#hitzarroyo #historia #historiazarroyo
Cesarska broń na Woleai
W roku 1945, gdy wojska japońskie skapitulowały na Woleai, żołnierze cesarscy pozostawili tam stosy broni. Widok setek katan i karabinów ułożonych obok siebie robiło piorunujące wrażenie.
Jak to się stało, że atol Woleai była częścią Japonii?
W 1899 r. Cesarstwo Niemieckie postanowiło odkupić od Hiszpanii wraz z archipelagiem Karolinów atol Woleai. I wojna światowa przywitała Niemców na Pacyfiku i w azjatyckich koloniach dość niespodziewanie. Australijczycy i Nowozelandczycy rozpoczęli zajmowanie kolejnych wysepek niemieckich, w tym Nowej Gwinei. Japonia z kolei zabrała się za port Tsingtao. Choć walka o tamtą kolonię była dość zacięta, to właśnie Japończykom udało się zwyciężyć. Wraz z zakończeniem Wielkiej Wojny Woleai dostało się w ręce Cesarstwa Japońskiego jako terytorium mandatowe. W 1944 r. Woleai było silnie ufortyfikowane, by móc obronić się przed siłami amerykańskimi. Obsadziło ją około 6500 żołnierzy Niezależnej Mieszanej Brygady Cesarskiej Armii Japońskiej oraz 44 Oddział Bazowy i 216 Inżynieryjno-Budowlany Cesarskiej Marynarki Wojennej.
Amerykanie okrążyli wyspę, odcięli ją od dostaw zaopatrzenia i wielokrotnie bombardowali. W końcu w dniu kapitulacji Japonii na wyspie znajdowało się 1650 ludzi. 17 września załoga USS Sloat przybiła do wyspy. Przyjęto kapitulację japońskich obrońców. Później aż do 1979 r. Woleai był częścią Powierniczego Terytorium Wysp Pacyfiku, a od 1979 r. znalazło się w zasięgu terytorialnym Mikronezji.