#historiazarroyo
Hans von Manteuffel-Szoege (nie mylić z niemieckim dowódcą II WŚ) był oficerem bałtyckiej Landeswehry. Urodził się w Kurlandii 19 stycznia 1894 roku. Jego ojcem był Georg von Manteuffel-Szoege i Sophie z rodziny von Rudiger. Miał braci - Georga von Manteuffel-Szoege i Heinricha von Manteuffel-Szoege. Przed wojną studiował prawo na uniwersytecie Ruprechta-Karlsa w Heidelbergu. Od 1913 roku należał do Corps Saksonia-Borussia Heidelberg*. W 1914 roku zgłosił się na ochotnika do 2. Pułku Królewskich Ułanów Bawarskich, z którym brał udział w walkach na froncie zachodnim, a po walkach we Flandrii w 1914 roku przeniesiony został z pułkiem na front wschodni. W 1915 roku awansował do stopnia porucznika.
3 lata później, wraz z końcem wojny i zdławieniem powstania Spartakusa (rewolucja listopadowa) wrócił do Kurlandii. Wstąpił tam do bałtyckiej Landeswehry na początku 1919 roku jako oficer sztabu generalnego. Co ciekawe, formacją tą dowodził generał Rüdiger von der Goltz, który wcześniej wspierał Mannerheima i Białych w walce z Czerwonymi w trakcie wojny domowej w Finlandii. 16 kwietnia 1919 roku bałtycka Landeswehra podjęła się udanego rozbrojenia i obalenia rządu Karlisa Ulmanisa**. Doprowadzili do powstania proniemieckiego rządu Andrievsa Niedry. Hans von Manteuffel-Szoege poległ w trakcie walk o Rygę 22 maja 1919 roku. Miasto zajęto dzień później, wypierając z niego Armię Czerwoną. Hans von Manteuffel-Szoege był przez wielu uważanych za najzdolniejszego przywódcę politycznego i wojskowego Niemców bałtyckich.
Na jego cześć w 1920 roku krewny Hansa, Karl Freiherr Manteuffel-Katzdangen napisał wiersz pt. "die Baltenfahne".
*Corps ten był często nazywany "najwybitniejszym corpsem chrześcijaństwa", co było nawiązaniem do 1. Pułku Gwardii Pieszej Cesarstwa Niemieckiego. Za czasów akwarelisty był z kolei prześladowany w Niemczech, rozwiązał się 3 lipca 1935 r.
**Premier Łotwy do 1921 r. od 1918 r., prezydentem został w 1936 r., a 21 lipca 1940 roku aresztowało go sowieckie NKWD i zesłało do łagru nieopodal Krasnowodzka - z niewoli tej nie wrócił. Zmarł 20 września 1942 roku.
Hans von Manteuffel-Szoege (nie mylić z niemieckim dowódcą II WŚ) był oficerem bałtyckiej Landeswehry. Urodził się w Kurlandii 19 stycznia 1894 roku. Jego ojcem był Georg von Manteuffel-Szoege i Sophie z rodziny von Rudiger. Miał braci - Georga von Manteuffel-Szoege i Heinricha von Manteuffel-Szoege. Przed wojną studiował prawo na uniwersytecie Ruprechta-Karlsa w Heidelbergu. Od 1913 roku należał do Corps Saksonia-Borussia Heidelberg*. W 1914 roku zgłosił się na ochotnika do 2. Pułku Królewskich Ułanów Bawarskich, z którym brał udział w walkach na froncie zachodnim, a po walkach we Flandrii w 1914 roku przeniesiony został z pułkiem na front wschodni. W 1915 roku awansował do stopnia porucznika.
3 lata później, wraz z końcem wojny i zdławieniem powstania Spartakusa (rewolucja listopadowa) wrócił do Kurlandii. Wstąpił tam do bałtyckiej Landeswehry na początku 1919 roku jako oficer sztabu generalnego. Co ciekawe, formacją tą dowodził generał Rüdiger von der Goltz, który wcześniej wspierał Mannerheima i Białych w walce z Czerwonymi w trakcie wojny domowej w Finlandii. 16 kwietnia 1919 roku bałtycka Landeswehra podjęła się udanego rozbrojenia i obalenia rządu Karlisa Ulmanisa**. Doprowadzili do powstania proniemieckiego rządu Andrievsa Niedry. Hans von Manteuffel-Szoege poległ w trakcie walk o Rygę 22 maja 1919 roku. Miasto zajęto dzień później, wypierając z niego Armię Czerwoną. Hans von Manteuffel-Szoege był przez wielu uważanych za najzdolniejszego przywódcę politycznego i wojskowego Niemców bałtyckich.
Na jego cześć w 1920 roku krewny Hansa, Karl Freiherr Manteuffel-Katzdangen napisał wiersz pt. "die Baltenfahne".
*Corps ten był często nazywany "najwybitniejszym corpsem chrześcijaństwa", co było nawiązaniem do 1. Pułku Gwardii Pieszej Cesarstwa Niemieckiego. Za czasów akwarelisty był z kolei prześladowany w Niemczech, rozwiązał się 3 lipca 1935 r.
**Premier Łotwy do 1921 r. od 1918 r., prezydentem został w 1936 r., a 21 lipca 1940 roku aresztowało go sowieckie NKWD i zesłało do łagru nieopodal Krasnowodzka - z niewoli tej nie wrócił. Zmarł 20 września 1942 roku.
Zaloguj się aby komentować