— Powiedziała mi wszystko — ciągnął Wen. — Wiem, że czas został stworzony dla ludzi, a nie na odwrót. Nauczyłem się go kształtować i zaginać, wiem, jak sprawić, by chwila trwała wiecznie, ponieważ to już się stało. I mogę nauczyć tych sztuk nawet ciebie, Mulisty Stawie. Słyszałem puls wszechświata. Znam odpowiedzi na wiele pytań. Zadaj jakieś.
Uczeń patrzył na niego zaczerwienionymi oczami. Ranek był jeszcze zbyt wczesny, by być zwykłym wczesnym rankiem. I to było jedyne, co Mulisty Staw w obecnej chwili wiedział na pewno.
— No… co mistrz chciałby zjeść na śniadanie? — zapytał.
Wen spojrzał poprzez śnieżne połacie, nad fioletowymi górami, ku złocistemu światłu dnia kreującemu świat. I zadumał się nad pewnymi aspektami człowieczeństwa.
— Aha — powiedział. — Jedno z tych trudnych…"Złodziej czasu", Terry Pratchett
#uuk #cytat #ksiazki #terrypratchett
Złodziej Czasu, chyba najlepszy tom
Jakoś mi się skojarzyło:
Bóg umarł
Nie mogąc znieść istnienia
Wielki Wybuch, przekleństwo stworzenia
Z jego truchła Wszechświat zrodzon
Nadal gnije, ludzkość trwożąc
Tam nic nie ma, w tej ciemności
Tylko pustka i fetor wieczności
Każde życie jest przeklęte
A świadomość razi lękiem
Teraz to czujesz
Truchło martwego Boga opłakujesz
Pójdź za nami do światłości
Tam, gdzie nicość kolor ma najprostszy
Wszechświat się rozpada
Na naszych oczach rozpada on się
Wszechświat się rozpada
A żywot śmieszków zakończy się więc
Wszechświat się rozpada
Na naszych oczach rozpada on się
Wszechświat się rozpada
Na końcu zawsze czeka cieplna śmierć
Demiurg w opiece Ma ten świat
Cierpienie i udręka od niezliczonych lat
Jego imię to Aryman
W każdym dziecku na nowo się skrywa
Teraz to czujesz Królestwo demona celebrujesz
Gwiazdy milczą, dusza śpiewa
Ku światłości czas uderzać!
Zaloguj się aby komentować