Natrafiłem dziś na dość ciekawy artykuł poświęcony sztuce współczesnej. Zdaniem autora twórczość artystów 20 wieku podczas zimnej wojny mogła finansować Cia.

Was Modern Art Really a CIA Psy-Op?

Autor już na początku wskazuje, że sztuka na zachodzie różniła się od tej z krajów faszystowskich i sowieckich i była wspierana przez rząd USA.

In the mid-twentieth century, modern art and design represented the liberalism, individualism, dynamic activity, and creative risk possible in a free society. Jackson Pollock’s gestural style, for instance, drew an effective counterpoint to Nazi, and then Soviet, oppression. Modernism, in fact, became a weapon of the Cold War. Both the State Department and the CIA supported exhibitions of American art all over the world.

Sztuka zachodnia nie była bynajmniej narzędziem "marksizmu kulturowego" w tym przypadku, a liberalizmu i skrajnego indywidualizmu. Jest to zgodne z poglądami konserwatywnego socjologa Daniela Bella.

Their fellow operatives included the poet and Librarian of Congress Archibald MacLeish, the historian and public intellectual Arthur M. Schlesinger, Jr., and the Hollywood director John Ford. By the time the CIA was codified in 1947, clandestine affairs had long been the arena of America’s cultural elite. Now, as museum staffers like Braden joined, the cultural cognoscenti and the CIA fought the Cultural Cold War side by side, with the Whitney Trust acting as a funding conduit.

It was MoMA’s job, concurred United States Ambassador to the Soviet Union, to demonstrate to the rest of the world “both that we have a cultural life and that we care about it.”

Ogólnie więc prawackie szury miały racje, że sztuka współczesna była narzędziem politycznym, ale pomyliła ideologie którym ona służyła.

#revoltagainstmodernworld #antykapitalizm #polityka #sztuka #kultura #historia