Sam Vimes w dzieciństwie wierzył, że bardzo bogaci jadają ze złotych talerzy i żyją w marmurowych domach. Teraz nauczył się czegoś nowego: ci bardzo, bardzo bogaci mogą sobie pozwolić na ubóstwo. Sybil Ramkin żyła w nędzy, dostępnej tylko bogaczom - w biedzie, do której podchodzili z przeciwnej strony. Kobiety, którym zwyczajnie dobrze się powodziło, oszczędzały i kupowały suknie zdobione koronką i perłami; lady Ramkin była tak bogata, że mogła sobie pozwolić na chodzenie w gumowych butach i tweedowej spódnicy, która należała do jej matki.
Terry Pratchett, Zbrojni
#uuk
Balenciaga
@Zen0 nie
@Zen0 Hunter
@moll To najprawdziwsza prawda
@moll zgadza się, to prawda, widziałem. Oczywiście coś oficjalnego, to oficjalnego, ale tak normalnie, to się można zdziwić. I, nawiasem mówiąc, pasuje też cytat ze "Straż, straż!" więc daję #uuk
Vimes zerknął na wizytówkę, gdy kobiety, chrzęszcząc po żwirze, szły do bramy obładowane siatkami i linami.
Napis głosił: Brenda, lady Rodley, Dom Spadkowy, Zamek w Quirmie, Quirm. To znaczy, uświadomił sobie, że po ścieżce, podobna do ruchomego straganu ze starzyzną, kroczy księżna wdowa Quirmu, która posiada więcej ziemi, niż można zobaczyć z bardzo wysokiej góry w bardzo jasny dzień. Nobby’emu by się to nie podobało. Zapewne istnieje pewien specjalny rodzaj ubóstwa, na który mogą sobie pozwolić tylko bardzo, bardzo bogaci…
@WordPressDeveloper motyw ubóstwa bogatych i bogactwa biednych to jeden z częściej się pojawiających w tym cyklu
@WordPressDeveloper Kiedyś pisałam o tym w kontekście dojazdu do pracy. Jak jesteś biedny, to chodzisz pieszo albo jedziesz rowerem. Jak jesteś bardziej zamożny, to dojeżdżasz samochodem. Jak jesteś bardzo bogaty, to cię znowu stać, żeby jeździć do pracy rowerem albo biegać. Bo jesteś właścicielem lub pracujesz na na tyle wysokim stanowisku, że nikt się nie będzie ciebie czepiał, że się spóźniłeś do roboty.
Zaloguj się aby komentować