Nostradamus u schyłku życia 

Jak pisałem w poprzednim wpisie, Centurie miały zostać wypuszczone jako dziesięciotomowy zbiór, jednakże nigdy nie wydano go w całości. Wersja z 1555 roku składała się z zaledwie trzech pierwszych części oraz fragmentu czwartej. Tak samo bardziej kompletne wydanie z 1568 roku także zostało pozbawione ponad połowy zawartości siódmego tomu Centurii.

Miałem porzucić już żywot Nostradamusa, ale uznałem, że jednak dorzucę kilka dodatkowych słów o nim. Kompletny czy nie, zbiór przepowiedni wywołał ogromne poruszenie wśród sfery rządowej. Mężczyznę podjęto na dworze z wszelkimi możliwymi honorami, a następnie poproszono o udzielenie porad wszystkim zgromadzonym, w tym choćby Katarzynie Medycejskiej. Jasnowidz musiał również postawić horoskopy królewskim dzieciom.

Nostradamus wywarł na królowej wyjątkowo duże wrażenie, ta bowiem w 1564 roku podczas jednej z podróży odwiedziła go w jego domu w Salon. Po kilku dniach wezwano go do Arles, gdzie został mianowany królewskim doradcą oraz nadwornym lekarzem. Tymczasem on sam zaczął powoli podupadać na zdrowiu przez podagrę, artretyzm i puchlinę wodną, typowe przypadłości wieku starczego. Zmarł w wieku 62 lat, z 1 na 2 lipca 1566 roku.

Od czasu pierwszego wydania przepowiednie Nostradamusa były nieustannie wznawiane aż do czasów współczesnych. Niewiele dzieł poza Biblią może zapewne poszczycić się taką obfitością wydań. Do tak długo trwającej fascynacji przyczyniła się m.in. niejasność przekazywanych centurii. Nostradamus nie był jedyną osobą próbującą swoich sił w odgadywaniu nadchodzącej przyszłości, w XVI-wiecznej Europie bowiem podobne wysiłki podejmowało wiele innych osób. Jednakże w odróżnieniu od niego osoby owe tworzyły proroctwa proste w interpretacji w przeciwieństwie do centurii. 

Oprócz czterowierszy na zbiór proroctw składają się także sześciowiersze oraz tzw. presages, wróżby. Według ostatnich badań przyjmuje się, że do tej pory mogło spełnić się około 420 przepowiedni, chociaż tutaj dochodzi kwestia interpretacji danego czterowiersza. Często bowiem jeden z takich czterowierszy łączony jest z kilkoma różnymi wydarzeniami. Innym problemem jest niejasna chronologia, która połączona z wieloznacznością tekstu znacząco utrudnia interpretację dzieła.

W roku 1999 ukazała się interesująca "hipoteza Janusowa" autorstwa Rogera Prevosta. Zgodnie z nią Nostradamus przynajmniej część swoich proroctw oparł na analizie znaczących wydarzeń z przeszłości sprawdzając przy tym ówczesną pozycję zodiakalną planet i następnie ustalając, kiedy przynajmniej niektóre z tych ciał niebieskich znajdą się w tej samej koniunkcji w przyszłości. Dzięki temu działaniu jasnowidz mógł teoretycznie przewidzieć, kiedy owo wydarzenie mogło znów się przytrafić- w identycznym lub bardzo podobnym kształcie. Hipoteza zapewne mocno naciągana, ale wciąż interesująca. 

Ok, tyle dobrego, od następnej części będę zamieszczać już same centurie razem z ich interpretacją. 

#necrobook #nostradamus #centurie
610f40ec-b364-4ab3-906b-5d0bdf888c1b

Zaloguj się aby komentować