Forbes: Do Rosji docierają nowe gigantyczne haubice z Korei Północnej

Rosyjska armia rozpoczęła konflikt z Ukrainą w lutym 2022 roku, dysponując w swoim arsenale około 2000 gąsienicowych haubic. W ciągu 34 miesięcy zaciekłych walk armia straciła co najmniej 800 samobieżnych armat artyleryjskich w wyniku działań strony ukraińskiej. Setki innych zostały wyłączone z użytku z powodu braku nowych luf.

Jednocześnie produkcja nowych haubic znacznie odbiega od zapotrzebowania. A niegdyś ogromne zapasy starych haubic z czasów zimnej wojny w Rosji prawdopodobnie zmniejszyły się o połowę, ponieważ inżynierowie przeszukują magazyny w poszukiwaniu nieuszkodzonych dział - lub nieuszkodzonych części zardzewiałych dział.

Jest oczywiste, że Rosjanie borykają się z niedoborem mobilnej artylerii. To wyjaśnia, dlaczego już po raz drugi w ciągu ostatnich sześciu tygodni północnokoreańskie haubice samobieżne zostały zauważone na torach kolejowych w Rosji. Pjongjang stał się jednym z głównych sponsorów kampanii artyleryjskiej Moskwy.

Haubice M1989 produkcji północnokoreańskiej strzelają pociskami kalibru 170 mm. Jest to "nietypowy kaliber dla Rosjan" - zauważył estoński analityk Artur Rehi, ponieważ większość rosyjskich dział strzela pociskami kalibru 122 mm lub 152 mm. Korea Północna dostarczyła do Rosji potencjalnie miliony takich pocisków, aby utrzymać ogień przedwojennych dział Rosji, którego łączne tempo może wynosić 10 000 lub więcej pocisków dziennie.

Do tej zimy Korea Północna dostarczała amunicję artyleryjską tych kalibrów, które w zasadzie Rosja może produkować sama. Problem Rosjan leżał w zdolnościach produkcyjnych, a nie w możliwościach. Gdyby doszło do dyplomatycznego zerwania między Rosją a Koreą Północną, rosyjskie działa nadal mogłyby strzelać - tylko nie tak często.

Sytuacja zmienia się w miarę jak coraz więcej północnokoreańskich M1989 dociera na linię frontu. M1989 to jedyna na świecie haubica kalibru 170 mm. Prawdopodobnie wszystkie fabryki produkujące 100-funtowe pociski do tych gigantycznych dział znajdują się w Korei Północnej - choć nie można zapominać, że Iran również nabył M1989. Każda haubica M1989, która trafia do Rosji, prawdopodobnie wzmacnia zależność Rosji od Korei Północnej.

Ponad rok temu ukraińska grupa analityczna Frontelligence Insight oszacowała pierwszy milion północnokoreańskich pocisków, które trafiły do Rosji. Dostawy północnokoreańskich pocisków "budzą pytania o to, czy Rosja udzielała wsparcia finansowego potrzebującemu funduszy północnokoreańskiemu reżimowi, czy też dzieliła się innymi technologiami wojskowymi" - wyjaśniła wówczas Frontelligence Insight. Co dokładnie Pjongjang otrzymał w zamian za całą tę amunicję?

Teraz już wiemy. Według szefa Dowództwa Indo-Pacyfiku Marynarki Wojennej USA, admirała Samuela Paparo, Moskwa "najprawdopodobniej" przekaże Pjongjangowi technologie produkcji rakiet i okrętów podwodnych, co może przyspieszyć wieloletnie wysiłki północnokoreańskiej floty w zakresie opracowywania i rozmieszczania cichych okrętów podwodnych uzbrojonych w międzykontynentalne pociski balistyczne z głowicami jądrowymi.

Jest to jednostronna wymiana handlowa, która w znacznym stopniu faworyzuje Koreańczyków z Północy. Rosjanie otrzymują artylerię. Koreańczycy z Północy mogą otrzymać podwodne bomby atomowe. Ale jaki wybór ma Rosja, skoro jej uszczuplony korpus artyleryjski stopniowo staje się coraz bardziej północnokoreański?

https://x.com/i/status/1870129573687329274

#rosja #koreapolnocna #ukraina #aryocontent