Wszystkie możliwości konfiguracji karabinu maszynowego Stoner 63.
Broń ta, od podstaw przemyślana jako modularny system broni strzeleckiej stworzona została w roku 1963 przez firmę Cadillac Gage. Jak wskazuje nazwa, za jej projekt odpowiedzialny był Eugene Stoner - twórca tak legendarnych karabinów jak Armalite AR-10 i Armalite AR-15 (ten drugi został zaadoptowany przez armię amerykańską jako podstawowe uzbrojenie strzeleckie pod nazwą M16).
System oparty był na podstawowym naboju pośrednim NATO kal. 5,56x45 mm. W zależności od konfiguracji mógł strzelać z zamka zamkniętego bądź otwartego. Dostępne było również pięć długości luf - od najkrótszej "dla komandosów" do najdłuższej "ciężkiej lufy", pomyślanej do konfiguracji w formie stacjonarnego KMu bądź też karabinu maszynowego montowanego w pojazdach. Broń mogła być zasilana z 20 bądź 30-nabojowych magazynków pudełkowych bądź z magazynków bębnowych o pojemnościach 75, 100 bądź 150 naboi.
Ostatecznie, broń ta nie weszła nigdy do szeroko zakrojonej produkcji seryjnej. Znalazła swój użytek w Wietnamie, gdzie korzystali z niej głównie komandosi Navy SEALs oraz Kompania Lima 3 Batalionu 1. Pułku 1. Dywizji USMC, gdzie prowadzono testy polowe. W wypadku US Army i USMC, głównym karabinem maszynowym pozostał tam model M60, zasilany pełnoprawnym nabojem karabinowym NATO kal. 7,62x51 mm.
Broń ta, od podstaw przemyślana jako modularny system broni strzeleckiej stworzona została w roku 1963 przez firmę Cadillac Gage. Jak wskazuje nazwa, za jej projekt odpowiedzialny był Eugene Stoner - twórca tak legendarnych karabinów jak Armalite AR-10 i Armalite AR-15 (ten drugi został zaadoptowany przez armię amerykańską jako podstawowe uzbrojenie strzeleckie pod nazwą M16).
System oparty był na podstawowym naboju pośrednim NATO kal. 5,56x45 mm. W zależności od konfiguracji mógł strzelać z zamka zamkniętego bądź otwartego. Dostępne było również pięć długości luf - od najkrótszej "dla komandosów" do najdłuższej "ciężkiej lufy", pomyślanej do konfiguracji w formie stacjonarnego KMu bądź też karabinu maszynowego montowanego w pojazdach. Broń mogła być zasilana z 20 bądź 30-nabojowych magazynków pudełkowych bądź z magazynków bębnowych o pojemnościach 75, 100 bądź 150 naboi.
Ostatecznie, broń ta nie weszła nigdy do szeroko zakrojonej produkcji seryjnej. Znalazła swój użytek w Wietnamie, gdzie korzystali z niej głównie komandosi Navy SEALs oraz Kompania Lima 3 Batalionu 1. Pułku 1. Dywizji USMC, gdzie prowadzono testy polowe. W wypadku US Army i USMC, głównym karabinem maszynowym pozostał tam model M60, zasilany pełnoprawnym nabojem karabinowym NATO kal. 7,62x51 mm.
@FrankJUnderwood Ciekawie się to prezentuje na tych grafikach. Jedna broń a możliwości tak wiele, ale skoro nie wypaliło to musiało spełnić się stwierdzenie, że jak coś jest do wszystkiego, to jest do niczego.
Zaloguj się aby komentować