@exprenpn środowisko graficzne możesz rozumieć jako styl przewodni systemu, czyli wygląd. W przypadku tego co opisałeś, co chcesz robić na linuxie, to nie będzie między nimi żadnej różnicy, poza stylem przewodnim i rodzajem konfiguracji. Różnice są w zasobach, ale tu jak wspomniałeś, nie musisz się przejmować.
KDE Plasma, to próba przeniesienia stylu Windowsa do Linuxa, Unity to temat w którym nie ma (chyba) klasycznego menu start, tylko jest pasek boczny i wyszukiwarka, XFCE i LXLE to unowocześnione, wcześniejsze wersje niektórych środowisk, które mają być małe, Cinnamon to bodaj starsza wersja KDE, która łączy podobieństwo do Windowsa i niskie zasoby, są jeszcze inne, ale na ten moment o nich zapomniałem.
Każde środowisko można dograć osobno do większości systemów, a zmieniasz je przy logowaniu. Jak nie spodoba ci się Cinnamon lub XFCE, to spokojnie możesz zainstalować inne.
Pod maską są pewne różnice, bo niektóre, nie terminalowe programy są pisane pod dane środowisko, ale większość tych podstawowych zadziała wszędzie.
Linux jest jak system z klocków lego, gdzie bebechy pisze zespół Linusa Torvaldsa, a całą resztę społeczność. Każde distro (dystrybucja/system) to mieszanka owych bebechów i powłoki, składającej się z mniejszych, często ogólnodostępnych elementów. Nic nie stoi na przeszkodzie, by użytkownik sam te elementy zmieniał. Jednym z nich jest środowisko graficzne, innym manager paczek (installer) itp.