Siemka 0.0
Dzisiaj trochę o Peterze Paulu Rubensie.
Urodzony 1577 roku w Siegen zmarł w 1640 roku w Antwerpii. Najbardziej znany z „Rubensowskich kształtów”. I faktycznie, przeglądając jego obrazy możemy dostrzec pewną tendencję w doborze modela. Możemy też zauważyć, że w niektórych kompozycjach umieszcza tak mnogą ilość elementów, że gdyby nie portrety, które emanują spokojem, ktoś mógłby pomyśleć, że cierpiał z powodu horror vacui.
W wieku 21 lat Rubens po uzyskaniu tytułu mistrzowskiego w malarstwie rozpoczął swoja podróż do Włoch i Hiszpanii. Służył na dworach książęcych w Rzymie, Mantui, Wenecji i Genui. Biedny raczej nie był, przez współczesnych mu ludzi bywał nazywany „księciem malarzy". Swój status Rubens podkreślał swoją kolekcją sztuki. Posiadał dzieła Rafaela Santi i Miśka Anioła, rysunki Da Vinciego, ale także mumię.
W baroku popularne były graficzne kopie obrazów malarskich. Rubensowi nie były one obce, nie robił ich jednak osobiście. Zatrudniał rytowników i był w stosunku do nich wymagający, a dokładnie tak wymagający, że wykształcił najlepszych rytowników w barokowej Europie O.O. Niby fajnie, ale mało kto wytrzymywał z nim dłużej, dzisiaj pewnie nazwali byśmy to mobbingiem. Rytownicy uciekając przed Rubensem rozjechali się po całej Europie i bez ręki mistrza nad głowa ich poziom nieco spadł, lecz w historii sztuki do dzisiaj istnieje pojęcie szkoły graficznej Rubensa.
Same odbitki były niezwykle cenne dla innych malarzy. Posiadanie takiej odbitki mogło pomóc w karierze (nie trzeba było wymyślać kompozycji) i tak taki polski malarz Franciszek Lekszycki dość dużą sławę zdobył dzięki posiadaniu kilku rycin, wystarczyło trochę poprzesuwać i nikt się nie ogarnie
Na dole grafika Paula Pontiusa oraz obraz Rubensa, na podstawie której powstała.
#sztuka #malarstwo #grafika #gruparatowaniapoziomu #ciekawostki