy

W starożytnym Rzymie bursztyn był cenionym materiałem o wielorakim zastosowaniu, od biżuterii po amulety i ozdoby domowe. Jego niezwykłe piękno, właściwości lecznicze oraz rzadkość przyciągały uwagę nie tylko zamożnych obywateli, ale także samych cesarzy. Skąd wzięła się ta fascynacja bursztynem i jaką rolę odgrywał w rzymskiej kulturze?

Droga bursztynu: od Bałtyku do Rzymu

Źródłem rzymskiego bursztynu była północna Europa, a szczególnie wybrzeża Bałtyku, dzisiejsze tereny Polski, Litwy, Łotwy i Kaliningradu. To właśnie tam znajdowały się największe złoża bursztynu, a szlaki handlowe prowadziły ten cenny surowiec do serca Imperium Rzymskiego. Jednym z najbardziej znanych szlaków był „szlak bursztynowy”. Szlak bursztynowy, podobnie jak inne historyczne trasy handlowe, przebiegał naturalnymi „korytarzami”, czyli dolinami rzek. Dokładny przebieg szlaku nie został jednoznacznie określony. Uznaje się, że zaczynał się on w Akwilei nad Adriatykiem, jednym z rzymskich centrów rzemieślniczych. Początkowo szlak wiódł przez Bramę Morawską, następnie skręcał na północ i przez Śląsk, wschodnią Wielkopolskę oraz Kujawy (brodem przez Wisłę w Otłoczynie koło Torunia) prowadził nad Bałtyk.
Można przypuszczać, że główna nitka szlaku, poczynając od przełomu I i II wieku n.e., biegła z Wiednia (Vindobona) przez Brno, Kłodzko, Wrocław, Kalisz (Calisia/Kalisia), Konin (Setidava), Bydgoszcz i Świecie do Gdańska.

Bursztyn jako symbol luksusu i magii

Rzymianie szybko dostrzegli walory estetyczne bursztynu. Wykorzystywano go do tworzenia biżuterii, ozdób domowych, a także detali architektonicznych. Wnętrza domów bogatych patrycjuszy zdobiły przedmioty wykonane z bursztynu, które miały świadczyć o ich statusie i bogactwie. Cesarz Neron był znanym miłośnikiem bursztynu, a jego panowanie to okres największej popularności tego surowca.

Pliniusz Starszy opisuje jedną z wypraw, która miała miejsce w czasach panowania cesarza Nerona. Otóż Neron wysłał swojego poddanego, by ten dostarczył mu drogocenny kamień. Zważywszy na odległość Bałtyku od Rzymu, jego podróż trwała zapewne dwa miesiące, licząc że dziennie przekraczał około 30 km. Wyprawa miała charakter oficjalnej ekspedycji państwowej, nie zaś prywatnej inicjatywy handlowej.

Właściwości lecznicze i magiczne bursztynu

Rzymianie przypisywali bursztynowi również właściwości magiczne i lecznicze. Rzymianie używali bursztynów także w medycynie. Dzieciom przywiązywano je jako amulety. Według Kallistratusa w każdym wieku bursztyn dobrze działa przeciw szaleństwu i problemom z oddawaniem moczu. Jego specjalna odmiana nazywana „chryselectrum” o kolorze niejako złotym przywiązana do szyi miała leczyć febry i inne choroby, utarta z miodem i olejkiem różanym choroby uszu.

Bursztyn w sztuce i modzie

Ozdoby z bursztynu były noszone przez kobiety, ale także przez mężczyzn. Często wykonywano z niego figurki, które stanowiły element wystroju domów, a także różne drobne przedmioty codziennego użytku, takie jak grzebienie czy pudełka. Szczególnie popularne były naszyjniki, bransolety i pierścienie. Niewielkie figurki, często przedstawiające bóstwa lub sceny mitologiczne, były nie tylko pięknymi ozdobami, ale też amuletami o religijnym znaczeniu.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/bursztyn-w-antycznym-rzymie-skarb-baltyku-w-rekach-cqesarzy/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
fc32dbe7-738a-4bb0-80ce-ed4a6f45379c

Zaloguj się aby komentować

"Dzieje Rzymu od założenia miasta" - wielkie dzieło Tytusa Liwiusza

Tytus Liwiusz (59 p.n.e. - 17 n.e.), jeden z najważniejszych historyków starożytnego Rzymu, pozostawił po sobie monumentalne dzieło – "Ab Urbe Condita" (czyli "Dzieje Rzymu od założenia miasta"). Jego praca, licząca pierwotnie aż 142 księgi, była próbą spisania historii Rzymu od momentu jego mitycznego założenia przez Romulusa aż do współczesnych mu czasów, czyli końca I wieku p.n.e. Choć z dzieła zachowało się do naszych czasów jedynie 35 ksiąg, to jego wpływ na późniejsze dzieje literatury, historiografii oraz postrzeganie starożytności jest ogromny.

(więcej pod linkiem)

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/dzieje-rzymu-od-zalozenia-miasta-wielkie-dzielo-tytusa-liwiusza/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
9f117f23-8522-4932-86b7-ebbec9020750

Zaloguj się aby komentować

Porta Portuensis - ważna brama Rzymu

Porta Portuensis była jedną z monumentalnych bram w murach obronnych starożytnego Rzymu, wybudowaną w czasach cesarza Aureliana w III wieku n.e. Brama znajdowała się w zachodniej części miasta, w pobliżu dzisiejszego Trastevere, i prowadziła do Portu rzymskiego, jednego z głównych ośrodków handlowych starożytności, leżącego u ujścia rzeki Tyber. Brama została przebudowana w 403 roku n.e., za rządów Honoriusza.

Porta Portuensis miała kluczowe znaczenie dla handlu, ponieważ łączyła miasto z portem i była ważnym węzłem komunikacyjnym. Przez nią przechodziły towary drogą via Portuensis z różnych zakątków Imperium Rzymskiego – od zboża z Egiptu, przez oliwę z Hiszpanii, po egzotyczne produkty z Azji i Afryki. Była to głównie brama handlowa.

Sama brama miała typowy dla epoki monumentalny charakter, z dwiema półkolistymi wieżami obronnymi po bokach i dwoma łukami, przez które mogły przejeżdżać zarówno wozy z towarami, jak i piesi.

Porta Portuensis przetrwała aż do XVII wieku, kiedy została rozebrana z polecenia papieża Urbana VIII, który postanowił przebudować umocnienia miasta. W jej miejsce zbudowano nową bramę, Porta Portese, którą można podziwiać do dziś.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/porta-portuensis-wazna-brama-rzymu/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
3b11904c-3200-480e-bf8c-e8d924040478

Zaloguj się aby komentować

Akuszerki antycznego Rzymu

W antycznym Rzymie akuszerki (obstetrices) odgrywały kluczową rolę w społeczeństwie, będąc nie tylko specjalistkami w dziedzinie położnictwa, ale także przewodniczkami kobiet w jednym z najważniejszych momentów ich życia – narodzinach dziecka.

Rola i znaczenie akuszerek

Akuszerki były powszechnie szanowane w społeczeństwie rzymskim, ponieważ to właśnie one nadzorowały porody i pomagały przy narodzinach. Wiedza, którą posiadały, często była przekazywana z pokolenia na pokolenie, a kobiety te uczyły się zarówno od starszych, doświadczonych akuszerek, jak i poprzez praktykę. W wielu przypadkach akuszerki nie ograniczały się jedynie do kwestii porodowych – zajmowały się też podstawową opieką nad zdrowiem kobiet oraz noworodków.

Najlepiej wykwalifikowane akuszerki mogły cieszyć się dużym uznaniem i niezależnością. Często ich umiejętności były nieocenione, zwłaszcza w zamożnych rodzinach, które mogły pozwolić sobie na opiekę jednej, doświadczonej obstetrix. W literaturze zachowały się świadectwa o akuszerkach pracujących zarówno w prywatnych domach, jak i w większych ośrodkach, takich jak łaźnie i świątynie.

Współpraca z lekarzami

Mimo że akuszerki były głównie samodzielnymi specjalistkami, współpracowały z ówczesnymi lekarzami, szczególnie w trudniejszych przypadkach. Nierzadko towarzyszyły one lekarzom, którzy byli odpowiedzialni za bardziej skomplikowane procedury. Niektóre z akuszerek, podobnie jak rzymscy lekarze, korzystały z pism i traktatów medycznych, które tłumaczyły procedury i techniki porodu.

Na przykład, Soranus z Efezu, grecki lekarz działający w Rzymie, napisał traktat medyczny „Gynaikeia”, w którym opisał idealną akuszerkę jako kobietę inteligentną, mającą dobre umiejętności manualne i potrafiącą zachować spokój w stresujących sytuacjach. Zalecał także, aby akuszerki były kobietami, które same rodziły, ponieważ doświadczenie osobiste było uznawane za cenną wiedzę.

U Soranusa znajdujemy wzmiankę, że położnictwo nie było zastrzeżone wyłącznie dla akuszerek. Lekarz, mężczyzna, w wyjątkowych sytuacjach również mógł odbierać poród. Jednak źródła nie pozostawiają wątpliwości, że odbieraniem porodów zajmowały się przede wszystkim akuszerki.

Tradycje i zabobony

W świecie antycznym poród był nie tylko medycznym, ale także duchowym wydarzeniem. Akuszerki były zaznajomione z różnymi praktykami magicznymi i religijnymi. Wierzono, że odpowiednie modlitwy i rytuały mogą zapewnić bezpieczny poród i zdrowie noworodka. Często wykorzystywano amulety oraz zioła, które miały przynieść szczęście i ochronę zarówno matce, jak i dziecku.

Niektóre akuszerki były także kapłankami bogiń związanych z narodzinami i macierzyństwem, takich jak bogini narodzin, macierzyństwa i kobiet Junonie Lucina. Lucina była czczona przez kobiety w całym Rzymie, a akuszerki często przywoływały jej imię podczas porodu.

Akuszerki w literaturze i źródłach historycznych

Znaczna część wiedzy o rzymskich akuszerkach pochodzi z literatury medycznej oraz przekazów archeologicznych. Fragmenty traktatów medycznych, takich jak pisma wspomnianego Soranusa, dostarczają informacji o technikach położniczych i wymaganiach wobec akuszerek. W literaturze rzymskiej, takiej jak pisma Plauta czy Tacyta, pojawiają się postacie akuszerek, które ukazują ich wpływ na codzienne życie Rzymianek.

Również epitafia i inskrypcje na nagrobkach dają świadectwo szacunku, jakim darzono akuszerki. Na niektórych grobowcach zachowały się dedykacje, które podkreślają nie tylko umiejętności akuszeryjne, ale także osobistą więź, jaką nawiązywały one z rodzinami. Zachowały się także liczne reliefy nagrobne przedstawiające scenę narodzin dziecka.

https://imperiumromanum.pl/ciekawostka/akuszerki-antycznego-rzymu/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
33cc623f-1a4e-446d-b460-65a4b6ca691f
ruhypnol

Ciekawe czy jak wepchnęła to pierwsze do końca, czy to drugie też się zmieściło.

Zaloguj się aby komentować

Sagum - płaszcz rzymskiego legionisty

Wśród licznych elementów wyposażenia rzymskiego legionisty, sagum (lub sagulum) zajmowało szczególne miejsce. Był to ciężki, wełniany płaszcz, który chronił przed chłodem, deszczem i wiatrem w trakcie marszu i walki. Sagum noszono w czasie kampanii wojennych w mroźnych klimatach – Galii, Germanii czy Brytanii. Płaszcz zazwyczaj był spięty fibulą (spinką) na ramieniu.

Sagum był prostokątnym kawałkiem materiału i był typowym odzieniem Galów, który został przyjęty przez wojska rzymskie.

https://imperiumromanum.pl/wojsko/uzbrojenie-legionisty-rzymskiego/sagum/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
41857286-41b6-42af-aabd-8ec2db65aecc

Zaloguj się aby komentować

Odkryto nowe mozaiki w rzymskiej willi w Bibione

Rzymska willa Mutteron dei Frati, ukryta w lesie Valgrande w Bibione (północno-wchodnie Włochy), dostarcza cennych danych na temat tego złożonego kompleksu, który posiadał co najmniej dwie rezydencje. W marcu 2024 roku archeolodzy odkryli trzy nowe mozaiki, w tym jedną dużą wykonaną z czarno-białych płytek (tesserae).

Willa była prawdopodobnie budowlą nadmorską, zlokalizowaną między kanałem Nicesolo a rzeką Tagliamento. Na miejscu znaleziono ceramikę (pochodzącą z Afryki), monety i metalowe artefakty, które pozwoliły określić, że obiekt funkcjonował od I do V wieku n.e. Co więcej, odkryte obiekty związane z rybołówstwem (np. obciążniki do sieci) dowodzą, że gospodarstwo zajmowało się także połowem ryb.

https://imperiumromanum.pl/odkrycie-rzymskie/odkryto-nowe-mozaiki-w-rzymskiej-willi-w-bibione/

#imperiumromanum #ciekawostki #historia #rzym #antycznyrzym #gruparatowaniapoziomu #listaimperiumromanum #ciekawostkihistoryczne #ancientrome #wojsko #europa #swiat #militaria #qualitycontent #archeologia
-----------------------------------------------------------------------------
Jeżeli podobają Ci się treści, jakie gromadzę na portalu oraz, którymi dzielę się na social media, wdzięczny będę za jakiekolwiek wsparcie: https://imperiumromanum.pl/dotacje/
b40790f1-34fd-4661-a25d-9003f4d789b6

Zaloguj się aby komentować