@Shivaa

@solly to bardziej stoicyzm mówi o poszukiwaniu szczęścia w tym co się ma, i że nawet w czasie trudnym i stawiając czoła przeciwnościom losu można to szczęście znaleźć. A epikureizm mówi raczej o szukaniu szczęścia w rzeczach małych, czyli tym co się ma fakt, ale też w dążeniu do unikania przeciwności. No i epikurejczycy raczej nie słynęli z rozmyślań o śmierci, a stoicyzm wręcz się na tym skupia, żeby o śmierci myśleć ciągle, oswajać się z nią i w efekcie czego przestać się jej bać.

@solly a tak ogólnie to epikureizm i stoicyzm bardzo dużo łączy i taki np. Seneka bardzo często cytował Epikura

@splash545 Wlasnie przez Seneke zwracam na to uwage. W jednym z listow do Lucyliusza Seneka napisal mniej wiecej:

I know what the reply to me might be at this point. ‘Are you trying to persuade us of the proposition that it makes no difference whether someone experiences joy or lies upon the rack and wears out his torturer?’ I could reply that Epicurus too says that the wise person, even if he is burned in the bull of Phalaris, will cry out, ‘This is pleasant and it is nothing to me!’ Why are you surprised if I say that the goods are equal <of two people, the one reclining at a dinner party> and the other standing most bravely amidst tortures, when Epicurus makes an even more incredible claim, that it is pleasant to be tortured?

Potem polaczmy to z tym, ze sam przyznawal, ze nie mozna pozwolic emocjom na to, zeby nas poniosly. Tyczy sie to emocji pozytywnych i negatywnych.

@solly No fakt czyli to kolejna rzecz łącząca stoicyzm i epikureizm. Tak szczerze to mam mętne pojęcie jakie są różnice w tych filozofiach