Katalogi Astronomiczne - Katalog Messiera
hejto.plHej,
Z racji że na tagach astronomicznych najczęściej operuję skrótami katalogów przy opisywaniu obiektów, chciałbym zrobić jakieś małe przybliżenie na te katalogi
Przy jakimkolwiek zainteresowaniu zrobię z tego miniserię po najpopularniejszych katalogach astronomicznych (albo przynajmniej tych, których listy są bez problemu dostępne dla amatorów nocnego nieba). Na pierwszy ogień w takim wypadku poszedłby najpopularniejszy, czyli
Katalog Messiera, czyli uporządkowany zbiór ciał niebieskich, oryginalnie autorstwa Charles’a Messiera.
Cel katalogu
Choć obecnie katalog Messiera to podstawowy zbiór jasnych obiektów dla obserwatorów-amatorów, cel jaki przyświecał autorowi przy jego tworzeniu był nieco inny. Otóż pan Messier był zapalonym poszukiwaczem komet i wraz z Pierre Méchain’em postanowili skatalogować „obiekty stałe” na niebie, które mogą trochę przypominać komety… żeby nie marnować na nie czasu przy poszukiwaniu „obiektów ruchomych” XD
Panowie badający te „rozmyte mgiełki” nie mieli pojęcia o naturze obiektów które obserwowali. Tak jak zresztą cała naukowa społeczność do lat 20. XX wieku, kiedy to Edwin Hubble zaczął rozróżniać struktury gwiazd w tych „chmurkach”.
Obserwacje
Messier obczajał nocne niebo z dachu Hôtel de Cluny w Paryżu (obecnie Narodowe Muzeum Wieków Średnich), stąd też „limit” deklinacji co do położenia obiektów na niebie. Obserwacje prowadził przez ok. 100mm (4-calowy) refraktor, z przybliżeniem ok. x104. Oczywiście nie był to jego jedyny teleskop, ale wystarczający do tego typu obiektów. Warto pamiętać, że w tamtych czasach nawet niebo w środku miasta było bez porównania mniej zanieczyszczone światłem.
Zawartość
Pierwsza jego wersja została wydana w 1774 roku i zawierała 45 obiektów, z czego 18 odkrył sam Messier. W 1780 została wydana wersja uzupełniona, zawierająca 70 obiektów. „Wersja finalna” z 1781 roku zawierała 103 wpisy, a de facto 102 potwierdzone obiekty – nie ma pewności, czym miałby być obiekt skatalogowany jako Messier 102. Dodany na podstawie obserwacji Pierre'a Méchaina (który generalnie miał spory wkład w tworzenie katalogu), nie został zweryfikowany przed wpisaniem i najprawdopodobniej jest duplikatem obiektu Messier 101 bądź galaktyką znaną teraz jako NGC 5866.
Następnie katalog był apdejtowany jeszcze w latach 1921, 1947, 1960 i 1967. Ostateczna wersja zawiera 110 obiektów: 57 gromad gwiazd, 40 galaktyk, 7 mgławic, 4 mgławice planetarne, 1 pozostałość po supernowej, 1 gwiazdę podwójną.
Wszystkie obiekty znajdują się w nie mniej niż 40 stopniach deklinacji południowej.
Pełna lista obiektów:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Lista_obiekt%C3%B3w_Messiera
Wg różnych opinii, wszystkie obiekty do dostrzeżenia z pomocą 5 calowego (ok. 127mm) teleskopu
Od siebie dodam, że część z tych obiektów byłem w stanie zaobserwować sam, część fotografowałem. I jeżeli fotografowałem, to wrzucałem tutaj na hejto
Dorzucam też ciekawą mapkę z położeniem wszystkich obiektów na niebie.
Źródło: głównie Wikipedia
#astronomia #kosmos #oczkcontent
Z racji że na tagach astronomicznych najczęściej operuję skrótami katalogów przy opisywaniu obiektów, chciałbym zrobić jakieś małe przybliżenie na te katalogi
Przy jakimkolwiek zainteresowaniu zrobię z tego miniserię po najpopularniejszych katalogach astronomicznych (albo przynajmniej tych, których listy są bez problemu dostępne dla amatorów nocnego nieba). Na pierwszy ogień w takim wypadku poszedłby najpopularniejszy, czyli
Katalog Messiera, czyli uporządkowany zbiór ciał niebieskich, oryginalnie autorstwa Charles’a Messiera.
Cel katalogu
Choć obecnie katalog Messiera to podstawowy zbiór jasnych obiektów dla obserwatorów-amatorów, cel jaki przyświecał autorowi przy jego tworzeniu był nieco inny. Otóż pan Messier był zapalonym poszukiwaczem komet i wraz z Pierre Méchain’em postanowili skatalogować „obiekty stałe” na niebie, które mogą trochę przypominać komety… żeby nie marnować na nie czasu przy poszukiwaniu „obiektów ruchomych” XD
Panowie badający te „rozmyte mgiełki” nie mieli pojęcia o naturze obiektów które obserwowali. Tak jak zresztą cała naukowa społeczność do lat 20. XX wieku, kiedy to Edwin Hubble zaczął rozróżniać struktury gwiazd w tych „chmurkach”.
Obserwacje
Messier obczajał nocne niebo z dachu Hôtel de Cluny w Paryżu (obecnie Narodowe Muzeum Wieków Średnich), stąd też „limit” deklinacji co do położenia obiektów na niebie. Obserwacje prowadził przez ok. 100mm (4-calowy) refraktor, z przybliżeniem ok. x104. Oczywiście nie był to jego jedyny teleskop, ale wystarczający do tego typu obiektów. Warto pamiętać, że w tamtych czasach nawet niebo w środku miasta było bez porównania mniej zanieczyszczone światłem.
Zawartość
Pierwsza jego wersja została wydana w 1774 roku i zawierała 45 obiektów, z czego 18 odkrył sam Messier. W 1780 została wydana wersja uzupełniona, zawierająca 70 obiektów. „Wersja finalna” z 1781 roku zawierała 103 wpisy, a de facto 102 potwierdzone obiekty – nie ma pewności, czym miałby być obiekt skatalogowany jako Messier 102. Dodany na podstawie obserwacji Pierre'a Méchaina (który generalnie miał spory wkład w tworzenie katalogu), nie został zweryfikowany przed wpisaniem i najprawdopodobniej jest duplikatem obiektu Messier 101 bądź galaktyką znaną teraz jako NGC 5866.
Następnie katalog był apdejtowany jeszcze w latach 1921, 1947, 1960 i 1967. Ostateczna wersja zawiera 110 obiektów: 57 gromad gwiazd, 40 galaktyk, 7 mgławic, 4 mgławice planetarne, 1 pozostałość po supernowej, 1 gwiazdę podwójną.
Wszystkie obiekty znajdują się w nie mniej niż 40 stopniach deklinacji południowej.
Pełna lista obiektów:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Lista_obiekt%C3%B3w_Messiera
Wg różnych opinii, wszystkie obiekty do dostrzeżenia z pomocą 5 calowego (ok. 127mm) teleskopu
Od siebie dodam, że część z tych obiektów byłem w stanie zaobserwować sam, część fotografowałem. I jeżeli fotografowałem, to wrzucałem tutaj na hejto
Dorzucam też ciekawą mapkę z położeniem wszystkich obiektów na niebie.
Źródło: głównie Wikipedia
#astronomia #kosmos #oczkcontent
